ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1574

สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยน พูด : “พวกคุณกลับไปเถอะ อีกสักพัก เทียนเต้าเหมินจะส่งทูตไป”

ไมค์พาผู้ติดตามถอยกลับไป เหลียวป้ากลับไม่ไป เพราะตอนนี้เขาเป็นทาสของอู๋เป่ย

อู๋เป่ยถามเขา : “เหลียวป้า ศิลปะการต่อสู้ของเผ่าเจิ้นหลานของพวกนาย ได้รับมาจากไหน”

เหลียวป้า : “ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งสืบทอดมันมาให้บรรพบุรุษของพวกเรา”

อู๋เป่ย : “คุณสมบัติของบรรพบุรุษของพวกนายธรรมดา เห็นได้ชัดว่าเขาล้มเหลวในการตรัสรู้เคล็ดลับศิลปะการต่อสู้ที่สอนโดยปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่”

เหลียวป้าอึ้งไปเลย : “ไม่สามารถตรัสรู้ได้เหรอ”

อู๋เป่ย : “นายมีคุณสมบัติที่ดี นายฝึกอันนี้” ระหว่างที่พูด เขาโยนสื่อการเรียนจากตำหนักดาบคุนหลุนชุดนั้นให้เหลียวป้า ให้เขากลับไปฝึกฝน ถ้าหากฝึกฝนถึงขั้นจักรพรรดิดาบ ก็ไปหาเขาที่ตำหนักดาบคุนหลุน

รอเหลียวป้าถอยกลับไปแล้ว ราชาของประเทศเทียนเหมิงและรัฐมนตรีทุกคนของเทียนเหมิงต่างขึ้นมาขอบคุณทีละคน

อู๋เป่ยให้เหรินซิงจือกลับไปรับคำสั่งที่เทียนเต้าเหมินอีกครั้ง และเขากลับไปที่หลิงฉวนหนึ่งรอบ พาจูจูมาที่ประเทศเทียนเหมิง

ลองคิดดูแล้ว แม้ว่าพื้นที่ต้องห้ามจะมีอันตรายก็ตาม แต่เขายังคงตัดสินใจเดินทางหนึ่งรอบ เพื่อยืนยันว่าจูจูสามารถขับไล่ปีศาจของกิเลนดำได้หรือไม่

ในคืนนั้น เขาเข้าไปในเผ่าเจิ้นหลาน เรียกเหลียวป้ามาหา เมื่อเหลียวป้าได้ยินว่าอู๋เป่ยจะเข้าไปในพื้นที่ต้องห้าม สีหน้าสับสนอย่างมาก ภายในใจของเขาอยากให้อู๋เป่ยเข้าไป ถ้าหากเขาออกมาไม่ได้ อย่างนั้นเขาก็ไม่ต้องเป็นทาสของอู๋เป่ยอีกต่อไป แต่อีกเสียงหนึ่งกลับกำลังบอกเขาว่า จะต้องขัดขวางอู๋เป่ยไม่ให้เข้าไปในพื้นที่ต้องห้าม

สุดท้ายเหลียวป้าเป็นคนตรงไปตรงมา เขาพูด : “นายท่าน ท่านเข้าไปไม่ได้ พื้นที่ต้องห้ามอันตรายเกินไป โอกาสรอดน้อยอย่างมาก!”

อู๋เป่ยพูด : “ถ้าหากฉันตายแล้ว เป็นประโยชน์ต่อนายไม่ใช่เหรอ”

เหลียวป้าถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “มันคนละเรื่องกัน”

อู๋เป่ยไม่พูดอะไรอีกต่อไป เขาให้เหลียวป้านำทาง มาถึงบริเวณพื้นที่ต้องห้าม พื้นที่ต้องห้ามแห่งนี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีเทา คนยืนอยู่ข้างขอบหมอก ก็สามารถสัมผัสได้ถึงวิญญาณที่แปลกประหลาดและชั่วร้ายที่ออกมาจากภายใน

จูจูมองไปทางพื้นที่ต้องห้าม พูด : “พี่ใหญ่ มีสิ่งชั่วร้ายอยู่ข้างใน”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “จูจู เธอช่วยฉันไปชำระล้างเขา ได้ไหม”

จูจูพยักหน้า : “ได้”

พูดจบ อู๋เป่ยอุ้มจูจูขึ้น เดินก้าวใหญ่เข้าไปในพื้นที่ต้องห้าม หายไปท่ามกลางหมอกสีเทา

เข้าไปในหมอก ยิ่งเข้าไปข้างในเท่าไหร่ พลังปีศาจก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น แต่หมอกกลับเริ่มจางลง ถึงข้างหลัง หมอกหายไปแล้ว อู๋เป่ยก็เห็นพืชพรรณเช่นกัน

ทันใดนั้น มีแสงอันล้ำค่าส่องอยู่ข้างหน้า หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง เตรียมจะเดินเข้าไป แต่ก่อนที่จะเคลื่อนไหว เขาเปิดใช้งานตาวิเศษ ทันทีที่มองดู ถึงกับอึ้งไปเลย เพียงแค่เห็นสิ่งที่เรียกว่าแสงอันล้ำค่านั้นเป็นกับดัก! ถ้าหากเขาเข้าไปจริงๆ ก็จะติดอยู่ในภาพลวงตาอันไม่มีที่สิ้นสุด ไม่สามารถออกมาได้

สิ่งที่ทำให้คนขนหัวลุกยิ่งกว่า ในภาพลวงตา มีกระดูกจำนวนมาก กระดูกเหล่านี้มีทั้งของคน และมีทั้งของปีศาจ นอกจากนี้ยังมีของเทพอยู่บางส่วน

ไม่ว่าจะเป็นการดำรงอยู่แบบไหน ไม่มีใครสามารถหลบหนีภาพลวงตาของกิเลนดำได้

มรดกความทรงจำที่อู๋เป่ยได้รับมา มีการแนะนำถึงกิเลน กิเลน แบ่งออกเป็นห้าสี สีดำเป็นที่เคารพนับถือ ดังนั้นกิเลนดำจึงถูกเรียกว่ากิเลนจักรพรรดิและเป็นราชาแห่งกิเลน

กิเลนดำครอบครองพลังแห่งความรอบรู้แต่กำเนิด ในหมู่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุด ก็คือภาพลวงตากินเลน ต่อให้เป็นเต้าจวินก็ต้องติดอยู่ข้างใน ยากที่จะหนีออกมาได้

อู๋เป่ยสำรวจต่อไป มองเห็นภาพลวงตาทั้งหมด หาร่างของกิเลนดำเจอ กิเลนดำในตอนนี้ ตัวใหญ่เท่าตงหวงเท่านั้น ดวงตาทั้งสองข้างดำสนิท เพื่อเรียกใช้ภาพลวงตา มันสูญเสียพลังมากเกินไปแล้ว

อู๋เป่ยเดินเข้าไปหากิเลนดำโดยตรง สัมผัสได้ว่ามีคนเข้ามาใกล้ กิเลนดำคำรามหนึ่งที แต่ในเวลานี้ มือเล็กของจูจู กดไปที่ระหว่างคิ้วของมัน

พลังศักดิ์สิทธิ์และบริสุทธิ์สองพลังเข้าสู่จิตสำนึกของกินเลนดำ ปีศาจถูกขับออกไปอย่างรวดเร็ว กิเลนดำอึ้งอยู่พักหนึ่ง ดูเหมือนว่าจะได้ตัวตนที่แท้จริงกลับคืนมา มันพูด : “ขอบคุณที่ช่วยเหลือ”

อู๋เป่ย : “ไม่ต้องเกรงใจ แกอ่อนแออย่างมาก ไปพักผ่อนที่ถ้ำสวรรค์ของฉันแล้วกัน”