ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1443

ที่เหลืออีกสองคนตกใจจนใบหน้าซีดขาว หนึ่งในผู้หญิงผมสีเงินที่สวยงามพูดอย่างสั่นเทา : “เร็วเกินไปแล้ว มองหน้าไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ”

ชายอีกคนในชุดคลุมสีม่วงคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูด : “ก่อนหน้านี้แสงหลบหนีของพวกเราเกือบจะชนโดนสองคนนั้น หรือว่าเขามาแก้แค้นพวกเราเหรอ”

ชายในชุดคลุมสีฟ้าพูดด้วยความโกรธ : “คนผู้นี้ใจกล้าอย่างมาก ถ้าหากถูกตามล่า เขาต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!”

สิ้นสุดเสียง แสงสายฟ้าระเบิดขึ้น อู๋เป่ยอุ้มติงเอ่อร์มาปรากฏต่อหน้าทั้งสามคน เขาพูดอย่างไม่แยแส : “เหรอ ทำให้ฉันตายทั้งเป็นเหรอ แกลองดูสิ”

ชายในชุดคลุมสีฟ้าตกใจจนใบหน้าซีดขาวไปเลย อ้าปากค้าง แต่กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เขาไม่ใช่คนโง่ มองผ่านแสงหลบหนีของอู๋เป่ย เขาก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย

เพียงแต่เขาหน้าด้านพอ รีบพูด : “เพื่อน พวกเราเป็นฝ่ายผิดเองในเมื่อกี้ ไม่สามารถเก็บแสงหลบหนีได้ทันเวลา รบกวนพวกคุณแล้ว ต้องขออภัยด้วย!”

อู๋เป่ยไร้สีหน้า พูด : “ถ้าหากไม่ใช่ว่าฉันหลบทัน แสงหลบหนีเพียงพอที่จะทำร้ายฉันและลูกชาย”

ชายในชุดคลุมสีฟ้า : “ความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจ โปรดยกโทษให้ด้วย”

อู๋เป่ย : “ทำไม เมื่อกี้บอกว่าต้องการทำให้ฉันตายทั้งเป็นไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนเป็นคำขอโทษแล้วล่ะ”

สีหน้าของผู้ชายไม่เปลี่ยน พูด : “เมื่อกี้เป็นเพราะว่าปากของผมเร็วไปหน่อย ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “เดิมทีฉันอยากใช้แสงหลบหนีบดขยี้พวกแก คิดไม่ถึงเลยว่าจะมียันต์คุ้มภัยระดับต้าหลัว พูดมา พวกแกเป็นใคร”

ชายในชุดคลุมสีม่วงคนนั้นรีบพูด : “เพื่อนท่านนี้ พวกเราเป็นลูกศิษย์ของสำนักหวงจี๋ กำลังจะไปเยือนจักรพรรดิของแค้วนหลงกั๋ว ถวายสมบัติชิ้นหนึ่ง”

อู๋เป่ยไม่เคยได้ยินสำนักหวงจี๋ เขาพูดอย่างไม่แยแส : “อ้อ พวกแกจะเอาสมบัติอะไรไปถวายเหรอ เอามาให้ฉันดูหน่อยสิ”

คนหลายคนมองหน้ากัน ชายในชุดคลุมสีฟ้าพูด : “เพื่อน ลูกศิษย์สองคนของสำนักหวงจี๋เพิ่งเข้าร่วมตงเทียนเซินทู่ ได้โปรดอย่าทำเกินไป”

“เพี๊ยะ!”

