ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1490

เจ้าของร้านตกตะลึงไปชั่วขณะแล้วกรีดร้อง: “สินค้าของฉัน สินค้าของฉัน!”

จากนั้นเขาก็หันกลับมาทันทีและจ้องมองที่อู๋เป่ยอย่างดุดัน: “ชดเชยมาเดี๋ยวนี้! แกต้องชดเชยให้ฉันสิบเท่า!”

หลานซินเย่วกล่าวอย่างเย็นชา: “เป็นกฎของราชวงศ์เฮยสุ่ย ที่ราชวงศ์ไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าชดเชย หากทำลายทรัพย์สินของพลเรือน”

เจ้าของร้านตกตะลึง: “อะไรนะ? เป็นราชวงศ์อย่างนั้นหรือ?”

แม้ว่านี่คือเมืองเฮยสุ่ย แต่โดยทั่วไปแล้วราชวงศ์จะสวมเสื้อผ้าที่บ่งบอกถึงของสถานะของพวกเขา แต่อู๋เป่ยกับหลานซินเยว่ไม่ได้สวมที่ทำให้ทราบถึงตัวตน

หลานวินเย่ว: “เมื่อคิดจะค้าขาย แต่ปากของท่านกลับเน่าเสีย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่มีลูกค้าเข้ามา”

เจ้าของร้านพูดด้วยความโกรธ: “เป็นคนในราชวงศ์? อย่างนั้นช่วยพิสูจน์สถานะอันสูงส่งนั้นทีได้ไหม?”

หลานซินเย่วหยิบตราประจำราชวงศ์ออกมาแล้วพูดอย่างเย็นชา: “ถ้าอย่างนั้นก็จงเปิดตาที่เน่าบอดของท่านเสีย แล้วมองให้ชัด!”

เจ้าของร้านตัวสั่นไปทั้งตัวก่อนจะรีบคุกเข่าลงกับพื้น: “ฉันขอโทษ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”

ไม่ว่าเจ้าชายอู๋เป่ยจะเป็นคนแบบไหน เขาก็ไม่ใช่คนที่พ่อค้าร้านเล็กๆ จะทำให้ขุ่นเคืองได้ แม้ว่าเขาจะได้รับการสนับสนุนและรู้จักขุนนางบางคนในเมืองหลวง แต่สถานะของพวกเขาก็แตกต่างจากเจ้าชายมาก!

อู๋เป่ยหยิบขวดที่ไม่เสียหายขึ้นมาเพียงขวดเดียวแล้วพูดว่า “อันนี้ฉันซื้อ” หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็จ่ายเงินหนึ่งล้านทันที

อู๋เป่ยถือขวดแล้วเดินจากไป หลังจากเดินไปได้สักพัก เขาก็ยิ้มและพูดว่า: “ซินเย่ว เป็นอันธพาลนี่ ทำให้รู้สึกดีจริงๆ”

หลานซินเย่วส่ายหัว: “แบบนี้จะอันธพาลได้อย่างไร เป็นคนดีต่างหาก หากเจ้าชายองค์อื่นโกรธ พวกเขาจะฆ่าทันทีและจะฆ่าคนที่เกี่ยวข้องไปเก้าโคตรด้วยซ้ำ”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว: “โหดขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ความยิ่งใหญ่ของเจ้าชายจะถูกพ่อค้าลบลู่ได้อย่างไร?”

หลังจากเดินตรงไปสักพักก็เห็นร้านขายเสื้อผ้า การตกแต่งร้านดูหรูหราและผู้คนที่เข้าออกส่วนใหญ่ทั้งรวยหรือมีเกียรติทั้งนั้น บนป้ายของร้านมีคำว่า “โถงเทียนอี้”เขียนอยู่

เขาเริ่มสนใจและพูดว่า: “ซินเย่ว โถงเทียนอี้ขายเสื้อผ้าหรือย่างนั้นหรือ?”

หลานซินเย่วยิ้มและพูดว่า: “ใช่ นี่เป็นโถงเทียนอี้ แห่งเดียวในราชวงศ์ เฮยสุ่ย เสื้อผ้าข้างในมีราคาแพงมาก ทั้งหมดทอโดยสาวทอผ้า โดยใช้เส้นไหมที่แพงที่สุด เลยดูงดงาม เสื้อผ้าที่อยู่ข้างในนั้น แพงมาก เมื่อก่อนทำใจซื้อไม่ลงจริงๆ”

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แม้ว่าจวนจ้านหวังดั้งเดิมจะตกต่ำ แต่รากฐานของครอบครัวก็ยังคงแข็งแกร่งมาก ถึงกลับว่าซื้อไม่ลง เสื้อผ้าที่นี่จะมีราคาแพงแค่ไหนกัน?

เขาพูดว่า: “วันนี้เธอสามารถเลือกสิ่งที่เธอต้องการได้เลย สามีคนนี้จะเป็นคนจ่ายให้เอง”

หลานซินเย่วเม้มริมฝีปากของเธอและยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะพูดว่า: “ไม่จำเป็น ฉันมีเสื้อผ้าอยู่แล้วมากมาย มันสิ้นเปลืองจริงๆ”

อู๋เป่ยดึงเธอเข้าไปในโถงเทียนอี้

ทันทีที่เขาเข้าไป อู๋เป่ยก็รู้สึกว่าดวงตาของเขาสว่างขึ้น พื้นที่ภายในโถงเทียนอี้ มีขนาดใหญ่มาก ผู้หญิงสวยหลายร้อยคนสวมเสื้อผ้าใหม่ยืนบนแผงเล็ก ๆ ทีละคน ทำท่าทางส่งต่อให้แขกดู เนื้อผ้า ชุดก็แลดูสวย ยิ่งมีแบบใส่ก็ยิ่งสวย

หลานซินเย่วกล่าวว่า: “สามี แบบเหล่านี้ขายพร้อมกับเสื้อผ้า ซื้อหนึ่งชิ้นและแถมให้อีกหนึ่ง”

อู๋เป่ยตกตะลึง: "”มาซื้อเสื้อผ้า ทำไมถึงต้องให้แบบมาด้วย?”

หลานซินเย่วกล่าวว่า: “เสื้อผ้าจากสวรรค์เหล่านี้มีจิตวิญญาณ เมื่อไม่ได้สวมใส่ พวกมันจะต้องได้รับความอบอุ่นจากร่างกายมนุษย์ ดังนั้นจึงเป็นชั้นวางเสื้อผ้าสำหรับลูกค้าได้เป็นอย่างดี”

อู๋เป่ยพบว่ามันเหลือเชื่อมาก: “เสื้อผ้าจำเป็นต้องดูแลบำรุงขนาดนี้?”

หลานซินเย่วกล่าวว่า: “จะรู้เมื่อลองสวมใส่”

อู๋เป่ยมองไปรอบ ๆ และพบเสื้อคลุมของผู้ชาย เขาดูราคาป้ายและพบว่ามันสูงถึงห้าล้านเหรียญ!

แบบยิ้มแล้วถามว่า “นายท่าน คิดว่าชุดเป็นอย่างไรบ้าง?”

แม้ว่าจะเป็นเสื้อผ้าผู้ชาย แต่นางแบบก็ยังเป็นผู้หญิง แต่รูปร่างจะเป็นผู้ชายมากกว่าและมีโทนสีเข้มกว่าผู้หญิงปกติ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน