ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 749

ซั่งกวนหว่านที่ถูกเจียงอวี่เฉิงผลักออกอย่างกะทันหัน สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที แววตาของนางมีประกายขุ่นเคือง!

ตอนที่นางกำลังจะพูด แต่นางก็เห็นสายตาของเจียงอวี่เฉิงที่มองมาพอดี

ตื่นตระหนก ตกใจ หวาดกลัว…และยังมีร่องรอยของความรังเกียจอยู่ด้วย แม้ว่าจะซ่อนไว้ซ่อนเอาไว้ลึกมากก็ตาม!

ซั่งกวนหว่านชะงักไป จากนั้นก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าใบหน้าของนางมีรอยข่วนที่กษายะหางวายุทิ้งเอาไว้มากมาย

นี่เจียงอวี่เฉิง…รังเกียจใบหน้าของนางหรือ?

ซั่งกวนหว่านรู้สึกเหมือนทั้งร่างกายถูกแช่แข็ง เลือดทั่วทั้งร่างไหลออกมาจากบริเวณใบหน้า ความโกรธโมโหยากจะบรรยายก็ระเบิดขึ้นมาในใจของนาง!

เมื่อเจียงอวี่เฉิงเห็นแววตาของนางที่เปลี่ยนไป ตอนนั้นเขาก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าการที่ผลักนางออกไปนั้นไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง เขาจึงรีบสาวเท้าเดินไปด้านหน้า

“หว่านเอ๋อร์ ใบหน้าของเจ้า…บาดเจ็บได้อย่างใด?”

คำพูดจริงใจ สีหน้าเป็นกังวล ราวกับว่ากำลังเป็นห่วงนางจริงๆ

แต่ร่องรอยความรังเกียจที่อยู่บนใบหน้าของเขาเมื่อครู่นี้ กลับสลักลึกลงไปในสมองของนางแล้ว!

บนโลกนี้ไม่มีใครไม่ใส่ใจใบหน้าของตัวเอง

โดยเฉพาะซั่งกวนหว่านที่มีฐานะเป็นองค์หญิงของราชวงศ์เรื่องใบหน้าจึงถือเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง

ตั้งแต่ปลายผมจรดเล็บเท้าล้วนต้องประณีตอย่างมาก

ตั้งแต่ปิ่นปักผมไปจนถึงรองเท้าล้วนงดงามเหนือใคร

ฐานะสูงส่ง เป็นจุดสนใจ ทุกการกระทำทุกคำพูดของนางล้วนต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง

ยิ่งไปกว่านั้นใบหน้าของนางล่ะ?

เมื่อใบหน้าของนางถูกทำลายแล้ว ถ้านางออกไปข้างนอกล้วนแต่จะกลายเป็นเรื่องขบขันของผู้คน

ก่อนหน้านี้ซั่งกวนหว่านอยู่บนเส้นความเป็นความตายตลอด สุดท้ายนางก็รอดมาได้อย่างยากลำบาก เดิมทีนางไม่มีเวลามาห่วงใบหน้าของตัวเองด้วยซ้ำ

แต่เมื่อมาเห็นปฏิกิริยาของเจียงอวี่เฉิงในตอนนี้ ในที่สุดนางก็คิดถึงเรื่องนี้มาได้ อีกทั้งเรื่องนี้ก็กระตุ้นนางได้อย่างดี!

ซั่งกวนหว่านหัวเราะเสียงเย็น

“เจ้าไม่ถามข้าว่าเจ็บหรือไม่ ก่อนที่จะถามว่าข้าได้บาดแผลนี้มาได้อย่างใดหรอกหรือ?”

เจียงอวี่เฉิงทำพลาดไปแล้ว

โดยปกติแล้วเขาจะไม่มีทางทำพลาดด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้แน่นอน

แต่เมื่อครู่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว อีกทั้งความคิดส่วนใหญ่ของเขาล้วนไม่ได้อยู่ที่ตัวของซั่งกวนหว่าน ดังนั้นปฏิกิริยาของเขาจะซื่อตรงไปเล็กน้อย

สุดท้ายก็กลายเป็นผลลัพธ์ดั่งเช่นตอนนี้

เขารู้จักซั่งกวนหว่านดี ด้วยเรื่องเกรงว่านางจะจดจำความแค้นเอาไว้สักระยะหนึ่งเลย

เจียงอวี่เฉิงรู้สึกปวดหัวขึ้นทันที

ก่อนหน้านี้เขาก็มีเรื่องมากมายอยู่แล้ว สุขภาพของเขาเองก็แทบจะไม่ได้รับการดูแล ตอนนี้จึงไม่มีแรงจะไปต่อกรกับซั่งกวนหว่านแล้ว

“หว่านเอ๋อร์ ข้าไม่ได้ความหมายอย่างอื่น ข้าก็แค่เป็นห่วงเจ้ามากเกินไป…”

สีหน้าของนางเช่นนั้นทำให้เจียงอวี่เฉิงเหมือนมีอันใดติดอยู่ในลำคอ นอกจากอธิบายและปลอบใจแล้วเขาก็ขี้เกียจจะพูดอย่างอื่นอีก

ก่อนหน้านี้ก็ดี ส่วนใหญ่ซั่งกวนหว่านจะเป็นคนปลอบใจ นี่จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่เขาชอบนาง

แม้ว่าเขาเองก็รู้ดีว่า ซั่งกวนหว่านไม่ได้ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์เหมือนฉากด้านหน้าที่วาดไว้ แต่เขาเองก็ไม่รังเกียจ

ด้วยฐานะเช่นนาง การที่จะมีความคิดหรือแผนการก็เป็นเรื่องปกติ

แต่สองปีที่ผ่านมานี้ นางกลับอารมณ์ร้ายและอ่อนไหวมากขึ้นเรื่อยๆ ปกติแล้วนางจะไม่ค่อยใส่ใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ต้องเป็นเรื่องใหญ่เท่านั้น

เจียงอวี่เฉิงรู้สึกเหนื่อยหน่ายมาตั้งนานแล้ว ความอดทนของเขาค่อยๆ หมดลงทุกวันๆ

เขาถอนหายใจลากยาว ก่อนจะระงับอารมณ์ที่อยู่ในใจลง แล้วพูดเกลี้ยกล่อมว่า

“หว่านเอ๋อร์ แผลเหล่านี้ล้วนเป็นแผลถากๆ หลังจากกลับไปแล้วเดี๋ยวข้าจะทาโอสถน้ำแข็งให้ เท่านี้ก็หายเป็นปกติแล้ว ก่อนหน้านี้เจียงอวี่จือก็บาดเจ็บที่ใบหน้า รักษาไม่นานก็หาย แล้วไม่เห็นร่องรอยใดๆ เลย”

ซั่งกวนหว่านไม่ได้จริงจังเท่าไร เมื่อได้ยินคำพูดของเขาก็เหมือนได้ยินเรื่องน่าขัน

แน่นอนว่านางรู้ว่าบาดแผลที่ใบหน้าของนางสามารถหายดีได้

แต่ที่เจียงอวี่เฉิงเพิ่งผลักนางเมื่อครู่นี้…นางจะไม่มีวันลืม!

ฉินอีขี้เกียจจะใส่ใจสองคนนี้ จึงสาวเท้าขึ้นไปด้านหน้า

เชียงหว่านโจวรีบเดินตามไปทันที ฉินอีเหลือบสายตามองเขา

“เจ้ารออยู่ตรงนี้ก็พอแล้ว”

แม้กระทั่งเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงความอันตราย ถ้าเชียงหว่านโจวไปด้วย ไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรือ?

เชียงหว่านโจวขยับฝีเท้า แล้วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เชื่อฟังคำสั่งของฉินอี

เขารู้ได้ว่า

ถ้าฉินอีไปอาจจะสามารถพาฉู่หลิวเยว่กลับมาด้วยได้ แต่ถ้าเขาไปอาจจะกลายเป็นตัวถ่วงของนางเท่านั้น

ซั่งกวนหว่านเหลือบสายตามอง แล้วเห็นว่าฉินอีกำลังเดินไปที่ขอบเหวลึกนั้น

นางรีบพูดขึ้นว่า

“ห้ามไปนะ!”

ฉินอีทำเหมือนไม่ได้ยินเสียงนาง

ซั่งกวนหว่านรีบพูดอย่างร้อนรนว่า

“อันตราย! ด้านล่างอันตรายอย่างมาก เจ้าไปก็เท่ากับหาเรื่องตายเท่านั้น!”

เจียงอวี่เฉิงมองไปทางนั้นแล้วขมวดคิ้วแน่น

ดูจากท่าทางเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่น่าจะตกลงไปด้านล่าง…

ปราณเหล่านั้นอันตรายอย่างมาก ฉู่หลิวเยว่น่าจะตกลงไปสักพักหนึ่งแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน