ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1326

จางเสี่ยวเป่ยกลัวว่าใบหน้าหล่อเหลาจะมอดไหม้ไปเสียก่อน ดังนั้นเขาจึงสูดเปลวไฟอีกครั้ง เอาเก็บเข้าไปในยาจินตัน

ดังนั้นคนกับปลา นายพ่นไฟใส่ฉัน ฉันก็ช็อตนาย โจมตีกันไปมามากกว่าสิบครั้ง เปลวไฟของปลาดูเหมือนจะปะทุขึ้น ไฟศักดิ์สิทธิ์เก้าสีก็ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวขวดยาจินตันของจางเสี่ยวเป่ยโดยมีแสงไฟฟ้ากระพริบอยู่ภายใน

จางเสี่ยวเป่ยหมดความอดทน อ้าปากจะกัดปลา เมื่อเขากัดปลา มันก็กลายเป็นลูกบอลไฟเก้าสีและโจมตีน้ำยาจินตันของเขา

“พรึ่บ!”

ยาจินตันของเขาสั่นก่อนจะกลายเป็นลูกไฟที่กำลังลุกไหม้ แต่เขาไม่รู้สึกอึดอัดอะไร

ในขณะนี้ อาณาจักรไฟกำลังคำราม หายพรึ่บไปเป็นเถ้าถ่าน เขาตกลงไปยังลานเล็กๆ

ในลานเล็กๆ คนกลุ่มหนึ่งมองดูเขาด้วยสีหน้าตกตะลึง

“ดูเหมือนว่าเขาทำลายอาราจักรไฟได้แล้ว” ชายคนหนึ่งที่มีรอยเปลวไฟหว่างคิ้วถอนหายใจเบา ๆ

ชายอีกคนในชุดคลุมสีน้ำเงินพูดว่า: “ฮ่าฮ่า เป็นเรื่องน่ายินดี”

เซียวไท่ซุน: “จางเสี่ยวเป่ย ที่นี่คุณสามารถก้าวไปสู่ความเป็นอมตะของมนุษย์ได้”

หัวใจของจางเสี่ยวเป่ยเต้นรัว น้ำอมฤตสีทองในร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย และรัศมีที่อธิบายไม่ได้ก็ออกมา การฝึกฝนและความทรงจำของเขาที่ถูกซ่อนลึกอยู่ข้างในค่อยๆกลับมาสู่ร่างกายของเขา

ทันใดนั้นเขาก็มาถึงอาณาจักรแห่งความอมตะ เพราะเขาได้สร้างยาจินตันวิธีการฝึกฝน เขาจึงมีความรู้สึกแตกต่างไปจากเมื่อก่อนเล็กน้อย ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งในการกลับมาฝึกซ้อมต่ออย่างช้าๆ

หลังจากฟื้นความทรงจำของเขาแล้วจางเสี่ยวเป่ยก็รู้ตัว เขาคือหลี่ซวินเปยซึ่งมีนามแฝงว่าอู๋เป่ยและจางเสี่ยวเป่ย

เขาทักทายอาจารย์เซียว: “อาจารย์!"”

เซียวไท่ซุนดูท่าทางมีความสุขมากและพูดด้วยรอยยิ้ม: “นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ ที่ได้แนะนำนายไป”

อู๋เป่ยพบกับผู้นำลัทธิหลายคน และเขาพูดกับเซียวไท่ซุน: “ท่านอาจารย์ ผมต้องการกลับไปจัดการกับบางเรื่องก่อนและต้องฟื้นฟูการฝึกฝนด้วย”

เซียวไท่ซุน: “ตกลง นายไปเถอะ”

อู๋เป่ยพยักหน้า และครู่ต่อมา เขาก็หายตัวไปทันทีพร้อมกับเสียงฟ้าร้องกระหน่ำ นี่เป็นเทคนิคการหลบหนีจากสายฟ้าที่ทรงพลังและยากที่สุด!

หลังจากที่เขาวิ่งออกไประยะหนึ่ง เขาก็เห็นร่างหลายยืนขวางทางของเขา นั่นคือหลัวเทียนเซียงกับถังจื่อยี่

“ท่านอาจารย์จื่อยี่ ชิงเหยียน!” เขายิ้ม

ถังจื่อยี่ถามว่า: “เจ้าจะรีบไปไหน?”

อู๋เป่ย: “หมิงหลี่กับอู๋เว่ย ผมต้องจัดการให้ดี”

จูชิงเหยียนยิ้มและพูดว่า: “ไม่จำเป็น เราได้จัดเตรียมไว้แล้ว ตอนนี้พวกเขาทั้อยู่ที่เซียงหลงเรียบร้อบแล้ว”

อู๋เป่ยพยักหน้า: “ดีเลยครับ”

หลังจากหยุดชั่วครู่ เขาก็พูดว่า: “กลับกันก่อนเถอะครับ ผมได้วัตถุดิบมามากมายมาปรุงให้ท่าน”

หลัวเทียนเซียงยิ้มและกล่าวว่า: “ซวินเป่ย อาจารย์ของข้าจะกลับมาที่นิกายดาบสวรรค์กับโลกแล้ว อย่าลืมการประชุมการต่อสู้นักดาบ”

อู๋เป่ย: “ท่านอาจารย์ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจำได้”

ทันทีที่หลัวเทียนเซียงจากไป คนกลุ่มนี้ก็กลับมาที่เมืองเซียงหลง

อู๋เป่ยไม่ได้ไปพบหมิงหลี่ หลังจากได้สติกลับมาแล้ว เขาก็รู้สึกอายอยู่บ้างและอยากจะให้ค่อยเป็นค่อยไป

เมื่อกลับถึงบ้าน สิ่งแรกคือฟื้นฟูการฝึกฝน เพราะหลังจากการฝึกฝนถดถอยลงไป แม้ว่าจะฝึกกลับได้ง่าย แต่ก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น ในช่วงก่อนเป็นอมตะ เขาได้ฝึกฝนจนถึงขีดสุดแล้ว ดังนั้นกระบวนการฝึกฝนจึงแตกต่างจากครั้งแรกเช่นกัน

ตัวอย่างเช่น เขาควบคุมยาจินตัน ซึ่งมีพลังมากและมีไฟศักดิ์สิทธิ์กับสายฟ้า ดังนั้นเขาจึงต้องผ่านกระบวนการพิเศษเพื่อเปลี่ยนยาจินตันให้เป็นจิตวิญญาณ กระบวนการนี้ซับซ้อนมาก แต่เขามีประสบการณ์ที่จะทำให้มันสำเร็จ ดังนั้นมันจึงไม่ยากเกินไปสำหรับเขา

คืนนั้น ออร่าที่น่าอัศจรรย์ปรากฏขึ้นบนเกาะซิงหลง ยาจินตันกลายเป็นแสงเทพเก้าสี บินขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนจะควบรวบเป็นวิญญาณที่สูงนับพันไมล์อย่างรวดเร็ว ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวเกือบทำให้สวรรค์และโลกสั่นสะเทือน ภูเขาและแม่น้ำก็ซีดจาง ภายในรัศมีนับหมื่นไมล์ พระภิกษุทั้งหลายก็กลั้นลมหายใจ มองขึ้นไปบนฟ้าด้วยความหวาดกลัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน