ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1610

อู๋เป่ยหน้าดำขรึมพูดว่า "ไร้สาระ! ขนของป้าเสือยังเปื้อนพลังแห่งทัณฑ์สวรรค์ นั่นหมายความว่ามันยังไม่ผ่านการทัณฑ์สวรรค์ แล้วนายก็ลงมือซะก่อน มิฉะนั้น ถ้าป้าเสือสำเร็จการทัณฑ์ นายคงไม่สามารถฆ่านางได้"

ซีเจินเต้าจวินตกตะลึง เขาไม่ได้เป็นเต้าจวินที่แท้จริง เพียงแค่ใช้วิธีบางอย่างเพื่อยกระดับขึ้นมาเท่านั้น ความสามารถของเขาเทียบกับเต้าจวินที่แท้จริงยังห่างไกล

ซีเจินเต้าจวินหายใจลึก "เพื่อนเต๋า ขอโปรดยกโทษให้ฉัน ฉันยินดีชดใช้"

"ชดใช้?" อู๋เป่ยหัวเราะด้วยความโกรธ "ได้ ก็เอาชีวิตนายมาชดใช้"

เสียงฟ้าร้องดังขึ้น ลมสวรรค์พัดเข้าไปในบ้านเต๋าของซีเจินเต้าจวิน ทำให้ดวงจิตของเขาแตกกระจาย เขาร้องด้วยความเจ็บปวด

ทันใดนั้น เปลวไฟสวรรค์ก็หล่นลงมา เผาร่างกายของเขาจนไหม้เกรียม

ซีเจินเต้าจวินที่ปลอมตัวเป็นเต้าจวินถูกอู๋เป่ยใช้พลังของทัณฑ์สวรรค์ทำลายพลังทั้งหมดในชั่วพริบตา จากนั้นเขาถูกโยนออกไปนอกพระราชวัง ตกลงต่อหน้าเสือน้อย

อู๋เป่ยพูดว่า "เสือน้อย นี่คือคนที่ฆ่าแม่นาย!"

เสือน้อยคำรามทันทีและกระโจนเข้าหาฆาตกร ซีเจินเต้าจวินร้องด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เสือน้อยฉีกและกลืนกินเขาทีละนิด

ชีวิตของเต้าจวินแข็งแกร่งมาก แม้จะเหลือแค่ศีรษะก็ไม่ตาย ดังนั้นเขายังมีสติจนกระทั่งศีรษะถูกกัดขาด

หลังจากกินศัตรูจนหมด เสือน้อยก็ยังคงเสียใจ มันนอนลงกับพื้นและร้องไห้

ภายในพระราชวังยังมีคนอื่นอยู่ อู๋เป่ยไม่ฆ่าพวกเขา ถามด้วยเสียงขรึม "พวกนายเป็นใคร?"

คนกลุ่มนั้นเห็นว่าซีเจินเต้าจวินไม่สามารถสู้ได้ จึงไม่มีใจที่จะต้านทาน มีคนตอบทันที "ซีเจินเต้าจวินเป็นอาจารย์ที่วิทยาลัยหมื่นเต๋าแห่งอิ๋งโจว พวกเราเป็นนักเรียนของเขา"

อู๋เป่ยถาม "พวกนายมาที่โลกแห่งห้าธาตุทำไม?"

คนคนนี้ตอบว่า "ได้ยินว่าที่นี่มีดินศักดิ์สิทธิ์แห่งห้าธาตุ เราต้องการเข้ามาสำรวจ"

อู๋เป่ยถาม "ตอนที่ฆ่าเสือ มีคนอื่นร่วมด้วยหรือไม่?"

คนนั้นรีบตอบ "มีแค่ซีเจินเต้าจวินที่ลงมือ พวกเราพลังไม่พอจึงไม่ได้เข้าร่วม"

อู๋เป่ยถามคนอื่นอีกสองสามคน เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่ได้โกหก ก็หยิบหนังเสือขึ้นมาและพาเฉินรั่วเสียนและเสือน้อยกลับไปที่ถ้ำที่เสือน้อยเคยอยู่

เมื่อมาถึงถ้ำ เสือน้อยลูบหนังเสือร้องไห้ด้วยความเศร้า

อู๋เป่ยกอดมันเพื่อปลอบโยน "เสือน้อย ป้าเสือไม่อยู่แล้ว นายต้องเข้มแข็ง มีชีวิตต่อไปให้ดี นี่คือสิ่งที่ป้าเสืออยากเห็นมากที่สุด"

เสือน้อยเศร้ามาก อู๋เป่ยทำได้เพียงดูแลมัน

เฉินรั่วเสียนพูดเบาๆ "พี่หลี่ วิทยาลัยหมื่นเต๋าเป็นหนึ่งในสี่วิทยาลัยใหญ่ของอิ๋งโจว มีพลังไม่ด้อยไปกว่าจักรวรรดิชั้นหนึ่ง ซีเจินเต้าจวินยังเป็นอาจารย์ที่มีตำแหน่งสูง"

อู๋เป่ยพูด "อิ๋งโจวจะเก่งแค่ไหนก็ไม่เทียบเท่าเทียนเต้าหมิน ฉันไม่กลัวมัน"

เฉินรั่วเสียนพูด "พี่หลี่ อย่าประมาทอิ๋งโจว ราชวงศ์อิ๋งมีความทะเยอทะยานมากและเป็นคนใจแข็ง เขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอำนาจในทะเล แม้แต่จักรพรรดิมังกรแห่งตงไห่ก็เรียกเขาว่าพี่น้อง"

อู๋เป่ยพูด "รั่วเสียน นายดูเหมือนจะรู้จักราชวงศ์อิ๋งดี"

เฉินรั่วเสียนพูด "ฉันเคยติดต่อกับเขา เขาหลายครั้งหวังให้ฉันเป็นภรรยาของเขา"

อู๋เป่ยหัวเราะ "เธอตอบตกลงหรือไม่?"

เฉินรั่วเสียนพูดเบาๆ "ฉันเฉินรั่วเสียนเป็นผู้เที่ยงแท้โบราณ ผู้ชายของฉันย่อมต้องเป็นผู้เที่ยงแท้โบราณเช่นกัน"

พูดแล้วเธอมองอู๋เป่ยอย่างมีความหมาย

อู๋เป่ยรีบเบนสายตา "เขาเป็นราชวงศ์อิ๋ง ข้อเสนอของเขาก็ดีทีเดียว"