ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1647

อู๋เป่ยเดินขึ้นไปบนแท่นหินโดยคำสั่งของถู เขายืนขึ้นบนแผ่นหินนั้น ภายใต้พระอาทิตย์ทรงกลด ก็ได้เริ่มดำเนินการทดสอบเขา

พระอาทิตย์ทรงกลดนี้เกิดขึ้นเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วยามเต็มๆ เมื่อพระอาทิตย์ทรงกลหายไป ถูก็เอ่ยขึ้น “ยินดีด้วยหลี่ซวนเป่ย ผลการทดสอบล่าสุดของท่านคือราชาศักดิ์สิทธิ์ ส่วนผลการทดสอบระยะยาวของท่านคือจักรพรรดิศักดิ์ ตามกฏแล้วถือว่าท่านได้รับฐานะเป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์”

อู๋เป่ย “จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์นี่ถือเป็นฐานะสูงที่สุดแล้วใช่ไหม？”

“ใช่แล้ว ในช่วงยุคของโลกเซียนนั้น มีเพียงแค่สามคนที่มีจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งถือเป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ของโลกเซียน และมีเพียงแค่คนเดียวที่ได้เป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์”

อู๋เป่ย “จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ได้รับคลังสมบัติเท่าไหร่？”

ถู “หนึ่งล้านล้าน”

อู๋เป่ยที่ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับมูลค่าของคลังสมบัติหนึ่งล้านล้านนี้ก็ถามต่อ “แล้วมูลค่าของคลังสมบัติทั้งประเทศมีเท่าไหร่？”

ถู “ประมาณสิบสองล้านล้าน”

？？

อู๋เป่ยหัวเราะออกมา “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ได้สมบัติไปสิบสองเปอร์เซ็นเลยน่ะสิ”

ถู “ใช่”

“ภารกิจในโลกเซียนอยู่ไหนล่ะ？” เขายังรู้สึกว่าไม่พอ

ถู “นี่เป็นหนังสือภารกิจ ท่านสามรถทำภารกิจไหนได้ก็ทำ”

หลังจากที่พูดจบ ก็มีหนังสือเล่มสีทองปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของอู๋เป่ย เขาไม่ได้ดูอะไรมากก็เก็บไปทันที และเอ่ยต่อ “ขอผมดูรายการคลังสมบัติของประเทศหน่อย”

หลังจากนั้นเพียงครู่หนึ่ง ภาพโกดังขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นมาในนิมิตของอู๋เป่ย ภายในนั้นเต็มไปด้วยสิ่งของมากมาย

ในปัจจุบัน ประชาชนเป็นจำนวนไม่น้อยยังคงประสบปัญหาในเรื่องอาหารการกินอยู่ ดังนั้นอู๋เป่ยจึงต้องซื้ออาหารเสียก่อน โลกเซียนนั้นมีการเก็บอาหารต่างๆไว้จำนวนมาก มีทั้งพวกข้าวหลิง ข้าวเซียน และอื่นๆอีกมากมาย

ข้าวหลิงแบ่งออกเป็นสามระดับ ข้าวเซียนแบ่งออกเป็นห้าระดับ พันธบัตรคลังหนึ่งใบสามารถแลกข้าวหลิงระดับสามได้หนึ่งล้านห้าต้าน ข้าวหลิงระดับสองได้สี่แสนต้าน ข้าวหลิงระดับหนึ่งได้หนึ่งแสนแปดหมื่นต้าน ในส่วนของข้าวเซียนนั้น หนึ่งพันธบัตรคลังจะแลกข้าวเซียนระดับห้าได้หนึ่งแสนต้าน ข้าวเซียนระดับสี่ได้ห้าหมื่นต้าน ข้าวเซียนระดับสามได้สองหมื่นต้าน ข้าวเซียนระดับสองได้แปดพันต้าน ข้าวเซียนระดับหนึ่งได้สองพันต้าน

สำหรับประชาชนในปัจจุบัน เรื่องปากท้องถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ดังนั้นอู๋เป่ยเลยตัดสินใจแลกพันธบัตรคลังมูลค่าหนึ่งหมื่นสองพันล้านแลกกับข้าวหลิงระดับสาม ข้าวระดับสามในปริมาณขนาดนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เหล่าประชาชนมีข้าวกินไปปีกว่าๆแล้ว

หลังจากนั้น เขายังซื้อข้าวหลิงระดับหนึ่งด้วยมูลค่าหนึ่งหมื่นหกพันล้าน และข้าวเซียนระดับสามมูลค่าสามหมื่นล้าน รวมทั้งข้าวเซียนระดับหนึ่งด้วยมูลค่ากว่าหกหมื่นสี่พันล้าน

ข้าวที่ระดับค่อนข้างสูงเหล่านี้ หลักๆจะเป็นสำหรับเหล่าบัณฑิต และบุคลากรในสำนักต่างๆได้บริโภค รวมถึงให้เหล่าเสนาบดีและขุนนางได้ใช้สอย

เมื่อซื้ออาหารแล้ว เขาก็ซื้ออุปกรณ์ต่างๆต่อ อุปกรณ์ที่ซือคงอวี่ได้ไปในตอนแรกนั้นไม่ใช่อุปกรณ์ที่ดีมากนัก อุปกรณ์ที่ดีๆจริงๆนั้นล้วนถูกเก็บไว้ในคลังของประเทศ

ซึ่งแน่นอนว่าอุปกรณ์ดีๆเหล่านั้นย่อมมีราคาที่สูงมาก เช่นดาบประเภทหนึ่งที่อยู่ในคลังของประเทศ ราคาแต่ละเครื่องสูงถึงหนึ่งแสนห้าหมื่นพันธบัตรคลัง และแน่นอนว่าพลังทำลายล้างก็สูงมากเช่นกัน

ยกตัวอย่างรถรบประเภทหนึ่ง สามารถบรรทุกคนได้หนึ่งร้อยคน รถทุกคันจะมีคนขับสองคน คันหนึ่งจะมีเซียนระดับสูงที่แข็งแกร่งมากๆหนึ่งคน รถรบประเภทนี้คันหนึ่งมีมูลค่าถึงหนึ่งล้านสองแสนพันธบัตรคลัง

ท้ายที่สุด อู๋เป่ยก็ใช้เงินไปกว่าสามแสนห้าหมื่นล้านพันธบัตรคลัง ในการซื้ออาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆไปเพิ่มให้กับเหล่าทหาร