ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 411

หลังจากส่งถังเทียนเจวี๋ยเสร็จแล้วแล้วถังปิงอวิ๋นก็ถามว่า "คุณจะหมั้นจริงๆเหรอ?"

“อะไรนะ?” อู๋เป่ยแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ

ถังปิงอวิ๋นตะคอก "คุณอยากหมั้นกับฉันจริง ๆ เหรอ?"

อู๋เป่ยจ้องไปที่ถังปิงอวิ๋นด้วยสายตาอ่อนโยน "แน่นอนว่าจริงสิ ได้มีคู่หมั้นที่สวยแบบเธอ ฉันจะปฏิเสธทำไม?"

ถังปิงอวิ๋นหน้าแดง ในใจของเธอรู้สึกอบอุ่น เธอเป็นคนขี้เหงามาก ก่อนที่เธอจะเจออู๋เป่ย เธอไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนมาก่อน จนกระทั่งอู๋เป่ยที่มีพลังยุทธ์ถึงชั้นพรสวรรค์ เอาชนะเธอที่เป็นปรมาจารย์ชั้นเทพได้ จิตวิญญานของเธอถูกปะทะอย่างรุนแรง หลังจากนั้นทั้งสองต่างมีภารกิจที่ต้องทำด้วยกัน เขาและเธอเจอกันมากขึ้นเรื่อยๆ และเธอก็ค่อยๆ ค้นพบว่าอู๋เป่ยเหมือนกับสมบัติล้ำค่าที่คอยทำให้เธอประหลาดใจอยู่เสมอ

“คุณไม่กลัวอันตรายเหรอ?” เธอถาม “คนของถังเหมินบางทีอาจจะอันตรายมากกว่าปีศาจพวกนั้นซะอีก! เพื่อฉันแล้ว มันคุ้มแล้วเหรอ?”

อู๋เป่ย "ก็เพราะว่าอันตราย ฉันถึงอยากจะอยู่เคียงข้างเธอ ปกป้องให้เธอปลอดภัย!"

ถังปิงอวิ๋นตะคอกเสียงเบา "ฉันไม่เชื่อหรอก"

อู๋เป่ยถอนหายใจ "ผู้หญิงนี่น้า เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าดีใจมากแท้ ๆ แต่ปากกลับแข็ง"

"ให้ตายเถอะ"ถังปิงอวิ๋นเหวี่ยงหมัดเพื่อโจมตีเขา แต่อู๋เป่ยถอยหลังหลบ

หลังจากเล่นกันจนพอใจแล้วพวกเขาก็กลับมาที่ห้องโถง

ช่วงบ่ายนี้เป็นช่วงที่คึกคักที่สุดเพราะทั้งโรงรับจำนำและคาสิโนเปิดในช่วงบ่าย

โรงรับจำนำตั้งอยู่บนชั้นที่ 10 และมีลิฟต์ภายในแยกอยู่ซึ่งมันเชื่อมระหว่างชั้นที่ 17 ถึงชั้นที่ 70 รวมทั้งหมด 5 ชั้น จากทั้งหมดห้าชั้นนี้ มีเพียงสิบชั้นเท่านั้นที่เชื่อมต่อกับลิฟต์ภายนอก

โรงรับจำนำเป็นสถานที่แรกที่อู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นเปิดกิจการ ทั้งคู่ขึ้นมาที่ชั้น 10

ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกเขาก็เห็นห้องโถงโบราณแห่งหนึ่ง ในห้องโถง มีสาวสูงเพรียวหลายคนและมีชายหนุ่มหน้าตาดีสูงใหญ่หลายคนที่ยุ่งอยู่กับการทำงาน

ทันทีที่ทั้งคู่มาถึง คนเหล่านี้ก็หยุดยืนนิ่งและพูดด้วยความเคารพ "คุณหนูใหญ่ นายท่านอู๋"

ถังปิงอวิ๋นถามว่า "ผู้คุมร้านอยู่ที่ไหน"

“ผู้คุมร้านอยู่ข้างในครับ” ชายคนหนึ่งตอบแล้วเดินนำไป

ผ่านห้องโถงมีเคาน์เตอร์ยาวทำจากไม้คุณภาพสูงแกะสลักอย่างวิจิตรบรรจง ยาวประมาณ 5 เมตร กว้าง 1 เมตร คนที่นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์เป็นชายวัยกลางคน มีหนวดเคราสั้น สวมชุดเอี๊ยมจีนสีแดง ผมยาว ดูผอม ตาสองชั้นลึก ตอนนี้เขากำลังดูสมุดบัญชี

ปีนี้เขาเป็นผู้คุมร้านรายใหญ่ของโรงรับจำนำ เมื่อเห็นถังปิงอวิ๋นมาเขาก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า "คุณหนูใหญ่"

ถังปิงอวิ๋นพยักหน้า "ผู้คุมร้าน อีกครึ่งชั่วโมงโรงรับจำนำจะเปิด วันนี้เป็นวันสำคัญ เพราะฉะนั้นพวกเราต้องระวังกันหน่อย"

ผู้คุมร้าน "คุณหนู ไม่ต้องกังวล ถ้าพวกเขาต้องการใช้โรงรับจำนำเพื่อจัดการกับอาคารถัง พวกเขาก็คิดผิดแล้วนั่นเป็นความคิดที่ผิด ฉันเซียวซานเหยี่ยนอยู่ในธุรกิจนี้มานานกว่า 50 ปีแล้วและไม่เคยมีใครต่อกรกับฉันได้สำเร็จ”

ถังปิงอวิ๋นยิ้มและพูดว่า "พวกเราทุกคนได้เห็นความสามารถของผู้คุมร้านแล้ว ไม่มีใครกล้าสงสัยในความสามารถของคุณเลย แล้วนี่ก็ อู๋เป่ยคู่หมั้นของฉัน"

ผู้คุมร้านรีบกุมมือคารวะ "สวัสดีครับนายท่านอู๋"

อู๋เป่ย "ผู้คุมร้าน ทำตัวสบาย ๆ เถอะ"

จากนั้นเขาก็ถามเรื่องในร้าน "โรงรับจำนำเพิ่งเปิด มีลูกค้าเยอะไหม?"

