ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 731

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงฝึกฝนคัมภีร์ศากยมุนีซ่อนเทพต่อ ฝึกฝนคัมภีร์นี้ จะช่วยเพิ่มศักยภาพของจิตวิญญาณและทำให้จิตวิญญาณมั่นคงได้

เขาฝึกตั้งแต่ช่วงกลางวันจนกลางคืน เมื่อรุ่งสางจึงจะพักผ่อน หลังจากการฝึกอย่างหนัก เขาได้รับอะไรมากมาย จิตวิญญาณยุทธ์แข็งแกร่งและมั่นคงขึ้น

ในตอนเช้า หลี่หลงเฉินถึงกระเป๋าเดินทางเข้ามา เขาเปิดกระเป๋าอย่างกระตือรือร้น มีน้ำเต้าสิบสามลูกอยู่ข้างใน! สีสันแตกต่างกัน น้ำเต้าเหล่านี้คือน้ำเต้ายาที่อู๋เป่ยต้องการ

“อาจารย์อา ของอยู่นี่หมดแล้ว!” หลี่หลงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

อู๋เป่ยพยักหน้า เขาเลือกน้ำเต้าสีเงินส่งให้หลี่หลงเฉินแล้วพูด “คุณใช้มันใส่น้ำเปล่า ทุกครั้งแช่สิบนาที หลังจากนั้นเทใส่ชามแล้วดื่มทันที แล้วก็ดื่มทุกครึ่งชั่วโมงต่อหนึ่งครั้ง ไม่ต้องมากและน้อยเกินไป เอาล่ะ คุณออกไปได้แล้ว”

หลี่หลงเฉินตอบรับ จากนั้นนำน้ำเต้าเดินออกไปทำเรื่องนี้ทันที

อู๋เป่ยต้องการฝึกฝนต่อ แต่กว่างฮุ่ยเดินทางมาขอพบ และไม่จำเป็นต้องถาม เขาเดินทางมาเพื่อหวังว่าอู๋เป่ยจะสามารถรักษาพระภิกษุที่อยู่ในถ้ำว่านฝูต่อ

ก่อนที่กว่างฮุ่ยจะได้พูด อู๋เป่ยชิงพูดเสียงก่อน “ไต้ซือ ผมพูดคำไหนคำนั้น ให้เวลาผมครึ่งวัน ช่วงบ่ายพวกเราไปถ้ำว่านฝูด้วยกัน”

กว่างฮุ่ยปลื้มปีติ “ได้ๆ หมอเทวดาอู๋ ถ้าอย่างนั้นอาตมาไม่รบกวนแล้ว”

หลังจากกว่างฮุ่ยไป อู๋เป่ยหยิบน้ำเต้าสีน้ำเงินออกมา หลังจากนั้นยัดกระดูกพระพุทธเข้าไป

ฤทธิ์ของน้ำเต้ายาคล้ายกับยาเซียนที่ใช้ชำระล้างปีศาจ เมื่อใส่กระดูกพระพุทธลงไปด้วย ผลของมันจะยิ่งเข้มข้นขึ้น เรียกได้ว่าเป็นยาชั้นดีสำหรับรักษาผู้ที่ถูกธาตุไฟเข้าแทรก

เขาใช้น้ำเต้าแช่น้ำจนครบสองถัง จากนั้นนำไปไว้ที่สวน เมื่อถึงช่วงบ่าย ก็เรียกกว่างฮุ่ยมาและพระของวัดต้าฉานที่เหลือเดินทางไปยังถ้ำว่านฝู

กว่างฮุ่ยบอกอู๋เป่ย ถ้ำว่านฝูมีทั้งหมดสามชั้น ชั้นแรกกักขังพระวิทยายุทธ์สิบกว่ารูป ทุกคนล้วนถูกธาตุไฟเข้าแทรก พลังยุทธ์ของพวกเขา บางคนเทียบเท่าผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพ บางคนเทียบเท่าผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเซียน

ชั้นที่สอง กักขังพระวิทยายุทธ์เจ็ดรูป พวกเขาทั้งหมดก็ถูกธาตุไฟเข้าแทรกเช่นกัน เพียงแต่ว่าพลังยุทธ์ของพระภิกษุเหล่านี้ อย่างน้อยก็อยู่ในระดับคนจริงขึ้นไป

ชั้นที่สามกักขังพระภิกษุหนึ่งรูป เขาตัดสินใจเลือกวิถีมารเอง พระรูปนี้มีสถานะที่สูงมาก! ต่อให้กว่างฮุ่ยเจอเขาก็ต้องเรียกเขาว่าอาจารย์ทวด!

