ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 738
นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงอวี่เฉิงเรียกนางเช่นนี้ ฉู่เหลิวเยว่พยายามอย่างมาก ที่จะยับยั้งไม่ให้แสดงสีหน้าใดๆ ออกไป
ผู้ชายคนนี้เป็นอันใดไป?
แต่ซ่งชิงเหนียนที่อยู่ด้านข้างกลับตกใจอย่างมาก
“อวี่เฉิง เมื่อครู่…เมื่อครู่เจ้าเรียกนางว่า…”
เจียงอวี่เฉิงคนนี้ดูเหมือนเป็นคนมีมารยาทและอบอุ่น แต่ที่จริงแล้วเขาเป็นคนที่หยิ่งผยองอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ตอนนี้ฐานะของพวกเขานั้นต่างกัน ยากมากที่เขาจะให้คนธรรมดาเข้าใกล้
แต่ตอนนี้ คาดไม่ถึงว่าเขาจะเรียกฉู่หลิวเยว่อย่างสนิทสนมเช่นนี้…
ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ใกล้ชิดกันตั้งแต่เมื่อไร?
เจียงอวี่เฉิงเหลือบสายตามองซ่งชิงเหนียน แล้วยิ้มบางๆ พร้อมอธิบายให้ฟังว่า
“จริงสิ เจ้าน่าจะยังไม่รู้ ก่อนหน้านี้ที่ข้าประสบอันตราย ก็ได้ฉู่หลิวเยว่นี่แหละที่ช่วยเอาไว้ และหลุดจากพันธนาการ จะว่าไปแล้ว นับว่าข้าติดหนี้บุญคุณของนางอยู่”
มู่ชิงเห่อและคนอื่นๆ ล้วนเห็นภาพเหตุการณ์นั้นด้วยตาตัวเอง จึงไม่มีอันใดจะเถียง
ส่วนคนที่เหลือนั้น…
ล้วนได้รับการช่วยเหลือจากฉู่หลิวเยว่มาไม่มากก็น้อย จะให้รู้สึกขอบคุณก็ยังไม่สายเกินไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้พูดอันใดออกมา
ซ่งชิงเหนียนรู้สึกสับสนอย่างมาก
หยางซิ่นเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ แม้กระทั่งเรื่องร้องไห้ก็ยังลืมไปแล้ว
“เจ้า เจ้าหมายความว่า…ฉู่หลิวเยว่ช่วยเจ้าเอาไว้?”
ซ่งชิงเหนียนถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เจียงอวี่เฉิงพยักหน้า ก่อนจะชี้ไปที่คนด้านหลัง
“ความจริงแล้วคนที่อยู่ด้านหลัง ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นนางที่ช่วยออกมา”
พลังของฉู่หลิวเยว่มีจำกัด แน่นอนว่านางไม่สามารถรับผิดชอบทุกอย่างได้
แต่ก็ไม่มีใครสามารถปฏิเสธได้ว่า นางมีความสำคัญมากที่สุดในการเดินทางครั้งนี้
ซ่งชิงเหนียนชะงักไป แล้วหันไปมองคนที่อยู่ด้านหลังด้วยความมึนงง และเมื่อนับดูอย่างคร่าวๆ แล้วน่าจะมีคนอยู่ประมาณสามร้อยถึงสี่ร้อยคน!
คนเหล่านี้…ล้วนเป็นคนที่ฉู่หลิวเยว่ช่วยเหลือมาหรือ?
หัวใจของซ่งชิงเหนียนเหมือนถูกโจมตีอย่างรุนแรง เขาไม่อยากจะเชื่อเลย
แต่คนที่พูดเรื่องนี้ คือเจียงอวี่เฉิง เขาไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ!
