ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1735

ซ่งจื่อซาน "ที่ราบเทียนตังไม่เป็นมิตรกับคนนอก สำหรับคนอย่างข้าที่มีสถานะเป็นเผ่าเทพแล้วนั้น พวกเขาจะแอบลงมือ ฆ่าคนปล้นทรัพย์"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว “ที่นี่ไม่มีกฎหมายที่ปกครองบ้านเมืองหรอกหรือ”

ซ่งจื่อซานกล่าว "ในโลกของผู้ฝึกพลังยุทธ์ ไม่มีกฎหมายที่ปกครองบ้านเมืองหรอก ใครก็ตามที่มีหมัดที่แข็งแกร่ง ผู้นั้นคือกฎ ที่เรียกว่ากฎหมายที่ปกครองบ้านเมืองจะมีผลผูกพันกับผู้น้อยที่อยู่ชนชั้นล่างเท่านั้น"

อู๋เป่ยกล่าว "ไม่น่าแปลกใจเลยที่ท่านลุงซ่งปฏิเสธที่จะมาที่ราบเทียนตัง ที่นี่ไร้ความปลอดภัยสิ้นดี"

ทั้งสองพูดคุยกันสองสามคำ และซ่งซีซานก็กลับไปที่ห้องของเขาเพื่อพักผ่อน อู๋เป่ยรู้สึกเบื่อและตัดสินใจออกไปเดินเล่น

ทันทีที่เขาออกจากร้าน เขาก็รู้สึกว่ามีคนเดินตามเขาไป แต่เขาก็ไม่สนใจและเดินต่อไป เมื่อพวกเขาเดินมาถึงถนน ชายที่อยู่ข้างหลังเขารีบตามทันและพูดด้วยรอยยิ้ม "สหาย อยากมาเล่นด้วยกันไหม"

อู๋เป่ยถามว่า “เล่นอะไร”

ชายคนนั้นยิ้มและพูดว่า "พวกเจ้าต้องการเล่นอะไร ข้าจะพาไปทุกที่ที่พวกเจ้าต้องการ สาวสวย คาสิโน หรืออะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านี้"

อู๋เป่ยกล่าว "ข้าแค่อยากไปเที่ยวและไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก"

ทันใดนั้นชายผู้นั้นก็มีสีหน้าเปปลี่ยนไป "สหาย ข้ากรุณาแนะนำเจ้าไปยังสถานที่ที่น่าสนใจ แต่เจ้าบอกว่าเจ้าไม่สนใจเจ้าคิดว่ามันเหมาะสมแล้วหรือ"

อู๋เป่ยโกรธมาก ผู้ชายคนนี้ไร้เหตุผลถึงขีดสุด เขาจงใจถามขึ้น "สหาย เจ้าคิดว่าข้าควรทำอย่างไรถึงจะเหมาะสม"

ชายคนนั้นยิ้มและพูดว่า "แน่นอน ว่าเลือกสถานที่เพื่อไปเล่นสักแห่ง"

อู๋เป่ยถอนหายใจ "ก็ได้ ข้าเป็นคนจิตใจอ่อนโยนและไม่ชอบทำให้คนอื่นผิดหวัง สหาย ข้าจะไปสนุกที่คาสิโน เจ้าคิดว่าโอเคไหม"

ชายคนนั้นหัวเราะ “ฮ่าฮ่า” “ไม่มีปัญหา ตามข้ามา ! ”

ระหว่างทางไปคาสิโน อู๋เป่ยได้รู้ว่าบุคคลนี้ชื่อซีเปียว ซีเปียวคิดว่า อู๋เป่ยกลัวเขา ดังนั้นเขาจึงยิ่งเหิมเกริมงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขามาถึงคาสิโน เขายังพูดกับคนในคาสิโนว่า "เมื่อใดก็ตามที่เขาเสียหมดก็ปล่อยเขาไปเมื่อนั้น"

ชายจากคาสิโนยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่มีปัญหา ! ถ้าเขาเสียเงินทั้งหมด แบ่งจะให้เจ้า 30%"

ซีเปียวหัวเราะชอบใจ "ฮ่าฮ่า" และถามอู๋เป่ย "เจ้าหนู เจ้ามีเงินอยู่เท่าไหร่"