เซียว ซานหยาน กล่าวว่า "โรงรับจำนำของเราเปิดดำเนินการในเทียนจิงมาหลายปีแล้วและมีแหล่งลูกค้าที่มั่นคง ตอนนี้ร้านแค่เปลี่ยนสถานที่"

อู๋เป่ยพยักหน้า "ดีมาก"

ถังปิงอวิ๋นนึกคำพูดของอู๋เป่ยได้ เธอพูดว่า "หัวหน้าผู้คุมร้าน เราอยากไปโกดัง ช่วยไปเปิดประตูให้หน่อย"

ผู้คุมร้านรายใหญ่พยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ตามฉันมาได้เลย"

พวกเขาทั้งสามใช้ลิฟต์ภายในไปยังชั้นที่สิบ เมื่อเข้ามาก็เจอเป็นทางแคบยาว ทั้งสองข้างของทางเดินมีวิดีโอฉายอยู่

เซียวซานหยานพยักหน้า "แน่นอน ฉันวางแผนที่จะประมูลกล่องผู่เอ๋อร์กล่องนี้ในสัปดาห์หน้าและสามารถขายได้ในราคาสี่ถึงห้าพันล้าน"

“ขายให้ฉันเถอะ” อู๋เป่ยยิ้ม “ปู่ของฉันชอบผู่เอ๋อ ดังนั้นฉันจะซื้อให้เขา”

นี่ไม่ใช่การโกหก หลี่อวิ๋นโต้วชอบผู่เอ๋อจริงๆ แต่ว่าเหตุผลที่เขาซื้อผู่เอ๋อร์ไม่ใช่เพื่อมอบให้ปู่ของเขา แต่เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทิ้งใบชาพวกนี้ไปอีกอย่างชาพวกนี้ปล่อยแสงโลหิตที่แข็งแกร่งออกมา

ผู้คุมร้านมองไปที่ถังปิงอวิ๋นและพูดว่า "คุณท่านอู๋ คุณซื้อตอนนี้มันไม่คุ้มหรอก ตามกฎของโรงรับจำนำ ราคาดำเนินการจะขึ้นอยู่กับเงินต้นและดอกเบี้ยและ 150 ล้านคำนวณจาก สามปีผลรวมของเงินต้นและดอกเบี้ยเกือบ 700 ล้าน ท่านอู๋รออีกหน่อยเถอะเพราะถ้าคุณผ่านขั้นตอนการประมูลคุณสามารถซื้อได้อย่างแพงสุดก็ในราคา 500 ล้าน”

ถังปิงอวิ๋นพูดทันที "ก็แค่จ่ายเพิ่มอีก 200 ล้าน มาคิดเงินกับฉันแล้วกัน"

เซียวซานหยานรีบพูด "ได้ครับ!"

อู๋เป่ยหันกลับมาอีกครั้ง เขาเห็นพระพุทธรูปทองคำซึ่งมีรูปลักษณ์อันเคร่งขรึม และดูเป็นสมบัติที่ศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธรูปทองคำหนักกว่าห้าร้อยกิโลกรัม สูง 2 เมตร ภายในกลวง

เขาพบว่ามีกล่องหยกซ่อนอยู่ในพระพุทธรูปทองคำซึ่งกล่องหยกนั้นฝังไว้กับท้องของพระพุทธรูปทองคำและยึดแน่นหนามาก เขาตรวจสอบต่อไปก็เห็นว่ามีพระสูตรทองคำเจ็ดสูตรอยู่ในกล่องหยก ข้อความบนนั้นอัดแน่นจนเล็กกว่าเส้นผม

เขายิ้มแล้วพูดว่า “พระพุทธรูปทองคำองค์นี้ดูหนักมาก มันราคาเท่าไหร่?”

เซียวซานหยาน "พระพุทธรูปทองคำองค์นี้หนัก 500 กว่ากิโลกรัม ทองบริสุทธิ์มาก มีมูลค่าตลาด 350 ล้าน อีกฝ่ายจำนำ 200 ล้าน สัญญาหนึ่งปี อยู่ในมือเรามาสามปีครึ่งแล้ว ”

อู๋เป่ย "ขายให้ฉันเถอะ"

เซียวซานเหลือบมองที่ถังปิงอวิ๋นอีกครั้งและมองอู๋เป่ยด้วยสายตาเรียบนิ่ง "คิดเงินที่ฉัน"

“ครับผม” เซียวซานเหยี่ยนมีความสุขมาก ขอเพียงแค่จ่ายเงินมา อีกฝ่ายจะพูดอะไรเขาก็ตกลง

หลังจากเดินดูอู๋เป่ยก็ไม่เจอของที่เขาเห็นว่าคุ้มค่าที่จะซื้อ เขาจึงหยิบกล่องทองเหลืองขึ้นมาแล้วเดินออกจากโกดัง สำหรับพระพุทธรูปทองคำ เซียวซานเหยี่ยนจะส่งไปให้เขาทีหลัง