อู๋เป่ยตบหนึ่งทีจนคนผู้นี้บินออกไป ตบจนหัวของเขาแบนไปเลย ดวงตาข้างหนึ่งระเบิด เขากอดหัวด้วยความเจ็บปวด

“เมื่อกี้พวกแกบอกว่าต้องการฆ่าพวกเราสองพ่อลูก ไม่เกินไปหน่อยเหรอ”

คนที่เหลือตกใจจนใบหน้าซีดขาว ไม่กล้าขยับ ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวของอู๋เป่ยทำให้พวกเขาไม่กล้ามีความคิดที่จะต่อต้านเลยด้วยซ้ำ

ชายในชุดคลุมสีม่วงเอาแหวนเก็บของออกมาหนึ่งวง มอบให้กับอู๋เป่ยด้วยมือทั้งสองข้าง พูด : “อยู่นี่”

อู๋เป่ยรับแหวนเก็บของ พบว่าข้างในมีหม้อใบหนึ่ง ก็คือหนึ่งในหม้อเก้าใบ!

เขาเก็บแหวนโดยตรง พูดอย่างไม่แยแส : “ของสิ่งนี้คิดสะว่าเป็นค่าชดเชยที่พวกแกทำให้ฉันขุ่นเคืองแล้วกัน” พูดจบ แสงสายฟ้าสว่างขึ้น เขาก็หายไปแล้ว

ชายหนึ่งหญิงหนึ่งที่เหลือร้องไห้ทั้งน้ำตา หม้อไม่เหลือแล้ว พวกเขาจะไปอธิบายให้สำนักหวงจี๋ยังไง

กลับมาถึงตระกูลเหริน อู๋เป่ยหยิบหม้อใบนั้นออกมา ใส่เข้าไปในถ้ำสวรรค์ของตัวเอง จนถึงตอนนี้ เขาครอบครองท่ามกลางหม้อเก้าใบไปห้าใบแล้ว!

สองวันต่อจากนี้ อู๋เป่ยพาสองแม่ลูกไปเที่ยวทุกที่ บางครั้งไปล่องเรือในตงไห่ บางครั้งเดินทางเก้าวัน

ช่วงเวลาดีๆชอบผ่านไปเร็วอย่างมาก ภายในพริบตาก็ผ่านไปสามวันแล้ว ทางตำหนักดาบคุนหลุน ก็จะมีงานประชุมวิชาดาบจัดขึ้นในไม่ช้านี้ ในฐานะที่เขาเป็นเจ้าตำหนัก ก็ต้องอยู่ในสถานที่เช่นกัน เหรินซานซานต้องการอยู่ที่บ้านแม่สองสามวัน มีมังกรเหลืองน้อยคอยปกป้อง เขาก็ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเช่นกัน

ตำหนักดาบคุนหลุน ทันทีที่อู๋เป่ยกลับมา ก็มองเห็นบนสนาม ได้มีการจัดเตรียมการไว้แล้ว และงานประชุมวิชาดาบจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้

เขาไปหาเพียวเมี่ยวเทียนจุนก่อน เพียวเมี่ยวเทียนจุนพูดด้วยรอยยิ้ม : “ซวินเป่ย นายไม่ไปอยู่บ้านกับภรรยาใหม่ ไม่กลัวพวกเขาโมโหเหรอ”

อู๋เป่ย : “งานประชุมวิชาดาบสำคัญอย่างมาก ศิษย์ไม่มาไม่ได้”

เพียวเมี่ยวเทียนจุน : “พรุ่งนี้นายต้องประลองดาบกับอัจริยะวิชาดาบจากทั่วทุกมุมโลก วิชาดาบของสำนักดาบไท้ชิง นายฝึกฝนไปสองชุดแล้ว”

อู๋เป่ย : “ศิษย์ได้รับวิชาดาบเพียวเมี่ยวมาแล้ว ฝึกฝนวิชาดาบนั้นไม่ใช่เรื่องยาก อีกสักพักฝึกฝนเพิ่มอีกสองสามชุดก็ได้แล้ว”

เพียวเมี่ยวเทียนจุน : “เด็กผู้หญิง สวยหน่อยจะดีกว่านะ ซวินเป่ย นายลองดูแล้วกัน”

