ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 819

ไม่สามารถทำงานช่วงบ่ายได้แล้ว อู๋เป่ยโทรไปลางาน หลังจากนั้นขับรถไปเกาะอวิ๋นเมิ่ง

ช่วงนี้ถังจื่อยี่ไม่ไปทำงาน หลายวันก่อนเพื่อดูแลอู๋เป่ย ไม่ได้พักผ่อนเลย ช่วงนี้พักผ่อนอยู่ที่เกาะอวิ๋นเมิ่งตลอดเวลา

เห็นอู๋เป่ยพาซย่าหนิงมา ถังจื่อยี่ก็ไม่แปลกใจเช่นกัน เรื่องที่อู๋เป่ยไปทำงาน เธอรู้ตั้งนานแล้ว

“หมอซย่า ยินดีที่ได้รู้จักคุณ”

ซย่าหนิงพยักหน้าเล็กน้อย พูดกับอู๋เป่ย : “รบกวนคุณแล้ว หาสถานที่เงียบๆให้ฉัน”

อู๋เป่ยย้ายออกจากห้องของตัวเอง ให้ซย่าหนิงไปฝึกฝน

ซย่าหนิงเข้าไปฝึกฝน ถังจื่อยี่กระซิบถาม : “สามี ฉันรู้สึกว่าทัศนะคติที่คุณมีต่อเธอ นับถืออย่างมาก คุณกำลังเอาเปรียบคนอื่นเหรอ”

อู๋เป่ยกลอกตาทันที : “พูดอะไร เธอไม่ใช่คนธรรมดา กษัตริย์เที่ยงแท้ห๋านเยว่!”

ถังจื่อยี่ : “กษัตริย์เที่ยงแท้เหรอ ร้ายกาจมากเหรอ”

อู๋เป่ย : “ผู้แข็งแกร่งในช่วงที่สองของตี้เซียน สามารถฆ่าผมด้วยฝ่ามือเดียว”

ถังจื่อยี่รีบพูด : “อย่างนั้นคุณอย่าทำให้เธอโกรธนะ”

อู๋เป่ย : “ผมกำลังช่วยเธอ พลังยุทธ์ของเธอจะมีความเสถียรภาพในวันพรุ่งนี้”

หลังจากนั้นเขาถาม : “คุณชงน้ำเต้ายาดื่มหรือยัง”

ถังจื่อยี่พยักหน้า : “ดื่มแล้ว หนึ่งวันหนึ่งน้ำเต้า”

อู๋เป่ย : “ห้ามหยุดเป็นอันขาด รอให้คุณดื่มหมดแล้ว ผมจะสอนคุณฝึกฝน”

ถังจื่อยี่ : “ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าจื่อเหยียนกำลังหาคุณ”

อู๋เป่ย : “เธออยู่ไหน”

“กำลังฝึกฝนอยู่ที่สวนหลังบ้าน” ถังจื่อยี่พูด “ฉันพาคุณไป”

ทั้งสองคนมาถึงสวนหลังบ้าน ถังจื่อเหยียนกำลังหายใจเข้าหายใจออก อู๋เป่ยเห็นลมหายใจของเธอสงบ วิชาต่อสู้ดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับไม่กี่วันที่ผ่านมา

ได้ยินมีการเคลื่อนไหว ถังจื่อเหยียนหยุดการฝึกฝน ทันทีที่เห็นอู๋เป่ย พูด : “พี่เขย หลายวันที่ผ่านมาฉันหิวอย่างมาก กินไปเยอะอย่างมากในหนึ่งมื้อ ไม่ใช่ว่าการฝึกฝนของฉันมีปัญหาแล้วนะ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “เป็นการบ่งบอกว่าเธอเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว กินเยอะขึ้นไม่เป็นไร เป็นการบ่งบอกว่าร่างกายของเธอกำลังเติบโต ผู้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อย่างพวกเรา ในตอนแรก ยิ่งระดับพลังยุทธ์สูงขึ้นเท่าไหร่ ร่างกายก็จะหนักขึ้นเท่านั้น แต่ต่อมา ยิ่งระดับพลังยุทธ์สูงเท่าไหร่ ร่างกายก็จะเบาลงเท่านั้น”

ถังจื่อเหยียนเป็นคนตรงไปตรงมา เธอเอาตาชั่งอิเล็กทรอนิกส์ทันที ให้อู๋เป่ยขึ้นไปยืน

ก่อนหน้านี้อู๋เป่ยสูงหนึ่งร้อยแปดสิบสามเซนติเมตร รูปร่างผมเพรียว น้ำหนักปกติประมาณห้าสิบห้ากิโลกรัม แต่ทันทีที่เขาขึ้นตราชั่ง คิดไม่ถึงเลยว่าจะหนักถึงหนึ่งร้อยห้ากิโลกรัม!

ต้องรู้ว่า เซ็นเตอร์บาสเก็ตบอลระดับนานาชาติ ส่วนสูงสองร้อยยี่สิบเซนติเมตร น้ำหนักเพียงหนึ่งร้อยสี่สิบห้ากิโลกรัมเท่านั้น นี่แสดงให้เห็นว่าความหนาแน่นของร่างกายของอู๋เป่ย นั้นสูงกว่าคนทั่วไปมาก

ถังจื่อเหยียนพูด : “นี่เป็นการบ่งบอกว่าร่างกายของพี่เขยกำลังพัฒนาใช่ไหม”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “รอให้เธอกลายเป็นคนเซียนแล้ว ร่างกายก็จะพัฒนาโดยอัตโนมัติเช่นกัน”

ถังจื่อเหยียน : “พี่เขย ฉันอยากเรียนวิชาการต่อสู้”

อู๋เป่ยพูด : “สอนวิชาการต่อสู้ จำเป็นต้องมีการแนะนำ ฉันสอนเธอไม่ค่อยสะดวก เอาแบบนี้ พรุ่งนี้ฉันจะหาอาจารย์ให้เธอ”

ถังจื่อเหยียนถาม : “ใคร”

อู๋เป่ย : “คนที่มีพลังยุทธ์เหนือกว่าฉันอย่างมาก เธอเป็นกษัตริย์เที่ยงแท้ท่านหนึ่ง”

ถังจื่อเหยียนคิดสักพัก พยักหน้าพูด : “ได้!”

แนะนำถังจื่อเหยียนหลายประโยค หลี่เหมยโทรศัพท์มา เธอบอกอู๋เป่ย ในที่สุดเมืองอวิ๋นติ่งก็ยอมแพ้ ยอมขายที่ดินและอาคารในราคาครึ่งหนึ่ง

หลี่เหมยไม่ลังเล ซื้ออย่างบ้าคลั่งทันที เพียงแต่ ต้องการซื้ออาคารมากขนาดนี้ ต้องใช้เงินลงทุนมหาศาลอย่างน้อย 1.5 ล้านล้าน

เขาขึ้นไปบนดาดฟ้า เตรียมนั่งหนังมนุษย์เหยียนหยางกลับเกาะอวิ๋นเมิ่ง ใครจะไปคิด เขาเพิ่งถึงดาดฟ้า เสียงที่เยือกเย็นหนึ่งดังขึ้น : “ซย่าหนิงอยู่ไหน”

อู๋เป่ยหันกลับไปดู มองเห็นร่างหนึ่งในความมืด ดวงตาคู่หนึ่งเรืองแสงเป็นสีฟ้าจางๆ ในคืนที่มืดมิด

เขาพูด : “ซย่าหนิงอยู่บ้านฉัน แกเป็นใคร หาเธอมีเรื่องอะไร”

คนผู้นั้นเดินออกจากความมืด เป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ใบหน้าธรรมดา ไม่สูง เขาพูดอย่างเย็นชา : “พาฉันไปหาเธอ!”

อู๋เป่ยกะพริบตา : “แกจะฆ่าซย่าหนิงเหรอ”

อีกฝ่ายประหลาดใจเล็กน้อย : “แกรู้เหรอ”

อู๋เป่ย : “แน่นอน รู้อยู่แล้ว เพียงแต่แกหาคนผิดแล้ว ซย่าหนิงไม่ใช่อาจารย์ของล๋านตี้”

อีกฝ่ายประหลาดใจมากกว่าเดิม : “แกรู้จักล๋านตี้ด้วยเหรอ”

อู๋เป่ยตะโกนเสียงดัง : “ล๋านตี้ ออกมา เรื่องของคุณ คุณมาจัดการเอง!”

ที่ไม่ไกล ล๋านตี้ปรากฏตัว หนึ่งวันแล้ว เขาเฝ้าอยู่ใกล้ๆโรงพยาบาลตลอดเวลา ทันทีที่อู๋เป่ยเรียกเขา เขาปรากฏตัวทันที

ล๋านตี้มองคนที่มา พูดอย่างเย็นชา : “พวกแกไล่ฆ่าจนถึงตอนนี้ เมื่อไหร่จะหยุดสักที”

อีกฝ่ายหัวเราะอย่างเย็นชา : “คนผู้นี้บอกว่า ซย่าหนิงไม่ใช่อาจารย์ของแก ไม่ใช่คำโกหกใช่ไหม ล๋านตี้ อย่างที่คาด แกยังไม่ตาย!”

ล๋านตี้ฮึอย่างหนักหนึ่งที : “ในเมื่อแกมาแล้ว งั้นก็ไม่ต้องไปแล้ว!”

เงาคนสั่นหนึ่งที ปรมาจารย์ตี้เซียนสองคนนี้ก็ต่อสู้กันทันที องครักษ์หลงเว่ยยี่สิบนายปกป้องอู๋เป่ยอย่างแน่นหนา

อู๋เป่ยจุดบุหรี่หนึ่งมวน พูด : “เฉินจ้าว ตกลงอาจารย์ของล๋านตี้คนนี้เป็นใคร ทำไมคนที่ตามล่าเขาถึงเยอะขนาดนี้”

ในเวลานี้เฉินจ้าวปรากฏตัวอยู่ข้างอู๋เป่ย หลายวันก่อนคนในครอบครัวมาอวิ๋นจิง เฉินจ้าวก็ตามเช่นกัน แต่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดตลอดเวลา อู๋เป่ยไม่มีคำสั่ง เขาไม่เคยปรากฏตัว