อิ๋นซื่อผิงรีบออกจากห้อง ไปรออยู่ที่ห้องข้างๆ ในเวลานี้ ข้างๆเขามีชายวัยกลางคนๆหนึ่ง กระซิบพูด : “พี่สี่ เขาสามารถรักษาเสี่ยวเฟิงได้จริงๆเหรอ”
อิ๋นซื่อผิง : “เจิ้นซานจ่างครอบงำขนาดไหน นายและฉันรู้ดีเหมือนกัน เขาสามารถรักษาเจิ้นซานจ่างได้ แน่นอนก็สามารถรักษาเสี่ยวเฟิงได้เช่นกัน นอกจากนี้เขาก็บอกแล้วว่าสามารถรักษาได้ ฉันเชื่อเขา”
ชายวัยกลางคน : “พี่สี่ อย่างนั้นเขาเชื่อคำพูดก่อนหน้านี้ของคุณไหม”
อิ๋นซื่อผิงพูดอย่างไม่แยแส : “เชื่อหรือไม่เชื่อ ต่างกันเหรอ คนอื่นเขาเป็นถึงหมอเทวดา เก็บเงินค่ารักษา เป็นเรื่องของพวกเราสองครอบครัว เขาไม่มีทางยุ่งแน่นอน”
ชายวัยกลางคนพยักหน้า : “พี่สี่คิดรอบคอบที่สุด ถ้าหากเขาสามารถรักษาเสี่ยวเฟิงได้ พวกเราจะตอบแทนอย่างงามแน่นอน”
อิ๋นซื่อผิง : “การรู้จักกับหมอเทวดาคนหนึ่งดีกว่าการไปรู้จักกับคนอื่น ทักษะด้านการแพทย์ของหมอเทวดาคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างมาก ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยได้ยินชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของเขาแล้ว อาศัยโอกาสในครั้งนี้ ตระกูลอิ๋นของพวกเราจะผูกมิตรเป็นอย่างดี”
ชายวัยกลางคน : “พี่สี่ คุณเอาคำสั่งเทียนจวินให้เขา เพื่อเป็นการตอบแทนอย่างเดียวเหรอ”
อิ๋นซื่อผิง : “คำสั่งเทียนจวินอยู่ในมือของพวกเรานั้นไร้ค่า แล้วทำไมไม่มอบให้เขาล่ะ ไม่แน่อาจจะสามารถยืมมือของเขา หาถ้ำจวนเทียนจวินเจอ!”
ชายวัยกลางคนพยักหน้า : “ก็ใช่ คำสั่งเทียนจวินได้รับการสืบทอดในโลกมาหลายปีแล้ว ผ่านมือของคนนับไม่ถ้วน แต่ไม่มีใครหาถ้ำจวนเทียนจวินเจอแม้แต่คนเดียว!”
ทั้งสองคนรออย่างใจจดใจจอ รอจนฟ้ามืด อู๋เป่ยค่อยเดินออกมา ด้านหลังของเขา มีชายคนหนึ่งสีหน้าที่จริงจัง ก็คืออิ๋นเสี่ยวเฟิง
มองเห็นอิ๋นเสี่ยวเฟิง อิ๋นซื่อผิงเรียกออกไปหนึ่งที : “ลูกชายเหรอ”
อิ๋นเสี่ยวเฟิงพยักหน้า พูด : “พ่อ ผมไม่เป็นไรแล้ว หมอเทวดาอู๋ไม่เพียงแต่รักษาผมหาย นอกจากนี้ยังช่วยผมฟื้นฟูพลังยุทธ์ด้วย”
อิ๋นซื่อผิงดีใจอย่างมาก รีบคุกเข่าลงบนพื้น พูด : “อิ๋นซื่อผิง ขอบคุณหมอเทวดาอู๋!”
อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ไม่ต้องมากพิธี นี่เป็นสิ่งที่ผมสมควรทำ ใช่แล้ว ผมออกใบสั่งยาหลายชุด ให้เขากลับไปกินตามเวลา”
“ได้ได้” อิ๋นซื่อผิงรีบพูด
อู๋เป่ย : “เอาล่ะ พวกคุณกลับไปได้แล้ว ต่อจากนี้ไปมีเรื่องอะไร สามารถโทรมาเบอร์นี้” ระหว่างที่พูด เขายื่นนามบัตรออกไปหนึ่งแผ่นให้กับอิ๋นซื่อผิง
อิ๋นซื่อผิงดีใจอย่างมาก เขารู้ว่ามีนามบัตรใบนี้ เหมือนกับมีชีวิตนับไม่ถ้วนเพิ่มขึ้น เขารีบคว้ามันด้วยมือทั้งสองข้าง
หลังจากอิ๋นซื่อผิงสองพ่อลูกจาไป อู๋เป่ยไปที่โรงพยาบาลหนึ่งรอบ ตอนกลางวันไม่ได้มาโรงพยาบาล เขาเตรียมจะไปบรรยายให้พวกเขาฟังในตอนเย็น
เย็นนี้ ที่ที่เขาไปเป็นแผนกระบบทางเดินอาหาร คนที่เข้ารับการรักษาในแผนกระบบทางเดินอาหาร ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยมะเร็งระยะอันตราย โรคตับและทางเดินน้ำดี โรคกระเพาะ โรคเกี่ยวกับลำไส้ ฯลฯ ทั้งหมดเข้ารับการรักษาในแผนกระบบทางเดินอาหาร
อู๋เป่ยเข้าใจอย่างลึกซึ้ง สอนมากเกินไป คนเหล่านี้ก็เรียนไม่หมด ดังนั้นจึงเริ่มต้นด้วยโรคเดียว
ในคนนี้ เขาเลือกผู้ป่วยมะเร็งตับคนหนึ่งออกมา ผู้ป่วยคนนี้อายุประมาณหกสิบห้าปี เพราะว่ามักจะดื่มเหล้าทั้งปี ส่งผลให้ตับแข็ง และท้องมาน ตรวจพบมะเร็งตับเมื่อครึ่งเดือนก่อน มีการแพร่กระจายของน้ำเหลือง
ผู้ป่วยแบบนี้ ในปัจจุบัน ทางเลือกเดียวคือการฉายรังสีและเคมีบำบัด ซึ่งเป็นกระบวนการที่เจ็บปวดและมีค่าใช้จ่ายสูง บางครั้งการรักษาหนึ่งวันอาจมีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นหยวน ถึงแม้จะทำประกันสุขภาพบางส่วน แต่ภาระคนไข้ก็ยังหนักมากเช่นกัน
ชายชรามีลูกชายคนหนึ่งและลูกสาวคนหนึ่ง ลูกชายเพิ่งแต่งงานได้ครึ่งปี เกิดหลานชายออกมาหนึ่งคน ลูกสาวเพิ่งหย่าร้าง ใช้ชีวิตตัวคนเดียวกับหลานสาว
เขาเป็นคนทำงานธรรมดาคนหนึ่ง เงินบำนาญไม่มาก เขาไม่อยากเอาเงินมาเสียกับค่ารักษา ดังนั้นหลายวันที่ผ่านมาไม่ให้ความร่วมมือย่างมาก โชคดีที่ลูกสาวของชายชราค่อนข้างกตัญญู ดูแลอยู่ที่โรงพยาบาลทุกวัน นอกจากนี้ยังบอกอีกว่ายินดีขายบ้านเพื่อรักษาพ่อ
ทำความเข้าใจอาการป่วยของชายชราโดยสังเขป อู๋เป่ยเปิดประตูห้องผู้ป่วย ชายชรากำลังนอนอยู่ ลูกชายนั่งอยู่ด้านข้าง
เห็นหมอเข้ามา ลูกชายของชายชราลุกขึ้น พยักหน้า : “หมอ”
หลังจากนั้นเขาพูดกับหมอหลายคนที่อยู่ข้างหลัง : “ก่อนทำการรักษา ผมต้องพูดสักหน่อย โรคมะเร็งคืออะไร มะเร็งเกิดขึ้นเนื่องจากมีบางอย่างผิดปกติกับระบบภูมิคุ้มกันของบุคคลนั้น ร่างกายของคนปกติทั่วไป ก็มีการสร้างเซลล์มะเร็งขึ้นมาเช่นกัน แต่ระบบภูมิคุ้มกันสามารถกำหนดเป้าหมายเซลล์มะเร็งได้อย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นทำลายพวกมัน ดังนั้นคนปกติไม่มีทางเป็นโรคมะเร็ง แต่คนชราคนนี้ ดื่มหนักตลอดทั้งปี เซลล์ตับตายและถูกสร้างขึ้นใหม่ทุกวัน และตายอีกครั้งและถูกสร้างขึ้นใหม่อีกครั้ง เป็นแบบนี้เป็นเวลานาน กลไกภูมิคุ้มกันล้มเหลว การก่อให้เกิดโรคมะเร็งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”
รองหัวหน้าหมอคนหนึ่งถาม : “หมออู๋ สิ่งเหล่านี้พวกเราทุกคนรู้หมดแล้ว ในความเห็นของคุณ สถานการณ์แบบนี้ควรทำการรักษายังไง ”
อู๋เป่ย : “ทำการกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของผู้ป่วยอีกครั้ง ทำให้ร่างกายฆ่าเซลล์มะเร็งโดยอัตโนมัติ”
พูดจบ เขาเขียนสูตรยาออกมาหนึ่งแผ่น มอบให้หมอที่รับผิดชอบ พูด : “สูตรยานี้ ให้กินสามวันก่อน อีกสามวันพวกคุณทำการตรวจสอบตัวบ่งชี้ของเซลล์มะเร็ง ถ้าหากลดลง ให้กินต่อไปอีกเจ็ดวัน อีกเจ็ดวันค่อยทำการตรวจสอบอีกครั้ง ถ้าหากตัวบ่งชี้มะเร็งหายไป ก็ให้กินต่ออีกครึ่งเดือน ช่วงเวลานี้ ผู้ป่วยควรรับประทานอาหารตามปกติทุกวัน และอาหารควรมีสารอาหารให้มากที่สุด รวมถึงเนื้อวัว เนื้อแกะ ปลา ไข่และผลิตภัณฑ์จากนมให้มากขึ้น”
หมอพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง เข้ามารับสูตรยา
ภายในคืนเดียว อู๋เป่ยตรวจคนไข้ไปสามสิบคน เขียนสูตรยาให้คนไข้ทุกคนหนึ่งอย่าง ก่อนจากไป เขาพูดกับหมอทุกคน : “สูตรยาที่ผมเขียนให้ โดยพื้นฐานแล้วมันจะกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ พวกคุณจำสูตรยาเอาไว้ ถ้าหากเจออาการคล้าย ๆ กันในครั้งหน้า ก็ลองใช้สูตรยาที่อาการคล้ายๆกันดูก่อน ถ้าหากผลลัพธ์ออกมาดี ก็ทำการรักษาต่อไป ถ้าหากผลลัพธ์ไม่ดี ก็เปลี่ยนสูตรยา”
หมอคนหนึ่งพูด : “หมออู๋ ถ้าหากสูตรยาเหล่านี้มีผลลัพธ์ที่ดี อย่างนั้นสามารถสกัดสารออกฤทธิ์ได้ไหม หลังจากนั้นทำเป็นยาเม็ด”
อู๋เป่ย : “กระบวนการค่อนข้างซับซ้อน นอกจากนี้ส่วนผสมบางอย่างก็ไม่สามารถสกัดออกมาได้ ตอนนี้ทำได้แค่ต้มไปก่อน”
หลายวันที่ผ่านมา เขาล้วนแล้วทำงานอยู่ในแผนกผู้ป่วยของโรงพยาบาล คนไข้ที่กินยาวันแรกจนถึงวันที่สาม ตัวเลขลดลงอย่างเห็นได้ชัด พวกหมอรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก ใช้สูตรยาของอู๋เป่ยต่อไป
วันที่สี่ของชิงเสวี่ยที่มาถังตระกูลหลี่ ตงหวงดึงชายเสื้อของอู๋เป่ยมาอยู่ต่อหน้าชิงเสวี่ย
ลมหายของชิงเสวี่ย สงบกว่าตอนที่เพิ่งมาถึงที่นี่อย่างมาก
อู๋เป่ย : “เรียกหาผมมีเรื่องอะไรเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...