ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1539

คนร่างสูงใหญ่คนนี้ยิ้มเล็กน้อย : “เด็กน้อย เจ้ามาจากไหน”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นอย่างบ้าคลั่ง : “ท่านก็คือจักรพรรดิหยกเหรอ”

คนร่างสูงใหญ่พูดด้วยรอยยิ้ม : “จักรพรรดิหยกเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่า เจ้าน่าจะมาจากแผ่นดินคุนหลุน”

อู๋เป่ยสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที : “ที่แท้จักรพรรดิยังมีชีวิตอยู่!”

จักรพรรดิหยกยิ้มเล็กน้อยหนึ่งที : “เหมือนกับการดำรงอยู่อย่างข้า มันยากสำหรับคนอื่นที่จะฆ่าข้า ดังนั้นข้าเลยมีชีวิตมาตลอด เพียงแต่ ข้าผนึกตัวเองไว้ในพระราชวังจักรพรรดิหยกแห่งนี้ ไม่ถึงเวลา ข้าออกไปไม่ได้”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสจักรพรรดิหยก ทุกคนที่มาที่แห่งนี้ ล้วนแล้วสามารถเห็นท่านได้เหรอ”

จักรพรรดิหยกพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่ใช่แน่นอน มีเพียงคนที่มีคุณสมบัติเพียงพอ ถึงจะสามารถมองเห็นข้าได้ เจ้าเป็นเด็กน้อยคนที่สามที่สามารถมองเห็นข้าได้”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสจักรพรรดิหยก ผมเคยผ่านคู่มือจักรพรรดิหยกที่ท่านเขียนแล้ว”

จักรพรรดิหยกหัวเราะฮ่าฮ่า : “ไม่เลว ดูเหมือนว่าเจ้าและข้ามีวาสนาต่อกัน เด็กน้อย เจ้าชื่ออะไร”

อู๋เป่ย : “ผมชื่อหลี่ซวินเป่ย”

จักรพรรดิหยก : “เชื่อว่าเจ้าน่าจะรู้ ความตั้งใจเดิมที่พวกข้าสร้างสวรรค์นอกโลกใช่ไหม”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ผู้น้อยพอรู้อยู่บ้าง เพื่อต้องการให้เทียนเจียวของเผ่ามนุษย์ จัดให้มีสถานที่ติดต่อกับทางเทียนเต้าอันสมบูรณ์”

จักรพรรดิหยก : “สามารถนำมนุษย์ไปข้างหน้า และช่วยให้มนุษย์แข็งแกร่งขึ้น มีคนจำนวนน้อยตลอดไป พวกข้าหลายคนปรึกษากันแล้ว ตัดสินใจเปิดพื้นที่ดังกล่าวขึ้น เรียกว่าสวรรค์นอกโลก หลังจากนั้น พวกข้าค่อยเลือกคนจำนวนหนึ่งในแต่ละโลกวงกลม ให้พวกเขาเลือกอัจฉริยะออกมาแล้วส่งมาฝึกฝนที่สวรรค์นอกโลก”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสมีสติปัญญาที่โดดเด่นและกลยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ เป็นเกียรติของเผ่ามนุษย์อย่างพวกเรา!”

จักรพรรดิหยก : “แต่ว่าเรื่องนี้ ยังคงถูกคนที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าเทพสังเกตเห็นแล้ว ดังนั้นเผ่าเทพจึงมีการสาปแช่งข้าอย่างโหดร้าย เพื่อหลบหนีคำสาปแช่ง ซ่อนตัวอยู่ที่นี่ คอยสั่งสอนอัจฉริยะของเผ่ามนุษย์ แต่น่าเสียดายอย่างมาก ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ไม่มีใครสามารถทำให้ข้าพอใจได้ แต่ว่าเจ้า ดูเหมือนว่าจะใช้ได้เลย”

อู๋เป่ย : “ผู้อาวุโสจักรพรรดิหยก ผู้น้อยจะได้รับมรดกของท่านไหม”

จักรพรรดิหยก : “ได้ แต่ว่าเจ้าจะรับได้เท่าไหร่ ก็ต้องดูโชคชะตาของเจ้าแล้ว”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “ผู้อาวุโส ระดับของท่าน เป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ใช่ไหม”

จักรพรรดิหยก : “ข้าเป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์จริงๆ”

อู๋เป่ย : “ผู้น้อยเคยได้รับวิชามาหนึ่งเล่ม เรียกว่าคัมภีร์จักรพรรดิไท่อี ผู้อาวุโสรู้จักไหม”

จักรพรรดิหยกพูดด้วยรอยยิ้ม : “นี่เป็นวิชาของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้ เจ้าเป็นคนโชคดีจริงๆ จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อย่างพวก อันที่จริงมันเป็นผู้สืบทอดพลังของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้”

สิ้นสุดเสียง มือใหญ่ข้างหนึ่งกดมาที่หัวของอู๋เป่ย พลังเหมือนสายลมเข้าสู่ร่างกายของเขา จากนั้นทะลุเข้าไปในเซลล์และแฝงตัวลึกลงไป

อู๋เป่ยรู้สึกสบายอย่างมาก ไม่มีอะไรผิดปกติ

ใช้เวลาไปประมาณครึ่งชั่วโมง จักรพรรดิหยกยกมือขึ้น เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “ร่างกายของเจ้าได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะ วิเศษมาก!”

อู๋เป่ยอึ้งไปเลย : “ผู้อาวุโส ท่านได้ส่งต่อมรดกให้ผู้น้อยแล้วเหรอ”

จักรพรรดิหยกพูดด้วยรอยยิ้ม : “มรดกของข้า เติมความชุ่มชื้นให้กับสิ่งของอย่างเงียบๆ ถูกเจ้าดูดซับทั้งหมดแล้ว เพียงแต่ เจ้ามีเพียงต้องเดินตามขั้นตอนการฝึกฝนที่สอดคล้องกันเท่านั้น ถึงจะสามารถเปิดมรดกของข้าได้”

อู๋เป่ยยังอยากถามอะไรบางอย่าง จักรพรรดิหยกโบกมือหนึ่งที : “ไปเถอะ”

เขาหมุนตาลปัตรสักพักหนึ่ง ลืมตาขึ้น ก็กลับมาถึงสถานที่ก่อนหน้านี้แล้ว

อึ้งอยู่กับที่หลายวินาที เขากลับมาถึงบ้าน

จูอวี่เหยียนกำลังฝึกฝน เห็นเขากลับมา รีบเข้ามาตรวจสอบ เธอถาม : “คุณไปพระราชวังจักรพรรดิหยกมาเหรอ”

อู๋เป่ย : “ไปมาแล้ว”

จูอวี่เหยียน : “แล้วคุณได้รับอะไรไหม”

อู๋เป่ยมองเธอหนึ่งที : “ไม่มีความรู้สึกอะไร”

เขาไม่ได้พูดโกหก ช่วงเวลาที่เขากำลังรับมรดก ไม่มีความรู้สึกอะไรจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าจูอวี่เหยียนผิดหวัง พูด : “ตามข่าวลือ คนที่ได้รับมรดกเหล่านั้น ร่างกายจะต้องเจ็บปวดอย่างมาก ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้รับมรดกอะไรเลย”