ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1355

ในทันใด ผู้คนมากกว่าสองร้อยคนก็ก้าวออกมาจากกลุ่มฝูงชน ต่างก็ร่อนลงกลางจัตุรัส

ภายในงานมีโต๊ะมากมาย หนึ่งโต๊ะต่อหนึ่งคน พวกเขาต่างหาที่นั่งแล้วนั่งลง

ผู้อาวุโสท่านนั้นกล่าวว่า: "ก่อนอื่นเรามาเริ่มตอบคำถามกัน กระดาษข้อสอบในมือของแต่ละท่านมีคำถามต่างกัน แต่ความยากนั้นใกล้เคียงกัน คะแนนเต็มของกระดาษข้อสอบคือหนึ่งร้อยคะแนน คะแนนสุดท้าย จะรวมในคะแนนรวม”

ขณะนี้มีเด็กรับใช้ (เด็กรับใช้บัณฑิต) เข้ามาแจกกระดาษข้อสอบ คนละหนึ่งใบ ผู้ที่ได้รับกระดาษข้อสอบเริ่มคิดพิเคราะห์อย่างหนักทันที คำถามที่สามารถเขียนขึ้นบนนั้น ล้วนเป็นคำถามที่ยาก เพียงสามารถตอบคำถามได้สองสามข้อในหน้างานก็ถือว่าไม่เลวแล้ว

ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดวิเคราะห์อย่างหนัก มีเพียงสองคนเท่านั้นที่แทบจะเพียงมองแวบเดียวก็เริ่มลงมือเขียน ในสองคนนี้ คนหนึ่งคืออู๋เป่ย คำถามนี้เขาเพียงมองแวบเดียวก็รู้วิธีตอบแล้ว อีกคนหนึ่งเป็นชายหนุ่มชื่อโม่ไท่ ซึ่งเป็นลูกชายนอกสมรสของโม่เลียนเฟิง และเป็นอันดับหนึ่งที่ตกลงกันเป็นการภายในของการประชุมวิถีทางการแพทย์ครั้งนี้

โม่ไท่ได้รับเนื้อหาในข้อสอบตั้งแต่เนิ่นๆ อีกทั้งกระดาษข้อสอบที่เขาได้รับก็เป็นฉบับที่เขาอ่าน ดังนั้นเขาจึงรู้ผลลัพท์

แต่ถึงอย่างนั้น อู๋เป่ยก็ยังเป็นคนแรกที่เขียนคำตอบเสร็จ หลังจากนั้นไม่กี่นาที โม่ไท่ก็เป็นคนที่สองที่ตอบคำถามเสร็จ

กระดาษข้อสอบถูกนำเสนอแก่หมอเทวดาทั้งหกคน โดยมีพวกเขาให้คะแนนตามลำดับ สุดท้ายคะแนนต่ำสุดและสูงสุดจะถูกกำจัดออก และได้คะแนนเฉลี่ยมา

อู๋เป่ยตอบคำตอบเสร็จก่อน และข้อสอบของเขาก็เป็นคนแรกที่ถูกตรวจด้วย หลังจากที่หมอเทวดาคนแรกเห็นคำตอบ ก็ต้องตกใจ ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเป็นประกาย

เขาเขียนผลคะแนนโดยทันที หนึ่งร้อยคะแนน!

คนที่สองก็ทำได้ดีเช่นกัน ได้หนึ่งร้อยคะแนนเช่นกัน

ในบรรดาหกคนนี้ มีสามคนคือคนของโม่เหลียนเฟิง แต่สุดท้ายพวกเขาก็ให้หนึ่งร้อยคะแนน ช่วยไม่ได้ คำตอบที่อู๋เป่ยตอบมานั้นสมบูรณ์แบบมาก แม้กระทั่งการรู้แจ้งอันลึกซึ้งของพวกเขาด้วยซ้ำ หากคำตอบดังกล่าวไม่ได้รับคะแนนเต็ม แสดงว่าเป็นการจงใจอย่างเห็นได้ชัด

แม้ว่าโม่ไท่จะได้รับคำตอบ แต่คำตอบของเขาไม่สามารถเทียบกับของอู๋เป่ยได้ มีเพียงสามในหกคนเท่านั้นที่ให้หนึ่งร้อยคะแนน สองคนให้เก้าสิบคะแนน และอีกหนึ่งคนให้แปดสิบห้าคะแนน ได้เป็นเก้าสิบห้าคะแนน

ในกระดาษข้อสอบที่เป็นสภาพการณ์ที่ชนะอย่างแน่นอน โม่ไท่แพ้แล้วจริงๆ โม่เหลียนเฟิงก็เริ่มวิตกกังวลทันที ต้องรู้ว่า เขาเพื่อให้โม่ไท่ ลูกชายนอกสมรสของเขาได้รับผลประโยชน์ที่ดี เขาจึงทุ่มรางวัลไว้สูงมาก นี่ถ้าหากถูกจางเสี่ยวเป่ยแย่งชิงอันดับหนึ่งไป เขาจะหาใครมาคุยเรื่องเหตุผลได้อีกล่ะ?

เขารีบตามโม่ไท่มาทันที พูดอย่างลับๆ ว่า: "แกเป็นอะไร กูได้ให้คำตอบกับแกไปแล้ว แต่แกถึงกับสู้อู๋เป่ยไม่ได้?"

โม่ไท่เหงื่อตก พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: "ผมก็พบว่ามันแปลกเหมือนกัน เป็นไปได้ไหมว่าหมอเทวดาทั้งหกลำเอียง?”

“พูดไปเรื่อย! หมอเทวดาสามในหกเป็นคนของฉัน อีกสามคนฉันก็รู้จักดี พวกเขาต่างเอนเอียงไปทางแกที่สุด จะช่วยจางเซียวเป่ยคนนี้ได้อย่างไร!”

โม่ไท่ดูไม่เต็มใจ : "ผิดปกติแล้ว! คำตอบนี้ผมอ่านมาจากตำราโบราณ และได้ปรึกษากับหมอเทวดาหลายคนมาแล้วถึงเขียนออกมา ทำไมถึงสอบสู้เขาไม่ได้นะ!”

“เอาล่ะ รอบแรกจบลงแล้ว ไม่จำเป็นต้องพูดถึงมันอีก สิ่งสำคัญคือรอบที่สอง ฉันเชิญผู้อาวุโสยาสอนวิธีปรุงยาให้แกโดยเฉพาะ และเชิญปรมาจารย์ปรุงยาสี่ดาวมาสอนวิธีปรุงยาให้แก แกอย่าทำให้ฉันผิดหวังเด็ดขาด!” โม่เหลียนเฟิงพูดอย่างเคร่งขรึม

โม่ไท่: "พ่อวางใจได้เลย ผมปรุงยานั้นมาหลายร้อยครั้งแล้ว อย่างน้อยสามารถเอาหนึ่งร้อยคะแนนมาได้ ยาขี้ธูปนั่นผมก็ปรุงหลายร้อยครั้งแล้วด้วย สองร้อยคะแนนคงหนีไม่พ้น คะแนนรวมคือสามร้อย ผมไม่เชื่อว่าเขาจะนำผมได้ครับ!”

โม่เหลียนเฟิง: “อย่าประมาท ต้องทำให้เต็มที่”

“ครับ"

หลังจากพักผ่อนสักพัก รอบที่สองก็เริ่มต้นขึ้น

รอบนี้ คือการกลั่นยาและปรุงยาการรักษาและยาไม่มีการแบ่งแยก เพื่อรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คน มักใช้ยาและน้ำอมฤต

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน