ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1721

เมื่อเห็นว่าอู่เป่ยเดินออกไป ทุกคนก็มองหน้ากันด้วยความสับสน

เนี่ยอิงรู้สึกประหลาดใจ และปฏิกิริยาแรกของเธอกลับกลายเป็นไม่เชื่อ ทุกวันนี้ ทองคำหนึ่งกรัมมีมูลค่ามากกว่าห้าร้อยหยวน ไม่กี่ร้อยกิโลกรัมก็มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านเลยใช่ไหม?

อู๋เป่ยลงมาชั้นล่างแล้วเปิดประตูรถ จริง ๆ แล้วมีพระพุทธรูปยืนอยู่ด้านหลัง สูงประมาณฟุตหนึ่ง แต่มันทำจากทองสัมฤทธิ์ ไม่เพียงแค่นั้น ยังฝีมือดีมากด้วย เขาจึงซื้อมันมา

เขาเอื้อมมือออกแล้วกดมันลงบนรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ พลังแห่งจี้หมิงสั่นสะเทือนในรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ ดังนั้นวัสดุของทองสัมฤทธิ์จึงเปลี่ยนไปและค่อย ๆ กลายเป็นวัสดุทองคำ อากาศโดยรอบยังคงรวมตัวกันและมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงนี้ร่วมกับทองสัมฤทธิ์ด้วย

ประมาณสองนาที พระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์ก็กลายเป็นพระพุทธรูปทองคำบริสุทธิ์ และความบริสุทธิ์ก็ใกล้เคียงกับทองคำบริสุทธิ์มากถึงสิบส่วน!

อู๋เป่ยหยิบพระพุทธรูปทองคำขึ้นมาแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน พื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อยในทุกย่างก้าว

เมื่อเขากลับมาที่ตระกูลหลัวอีกครั้ง ดวงตาของตระกูลหลัวแทบจะถลึงตาขึ้น เมื่อพวกเขามองไปที่พระพุทธรูปทองคำที่เปล่งประกาย

อู๋เป่ยวางมันลงบนโต๊ะไม้เนื้อแข็งอย่างระมัดระวัง และกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "คุณปู่ มาดูเร็วสิครับ ว่าท่านชอบไหม"

ท่านผู้เฒ่าหลัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและยกมันขึ้นด้วยมือทั้งสองข้าง แน่นอนว่ามันหนักหลายร้อยชั่ง! มันถือขึ้นมาไม่ได้เลย!

เขาถอนหายใจ: "เสี่ยวอู๋ ของขวัญชิ้นนี้มันแพงเกินไป ฉันรับมันไว้ไม่ได้หรอก"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าวว่า: "คุณปู่ ท่านเป็นปู่ของเฟยเฟย ก็เหมมือนกับปู่ของผมเอง นี่เป็นความกตัญญูเล็ก ๆ น้อย ๆ จาก เฟยเฟยและผมนะครับ ท่านรับมันไปเถอะ"

หลัวผู่ก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาสัมผัสพระพุทธรูป ไอแล้วกล่าวว่า "อู๋เป่ย พระพุทธรูปทองคำองค์นี้หนักแค่ไหน? จ่ายไปไม่น้อยเลยใช่ไหม?"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าวว่า "ประมาณสามร้อยยี่สิบชั่งได้ครับ"

ทุกคนมองหน้ากันสามร้อยยี่สิบชั่งราคาทองคำเพียงอย่างเดียวก็มากกว่าแปดสิบล้านแล้ว หากรวมฝีมือด้วยก็จะบอกว่ามีมูลค่าร้อยล้านก็ไม่เกินไปเลย!

เมื่อเห็นว่าลูกเขยในอนาคตของเธอกำลังจะมอบสิ่งของหลายร้อยล้านชิ้นให้กับพ่อตาของเธอ เนี่ยอิงก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้ เธอพูดอย่างรวดเร็ว: "เสี่ยวอู๋ จริง ๆ แล้วอาหลัวก็เชื่อในพุทธศาสนาเมือนกันนะ"

อู๋เป่ยพูดทันที: "งั้นเยี่ยมมากเลยครับ สักวันหนึ่ง ผมจะมอบพระพุทธรูปทองคำให้อาซักองค์ด้วยนะ"

ลูกชายคนโตและน้องคนที่สามของตระกูลหลัวกำลังจะบ้าคลั่ง เขาไม่ได้บอกว่ามีเพียงแค่หนึ่งหรือสองร้อยล้านเท่านั้นงั้นรหือ? ทำไมถึงแจกของหลายร้อยล้านอย่างสบายใจได้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าเขาซ่อนความมั่งคั่งของเขาด้วยงั้นหรือ?

