ภายในอาณาจักรสายฟ้า จางเสี่ยวเป่ยเหยียบไปบนพื้น พื้นต่างแตกร้าว ความเจ็บปวดพุ่งตรงมายังฝ่าเท้าของเขา โชคดีที่เขามีร่างกายที่แข็งแรง ดังนั้นสายฟ้าเหล่านี้จึงไม่สามารถสร้างอันตรายใดๆ ให้กับเขาได้ ยกเว้นความเจ็บปวดไประยะหนึ่ง
เขาพึมพำ: “สถานที่นี้มันอะไรกัน? ทำไมมีไฟฟ้าอยู่บนพื้น?”
เขาก้าวเดินไปข้างหน้า จู่ๆรองเท้าของเขาก็ไหม้ก่อนจะสลายหายไป จากนั้น เสื้อผ้าของเขาก็ถูกเผาไปด้วย เขาจึงเหลือร่างกายที่เปล่าเปลือยที่เดินบนพื้นกรวด
“เปรี้ยง!”
ทันใดนั้นมีเสียงฟ้าร้องจากฟากฟ้า สายฟ้าห้าสีก็ระเบิด ราวกับว่าแสงออร่าที่สามารถทำลายล้างโลก จางเสี่ยวเป่ยตกใจจนเขาต้องนั่งลงบนพื้น ในเขาพึมพำ
“สายฟ้าพวกนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ ถ้ามันโจมตีฉัน ฉันคงจะหายไปจากโลกนี้แน่!”
เขาเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย กำลังจะหาที่หลบภัย มองไปทางไหนก็พบกรวดหิน แต่กลับไม่มีที่ซ่อนเลย
เนื่องจากไม่มีที่ซ่อน เขาจึงหยุดมอง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิ จ้องมองฟ้าร้องที่น่าสะพรึงกลัวอย่างครุ่นคิด
“ความคิดสามารถทำให้เกิดฟ้าร้องได้ และเราจำเป็นต้องสื่อสารกับสายฟ้าเก้าสวรรค์ นี่ไม่ใช่โอกาสที่ยากเกินไปหรอกมั้ง?”
ดังนั้นเขาจึงปล่อยความคิดทางจิตวิญญาณ พยายามสื่อสารกับสายฟ้าบนท้องฟ้า แต่ฟ้าร้องนี้น่ากลัวเกินไป มันมีพลังทำลายล้างโลก กวาดล้างสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ทันทีที่ความคิดของเขาสัมผัสกับมัน ก็ถูกทำลายโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้!
เขาตัวสั่น ในหัวของเขารู้สึกเสียวซ่าเล็กน้อย ความคิดถูกทำลายลงไปส่งผลกระทบต่อเขาเช่นกัน
“ฟ้าร้องกับสายฟ้านี้ทรงพลังมาก แล้วฉันจะสื่อสารกับมันได้อย่างไร?”
แม้ว่าเขาจะพบว่ามันยาก แต่จางเสี่ยวเป่ยก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาพยายามสื่อสารกับสายฟ้าด้วยวิธีต่างๆ แต่ก็เจอความล้มเหลวไปครั้งที่สาม ครั้งที่ห้า ความล้มเหลวครั้งที่สิบ
ทุกครั้งที่ล้มเหลว เขาจะสูญเสียความคิดและรู้สึกเสียใจ แต่เขาก็ไม่ล้มเลิก หลังจากล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาพบว่าทุกครั้งที่เขาถูกสายฟ้าทำลายจิตใจ พลังทำลายล้างในสายฟ้าก็จะหมดลงเช่นกัน และสิ่งที่สามารถรับรู้ได้ชัดเจนคือพลังฟ้าร้องที่เบาบางลง
ดังนั้น เขาจึงปล่อยความคิดสองอย่างพร้อมกัน ความหนึ่งอยู่ด้านหน้า อีกความคิดหนึ่งอยู่ด้านหลัง ความคิดจะแยกออกจากกัน เมื่อสัมผัสกับฟ้าร้อง ความคิดที่อยู่ด้านหน้าจะทำหน้าที่เป็นเหมือนอาหารล่อ ในขณะที่ความคิดที่อยู่ด้านหลังจะทุ่มเทให้กับการจับพลังที่เหลืออยู่ของฟ้าร้อง
“ตู้ม!”
ความคิดก่อนหน้านี้ก็ปลิวไปตามปกติ จากนั้นพลังอันอ่อนโยนของฟ้าร้องที่เหลืออยู่ก็ถ่ายทอดไปยังความคิดต่อไปนี้ตามการเชื่อมโยงระหว่างความคิดทั้งสอง
ทันใดนั้น ความคิดนี้ก็มาพร้อมกับพลังแห่งสายฟ้า! ความคิดที่จะครอบครองพลังแห่งสายฟ้านั้นทรงพลังมากและมีพลังที่อธิบายไม่ได้
เมื่อความคิดที่ขโมยพลังแห่งสายฟ้ากลับมายังร่างของจางเสี่ยวเป่ย พลังแห่งสายฟ้าที่มันดึงกลับมาก็ถูกกลืนกินอย่างรวดเร็วโดยกลบความอื่นๆ
“วิธีนี้ดี แต่ด้วยวิธี ฉันต้องใช้ความคิดบางส่วนช่วย” เขาส่ายหัวและตัดสินใจลองอีกครั้ง
ด้วยวิธีนี้ จึงส่งความคิดออกไปครั้งละหกความคิด ทีละคู่ โดยอยู่ข้างหน้าและข้างหลังอย่างละหนึ่งคู่ ทันทีที่ความคิดทั้งสามสัมผัสกับฟ้าร้อง พวกมันทั้งหมดก็ถูกกำจัดออกไป และจากนั้นความคิดที่เหลือก็เข้าครอบงำพลังของฟ้าร้อง
จางเสี่ยวเป่ยเคยเปลี่ยนความคิดเป็นสามพันความคิด จริงๆ แล้วสิ่งที่เรียกว่าสามพันความคิดเป็นเพียงตัวเลขโดยประมาณเท่านั้น
กลับไปกลับมาจางเสี่ยวเป่ยอาจใช้ความคิดถึง หนึ่งพันสองร้อยครั้งก่อนที่เขาจะมีพลังสายฟ้าเพียงพอ พลังของฟ้าร้องเหล่านี้ถูกดูดซับโดยความคิดอันศักดิ์สิทธิ์ของเขา ซึ่งทำให้ความคิดอันศักดิ์สิทธิ์ของเขาแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าสิบเท่า!
ในเวลานี้จิตวิญญาณของเขาไม่สามารถดูดซับพลังแห่งฟ้าร้องได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงปล่อยความคิดครั้งละสามร้อยความคิดเพื่อสื่อสารกับฟ้าร้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...