อู๋เป่ยพยักหน้า ใช้วิชาโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ทันที ดูดซับโชคชะตาทั้งหมดของอวี่ฮว๋าออกมา ในเวลาเดียวกัน เขานำโชคชะตาที่เก็บเกี่ยวก่อนหน้านี้มาเชื่อมกับเธอ ทันใดนั้น โชคชะตาของอวี่ฮว๋าได้รับการเปลี่ยนแปลงแล้ว ใบหน้าและหุ่นของเธอ ก็เปลี่ยนแปลงอัตโนมัติเช่นกัน

หลังจากสักพักหนึ่ง อวี่ฮว๋ากลายเป็นผู้หญิงที่ไม่มีใครเทียบได้คนหนึ่ง ไม่แพ้ให้กับสาวงามคนใด ๆ ที่อู๋เป่ยเคยเห็นมา

อวี่ฮว๋าส่องกระจก คำนับอู๋เป่ยอย่างมีความสุข : “ขอบคุณอาจารย์อาที่เมตตา!”

หลิงเว่ยพยักหน้า : “วิชาโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ของศิษย์น้อง ไม่ธรรมดา นับถือๆ”

เพียวเมี่ยวเทียนจุน : “ซวินเป่ย วิชาโชคชะตาอันยิ่งใหญ่นี้ใช้น้อยๆหน่อยจะดีกว่า พลังยุทธ์ของนายในตอนนี้ ยังควบคุมมันไม่ได้เต็มที่”

อู๋เป่ย : “อาจารย์ ผมใช้ค่อนข้างน้อย”

ระหว่างที่พูด เขาเอายาอายุวัฒนะประตูมังกรสามรูปแบบออกมาหนึ่งเม็ดแล้วยื่นให้อวี่ฮว๋า อวี่ฮว๋าขอบคุณอย่างต่อเนื่อง

หลิงเว่ย : “ไปทะลวงได้แล้ว”

อวี่ฮว๋าถอยลงไป จากนั้นอู๋เป่ยปรุงยาอายุวัฒนะประตูมังกรสามรูปแบบออกมาอีกหนึ่งเตา หลังจากนั้นก็ไปตรัสรู้วิชาดาบเพียวเมี่ยว วิชาดาบเพียวเมี่ยวสร้างเป็นวิชาดาบหนึ่งเล่ม ชื่อว่าคัมภีร์ดาบเพียวเมี่ยว อู๋เป่ยเริ่มฝึกฝน

คัมภีร์ดาบเพียวเมี่ยวมีสิบสองรูปแบบ เป็นเพราะรากฐานวิชาดาบของอู๋เป่ยค่อนข้างดี ฝึกฝนขึ้นมาแล้วก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ฟ้ายังไม่มืด เขาก็ฝึกฝนสิบสองรูปแบบสำเร็จแล้ว! ครอบครองวิชาดาบแห่งความรอบรู้หลายแบบ และท่าไม้ตายของวิชาดาบมากมาย คัมภีร์ดาบเทียนจีที่เขาฝึกฝน ก็มีส่วนช่วยและรู้แจ้งในการฝึกฝนคัมภีร์ดาบเพียวเมี่ยวเช่นกัน

ตอนกลางคืน อู๋เป่ยไปหาหลิงเว่ย พูด : “ศิษย์พี่ พรุ่งนี้ก็ต้องประลองดาบกับคนอื่น ต้องรบกวนศิษย์พี่ไปฝึกวิชาดาบกับผมในคืนนี้แล้ว”

หลิงเว่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้สิ ศิษย์น้องฝึกฝนคัมภีร์ดาบเพียวเมี่ยวถึงรูปแบบไหนแล้ว”

อู๋เป่ย : “รูปแบบที่สิบสอง”

หลิงเว่ย : “ฉันฝึกฝนถึงรูปแบบที่สิบแปดแล้ว ให้ฉันไปฝึกฝนดาบกับนาย เกรงว่านายต้องโดนตีแล้ว”