จุดนี้ แม้แต่หลัวผู่ก็คิดเช่นกัน ในขณะที่เขากำลังคิดว่าจะถามอย่างไรดี อู๋เป่ยก็ยื่นบัตรธนาคารไปที่มือของเนี่ยอิงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: "คุณป้าครับ เป็นเพราะว่าหลายปีมานี้ผมสร้างความรำคาญใจให้คุณป้าและคุณอาไว้ไม่น้อยเลย เงินนี้ถือเป็นเงินค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เฟยเฟยมอบให้กับผู้เฒ่าสองคนนะครับ คุณจะซื้ออะไรก็ได้ที่คุณต้องการได้เลย”

หลัวผู่พูดอย่างรวดเร็ว: "เสี่ยวอู๋ ฉันรับเงินนี้ไว้ไม่ได้ แกและเฟยเฟยยังเด็กอยู่ มีหลายที่ที่ให้ใช้จ่ายเงินอีก"

อู๋เป่ย: "คุณลุงอย่าเกรงใจไปเลยครับ เฟยเฟยกับผมก็ไม่ได้ขาดเงินเลย"

เนี่ยอิงรับบัตรมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: "ลูกสาวของฉันยังมีวิสัยทัศน์ที่ดี พวกเราเทียบไม่ติดเลย"

ต่อมา อู๋เป่ยก็กลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งโต๊ะ ทุกคนมารวมตัวกันรอบ ๆ เขาและถามคำถามต่าง ๆ สิ่งนี้ยังทำให้ หลัวผู่และภรรยาของเขามีความสุขกับเขามากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อเขาออกจากบ้านหลัว หลัวเฟยเฟยก็ไปส่งเขาที่ประตู

เมื่อพวกเขาลงมาถึงชั้นล่าง หลัวเฟยเฟยก็กลอกตามาที่เขา: "คุณไม่ได้ซื้อรูปปั้นทองสัมฤทธิ์งั้นเหรอ ทำไมมันถึงกลายเป็นทองคำได้ล่ะ?"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "จริง ๆ มันเป็นทองคำ แต่เธอไม่รู้ต่างหาก"

หลัวเฟยเฟย: "คุณให้ปู่ฉันร้อยล้าน ใจกว้างจริง ๆ นะ"

อู๋เป่ย: "ได้ยินเธอพูดว่าคุณปู่ไม่เห็นค่าลุงมากนัก เขาไม่รักเธอเท่าหลานสาวคนอื่น ๆ ฉันเลยมอบพระพุทธรูปทองคำให้เขาตอนนี้ ดูว่าอนาคตเขารักเธอไหม ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอ เฟยเฟย ต้องทนทุกข์ทรมานกับความอยุติธรรมอีกต่อไปแล้ว”

หลัวเฟยเฟยพูดด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข: "เสี่ยวเป่ย ฉันรู้สึกเหมือนตอนนี้เป็นความฝันเลย"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "จากนี้ไป ความฝันของเธอจะสวยงามกว่านี้อีก"

หลัวเฟยเฟยนอนในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดเบา ๆ : "จริง ๆ แล้ว ฉันไม่ต้องการให้คุณรวยและมีอำนาจเลย พวกเราสามารถอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขได้ ก็พอแล้ว"

อู๋เป่ยกล่าวอย่างใจเย็น: "ไม่เพียงแต่เราจะสงบสุขนะ แต่เรายังต้องการมีชีวิตที่ไร้กังวลด้วย เฟยเฟย หลังจากนี้ไม่นาน ฉันอาจจะต้องออกไปสักสองสามวัน ถ้าฉันไม่อยู่ที่นี่ เธอต้องตั้งใจเรียนนะ"