ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1309

จางเสี่ยวเป่ย ปีนี้อายุสิบหกปี หลังจากพลังวิญญาณฟื้นคืนชีพ มีพื้นที่อันกว้างใหญ่อีกมากมายในโลกปรากฏขึ้น เป็นเพราะว่าเขากำลังเดินทางอยู่ข้างนอก เป็นผลให้มีพื้นที่ขนาดใหญ่และกว้างใหญ่ปรากฏขึ้นระหว่างตรงกลางของครอบครัวและเขา พื้นที่แห่งนี้มีสัตว์ป่ากำลังอาละวาด เต็มไปด้วยความอันตราย เขาไม่สามารถเดินผ่านพื้นที่แห่งนี้ได้อย่างปลอดภัย ต่อให้ทำได้ ก็ต้องใช้เวลาหลายพันปี กระทั่งหลายหมื่นปี

ไม่สามารถกลับบ้านได้ เขาเร่ร่อนอยู่ในเจียงหนานหนึ่งเดือนกว่าแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาเบื่อชีวิตนี้ที่ต้องเก็บขยะและกินของเหลือจากคนอื่น ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจหางานทำในวันนี้

ส่วนโลงศพที่อยู่บนตัวเขานั้น เขาค้นพบมันโดยบังเอิญเมื่อไม่กี่วันก่อน ในตอนนั้นเขาถูกคนทำร้ายจนตกเข้าไปในท่อระบายน้ำ ลอยมาถึงที่แห่งนี้ หลังจากนั้นก็มองเห็นโลงศพหนึ่งใบ

เขาพบว่า โลงศพใบนี้สามารถเปล่งแสงประหลาดได้เก้าสี นอกจากนี้นอนอยู่ข้างในไม่ต้องกลัวยุ่งและหนู และไม่ได้กลิ่นเหม็นจากภายนอก ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา เขารู้สึกสบายตัวเป็นพิเศษ

ดังนั้น นับแต่นั้นเป็นต้นมา ก็เลยใช้ที่นี่เป็นที่นอนไปแล้ว

ภายในโลงศพยังมีของที่น่าสนใจไม่น้อย ตัวอย่างเช่น หนังสือขาดรุ่งริ่งหนึ่งเล่ม ขวดแก้วสีเทาที่บรรจุควันสีดำเอาไว้

ก่อนหน้านี้เขาเปิดหนังสือขาด ก็พบว่าข้างในมีแมลงอ้วนตัวหนึ่งอยู่ในหนังสือ สีทองอ่อน พื้นผิวของร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยอักษรยันต์ แมลงกำลังกินหนังสือ ทุกๆหนึ่งคำ ร่างกายของมันก็จะเรืองแสงออกมาเล็กน้อย

เขาเห็นว่าแมลงค่อนข้างน่ารัก ก็เลยไม่ได้ฆ่ามัน ยังคงเลี้ยงเอาไว้ในหนังสือ

ขวดแก้วนั้นค่อนข้างน่าสนใจ เขาไม่สามารถเปิดมันได้ ดังนั้นเลยไม่รู้ว่าควันสีเทาที่อยู่ข้างในเป็นอะไรกันแน่

ในเวลานี้ เขาหยิบแมลงอ้วนตัวนนั้นออกมา ยื่นมือออกไปแตะมัน พูด : “เจ้าแมลง กินหนังสือไม่มีความหมายเลย อยากกินเนื้อไหม”

ดวงตาเล็กๆ ของแมลงสีทองมองดูจางเสี่ยวเป่ยด้วยความดูถูก อีกฝ่ายเกาหัว : “หรือว่าแกไม่กินเนื้อเหรอ เห้อ ฉันไม่ได้กลิ่นเนื้อมาครึ่งเดือนแล้ว”

และในเวลานี้ แมลงสีทองเปล่งแสงแห่งจิตวิญญาณออกมา บินเข้าไปในหว่างคิ้วของจางเสี่ยวเป่ย ทันใดนั้น ในสมองของเขาก็มีความรู้และข้อมูลนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น ข้อมูลเหล่านี้สมจริงอย่างมาก คุ้นเคย ราวกับว่าเขาต้องใช้เวลาหลายปีไม่รู้จบ ความรู้ที่ถูกสั่งสมมาทีละนิด

