ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 598

หลังจากปรุงยาสามหยวนไปสองเตา ก็ได้รับยาอายุวัฒนะสิบซึ่งเเม็ดป็นยาอายุวัฒนะระดับหนึ่ง

ต่อมาเขาก็เริ่มปรุงยาซินอวิ๋น ในการกลั่นยาซินอวิ๋น ส่วนผสมหลักก็คือหญ้าซินอวิ๋น และส่วนประกอบที่สองคือเห็ดหลินจือที่มีอายุสามพันปี

ยาซินอวิ๋นเป็นการฝึกขั้นให้เป็นยาพิเศษ ซึ่งมีผลอย่างมากแม้กระทั่งกับผู้บำเพ็ญอมตะ

กระบวนการกลั่นยาซินอวิ๋นนั้นค่อนข้างซับซ้อน และต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าจึงจะเสร็จสมบูรณ์ได้แค่เตาเดียว เนื่องจากมีความยาก สึดท้ายจึงเป็นยาระดับสอง กลั่นออกมาได้ห้าเม็ด

หลังจากกลั่นยาไปหลายชุด อู๋เป่ยก็รู้สึกเหนื่อยมาก เขาจึงกลับไปห้องเพื่อพักผ่อน

ในเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เขาได้ยินฟาร์มเคนลี่หนอนผีกินสมองพลังวิญญาณอี่มู่ ฝึกซ้อมวิชาเพาะกายในสวน เขาจึงตื่นขึ้นมาเพื่อให้คำแนะนำกับพวกเขา

พอถึเวลาประมาณเก้าโมงเช้า ก็มีรถมาจอดที่หน้าประตู หญิงสาวสวยคนหนึ่งลงจากรถ สวมชุดกี่เพ้าสีชมพู ออร่าดีเยี่ยม เธอคือ ถังปิงอวิ๋นนั้นเอง

จากนั้น นกแก้วและสุนัขตัวใหญ่ก็ลงจากรถ นั่นคือตงหวงและฮวาเหยี่ย

ตงหวงรีบวิ่งไปที่สนามทันทีที่เขาลงจากรถและขึ้นไปชั้นบนในอย่างรวดเร็ว อู๋เป่ยลูบหัวแล้วพูดว่า "ตงหวง ทำไมคุณกลับมาแล้ว?"

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของ ถังปิงอวิ๋น: "ทำไมเหรอ ไม่ต้อนรับงั้นเหรอ?"

อู๋เป่ยดีใจมากและตะโกนว่า "ปิงอวิ๋น!" แล้วรีบลงไปชั้นล่าง

เห็นถังปิงอวิ๋น ยืนอยู่ในลานบ้านอย่างสวยงาม มองเขาด้วยรอยยิ้ม

จางลี่และ อู๋เหมย ได้ยินเสียงแล้วก็ออกมาทีละคน เมื่อพวกเขาเห็นว่า ถังปิงอวิ๋นมาพวกเขาก็มีความสุขมากและรีบเชิญเธอเข้าไปที่ห้องนั่งเล่น

หลังจากพูดคุยกับคนในบ้านไม่กี่คำ อู๋เป่ย ก็พา ถังปิงอวิ๋น ไปทำงานชั้นบน

ถังปิงอวิ๋นหน้าแดง: "คุณจะทำอะไรอ่ะ?" เธอคิดว่าอู๋เป่ยรีบ

อู๋เป่ยกลับหยิบยาซินอวิ๋นออกมาราวกับกำลังโชว์สมบัติและพูดว่า "ปิงอวิ๋น กินมันลงไป"

ถังปิงอวิ๋น ยิ้มและถามว่า: "นี่คืออะไรเหรอ?"