เดินมาถึงชั้นแรกของถ้ำว่านฝู อู๋เป่ยพูด “ไต้ซือกว่างฮุ่ย ยาของผมในตอนนี้เหมาะสำหรับพระชั้นที่หนึ่งเท่านั้น ชั้นที่สองกับสามผมจะคิดหาวิธีอีกที”

กว่างฮุ่ยรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ว่าสามารถช่วยพระภิกษุชั้นที่หนึ่งก็เป็นผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน

อู๋เป่ยสั่งให้คนนำน้ำในถังแจกจ่ายให้พระภิกษุที่อยู่ในถ้ำว่านฝู เมื่อดื่มยาน้ำนี้ลงไป สามารถเห็นผลลัพธ์ของมันในทันที จิตมารในร่างกายถูกระงับ พระภิกษุบางรูปถึงขั้นสามารถทะลวงสำเร็จในทันที

พระภิกษุหวนคืนสติคนแล้วคนเล่า พวกเขาต่างพากันมาคำนับกว่างฮุ่ยและคนอื่น เมื่อมีพระภิกษุเดินเข้ามาหนึ่งคน กว่างฮุ่ยก็จะสั่งให้ไปขอบคุณอู๋เป่ย

น้ำสองถังถูกใช้ไปหนึ่งถังครึ่ง พระภิกษุสิบกว่ารูปที่ชั้นหนึ่งหวนคืนสติ กลับมาเป็นปกติแล้ว

อู๋เป่ยพูด “กว่างฮุ่ยไต้ซือ แม้ว่าพระพวกนี้จะได้สติกลับคืนมาแล้ว แต่ถ้าพวกเขาฝึกต่อ โดยพัฒนาแต่พลังยุทธ์ ไม่คิดจะศึกษาเรื่องทางธรรม สักวันก็จะถูกธาตุไฟเข้าแทรกอยู่ดี”

กว่างฮุ่ยรีบพูด “หมอเทวดาอู๋โปรดวางใจ ตั้งแต่นี้ต่อไป อาตมาจะคอยดูแลสั่งให้พวกเขาศึกษาความรู้ทางพระพุทธศาสนาให้มากขึ้น”

อู๋เป่ยพยักหน้า “แบบนี้ย่อมดีที่สุด อะไรที่ผมต้องทำก็ทำแล้ว ขอไม่รบกวนทุกท่านแล้ว”

กว่างฮุ่ยพยายามขอให้อู๋เป่ยอยู่ต่อ ทว่าอู๋เป่ยยังมีธุระต้องทำ ท้ายที่สุดจึงขอตัวจากไปก่อน

หลังจากอู๋เป่ยฟังอยู่สักพัก ก็เข้าใจแล้วว่าตกลงเกิดอะไรขึ้น ผู้ที่มาก่อความวุ่นวายล้วนเป็นชาวบ้านที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ ตอนที่หลี่เหมยเข้ามารื้อถอน ได้จ่ายเงินชดเชยไปไม่น้อย บริษัทอื่นจ่ายค่าชดเชย 1.3 เท่าตามพื้นที่ แต่หลี่เหมยจ่าย 1.5 เท่า

ยิ่งกว่านั้นจะรับเป็นบ้านหรือเงินสดล้วนขึ้นอยู่กับพวกเขา ไม่มีการบังคับแต่อย่างใด!

ปัจจุบันราคาบ้านพุ่งสูงขึ้นหลายเท่า พวกคนที่เลือกเงินก่อนหน้านี้ต่างรู้สึกเจ็บใจมาก หลังจากพวกเขาได้รับเงิน บางส่วนนำเงินไปซื้อบ้านใหม่ บางส่วนก็ใช้จ่าย และเงินที่ใช้ไปก็กลายเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ที่สุด

อู๋เป่ยกระโดดข้ามกำแพงเข้าไปในบ้านอย่างเงียบๆ

ในห้องรับแขก คุณตา คุณยาย และแม่กับน้องเล็กต่างขมวดคิ้วแน่น ถอนหายใจอยู่ตรงนั้น

เมื่อเห็นอู๋เป่ยเดินเข้ามา อู๋เหมยรีบกระโดดลุกขึ้น “ในที่สุดพี่ก็กลับมาแล้ว!”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “กลับมาแล้ว เสี่ยวเหมย การเรียนช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง”

อู๋เหมย “เรื่องการเรียนไม่มีปัญหา พี่ไม่เห็นเหรอว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น”

อู๋เป่ย “ให้พวกเขาประท้วงไปเถอะ สักพักพวกเขาก็แยกย้ายเอง”

จางลี่ “เสี่ยวเป่ย เรื่องเรามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เมื่อเช้ามีนักข่าวมาด้วย เรื่องนี้ถูกออกอากาศทางทีวีแล้ว”

อู๋เป่ยเลิกคิ้วขึ้น “ออกอากาศทางทีวีเหรอ”

อู๋เหมย “ออกอากาศทั้งสถานีโทรทัศน์ในเมืองและสถานีโทรทัศน์มณฑล เห้อ ตอนนี้ครอบครัวของเรากลายเป็นตัวร้ายไปแล้ว เมื่อกี้มีคนไม่น้อยโทรมาขู่พวกเราด้วย!”