“พลังของเว่ยอู๋ซ่างน่ากลัวเกินไปแล้ว ถ้าหากเขาลงมือจริงๆ เกรงว่าคุณชายจางจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน!”
“คิดว่าคุณชายจางน่าจะเอาชนะดาบปีศาจไม่ได้หรอก”
ช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังคุยกัน ดาบปีศาจติงหยินยืนอยู่หน้าอู๋เป่ยแล้ว พูด : “ฉันจะฆ่าแก”
อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “มองออกแล้ว จิตวิญญาณของแกถูกห่อหุ้มด้วยพลังปีศาจ ก่อนที่แกจะเลื่อนขั้นเป็นเซียนสวรรค์ คงตกสู่เส้นทางมารอย่างแน่นอน สูญเสียความตั้งใจเดิมไป”
ติงหยินหัวเราะอย่างเย็นชา : “แล้วยังไง อย่างน้อยๆในช่วงเวลานี้ ทำให้ฉันไร้เทียมทานในระดับเดียวกัน”
“ไร้เทียมทานในระดับเดียวกันเหรอ” อู๋เป่ยเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย “แกประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว”
ติงหยิน : “สามดาบ ภายในสามดาบ ฉันจะเอาหัวของแก”
อู๋เป่ย : “หนึ่งกระบวนท่า ภายในหนึ่งกระบวนท่า ฉันจะทำให้แกพิการ”
“ตุ้ม!”
บริเวณโดยรอบเกิดหมอกปีศาจ ท่ามกลางหมอกปีศาจ ติงหยินขยับอย่างกะทันหัน แสงดาบตัดไปที่หัวของอู๋เป่ย เร็วปานสายฟ้า ชั่วร้ายเหมือนหมาป่าเดียวดาย ไร้ร่องรอย
“แกร็ก!”
ติงหยินปล่อยดาบออกมาได้ครึ่งเดียว อู๋เป่ยบีบไปที่แขนของเขาแล้ว หลังจากนั้นเขย่าอย่างแรงหนึ่งที มีมังกรตัวน้อยสองตัวระเบิดออกมาในแขนทั้งสองข้าง ติงหยินสูญเสียการควบคุมร่างกายโดยสมบูรณ์ โลกหมุน ถูกกระแทกอย่างแรงจนล้มลงกับพื้น
“พุฟ!”
เขากระอักเลือดสดออกมา กระดูกในร่างกายแตกกระจายไปหมด!
พลังการควบคุมของอู๋เป่ย ถึงระดับขีดจำกัดแล้ว นอกจากนี้หลังจากที่เขาครอบครองกระดูกสวรรค์ มีความเข้าใจต่อกระดูกอย่างมากแล้ว สามารถทำลายกระดูกของผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย
หมอกปีศาจหายไป อู๋เป่ยปรบมือ พูด : “รักษาอาการบาดเจ็บให้ดี ต่อจากนี้ไปอย่ามายั่วยุฉันอีก เพราะว่าครั้งต่อไป ฉันจะฆ่าแก”
สีหน้าของดาบปีศาจติงหยินดูแย่อย่างมาก เขาถูกพาลงไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ในเวลานี้ หมายเลขบนป้ายของอู๋เป่ยกลายเป็นสิบสองแล้ว บ่งบอกได้ว่าเขาได้รับสิบสองคะแนน
บนที่นั่งรับชม สีหน้าของเว่ยเหิงซีดขาว พูด : “ท่านพ่อ ดูเหมือนว่าจางเสี่ยวเป่ยคนนี้แข็งแกร่งมาก แม้แต่ติงหยินก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เอาแบบนี้ พวกเราขอให้เว่ยอู๋ซ่างออกหน้าดีกว่าไหม”
เว่ยอู๋ซ่างเป็นอัจฉริยะของตระกูลเว่ย ปัจจุบันกำลังปิดกันตัวเอง แม้แต่บรรพบุรุษของตระกูลเว่ยก็ให้ความสำคัญต่อเขาอย่างมาก
สีหน้าของเว่ยกวงจมลง พูด : “อย่ารบกวนผู้สูงส่งจนกว่าจะมีความจำเป็นอย่างยิ่ง”
เว่ยเหิง : “แต่ว่าท่านพ่อ จะให้ปล่อยเด็กคนนี้ไปแบบนี้เหรอ”
เว่ยกวงหลับตาลงกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หลังจากหลายวินาทีเขาลืมตาอีกครั้ง พูด : “ปล่อยข่าวลือออกไป อู๋ซ่างจะออกมาฆ่าเขาอย่างแน่นอน”
หัวใจของเว่ยเหิงเต้นแรง : “ท่านพ่อหมายความว่า เว่ยอู๋ซ่างจะปล้นโชคชะตาของเขาเหรอ”
เว่ยกวง : “ด้วยประการนี้ ต่อให้มีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา”
สีหน้าของเว่ยเหิงเต็มไปด้วยการชื่นชม : “ท่านพ่อคิดรอบคอบที่สุด ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
เว่ยกวง : “จำเอาไว้ แกล้งทำเป็นเปิดเผยข่าวโดยไม่ได้ตั้งใจ”
“รับทราบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...