ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1756

นายพลกองพลเส้นทางที่ห้าตกตะลึง และตะโกนว่า ：“นายพลผู้แข็งแกร่ง เขาชื่ออะไร?”

มีคนพูดว่า ：“นายพล ชายคนนี้เป็นผู้บัญชาการของกองทัพเส้นทางที่สิบห้า กองทัพที่สิบ เขาชื่ออู๋เสี่ยวเป่ย！”

นายพลหัวเราะ“ฮ่าๆ” ：“อู๋เสี่ยวเป่ยเหรอ เด็กๆทั้งหลาย พุ่งออกไป แล้วฆ่าให้หมด！”

ผู้นำเผ่าพันธุ์เทพตกตะลึง มีคนสิบคนถือขวดสีทอง และเปิดขวด ทันใดนั้น แสงสีดำทั้งสิบก็พุ่งออกมา และรวมตัวกันเป็นเมฆสีดำบนฟ้าท้อง เมฆเคลื่อนไหวไปมา หุ่นเชิดเทพปีศาจสิบตัวที่สูงหนึ่งหมื่นฟุตก็ปรากฏตัวขึ้น ความแข็งแกร่งของหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจนั้นเทียบเท่ากับระดับมรรคาจารย์ และพวกมันคือนักฆ่ามือฉมังของกองทัพเผ่าพันธุ์เทพ！

เมื่อเห็นหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจ อู๋เป่ยก็กลายร่างเป็นยักษ์สูงตระหง่าน กระโดดขึ้นและเตะหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจ การเตะครั้งนี้ ช่างวิเศษมาก หุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจไม่สามารถหลบได้ และถูกเตะเข้าที่หัว

“โครม！”

หัวของหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจถูกเขาเตะจนบิดเบี้ยว และมีรอยแตกที่เห็นได้ชัดที่ข้างคอของมัน

เมื่อนายพลเห็นเหตุการณ์นี้ เขาก็อ้าปากค้าง และพูดว่า ：“ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่งจริงๆ！”

จากนั้นอู๋เป่ยก็ไปอยู่ข้างหลังหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจ ปล่อยพลังฝ่ามือใส่หลังหัวเขา พลังแห่งความโกลาหลพุ่งเข้าใส่หุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจล้มลงทันที หรี่ตาลงพร้อมกับอ้าปากค้าง ด้านในของหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจ ก็เป็นไปตามคำสั่งของค่ายกลเช่นกัน เมื่อถูกทำลายด้วยพลังแห่งความโกลาหล หุ่นเชิดก็จะเสียประสิทธิภาพ

“บูม！”

หุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจล้มลงกับพื้น ทำให้นักรบโลกแห่งเซียนส่งเสียงดีใจอย่างดัง

เผ่าพันธุ์เทพตกตะลึง และส่งยอดฝีมือจำนวนมากไปโจมตีอู๋เป่ยทันที แต่มันก็ไร้ประโยชน์ อู๋เป่ยราวกับเข้าสู่อาณาจักรไร้ผู้คน เขาล้มหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจทั้งหมดลงกับพื้นด้วยการโจมตีเพียงสามถึงห้าครั้ง ไม่ว่าหุ่นเชิดเหล่านี้จะพ่นไฟหรือลงมือทำอะไร พวกมันก็ไม่สามารถรับมือได้เกินสามกระบวนท่า

ในระหว่างการต่อสู้ อู๋เป่ยค้นพบว่าหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจเหล่านี้ทำจากโลหะอันมีค่าอย่างยิ่ง และมีกลไกมากมายอยู่ด้านใน เขาจึงนำหุ่นเชิดเทพเจ้าปีศาจที่ล้มอยู่บนพื้นทั้งหมดเข้าไปในถ้ำสวรรค์

เผ่าพันธุ์เทพโกรธจัด เผ่าพันธุ์มนุษย์ทำเกินไปแล้ว ไม่เพียงเอาชนะหุ่นเชิด แต่ยังแย่งชิงพวกมันไปอีกด้วย！

แต่ไม่ว่าจะโกรธเพียงใด ก็ไร้ประโยชน์ อู๋เป่ยนำกองทัพไปตัดหัวนายพลเผ่าพันธุ์เทพโดยตรง กองทัพเผ่าพันธุ์เทพที่โจมตีเมืองถูกปิดล้อมทั้งหน้าและหลัง ในไม่ช้าก็ถูกสังหารอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นว่าหากพวกเขายังไม่ออกไป กองทัพทั้งหมดก็จะถูกทำลายล้าง นายพลเผ่าพันธุ์เทพรีบระดมพล ละล่าถอยด้วยความตื่นตระหนก

อู๋เป่ยกำลังจะนำกองทหารของเขาไปไล่ตาม นายพลคนนั้นรีบเดินเข้ามา ยิ้มและพูดว่า ：“ผู้บัญชาการอู๋ อย่าไล่ตามพวกเราอีกเลย ปล่อยพวกเราไปเถอะ”

อู๋เป่ยเหลือบมองบุคคลนี้ แล้วกำหมัด ：“สวัสดีท่านนายพล”

ชายคนนั้นยิ้มและพูดว่า ：“ข้าคือนายพลแห่งกองทัพเส้นทางที่ห้า โย่วฉางซิ่น”

อู๋เป่ย ：“นายพลโย่ว ข้ารับคำสั่งให้มาเป็นกำลังเสริม โชคดีที่เรามาทันเวลา”

โย่วฉางซิ่นพยักหน้า ：“ผู้บัญชาการอู๋ ทหารเผ่าพันธุ์เทพเหล่านี้ ส่วนใหญ่ล้วนถูกพวกท่านสังหาร ดังนั้นพวกท่านจึงเป็นคนเก็บกวาดเถอะ”

ความดีความชอบของราชสำนักเซียน นั้นคำนวณจากหัวคน ใครก็ตามที่ตัดหัวได้มาก ผลงานของคนนั้นก็มากตาม อู๋เป่ยนำกองทัพของเขาไปช่วยปิดล้อม โย่วฉางซิ่นรู้สึกซาบซึ้งมาก จึงให้อู๋เป่ยเก็บกวาดสนามรบก่อน

อู๋เป่ยพูดว่า ：“นายพลโย่วเกรงใจเกินไปแล้ว เราทุกคนต่างรับใช้ราชสำนักเซียนด้วยกัน ไม่ต้องแบ่งพรรคพวก หัวของเผ่าพันธุ์เทพเหล่านี้ ข้าคิดว่าเราควรแบ่งกันคนละครึ่งนะ”

โย่วฉางซิ่นดีใจมาก คนของเขาได้รับบาดเจ็บและล้มตายในสงครามนี้เป็นจำนวนมาก บรรดานักรบต้องการขวัญและกำลังใจ เขายิ้มและพูดว่า ：“ถ้าเช่นนั้นก็ขอบคุณน้องอู๋มาก！”

นักรบทั้งสองฝ่ายเก็ยกวาดสนามรบ ถอดอุปกรณ์ของเผ่าพันธุ์เทพ และตัดหัวออก ทางด้านอู๋เป่ย ทหารทุกคนของเขาต่างห้อยหัวอยู่ที่เอว