ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1338

ฮั่นซิงรู้สึกว่าสารพิษในร่างกายของเธอหายไปอย่างสมบูรณ์ ทันใดนั้นร่างกายของเธอก็รู้สึกเบา และพลังการต่อสู้ของเธอก็ค่อย ๆ ฟื้นตัว เธอกล่าวด้วยความประหลาดใจ : “ฝ่าบาท พิษในร่างกายของหม่อมฉันหายไปแล้ว！”

เหล่าเสนาบดีต่างก็อุทานว่า ทักษะทางการแพทย์ของหมออู๋ท่านนี้นั้นน่าทึ่งมาก !

ราชินีอั้นเยว่ : “คุณผู้ชาย ทักษะการรักษาของคุณช่างพิเศษและน่าชื่นชม รบกวนขอให้ท่านทำงานหนักขึ้นอีกหน่อยแล้ว และช่วยรักษาเหล่าเสนาบดีของข้าเหล่านี้ด้วย”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า : “ฝ่าบาท การจับของกระหม่อมดูเหมือนง่าย แต่จริง ๆ แล้วมันใช้พลังงานมาก พวกเรามาคุยกันเถอะ ทุก ๆ สิบคนที่กระหม่อมรักษาจากชนเผ่าของพระองค์ พระองค์ก็ทรงมอบน้ำแร่อายุวัฒนะแก่กระหม่อม”

เสนาบดีบางคนคัดค้านทันที : “ฝ่าบาท พระองค์จะต้องไม่เห็นด้วย น้ำแร่อายุวัฒนะเป็นรากฐานของชนเผ่าอั้นเยว่ของเรา หากมอบให้กับบุคคลภายนอก ข้อได้เปรียบของเราก็จะหมดไป”

ราชินีอั้นเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า : “ตกลง คุณชายรักษาหายทุก ๆ สิบคน ข้าจะให้น้ำแร่อายุวัฒนะหนึ่งหรือสองออนซ์แก่คุณ”

และแบบนี้ เหล่าเสนาบดีจึงเข้าแถว เพื่อรับการรักษาจากอู๋เป่ยทีละคน บอกว่าเป็นการรักษา แต่อันที่จริงแล้วเป็นเพียงการเอื้อมมือออกไปและดึงสารพิษออกมาเท่านั้น

ทักษะของอู๋เป่ยนี้ เรียกว่าการสกัดพิษ เทคนิคนี้มีความต้องการที่สูงมากสำหรับผู้ร่าย ถ้าเขายังไม่ผ่านภัยพิบัติแห่งการกลับชาติมาเกิด เขาจะไม่สามารถใช้มันได้เลย

หลังจากที่เหล่าเสนาบดีล้างพิษแล้วก็ตามมาด้วยนายพล และทหารชั้นสูงทุกระดับ ในเวลานี้อู๋เป่ยพบว่ามีผู้ชายเพียงไม่กี่คนในชนเผ่าอั้นเยว่ และในบรรดาทหารองครักษ์ ทหาร และเสนาบดีนั้นไม่มีผู้ชายเลย และทุกคนล้วนเป็นผู้หญิง

หลังจากรักษาคนที่หนึ่งพันแล้ว เขารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจพักผ่อนก่อน

ราชินีอั้นเยว่สั่งให้ผู้คนนำเก้าอี้และโต๊ะน้ำชามาให้อู๋เป่ยพักผ่อน

อู๋เป่ยหยิบน้ำค้างใสขึ้นมาดื่มสองสามแก้ว แล้วถามว่า : “ฝ่าบาท เหตุใดจึงม่ไมีผู้ชายในชนเผ่าอั้นเยว่ ? ”

เสนาบดีหญิงคนหนึ่งกล่าวว่า : “ คุณผู้ชาย สภาพแวดล้อมบนพื้นดินของชนเผ่าอั้นเยว่นั้นไม่ดีสำหรับผู้ชาย หากพวกเขาอาศัยอยู่บนพื้นดิน มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาจะมีชีวิตอยู่เกินอายุสิบห้าปี เพื่อที่จะปกป้องพวกเขา ผู้ชายทุกคนจึงต้องอาศัยอยู่ใต้ดิน ”

อู่เป่ย : “เกี่ยวข้องกับหมอกหรือเปล่า？”

เสนาบดีหญิงกล่าวว่า : “ใช่แล้ว หมอกก็คอยปกป้องเราเหมือนเป็นเครื่องกั้น ถ้าไม่มีหมอกเราก็อาศัยอยู่ไม่ได้”

อู๋เป่ยกล่าว : “เป็นอย่างนี้นี่เอง ฝ่าบาท ขอน้ำแร่อมตะหนึ่งร้อยตำลึงให้กระผมก่อนก็แล้วกัน”

เมื่อเห็นว่าเขาเป็นคนตรงแบบนี้ ราชินีอั้นเยว่จึงพูดว่า : “ใครก็ได้ ไปเอาน้ำแร่อมตะจำนวนหนึ่งร้อยตำลึงมา”

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีคนมาถือขวดหยกขนาดใหญ่ ซึ่งมีน้ำแร่อายุวัฒนะหนึ่งร้อยตำลึงพอดี เมื่อเห็นน้ำแร่อายุวัฒนะในตำนาน อู๋เป่ยก็หยิบหยดหนึ่งออกมาสังเกตทันที จากนั้นจึงจิบอีกครั้งเพื่อสัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงของพลังการรักษาของมัน

เขาหลับตาลง และสัมผัสเป็นเวลาสิบนาที จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า : “น้ำแร่อายุวัฒนะนี้ดีจริง ๆ มันมีคุณสมบัติทางยาที่หายากมากถึงยี่สิบเก้าประการ ! แต่อย่างที่ฉันเดาไว้ก่อนหน้านี้ สรรพคุณทางยาทั้งยี่สิบเก้านี้ พวกคุณสามารถดูดซับได้เพียงหนึ่งหรือสองชนิดเท่านั้น”

ราชินีอั้นเยว่ : “โอ้ อะไรคือพื้นฐานสิ่งที่คุณชายพูด? ”

ฮั่นซิงล่าวว่า : “ฝ่าบาท คุณอู๋ก็เชี่ยวชาญด้านการเล่นแร่แปรธาตุเช่นกัน”

ราชินีอั้นเยว่เริ่มสนใจ : “จริงเหรอ คุณอู๋ก็รู้วิธีเล่นแร่แปรธาตุด้วย”

อู๋เป่ย : “พอรู้นิดหน่อย”

เขาจิบชาอีกครั้งและถามทันทีว่า : “ฝ่าบาททรงได้รับบาดเจ็บหรือไม่？”

ราชินีอั้นเยว่ : “อืม ฉันได้รับบาดเจ็บจริง ๆ ”

อู๋เป่ย : “หากฝ่าบาทประทานน้ำแร่อายุวัฒนะให้กระผมอีกสามร้อยตำลึง กระหม่อมสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของฝ่าบาทได้ ! ”

ทุกคนตกใจมาก การรักษาอาการบาดเจ็บของราชินี ? เป็นไปได้หรือ?

ราชินีฮั่นเยว่ : “คุณอู๋ คุณรู้ไหมว่าฉันได้รับบาดเจ็บอะไร ? ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “เมื่อมองดูรัศมีของฝ่าบาท มันเป็นอาการบาดเจ็บทางจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์”

ครั้งนี้ราชินีฮั่นเยว่ตกใจมาก : “คุณสามารถรักษาจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ที่เสียหายได้งั้นหรือ？”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน