ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1488

อู๋เป่ยสังเกตมันด้วยดวงตาวิเศษเป็นเวลาราวๆเกือบสิบนาที จากนั้นจึงพยายามกดลวดลายบนเสาหยกเบา ๆ ทันใดนั้น เสาหยกทั้งหมดก็เริ่มเรืองแสง แสงก็เริ่มอัดแน่นเป็นรูปร่างของดวงตาลอยอยู่กลางอากาศ ดวงตานี้เปล่งแสงแวววาวเข้ามาใกล้อู๋เป่ยราวกับกำลังสแกนเขา

สามนาทีต่อมา ดวงตาก็หายไป และจู่ๆ ส่วนหนึ่งของเสาหยกก็กลายเป็นของเหลว จากนั้นของเหลวจากหยกก็พุ่งขึ้นมา รวมเป็นบางอย่างที่คล้ายกับใบหน้าของมนุษย์ มีคอต่อกับเสาหยก

ใบหน้าของมนุษย์มีสีหน้ายิ้มแย้ม และจากนั้นก็มีเสียงมนุษย์พูดว่า: “สวัสดี ผู้ฝึกฝนจากอนาคต”

อู๋เป่ย: “สวัสดี”

ใบหน้าของมนุษย์พูดต่อว่า: “ฉันมาจากยุคแห่งคริสตัล คุณสามารถเรียกฉันว่า 'จิงเซิน' ก็ได้”

อู๋เป่ย: “จิงเซิน ยุคคริสตัลเป็นอารยธรรมแบบไหนกัน?”

จิงเซินกล่าวว่า: “เราเป็นอารยธรรมที่ฝึกฝนและศึกษาคริสตัลอย่างจริงจัง ครั้งหนึ่งเคยได้รับการพัฒนาอย่างมาก พลังของคริสตัลมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง การใช้พลังของคริสตัลเราสามารถทำอะไรได้เกือบทุกอย่าง ตัวอย่างเช่น ป้อมปราการสำหรับการสืบทอดอารยธรรมแห่งนี้สร้างขึ้นด้วยพลังคริสตัลจนสำเร็จ”

อู๋เป่ยถามว่า: “จิงเซิน มีสมบัติจากยุคคริสตัลในนี้บ้างไหม?”

จิงเซิน: “แน่นอนว่ามีอยู่ แต่เฉพาะผู้ฝึกฝนที่ผ่านการประเมินในแต่ละระดับเท่านั้นที่จะได้รับรางวัล”

อู๋เป่ยตกตะลึง: “แล้วฉันต้องทำการประเมินนั่นหรือไม่?”

จิงเซิน: “ใช่แล้ว หากผ่านการประเมินระดับแรก จึงจะสามารถรับสมบัติได้”

อู๋เป่ยรีบถาม: “สมบัติอยู่ที่ไหน?”

ทันทีที่เขาพูดจบ มีข้อมูลหลั่งใหลเข้ามาในโสตประสาท ข้อมูลนี้เป็นความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับพลังของคริสตัล และวิธีการฝึกฝนและใช้พลังของคริสตัลในขั้นพื้นฐาน

จากนั้นจิงเซินจึงพูดว่า: “หลังจากบรรลุเป้าหมายแล้ว คุณสามารถมาทดสอบอีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะให้รางวัลที่ล้ำค่ายิ่งแก่คุณ”

อู๋เป่ยรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ไม่สามารถรู้อะไรเพิ่มเติม เขาจึงพูดกับโจว หยวนทง และติงม่อ: “พี่ใหญ่กับพี่สอง พวกพี่ก็ควรลองดูด้วย”

พวกเขาทำตามแบบอย่างอู๋เป่ย ยืนอยู่หน้าเสาหยก หลังจากที่เสาหยกสแกนทั้งสองคนแล้ว โจวหยวนทงก็ได้รับรางวัลเริ่มต้นเช่นกัน แต่น่าเสียดายที่ติงม่อไม่ผ่านการประเมินระดับแรก จึงไม่สามารถได้รับรางวัลใดๆ

ติงม่อยิ้มอย่างขมขื่น: “ฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

อู๋เป่ย: “พี่สอง อย่าเพิ่งท้อแท้ ผมจะสอนในสิ่งที่ผมรู้ให้”

ติงม่อโบกมือ: “ฉันสอบไม่ผ่าน นั่นหมายความว่าฉันไม่มีโอกาสในยุคสมัยนี้ และการบังคับตัวเองให้ฝึกฝนจะยิ่งนำไปสู่หายนะ”

คำพูดของเขาสมเหตุสมผล ดังนั้นอู๋เป่ยจึงหยุดฝืนบังคับเขาและพูดว่า “พี่ใหญ่ หลังจากที่เรากลับไปแล้ว เราควรผลัดกันฝึกซ้อมเพื่อดูว่าเราสามารถฝึกฝนสิ่งที่เรียกว่าพลังคริสตัลนี่ได้หรือไม่”

ขณะที่อู๋เป่ยกำลังจะจากไปจิงเซินกล่าวว่า: “คุณเป็นคนแรกที่ได้รับรางวัล โปรดพาฉันไปจากที่นี่และส่งต่อป้อมปราการแห่งอารยธรรมเพื่อให้ผู้คนที่ถูกลิขิตมาสัมผัสกับอารยธรรมของเรามากขึ้น”

อู๋เป่ย: “ฉันจะพาคุณไปได้อย่างไร?”

จิงเซินกล่าวว่า: “ฉันจะกลายเป็นแหวน และคุณสามารถสวมใส่มันได้ แล้วฉันจะสื่อสารกับคุณเมื่อถึงเวลา”

อู๋เป่ยพยักหน้าและทั้งสามคนก็ออกจากที่ตรงนั้น ทันทีที่เขาก้าวออกจากลูกบอลสายฟ้า ทันใดนั้นลูกบอลสายฟ้าก็ทรุดตัวลงเป็นจุดแสงเล็กๆ จากนั้นค่อยๆ รวบรวมเป็นวงแหวนคริสตัล

อู๋เป่ยหยิบแหวนคริสตัลขึ้นมา เสียงของจิงเซินดังขึ้นในโสตประสาท: “จากนี้ไป คุณจะเป็นผู้เผยแพร่อารยธรรมคริสตัล ในฐานะผู้เผยแพร่ ฉันจะให้สิทธิผลประโยชน์แก่คุณ”

อู๋เป่ย: “จิงเซิน แล้วฉันจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง?”

จิงเซิน: “เมื่อคุณตกอยู่ในอันตราย ฉันจะซ่อนคุณไว้ในพื้นที่กำแพงคริสตัล ฝ่ายตรงข้ามจะหาคุณไม่พบ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน