ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 584

ซิงเยี่ยเหม่ยกะพริบตา แล้วบอกว่า "อาจารย์ ทักษะการลอบสังหารที่แท้จริงคืออะไร?"

อู๋เป่ยตอบ "ได้เรียนแล้วเดี๋ยวก็จะรู้เอง"

ในด้านของเบ็ดเตล็ด มีคัมภีร์การลอบสังหาร ที่ฝึกวิธีการลอบสังหารโดยเฉพาะ หลังจากอู๋เป่ยได้อ่านแล้ว เขารู้สึกว่าคัมภีร์การลอบสังหารเล่มนี้คือวิธีการลอบสังหารที่แข็งแกร่งและทรงพลังที่สุดในโลก

เมื่อเรียนรู้ทักษะนี้ เหม่ยไดและซิงเยี่ยจะสามารถฝ่าฟันไปได้อย่างง่ายดาย หลังจากที่พวกเขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญโดยกําเนิดแล้ว พวกเขาก็จะสามารถช่วยฮานามิกิ มิกิ ทำการต่างๆได้

เหม่ยไต้กล่าวว่า "นายท่าน อาจารย์ของเราตองการพบท่านต่อหน้า"

อู๋เป่ยประหลาดใจเล็กน้อย "อาจารย์ของพวกคุณหรอ เขาเป็นใครกัน?"

ซิงเยี่ยกล่าว "นายท่าน อาจารย์ผู้นั้นก็คือเจียงเจี่ยวจี๋หลาง ผู้ที่สอนวิชานินจาให้เรา"

อู๋เป่ยกล่าว: "ทําไมเขาถึงอยากพอกับผมหล่ะ?"

ซิงเยี่ยกล่าว: "อาจารย์เห็นการฝึกฝนของเราก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด จึงได้ถามพวกเราว่าเราได้ฝึกฝนทักษะเฉพาะตัวมาใช่หรือไม่ เราก็บอกว่าได้รับคำชี้แนะจากนายท่าน อาจารย์ท่านก็ชื่นชมนายท่านมาก และบอกว่า หวังว่าจะได้พบกับเนายนายและขอคําแนะนำาจากท่านแบบตัวต่อตัว"

แต่อู๋เป่ยนั้นไม่อยากพบกับผู้คนคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคย แต่เขาเห็นซิงเยี่ยและเหม่ยไต้มีท่าทีที่ดูเหมือนจะตั้งตารอคอยมาก หลังจากพิจารณาไปครู่หนึ่ง เขาก็พยักหน้าแล้วตอบว่า "โอเค งั้นพวกคุณนัดมาเลยก็แล้วกัน"

ซิงเยี่ยและเหม่ยไต้ต่างก็ดีใจ และกล่าวขอบคุณตามๆกัน

และในตอนนั้นเอง อู๋เหม่ยก็เดินเข้ามา ซิงเยี่ยก็รีบลุกจากที่นั่งและนั่งด้านข้างแทน

อู๋เหม่ยพูดว่า "พี่ชาย คุณกําลังเพลิดเพลินกับคำขอของคนอื่นอยู่เหรอ?"

อู๋เป่ยจ้องไปที่เธอแล้วพูดว่า "อย่าพูดจาไร้สาระ"

อู๋เหม่ยยิ้มแล้วพูดว่า "พี่คะ คะแนนสอบปลายภาคออกมาแล้วนะ ทายสิว่าฉันสอบได้เท่าไหร่? "

อู๋เป่ยตอบ: "ได้ที่หนึ่งของเมืองใช่ไหม?"

อู๋เหม่ยกลอตแล้ววบอกว่า "ได้ที่หนึ่งนั้นไม่ใช่เรื่องยาก ที่ยากคือคะแนนตังหาก"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "คะแนนรวมของเธอตอนนี้คือ 750คะแนน จะเป๋นไปได้ไหมที่เธอจะสอบได้700คะแนน?"

อู๋เหม่ยเม้มริมฝีปากแล้วบอกว่า มีนักเรียนสามคนใน"โรงเรียนของเราที่เคย700คะแนนก็มีสามคน แต่ฉันสอบได้745 คะแนน"

อู๋เป่ย: "อีก5คะแนนหายไปได้ยังไงกัน?"

อู๋เหม่ย: " มันก็ช่วยไม่ได้ ฉันถูกหักคะแนนภาษา3คะแนน และอีก2คะแนนสำหรับคำถามอัตนัย คะแนนอย่างฉันก็ถือว่าดีแล้ว อันดับที่สองของเมืองก็ได้เพียง 710 คะแนนเท่านั้น ฉันมากกว่าเขาตั้ง35คะแนน"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ก็ไม่เลวนะ พยายามต่อไปนะ"

อู๋เหม่ย: "พี่ชาย ครูใหญ่ได้คุยกับฉันก่อนปิดเทอมว่า ทางมหาวิทยาลัยเทียนจิงยินดีรับฉันเข้าเรียนล่วงหน้าและจะให้ทุนการศึกษาฉันแบบเต็มจํานวน"

อู๋เป่ยถามว่า "แล้วเธอคิดอย่างไงล่ะ"

อู๋เหมย: "ฉันไม่อยากไปเรียนมหาวิทยาลัยเร็วขนาดนั้น ฉันอยากจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีสุดท้ายและจะเข้าเรียนพร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นของฉัน"

"ทางไหนก็ได้หมด ให้เธอตัดสินใจเอง" อู๋เป่ยยิ้มและตอบกลับไปแบบนั้น

หลังจากแช่ออนเซ็นเสร็จแล้ว ทั้งครอบครัวก็ไปทานอาหารเมนูพิเศษกันอีกครั้ง อาหารญี่ปุ่นนี้ทํามาได้อย่างประณีต แต่รสชาติค่อนข้างแย่และค่อนข้างซ้ำซากจําเจ อู๋เป่ยไม่ค่อยชอบมันเลยจริงๆ

ด้วยเหตุนี้ ฮานามิ มิกิจึงเชิญเชฟของเหยียนหลงมาให้เพื่อเตรียมอาหารสามมื้อต่อวันให้กับครอบครัวอู๋เป่ยโดยเฉพาะ

พวกเขาเล่นด้วยกัมแล้ววันทั้งวันจนกลับมาที่บ้านก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว

อู๋เป่ยเรียกซิงเยี่ยและเหม่ยไต้ไปที่ห้องและได้สอนคัมภีร์การลอบสังหารให้พวกเขา แต่ก่อนจะสอน เขาได้ใช้วิธีการของเขาเพื่อช่วยหญิงสาวทั้งสองคนนี้ก้าวข้ามที่สิ่งติดตัวเขามาแต่กําเนิด

ในคืนนี้ซิงเยี่ยและเหม่ยไต้ ได้เรียนรู้วิธีการหายใจที่ครบสมบูรณ์และทักษะการลอบสังหารอันทรงพลัง

เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่ออู๋เป่ยตื่นขึ้นมา ก็พบว่าลั่วจ่างเซิงกําลังรอเขาอยู่ในห้องนั่งเล่น

"นายท่าน" ลั่วจ่างเซิงกล่าวทักทายเขาเป็นพิธี

อู๋เป่ยหาวและพูดว่า "ผู้อาวุโสลั่ว หลังจากเปิดช่องจิตวิญญาณทั้งสามประการแล้วคุณรู้สึกอย่างไร?"

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า "ซิงเยี่ย บอกอาจารย์ของเธอว่าผมอยากพบกับคิตะโนะ นากาโนบุและทานิฮาระ มาซายาสุ

ซิงเยี่ยตอบกลับว่า: "ได้สิครับนายท่าน ผมจะแจ้งอาจารย์ให้ทราบ"

ซิงเยี่ยถอยลงไป ลั่วจ่างเซิงก็พูดว่า "นายท่าน ท่านจะฆ่าสองคนนี้เหรอ?"

อู๋เป่ยตอบ "พวกมันเป็นฆาตกรที่ฆ่าลูกสะใภ้ของอาจารย์ผม"

ลั่วจ่างเซิงพยักหน้า "เนื่องจากทั้งสองท่านนั้นคือนินจา ผมก็จะไปกับนายท่านร่วมกําจัดสองคนนี้"

อู๋เป่ยตอบ: "ไม่จําเป็นแล้ว ฉันมั่นใจว่าฉันจะจัดการกับการต่อสู้ของเทพทั้งสองท่านนั้นได้ ลั่วจ่างเซิงและอู๋เป่ยขับรถมุ่งหน้าไปยังเมืองไอจิ

เมืองไอจิเป็นสามอันดับเมืองแรกที่มีความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจ โด มีประชากรมากกว่าเจ็ดล้านคน เมืองไอจิมีบริษัทที่มีชื่อเสียงมากมาย เช่น สํานักงานใหญ่ของบริษัทรถยนต์ที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นตั้งอยู่ที่นี่

โอดะ ยูคาริ สามารถประทับที่เมืองไอจิได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาแข็งแกร่งมาก

รถแล่นไปได้ครึ่งทาง อู๋เป่ยก็ถามว่า "ผู้อาวุโสลั่ว การที่ฆ่าโอดะ ยูคาริไปแล้วจะช่วยให้คุณยึดครองเมืองไอจิและมืองชิซูโอกะทั้งสองเมืองนี้ได้หรือไม่?"

ลั่วจ่างเซิง: "เบื้องหลังของโอดะ ยูคาริมีกองกําลังอยู่มากมาย แม้ว่าฉันจะฆ่าเขาสำเร็จแล้ว ฉันก็สามารถแทรกซึมได้เข้าไปได้แค่บางพื้นที่เท่านั้น แต่ผมไม่สามารถกลืนกินมันทั้งหมดได้"

หยุดชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วเขาก็พูดต่อว่า "แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราควรจะยึดครองส่วนหนึ่งของเมืองไอจิไว้ให้ได้"

อู๋เป่ยพยักหน้า "งั้นอย่าพลาดโอกาสนี้ และยึดพื้นที่มาให้ได้มากที่สุด"

ลั่วจ่างเซิง: "ใช่"

ในเวลานี้ มีบ้านหลังใหญ่ตั้งอยู่ภายในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเมืองไอจิ และในเวลาเดียวกันนี้ก็มีแขกจํานวนมากมาที่บ้านแล้ว

บ้านหลังนี้เป็นของตระกูลโอดะ ที่เป็นตระกูลแรกในจังหวัดไอจิ แต่ตระกูลโอดะมีต้นกำเนิดในชนบท ดังนั้นบ้านเก่าในชนบทจึงยังคงถูกรักษาไว้ เมื่อถึงเทศกาล โอดะ ยูคาริก็จะมาฉลองที่บ้านเก่าของเขา

ในตอนนี้โอดะ ยูคารินั้นได้นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ปีนี้เขามีอายุ 109 ปีแล้ว แต่ดูเหมือนเขาอายุเพียงสี่สิบกว่าปีเท่านั้น ถัดจากเขามีชายชราเจ็ดคนนั่งอยู่ ทุกคนที่นั่งอยู่ล้วนมีอายุมากกว่าร้อยปี