“ยาซินอวิ๋น มีประสิทธิภาพสูงกว่ายาอายุวัฒนะมังกรพยัคฆ์สองระดับ หลังจากกินมันเข้าไป การฝึกขั้นของคุณก็จะสิ้นสุดลง และจากนั้นคุณก็สามารถเข้าสู่ขอบเขตยาอมฤตได้”

ขอบเขตขั้นเทพมีห้าขอบเขต แบ่งเป็นเป้าตาน การฝึกขั้น ความคิด ตานเฉิงและแรงบันดาลใจ ผู้บำเพ็ญในปัจจุบัน ถึงระดับความคิดไม่เยอะ และระดับตานเฉิงนั้นแทบจะไม่มี ในส่วนของระกับแรงบันดาลใจนั้นยิ่งหายากมาก

ถังปิงอวิ๋นมีความสุขมากและพูดว่า "ที่รัก ตราบใดที่มีคุณคอยให้ยากับฉัน ฉันคงจะกลายเป็นตี้เซียนในไม่ช้า"

อู๋เป่ยกล่าว: "มันไม่ง่ายขนาดนั้น มันไม่ง่ายเลยที่จะทำทุกอย่างให้ดี ตัวอย่างเช่นขั้นการรับรู้ของจิตวิญญาณสุดท้ายของชั้นเทพนั้นยากมาก ต้องใช้โอกาสที่จะฝ่าฟันมันไป"

ถังปิงอวิ๋น กล่าวว่า: "การรับรู้ของจิตวิญญาณนั้นเยอะแล้ว ดังนั้นฉันจะไม่ฝืนตัวเอง"

เขาหยิบขวดอีกขวดออกมาแล้วพูดว่า "มียากฝคกขั้นขนาดใหญ่อยู่สิบเม็ด ฉันจะขายให้ถังเหมินในราคาที่ถูกกว่า"

ถังปิงอวิ๋นยิ้มและพูดว่า: "เยี่ยมมาก ฉันกำลังขาดเเคลนยาพวกนี้อยู่เลย คุณวางราคาไว้ที่เท่าไหร่?"

อู๋เป่ย: "แค่ต้นทุนยาก็หลายพันล้านแล้ว ดังนั้นให้ฉันหนึ่งร้อยเงินยันต์ละกัน"

ถังปิงอวิ๋น พยักหน้า รู้สึกว่ามันไม่ได้แพง และพูดว่า "หนึ่งร้อยยังน้อยเกินไป ฉันจะขอให้คุณปู่จ่ายหนึ่งร้อยห้าสิบ"

ผู้หญิงเป็นคนใจกว้าง ถังปิงอวิ๋นก็ไม่ยอมให้อู๋เป่ยต้องเสียเปรียบอีก

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ก็ได้ คุณตั้งราคาเอง"

จากนั้นเขาก็หยิบคริสตัลวิญญาณขนาดใหญ่ออกมาและใช้ดาบมังกรทมิฬตัดคริสตัลที่มีขนาดใหญ่เท่ากับนิ้วหัวแม่มือของเขาออก เขาแกะออกด้วยมืออย่างยืดหยุ่น ใบมีดสั่น ผงฝุ่นร่วงหล่น และภายในไม่กี่นาทีจี้รูปใบไม้ก็ถูกทำขึ้น

เขาหยิบสร้อยคอออกจากกล่องเครื่องประดับจี้ใบไม้ร้อยเข้า แล้วสวมไว้ที่คอของ ถังปิงอวิ๋นด้วยตัวเอง

จี้ใบไม้นั้นติดกับผิวหนัง และเส้นพลังวิญญาณเซียนเทียนก็ซึมเข้าสู่ร่างกายของเธอ ทำให้เธอรู้สึกสบายมาก

ดวงตาที่สวยงามของถังปิงอวิ๋น กระพริบแล้วเธอก็พูดว่า "ที่รัก ช่างเป็นคริสตัลชิ้นใหญ่จริงๆ"

อู๋เป่ยเล่าเรื่องที่ไปบ่อผีร้องว่า "ฉันโชคดีมากที่ได้พบคริสตัลชิ้นใหญ่นี้"

ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ชั้นบน ไม่ได้สังเกตเห็นฮวาเหยี่ยวิ่งเข้ามาตกไปอยู่บนไหล่ของอู๋เป่ย

“เจ้าหนู แกได้ทำยาอายุวัฒนะคืนวิญญาะกลับร่างให้ฉันหรือยัง?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "เริ่มทำได้ตลอดเวลา"

ถังปิงอวิ๋นถอนหายใจเบา ๆ และกล่าวว่า: "ระดับพลังยุทธ์ของชายชราคนนี้อย่างน้อยก็ระดับที่สองของดินแดนแห่งเซียน"

อู๋เป่ยถามว่า: "ปิงอวิ๋น พรุ่งนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า คุณอยู่ฉลองปีใหม่ด้วยกันไหม"

ถังปิงอวิ๋นมีความตั้งใจนี้อยู่แล้วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: "ได้ การฉลองปีใหม่ในถังเหมินนั้นน่าเบื่อ ต่อจากนี้ไปฉันจะฉลองปีใหม่ที่บ้านของคุณแล้วกัน"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ได้สิ"

ในช่วงบ่ายอู่เป่ยและ ถังปิงแวิ๋น เดินเล่นไปตามริมหาดตงหู่ ทุกๆ วันตรุษจีน จะมีการแสดงบนเรือ และในปีนี้ก็ไม่ต่างกัน

สิ่งที่เรียกว่าละครบนเรือนั้นหมายความว่าคณะละครจะจัดเวทีบนเรือลำใหญ่ที่จอดอยู่บนเรือลำใหญ่หันหน้ามาทางฝั่ง ชาวบ้านจะนำเก้าอี้มานั่งเรียงเป็นแถวบนฝั่งเพื่อชมการแสดง

โดยทั่วไปแล้ว รัฐบาลท้องถิ่นนั้นจะมีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดการแสดงบนเรือ ในขณะนี้ มีเรือลำใหญ่จอดเข้าฝั่งแล้ว และนักแสดงก็กำลังจัดเวที

เรือและชายฝั่งทะเลสาบเชื่อมต่อกันด้วยแผ่นไม้หนาๆ หลายแผ่น และผู้คนก็สามารถเดินไปมาระหว่างฝั่งกับบบนเรือได้

ในเวลานี้ มีเด็กๆ จำนวนมากเล่นกันอยู่ และยังมีเด็กซุกซนบางคนถึงกับวิ่งไปเล่นกันบนเรือ แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่เรือไล่ออกมา

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "ปิงอวิ๋น คินนี้เรามาดูการแสดงกัน"

ถังปิงอวิ๋นไม่มีความสนใจเรื่องการแสดง แต่ถ้าอู๋เป่ย อยากดู เธอก็จะมากับเขาอย่างแย่นอนและเธอก็พยักหน้าทันที

ในขณะนี้ ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร คุณแม่ยังสาวที่กำลังจะกระโดดลงทะเลสาบอย่างบ้าคลั่ง แต่ถูกผู้คนที่สัญจรไปมาหลายคนหยุดไว้

มีคนตะโกนว่า "มีคนตกน้ำ ช่วยด้วย!"

อู๋เป่ยรีบวิ่งไปที่นั่นโดยไม่ลังเล ถอดเสื้อคลุมออกในขณะวิ่ง ถังปิงอวิ๋นวิ่งตามด้านหลังค่อยเก็บเสื้อผ้าที่เขาทิ้งไว้

เมื่ออู๋เป่ยมาถึงจุดที่คนตกลงไปในน้ำ เขาสวมกางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียว แล้วเขากระโดดลงไปในทะเลสาบอันหนาวเย็นโดยไม่ลังเล

อุณหภูมิวันนี้ค่อนข้างต่ำ มีเพียงสองสามองศาเท่านั้น เด็กน้อยอายุสี่ห้าขวบกำลังดิ้นรนอยู่ในน้ำ เขาสำลักน้ำไปมาก และกำลังจะจมลงไป

เขาตีเท้าบนน้ำแล้วใช้สองมือยกเด็กขึ้น เด็กน้อยทะยานขึ้นไปในอากาศและบินสูงขึ้นไปหลายเมตร ถุกถังปิงอวิ๋นที่รีบวิ่งเข้ามารับไว้อย่างมั่นคง