ภายใต้ความตะลึง จางเสี่ยวเป่ยถูกข้อมูลที่เกี่ยวกับการฝึกฝนที่อยู่ข้างในดึงดูดแล้ว การฝึกขั้นแรกสุดเรียกว่าการฝึกความแข็งแกร่ง หลังจากนั้น และยังมีฝึกฝนชั้นลมปราน ชั้นพรสวรรค์ และชั้นรากฐาน

กระบวนการเหล่านี้ ทางที่ดีควรฝึกฝนให้สำเร็จก่อนอายุสิบแปด เพราะในช่วงเวลานี้ร่างกายมนุษย์อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด และเขาใกล้จะอายุสิบเจ็ดปีแล้ว สามารถฝึกฝนได้พอดี

“ปัจจุบันมีผู้ฝึกฝนบินไปทั่วบนท้องฟ้าทุกหนทุกแห่ง ฉันใฝ่ฝันที่จะเป็นเหมือนพวกเขามาโดยตลอด ตอนนี้ ฉันได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการฝึกฝน ทำไมถึงไม่ฝึกฝนเหมือนกับพวกเขาล่ะ”

ดวงตาของจางเสี่ยวเป่ยเป็นประกาย เขานั่งขัดสมาธิอยู่ในโลงศพ เริ่มฝึกฝนพลัง

พลังของร่างกายมนุษย์ หลังจากตีออกมาแล้ว ก็คือความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งนี้ การเริ่มต้นจะขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งในการแสดงพลังของตนเอง ด้านหลังยังมีพลังลับ การสลายแรง หลังจากถึงระดับการสลายแรง พลังนี้ถือได้ว่าถึงข้อกำหนดแล้ว

แน่นอน ถ้าหากจางเสี่ยวเป่ยมีข้อกำหนดต่อตัวเองสูง อย่างนั้นเขาก็สามารถฝึกฝนพลังที่สูงยิ่งขึ้น พลังเซียน ถ้าหากสามารถฝึกฝนพลังเซียนออกมา อย่างนั้นก็สามารถฝึกฝนพลังลมปราณได้ กลายเป็นผู้ฝึกฝนชั้นลมปรานคนหนึ่ง

จางเสี่ยวเป่ยคิดไม่ถึงเลยว่า คุณสมบัติของเขาจะดีขนาดนี้ เหมือนเกิดมาพร้อมกับปัญญา ฝึกฝนไม่กี่ครั้ง ความแข็งแกร่งก็ฝึกออกมาแล้ว

เขาต่อยออกไปหนึ่งหมัด กระดูกทั้งหมดสั่นสะเทือน มีเสียงเหมือนประทัดระเบิดในอากาศ

เขาดีใจอย่างมาก กระโดดออกมาจากโลงศพ บ่นพึมพำ : “หางานทำ หาเงินกินเนื้อดีกว่า”

เขากระโดดออกมาจากโลงศพ เดิมขึ้นไปตามท่อระบายน้ำ ก้าวเดินที่แข็งแรง เดินออกมาจากโครงข่ายท่อน้ำทิ้งในไม่ช้า มาถึงบนถนนเส้นหนึ่ง

มาถึงบนถนน เขาค่อยสังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมใส่ขาดรุ่งริ่ง สภาพแบบนี้เกรงว่าหางานได้ยากอย่างมาก

เขาเดินไปตามถนน มองเห็นพื้นที่โล่งที่อยู่ไม่ไกล คนกลุ่มหนึ่งกำลังขนสินค้าที่นั่น ล้วนแล้วเป็นสินค้าขนาดใหญ่ พวกเขาต้องใช้คนประมาณสี่ห้าคนถึงจะสามารถขนของลงมาได้

จางเสี่ยวเป่ยเหลือบมองหนึ่งที ก็ก้าวใหญ่เดินเข้าไป : “เถ้าแก่ พวกคุณยังรับคนงานอยู่ไหม”

เถ้าแก่เป็นคนวัยกลางคน อายุห้าสิบกว่า เขาเหลือบมองจางเสี่ยวเป่ยหนึ่งที พบว่าเป็นเด็กสกปรกคนหนึ่ง มองดูแล้วไม่น่าจะมีแรงอะไร พูด : “ไม่รับ”

จางเสี่ยวเป่ย : “เถ้าแก่ ผมแข็งแรงอย่างมาก ทำงานได้ เงินเดือนเอาคุณว่าเลย”

เถ้าแก่ได้ยินเขาพูดแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขาหลายที หลังจากนั้นชี้ไปที่ลูกบอลหินที่อยู่ไม่ไกลแล้วพูดว่า : “นายไปย้ายมันมา ฉันก็จะรับนาย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน