ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 520

อู๋เป่ยหัวเราะ“ฮ่าๆ”：“เล่อเอ๋อร์เด็กดี!”

นัยน์ตาของเซี่ยหลานเต็มไปด้วยคำขอบคุณ ลูกคือชีวิตของเธอ อู๋เป่ยดีต่อเล่อเอ๋อร์ เลยกระตุ้นความอ่อนโยนที่อยู่ในใจของเธอ จู่ๆเธอก็อยากร้องไห้ออกมามากๆ

ขณะที่อู๋เป่ยขับรถก็เริ่มสั่งการ ให้คนที่อวิ๋นจิงจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย

หลังจากผ่านไปสามชั่วโมง รถก็ขับมาที่เขตอ่าวไป๋หลง ที่นี่มีห้องจำลองที่ตกแต่งอย่างสวยงาม เป็นของคฤหาสน์เดี่ยว

ตอนแรกลงทุนไปหลายหมื่นกับการตกแต่งอย่างหรูหราเพื่อสร้างห้องจำลอง เครื่องเรือนและเครื่องใช้ไฟฟ้าล้วนใช้ของที่ดีที่สุด

ห้องจำลองเดิมทีไม่ได้ขาย ต่อให้ต้องขายก็ต้องเหลือไว้สุดท้าย ทว่าอู๋เป่ยเป็นหนึ่งในเจ้าของของโครงการอ่าวไป๋หลง ถ้าอยากจะได้มัน ก็แค่พูดออกมาประโยคเดียว

รถขับมาถึงห้องจำลอง ในขณะที่มองเห็นคฤหาสน์เดี่ยวยึดครองพื้นที่กว่าหลายพันตารางเมตรนั้น เซี่ยหลานตกใจอย่างมาก

เธอรีบพูด：“ที่นี่มันหรูเกินไป ฉันอยู่ไม่ได้หรอก”

ห้องแบบนี้ ต่อให้เช่าอยู่ที่นี่ ปีหนึ่งก็คงตกหลายล้าน

อู๋เป่ย：“ไม่ต้องเกรงใจฉัน สำหรับฉันไม่คณามือหรอก แต่สำหรับเธอกับเล่อเอ๋อร์แล้ว เป็นที่ที่ปลอดภัย อีกอย่างฉันก็เป็นพ่อบุญธรรมของเล่อเอ๋อร์ ห้องนี้ถือว่าเป็นของขวัญเจอหน้าที่ฉันให้เล่อเอ๋อร์ก็แล้วกัน”

ไม่ว่าเซี่ยหลานจะรับหรือไม่ เขาก็ให้คนขนของไปที่ห้องนั้นแล้ว พอย้ายของเสร็จ เขาก็ยื่นกุญแจให้เซี่ยหลาน

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง มีรถสองคันขับเข้ามาในคฤหาสน์ คนที่ลงมาจากรถมีคนสวนหนึ่งคน คนรับใช้สองคน แล้วก็คนขับรถหนึ่งคน คนเหล่านี้อู๋เป่ยเป็นคนหามา เชื่อถือได้อย่างมาก

เห็นคนรับใช้มากมายขนาดนี้ เซี่ยหลานนิ่งอึ้งไป เธอรีบพูด：“ฉันไม่ต้องการคนรับใช้ มันเปลืองเงินเกินไป”

อู๋เป่ย：“ฐานะของเธอเป็นถึงคุณนายร่ำรวย ไม่มีคนรับใช้ได้ยังไง”

หลังจากนั้นเขาก็หยิบบัตรธนาคารออกมาหนึ่งใบ แล้วพูด：“ในบัตรมีสิบล้าน ต่อไปจะมีเงินเข้ามาในบัตรประมาณหนึ่งถึงสองล้านทุกๆเดือน สำหรับใช้จ่ายชีวิตประจำวันของพวกเธอ”

เซี่ยหลานทำอะไรไม่ถูก พูด：“อู๋เป่ย ฉัน…...”

อู๋เป่ยกลับอุ้มเล่อเอ๋อร์ขึ้นมา ยิ้มแล้วถามเขา：“เล่อเอ๋อร์ ชอบที่นี่ไหม?”

เล่อเอ๋อร์พยักหน้า：“เล่อเอ๋อร์ชอบครับ พ่อบุญธรรม ที่นี่คือบ้านของผมเหรอครับ?”

อู๋เป่ย：“ใช่แล้ว ต่อไปที่นี่ก็คือบ้านใหม่ของเล่อเอ๋อร์”

เล่อเอ๋อร์ร้องออกมาด้วยความดีใจ แล้วหอมแก้มที่หน้าอู๋เป่ย

เซี่ยหลานถอนหายใจเบาๆ บุญคุณขนาดนี้ เธอจะตอบแทนยังไง?

อู๋เป่ยมองเธอแล้วพูด：“เธอไม่ต้องกดดันอะไร ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อปกป้องเธอกับเล่อเอ๋อร์”

เซี่ยหลานพยักหน้า：“ฉันเข้าใจ”

อู๋เป่ยกำชับเหล่าคนรับใช้และคนขับรถอีกสองสามประโยค หลังจากก็ออกจากที่นี่ เขายังต้องไปถังจื่อยี่อีก

เวลานี้ ถังจื่อยี่กำลังสำรวจอยู่ที่มรกตวิลล่า มีผู้ร่วมหุ้นของถังกรุ๊ปเดินทางมาด้วยกัน มรกตวิลล่าในตอนนี้ได้จบโครงการไปรอบหนึ่งแล้ว รอบที่สองอยู่ในช่วงก่อสร้างแล้ว

มรกตวิลล่ากำลังจะกลายเป็นแหล่งส่งออกและประเมินค่ามรกตระดับประเทศ เครื่องหยกทุกชิ้นที่ออกจากมรกตวิลล่าต่างก็ได้รับการยืนยันเฉพาะทางแล้ว

สิ่งที่ถังจื่อยี่ต้องทำ ก็คือกำหนดมาตรฐานกิจการมรกตออกมา ถ้าหากมีความสามารถในการกำหนดมาตรฐาน มรกตทั่วโลกก็จะไหลเข้ามาที่มรกตวิลล่า

ทันใดนั้น ก็มีสายจากอู๋เป่ยโทรเข้ามา เธอรีบพูด：“ท่านกรรมการบริหาร พวกท่านเยี่ยมชมกันต่อได้เลย ฉันมีธุระ คงต้องขอตัวก่อน”

เธอทักทายเสร็จ ก็กดรับสายโทรศัพท์

“พึ่งคิดได้เหรอว่าต้องโทรหาฉัน?” เธอไม่พอใจอย่างมาก น้ำเสียงโกรธ

อู๋เป่ยหัวเราะ“แหะๆ”：“จื่อยี่ ฉันอยู่ที่อ่าวไป๋หลง เธออยู่ที่ไหน ฉันจะไปหา”

ถังจื่อยี่：“ฉันอยู่ที่มรกตวิลล่า ตรวจรับมารอบหนึ่งแล้ว นายจะมาดูหน่อยไหม?”

เขายิ้มเบาๆ พอใจอย่างมากกับการจัดการของเย่เสวียน

พึ่งนั่งลงได้ไม่นาน ถังจื่อยี่ก็มาถึง เธอตีไปที่ร่างของอู๋เป่ย แล้วถาม：“นายไม่ได้อยู่ที่รัฐฉู่หรือไง? ทำไมจู่ๆกลับมาอวิ๋นจิงล่ะ?”

อู๋เป่ย：“พึ่งมาถึงน่ะ มาจัดการธุระนิดหน่อย”

ถังจื่อยี่：“มาได้จังหวะพอดีเลย มรกตวิลล่ากำลังจะเปิดกิจการแล้ว”

อู๋เป่ยยิ้ม：“เรื่องที่วิลล่าฉันไม่เข้าใจหรอก ให้เธอจัดการก็พอแล้ว”

ถังจื่อยี่มองบน แล้วพูด：“ตอนนี้ฉันหมุนเงินทุนฉันอยู่ คืนให้นายก่อนแล้วกันสามหมื่นล้าน โอนเข้าบัญชีนายไปแล้วเมื่อวาน นายลองตรวจดูนะ”

อู๋เป่ย：“ไม่ต้องตรวจหรอก”

ถังจื่อยี่ยิ้ม：“ไม่ตรวจก็แล้วแต่นาย เพราะยังไงก็เป็นเงินนาย”

อู๋เป่ย：“จื่อยี่ ฉันมาหาเธอเพราะมีเรื่องจะปรึกษาเธอ”

ถังจื่อยี่มองเขา แล้วถาม：“เรื่องอะไร?”

อู๋เป่ย：“ฉันอยากให้เธอช่วยฉันสร้างบริษัทใหม่ หุ้นส่วนของบริษัทนี้ คือพ่อแม่กับน้องสาวฉัน”

ถังจื่อยี่ถามด้วยความอยากรู้：“ทำไมถึงต้องทำแบบนี้? เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”

อู๋เป่ยส่ายหน้า：“ไม่มีอะไร ฉันก็แค่อยากเตรียมงานทุกอย่างไว้ให้พร้อมสำหรับการเปิดกิจการ”

ถังจื่อยี่：“เรื่องเปิดบริษัทไม่มีปัญหาหรอก เพียงแต่ นายต้องการจะทำกิจการอะไร?”

อู๋เป่ย：“ฉันจะเอาสิทธิของผู้ถือหุ้นทั้งหมดในมือฉัน ย้ายไปที่บริษัทนี้”