แม้ว่าหยวนเห่อจะไม่ค่อยชอบพูด แต่ก็เป็นคนที่ละเอียดอ่อน เขาถามว่า :“คุณหนูเหนียนผู้นั้น ผู้อาวุโสของเธอชื่ออะไร ใช่ผู้อาวุโสหรือศิษย์ของลัทธิเซียนไท่ชิงหรือไม่?”
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า :“พี่ชายคนโตของคุณหนูเหนียน เป็นศิษย์ชั้นสูงของลัทธิเซียนไท้ชิง”
สีหน้าของหยวนเห่อดูไม่ค่อยดี เขาพูดกับอู๋เป่ยด้วยเสียงแผ่วเบาว่า :“คุณชาย บุคคลนี้น่าจะเป็นศิษย์ของเซินหวู่เต้าจวินแห่งสำนักหวู่เซียน เหนียนเฉินเวย”
เซินหวู่เต้าจวินแห่งสำนักหวู่เซียน คือหนึ่งในสามของวงการปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ แข็งแกร่งมาก และยังเป็นศิษย์ของบรรพบุรุษซวินตูอีกด้วย
อู๋เป่ยพูดว่า :“แม้ว่าเขาจะเป็นศิษย์ของอาจารย์ลุงสาม ข้าก็ไม่สามารถทนได้ อย่างมาก ข้าก็แค่ไปหาอาจารย์ปู่แล้วให้ท่านเป็นคนตัดสิน”
หยวนเห่อ :“ศิษย์พี่ มันไม่คุ้มค่าเลย หญิงสาวธรรมดาทั่วไป ท่านสามารถพาเธอไปจากที่นี่ได้”
อู๋เป่ย :“พาเธอไป?”
หยวนเห่อ :“ข้ารู้ว่าศิษย์พี่มีจิตใจที่เมตตา แต่ศิษย์พี่เคยคิดหรือไม่ว่า หากท่านลงมือสั่งสอนคุณหนูเหนียนผู้นั้น เหนียนเฉินเวยก็ต้องลงมืออย่างแน่นอน แม้ว่าเหนียนเฉินเวยจะเป็นเทียนเจียว แต่ก็ยังห่างไกลจากศิษย์พี่มากนัก ศิษย์พี่ต้องชนะเขาแน่นอน แต่หากเช่นนั้น เซินหวู่เต้าจวินก็จะเสียหน้า ไม่ว่ายังไงเขาก็คืออาจารย์ลุงของท่าน และเป็นผู้อาวุโส”
อู๋เป่ยต้องยอมรับว่า สิ่งที่หยวนเห่อพูดนั้นมีเหตุผล เขาพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า :“เจ้าอยู่ที่นี่ อาจจะถูกคุณหนูเหนียนรังแกอีก เอาอย่างนี้ละกัน ข้าจะส่งเจ้าไปที่แห่งหนึ่ง เจ้าเลี้ยงดูลูกให้เติบใหญ่ เจ้าไม่ต้องกังวล ที่นั่นไม่มีใครกล้ารังแกเจ้า”
เมื่อพูดจบ เขาก็ลูบที่ใบหน้าของเด็กผู้หญิง เด็กผู้หญิงก็กลายเป็นนางฟ้าตัวน้อยทันที ดูเหมือนว่าเมื่อเธอเติบโตขึ้น อาจจะสวยกว่าแม่ของเธอด้วยซ้ำ
อู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ :“สิ่งอัศจรรย์มักรวบรวมความสวยงามนับพันไว้ด้วยกัน เด็กคนนี้ดูช่างน่าหลงใหลนัก”
จากนั้นเขาก็พบว่า เด็กผู้หญิงมีกระดูกที่ยอดเยี่ยม เส้นเลือดทั้งหมดเชื่อมต่อกัน แต่เธอยังเด็กมาก จึงยังไม่แสดงความสามารถพิเศษออกมา
ใจของเขาสั่น และพูดว่า :“ข้าจะส่งพวกเจ้าไปที่นั่นตอนนี้เลย”
เมื่อพูดจบ เขาให้หยวนเห่อรออยู่ที่เดิม จากนั้นเขาก็ส่งแม่และลูกสาวไปยังลานของดินแดนวิญญาณห้าธาตุ และให้เธออาศัยอยู่ที่นั่นชั่วคราว
เมื่อสุนัขเหลืองเห็นแม่และลูกสาวก็ประหลาดใจมาก แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก
อู๋เป่ยพูดกับเฉินรั่วเสียนว่า :“ดูแลพวกเธอให้ดี”
เฉินรั่วเสียนพยักหน้า :“เจ้าวางใจได้ ข้าจะจัดการเอง”
เมื่อมาถึงโลกที่ไม่คุ้นเคยนี้ เด็กผู้หญิงก็ดูประหลาดใจ
อู๋เป่ยสั่งลาไม่กี่คำ จากนั้นก็กลับไปที่เมืองซ่างหยวน
หยวนเห่อกำลังทานอาหารอยู่ สักพัก อาหารที่อยู่ตรงหน้าเขาก็หมดเกลี้ยง อู๋เป่ยหัวเราะ และถามว่า :“หยวนเห่อ เจ้าติดตามอาจารย์ปู่มานานแค่ไหนแล้ว?”
หยวนเห่อยังคงกินต่อไป และพูดว่า :“ศิษย์พี่ ข้าติดตามอาจารย์ปู่มาแปดร้อยกว่าปีแล้ว”
ดวงตาของอู๋เป่ยเบิกกว้าง :“แปดร้อยปี?”
หยวนเห่อยิ้มและพูดว่า :“ใช่แล้ว ตอนที่เริ่มติดตามอาจารย์ข้าอายุหกสิบปี หลังจากนั้น ข้าก็รักษารูปลักษณ์นี้มาตลอด ไม่แก่ชราลงอีก”
อู๋เป่ย :“ไม่แปลกใจเลยที่เจ้ากลายเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ ติดตามอาจารย์ปู่มาแปดร้อยปี ด้วยคำแนะนำเพียงไม่กี่คำเจ้าก็สามารถบรรลุได้”
หยวนเห่อถอนหายใจเบาๆ วางตะเกียบลงและพูดว่า :“ศิษย์พี่ยังคงไม่รู้ว่า คุณสมบัติของข้าสูงกว่าค่าเฉลี่ยเท่านั้น สามารถเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ได้ก็โชคดีมากแล้ว”
อู๋เป่ยเข้าใจดีว่า ถ้าคุณสมบัติของหยวนเห่อนั้นดีจริงๆ บรรพบุรุษซวินตูก็คงรับเขาเป็นศิษย์ไปนานแล้ว แทนที่จะปล่อยให้เขาเป็นเด็กรับใช้ธรรมดา
อู๋เป่ย :“ข้าเคยได้ยินอาจารย์ปู่พูดว่า ยังมีโลกแห่งซ่างชิง อยู่เหนือโลกแห่งไท้ชิงของเราหรือ?”
หยวนเห่อ :“ใช่แล้ว ในตอนแรกนักพรตหยวนสือได้ทำการเปลี่ยนทั้งซานชิง วิวัฒนาการโลกทั้งสาม มรดกของเหล่าจวิน มาจากโลกแห่งไท้ชิง”
อู๋เป่ย :“ทำอย่างไรจึงจะเข้าสู่โลกแห่งซ่างชิงได้?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...