อู๋เป่ยเทเหรียญเทพเจ้านับล้านลงบนโต๊ะพนัน แล้วถามด้วยรอยยิ้ม "เท่านี้พอแล้วหรือยัง"

ซีเปียวเกือบจะตาบอดเพราะเหรียญวิเศษ เขาถามด้วยความประหลาดใจ "เจ้ารวยมากเลยหรือ"

อู๋เป่ยกล่าว "เงินเพียงเท่านี้แค่ขี้ปะติ๋ว ข้ายังมีอยู่ที่บ้าน ข้าจะได้มันมาอีกครั้งหลังจากที่ใช้มันไปหมดแล้ว"

คนในคาสิโนต่างดีใจโลดเต้น แกะอ้วนตัวนี้หนีมาจากที่ไหนกันเนี่ย โง่จนถึงขีดสุด !

เจ้าของคาสิโนออกมา เขาเป็นชายวัยกลางคนที่อ้วน เขายิ้มแล้วพูดว่า "คุณชาย ท่านอยากเล่นอะไร"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง "มีอะไรที่ง่าย ครั้งเดียวก็มีได้กำไรมากหรือเสียมากในครั้งเดียวไหม"

เถ้าแก่อ้วนยิ้ม "แน่นอนว่ามี ! ง่ายที่สุดคือการเดิมพันไฮโล เอายังไง อท่านยากลองไหม"

อู๋เป่ยกล่าว "โอ้ แล้วเล่นยังไงล่ะ"

เจ้าของคาสิโนนำลูกเต๋ามาอธิบายวิธีการเล่น เมื่อมีลูกเต๋าสามลูก ผู้เล่นเดิมพันก่อน โดยเลือกผลลัพธ์ที่คิดว่าจะเกิดขึ้นเมื่อโยนลูกเต๋าสามลูก เช่น สามลูกเต๋าออกเลข 6: อัตราเดิมพันคือ 1:150 หากคุณเดิมพันสามหมายเลขจากหมายเลขเดียวกัน อัตราเดิมพันคือ 1:24 เดิมพันว่าเลขที่รวมของลูกเต๋าจะเป็นคู่หรือคี่ ผลรวมที่แน่นอนของลูกเต๋าสามลูก ฯลฯ โดยมีอัตราเดิมพันต่างกัน

เมื่ออู๋เป่ยได้ยินดังนั้น เขาคิดว่ามันค่อนข้างง่ายและพูดขึ้นว่า "ถ้าอย่างนั้นก็มาเล่นกันก่อน"

ในเวลานี้ ชายผู้มีหัวงูออกมา เขาถือกระดองเต่าด้วยมือทั้งสองข้าง โยนลูกเต๋าสามลูกลงไปแล้วเขย่ามันอย่างแรง

เจ้าของคาสิโนยิ้มและพูดว่า:ฃ "ลูกเต๋าลูกนี้ทำจากเปลือกเต่าสีดำ เป็นไปไม่ได้ที่คนภายนอกจะมองเห็นจุดภายใน ไม่ต้องพูดถึงการเปลี่ยนแปลงลูกเต๋า"

อู๋เป่ยพยายามลอง แต่กลับกลายเป็นว่าพลังจิตของเขาไม่สามารถเจาะเข้าไปได้ ไม่ต้องพูดถึงการควบคุมการทอยของลูกเต๋า

ชายหัวงูเขย่าสองสามครั้งแล้ววาลูกเต๋าลงบนโต๊ะ เจ้าของคาสิโนยิ้มแล้วพูดว่า "คุณชาย ท่าน

พลังจิตของอู๋เป่ยไม่สามารถเจาะทะลุได้ แต่ดวงตามิติของเขาสามารถมองผ่านเปลือกเต่าได้ ในขณะนี้แต้มของลูกเต๋าทั้งสามเป็นสิบสี่ เขาตรวจดูและพบว่ามีเขียนไว้อย่างชัดเจนบนตารางการเดิมพัน หากเดิมพันสิบสี่แต้ม จะมีอัตราเดิมพัน 1:12"

จากนั้นเขาก็ถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม "เถ้าแก่ ข้าจะเดิมพันได้มากสุดเท่าไหร่"