ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 464

อู๋เป่ยตะลึง พูด : “อย่างน้อยๆตอนนี้เย่เทียนจงยังดำรงตำแหน่งนั้นอยู่ นอกจากนี้เพียงแค่ศิษย์พี่ของผมออกจากกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ ผมก็จะออกเช่นกัน” พูดจบ เขาวางสาย โทรศัพท์หาเย่เทียนจง

โทรศัพท์ของเย่เทียนจง นานมากกว่าจะมีคนรับสายเช่นกัน

“ศิษย์พี่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น ซ่งอี้ซิงคนนั้นทำไมถึงไปแทนตำแหน่งหลี่จินเซี่ยง” เขาถาม

เสียงของเย่เทียนจงฟังดูเหงาเล็กน้อย พูด : “ศิษย์น้อง หลายวันมานี้ฉันล้วนแล้วต่อสู้แบบลับๆกับคนผู้นั้น ตอนนี้ดูเหมือนว่า ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย ภายในสามวันห้าวัน ฉันก็จะออกจากกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ”

อู๋เป่ยตะลึงอย่างมาก : “ศิษย์พี่ พลังของคุณอยู่ในเทียนจิงถือว่าไม่อ่อนแอ ทำไมถึงถูกคนอื่นแย่งตำแหน่งไป”

เย่เทียนจงถอนหายใจเบาๆ พูด : “พูดแล้วเรื่องมันยาว รอให้ฉันพ้นจากตำแหน่ง ค่อยพูดรายละเอียดกับนายทีหลัง”

อู๋เป่ยพูด : “ก็ได้ ศิษย์พี่ ตอนนี้ผมกำลังเร่งไปที่ฉือเฉิง จัดการเรื่องทางนั้น”

เย่เทียนจงพูด : “นายไม่ต้องไปแล้ว เรื่องนี้ฉันจะส่งคนไปจัดการ”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “ศิษย์พี่ หรือว่าเรื่องนี้มีเรื่องราวภายในอะไรเหรอ”

เย่เทียนจงถอนหายใจเบาๆ : “เรื่องนี้น้ำตื้นเกินไปแล้ว ฉันไม่อยากให้นายติดร่างเเหไปด้วย ศิษย์น้อง ศิษย์น้องฉันอายุมากแล้ว จุดสูงสุดของชีวิตมาได้เท่านี้แล้ว แต่นายไม่เหมือนกัน นายยังมีอนาคตอันยาวไกล ฉันไม่อยากให้นายมายุ่งเรื่องนี้”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “ศิษย์พี่ ถ้าหากคุณไม่พูดให้ชัดเจน ผมจะไปฉือเฉิงอย่างแน่นอน”

เย่เทียนจงหมดหนทาง พูด : “ศิษย์น้อง ถ้าหากนายอยากรู้จริงๆ อย่างนั้นพวกเราเจอหน้ากันที่ฉือเฉิงแล้วกัน”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พี่ คุณจะไปที่ฉือเฉิงเหรอ”

เย่เทียนจง : “ตอนนี้ฉันอยู่ที่ฉือเฉิงแล้ว จัดการเรื่องสมาชิกหายตัว นายมาถึงแล้วติดต่อฉัน”

อู๋เป่ย : “ได้!”

รถของเขา รวดเร็วราวกับสายฟ้า มาถึงที่ทำงานของทีมสายฟ้าอย่างรวดเร็ว โจวอวี่และคนอื่นๆเตรียมตัวพร้อมตั้งนานแล้ว พวกเขาเตรียมตัวสักพัก ตามอู๋เป่ยไปที่ฉือเฉิง

คนหลายคน ขับรถสองคัน คันหนึ่งเป็นของอู๋เป่ย อีกคันเป็นรถออฟโรด

รถของอู๋เป่ย เหยียนจยาจวีเป็นคนขับ รถคันข้างหลัง ซ่งเสี่ยวเหลียงเป็นคนขับ อู๋เป่ยนั่งอยู่ข้างคนขับ ความคิดหมุนอย่างรวดเร็ว

ในโทรศัพท์ ดูเหมือนศิษย์พี่ลังเลที่จะพูด เขายิ่งคิดยิ่งวางใจไม่ลง เดินทางได้ครึ่งทางติดต่อหาศิษย์พี่รองหยางมู่ไป๋

ทันทีที่โทรศัพท์ดังขึ้นก็มีคนรับสาย ในโทรศัพท์มีเสียงของหยางมู่ไป๋ดังออกมา : “ศิษย์น้อง นายหาฉันมีเรื่องอะไร”

อู๋เป่ยถาม : “ศิษย์พี่ คุณอยู่ที่ไหน”

หยางมู่ไป๋ : “ฉันกำลังไปปฏิบัติภารกิจที่ยุโรป”

อู๋เป่ยตกตะลึง : “อยู่ยุโรปเหรอ ศิษย์พี่ไปตั้งแต่เมื่อไหร่”

หยางมู่ไป๋ : “สองวันก่อน ศิษย์พี่ใหญ่เป็นคนสั่งให้ฉันมา”

อู๋เป่ยรู้สึกถึงลางสังหรณ์ภายในใจ พูด : “ศิษย์พี่รอง ถ้าหากเรื่องของคุณทางนั้นไม่สำคัญ ดีที่สุดคือกลับมาเดี๋ยวนี้”

หยางมู่ไป๋ประหลาดใจอย่างมาก รีบถาม : “ทำไม ที่บ้านเกิดเรื่องเหรอ”

อู๋เป่ยเล่าสถานการณ์คร่าวๆให้ฟัง พูด : “ศิษย์พี่ ผมรู้สึกว่าศิษย์พี่ใหญ่จงใจผลักคุณออกไป ในเรื่องนี้ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน เพียงแค่คุณและผมไม่รู้เท่านั้น”

หยางมู่ไป๋ตะลึง : “ได้ ฉันจะบินกลับประเทศเดี๋ยวนี้! ศิษย์น้อง นายทำเรื่องอย่างระมัดระวัง ถ้าหากเป็นเรื่องที่แม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ยังจัดการไม่ได้ อย่างนั้นต้องอันตรายอย่างมากแน่นอน!”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พี่วางใจได้ ผมรู้!”

แจ้งหยางมู่ไป๋เสร็จ อู๋เป่ยรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เขาเอาเหรียญห้ามหาจักรพรรดิออกมาทันที ทำนายดวงให้เย่เทียนจง คำทำนายออกมา มีภาพสองภาพปรากฏขึ้น

มองเห็นภาพ สีหน้าของเขาเปลี่ยนอย่างมาก โชคร้าย!

คำทำนายบอกว่า พรุ่งนี้เย่เทียนจงจะต้องประสบภัยพิบัตินองเลือด นอกจากนี้ยังอันตรายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด!

เขาหลับตาลงครุ่นคิดสักพัก จากนั้นติดต่อหาต้วนหลง เขาเชื่อว่า ถ้าหากเย่เทียนจงเกิดเรื่องใหญ่อะไร เป็นไปไม่ได้ที่ต้วนหลงจะไม่ได้ยินเบาะแสอะไร

“ศิษย์น้อง นายมาถึงฉือเฉิงแล้วเหรอ”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พี่ ผมถึงแล้ว คุณอยู่ที่ไหน ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”

เย่เทียนจง : “ดีมาก ฉันจะส่งตำแหน่งให้นาย นายไปรอฉันที่นั่น ก่อนฟ้ามืด ฉันจะรีบไปหานาย ตอนนี้ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พี่ คุณไม่ได้หลอกผมใช่ไหม เกิดเรื่องแล้วใช่ไหม ไม่อย่างนั้นคุณจะผลักศิษย์พี่รองออกไปทำไม”

เย่เทียนจงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ศิษย์น้อง นายคิดมากแล้ว ศิษย์พี่รองของนายไปทำภารกิจจริงๆ ทำไมฉันต้องผลักเขาออกไปด้วย แม้ว่าเรื่องครั้งนี้จะค่อนข้างยุ่งยาก ไม่มีอะไรมากไปกว่าการส่งมอบอำนาจเท่านัน ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร”

อู๋เป่ยพูด : “ศิษย์พี่ คุณต้องเชื่อใจผม ไม่ว่าเรื่องอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะยืนอยู่ข้างหลังคุณเสมอ!”

เย่เทียนจงหัวเราะฮ่าฮ่า : “สามารถมีศิษย์น้องเหมือนกับนายคนหนึ่ง มันเป็นความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันจริงๆ ศิษย์น้อง เย่เสวียนเด็กคนนี้ชอบทำให้ฉันกังวลใจ หลายวันมานี้เขาอยู่ข้างตัวนาย นายช่วยฉันสั่งสอนด้วยนะ”

อู๋เป่ย : “ศิษย์พี่ คุณสมบัติของเย่เสวียนค่อนข้างดี ไม่เกินหนึ่งปี ผมจะทำให้เขากลายเป็นปรมาจารย์ชั้นเทพ!”

เย่เทียนจง : “ใช่ไหม แบบนั้นดีมากเลย ถึงเวลาฉันจะต้องขอบคุณศิษย์น้องอย่างงาม เอาล่ะ ฉันยังมีเรื่องต้องทำ พวกเราค่อยคุยกันตอนกลางคืนแล้วกัน”

เย่เทียนจงวางสายโทรศัพท์อีกครั้ง หลังจากนั้นส่งตำแหน่งเป็นข้อความให้

นี่คือลานภายในในเขตชานเมืองของฉือเฉิง อู๋เป่ยและคนอื่นๆขับรถไปถึง ก็มีชายชราคนหนึ่งอายุประมาณเจ็บสิบปีจิตใจดีออกมาต้อนรับ เขาพูด : “นายท่านสาม ผมทำตามคำสั่งของนายท่าน รอท่านที่นี่”

อู๋เป่ยไม่รู้จักคนผู้นี้ พูด : “คุณเป็นพ่อบ้านของศิษย์พี่ผมเหรอ”

อีกฝ่ายพยักหน้า : “ใช่ ผมชื่อหลิวเฉิง ติดตามนายท่านมาห้าสิบปีแล้ว”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “พ่อบ้านหลิว ลำบากแล้ว ศิษย์พี่ของผมมีคำสั่งอะไรไหม”

ชายชราพูด : “นายท่านสาม นายท่านไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ให้ผมต้อนรับนายท่านสามดีๆ”

อู๋เป่ยไม่ถามอีกต่อไป ตามเขาไปที่ลาน ลานนี้วิจิตรงดงามมาก การตกแต่งภายในเป็นแบบโบราณ