แต่เมื่อนึกถึงฝีมือของฉู่หลิวเยว่ที่เขาเพิ่งได้สัมผัส ซ่งชิงเหนียนก็ค่อยๆ ได้สติกลับคืนมา
เหมือนกับ…เหมือนกับว่า…ฉู่หลิวเยว่จะมีฝีมืออยู่หลายส่วนเช่นกัน
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพี่เหลยสี่คนนั้นเลย ฝีมือของเขาแข็งแกร่ง แต่กลับเชื่อฟังฉู่หลิวเยว่มาก
ด้วยการช่วยเหลือของเขา ทำให้ฉู่หลิวเยว่มาไกลถึงตรงนี้ ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
“ส่วนเรื่องที่นางปลอดภัยไม่เป็นอันใดเลย…นั่นเพราะว่านางไม่ได้โดนดึงลงมาตั้งแต่แรก ต่อมาพวกเราต้องตามหาหว่านเอ๋อร์ นางจึงตามลงมาด้วย”
เจียงอวี่เฉิงพูดขึ้นไม่กี่ประโยค พร้อมอธิบายเรื่องราวอย่างง่ายๆ ให้ฟังหนึ่งรอบ
คำพูดของเขาราบเรียบอย่างมาก แต่กลับเหมือนมีหินมาทุบลงที่หัวใจของซ่งชิงเหนียนอย่างแรง
ในตอนนั้นเขาถึงได้เข้าใจว่าคำพูดของเขาเมื่อครู่นี้ มันช่างน่าขันสิ้นดี!
ในสายตาของเจียงอวี่เฉิง ไม่สิ!
ในสายตาของทุกคน เกรงว่าจะเห็นเรื่องเหล่านั้นเป็นเรื่องน่าขันเสียแล้ว?
ซ่งชิงเหนียนรีบชำเลืองมองสายตาของทุกคนทันที และเขาก็พบว่าสายตาของอีกฝ่ายนั้นไม่ดีนัก
คาดไม่ถึงว่าหนึ่งในนั้นจะมีเหล่าทหารม้าทมิฬด้วย…
ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดขึ้นมา…
“คุณหนูฉู่เป็นคนอบอุ่นอย่างมาก ระหว่างทางก็ช่วยผู้คนมาโดยตลอด ไม่มีทางลงมือกับใครแน่นอน”
“ข้าก็เห็นเช่นนั้น”
“สำนักกระบี่เมฆาม่วง…ข้าจำได้ว่าก่อนหน้านี้ที่จัตุรัสผิงเหลียง พวกเขาเคยสร้างปัญหาให้กับคุณหนูฉู่ เกรงว่าตอนนี้จะไม่ใช่ฝ่ายคุณหนูฉู่ที่ไปทำร้ายเขาก่อนแล้วล่ะ…”
คนเหล่านั้นพูดเสียงไม่ดัง แต่พื้นที่นี้แคบมาก ไม่ว่าจะพูดอันใด ก็สามารถได้ยินอย่างชัดเจน
ซ่งชิงเหนียนรู้สึกอับอายอย่างมาก และรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก!
เจียงอวี่เฉิงหัวเราะ
“ชิงเหนียนดูเหมือนเจ้าจะเข้าใจอันใดผิดไปนะ?”
ซ่งชิงเหนียนกลั้นลมเอาไว้อยู่ในอก หลังจากที่ต่อสู้อยู่ภายในใจอย่างดุเดือดแล้ว สุดท้ายเขาก็ต้องจำนนต่อโชคชะตา แล้วกัดฟันพูดว่า
“…ก็คงเป็นเช่นนั้น…”
ในตอนที่เขากำลังจะปัดเรื่องทั้งหมดออกไป พี่เหลยสี่กลับกอดอก แล้วพูดอย่างเกียจคร้านว่า
“แค่พูดว่าเข้าใจผิดคำเดียวก็จะจบเรื่องแล้วหรือ? เมื่อครู่นี้เจ้าโทษว่าเป็นความผิดของพวกเราไม่น้อยเลยทีเดียวนะ? เมื่อตอนนี้เรื่องเปิดเผยอย่างชัดเจนแล้ว แต่เจ้ากลับ…ไม่คิดจะพูดขอโทษสักคำเลยหรือ?”
ซ่งชิงเหนียนต้องพูดขอโทษกับใคร?
แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เขาไม่มีตัวเลือกที่สองแล้ว
เขากัดฟันแล้วหันไปพูดขอโทษกับฉู่หลิวเยว่
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...