ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 822

อู๋เป่ยโบกมือ "เอาล่ะ เห็นแก่ชาวบานที่มาแลกครั้งแรก แต่ฉันมีเรื่องจะพูดก่อน นี้จะเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนี้ในอนาคตหากราคาบ้านเพิ่นขึ้น พวกคุณจะมาหาฉันอีก ฉันก็จะไม่ให้แลกเปลี่ยนอีก"

คนกลุ่มนี้แสดงออกว่า พวกเขาจะไม่เปลี่ยนใจในอนาคตอย่างแน่นอน ดังนั้น อู๋เป่ยจึงโทนหาผู้จัดการโครงการและขอให้เขาจัดการเรื่องนี้ และขอให้ทุกครัวเรือน เขียนหนังสือสัญญาฉบับหนึ่ง

ในที่สุดคนเหล่านี้แยกย้ายกันไป หลังจากที่อู๋เป่ยโทรเสร็จ ก็เห็นนคนรูจักสามสี่คน คือจางเป๋าเฟิงและจางเป่าเซิ่ง พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "เป่าเฟิง เป่าเซิ่ง ทำไมพวกคุณมาอยู๋ที่นี้?"

จางเป๋าเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า "ได้ยินว่าคุณกลับมาแล้ว เลยมาหาคุณ"

จากนั้นเขาก็มองไปที่คฤหาส์หลังใหญ่แล้วพูดด้วยความอิจฉา "โห้ว เสี่ยวเป่ย คุณร่ำรวยแล้วจริงๆ อยู่คฤหาส์หลังใหญ่ขนาดนี้"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "เข้ามานั่งนั่งก่อน?"

"เอาสิ" แต่ละคนพูดอย่างมีความสุขและตามอู๋เป่ยเข้าคฤหาส์ใหม่ของเขา

หลังจากเดินไปรอบๆ ดวงตาของจางเป๋าเฟิงและจางเป่าเซิ่งก็เบิกกว้างแล้วพูดว่า "เสี่ยวเป่ย คฤหาส์หลังใหญ่นี้ราคาเท่าไหร่? สองสามร้อยล้านใช่ไหม?"

จางเป๋าเฟิงกลอกตามองจางเป่าเซิ่ง"สองสามร้อยล้านเหรอ? คุณยังไม่เห็นเฟอร์นิเจอร์ เครื่องเสียง มูลค่าก็สองสามล้าน? นอกจากนี้ยังมีของเก่าล้ำค่ามากมาย สถานที่แหงนี้มีมูลค่าไม่น้อยกว่าหลายพันล้าน"

จางเป๋าเฟิงมีความรู้อยู่บาง แม้การคาดเดาของเขาจะผิด แต่ก็ไม่ไกลเกินไป

อู๋เป่ย "พวกคุณมาหาฉันมีเรื่องอะไรรึเปล่า?"

จางเป่าเซิ่งเกาท้าทอย "เสี่ยวเป่ย เมื่อกี้แม่ฉันได้มาหาคุณแล้ว แล้วของคืนบานใช่ไหม? ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ฉันคุยกับแม่แล้ว บ้านฉันจะคืนนะ"

อู๋เป่ยมองเขาด้วยรอยิ้มครึ่งไม่ยิ้มครึ่ง "ทำไมไม่คืนละ? คืนเงินได้หลายแสน"

จางเป่าเซิ่งถอนหายใจ "เราได้เงินคืนครั้งที่แล้วแล้ว ถ้ารับเงินคืนอีก แล้วเราจะเป็นคนยังไง? ไม่คืนไม่คืน ฉันยังต้องใช้บ้านที่สุ่ยอันเจียงหนานแต่งเมียอยู่ ที่นี่ช่างเป็นสภาพแวดลอมที่ดีจริงๆ ไม่ขาดทุน"

จางเป๋าเฟิง "ฉันก็ด้วย ที่พ่อฉันมา ฉันฏ็ไม่รู้เรื่อง บ้านหลังนี้ ฉันไม่คืน แค่ไม่กี่แสน อีกไม่กี่ปีราคาบ้านอาจจะสูงขึ้น ก็กลับมาอีก"

ส่วนอื่นๆ ล้วนมีความหมายคล้ายกัน

อู๋เป่ยยิ้นตอบ "งั้นก็ดี ไม่คืนก็ไม่คืน ถ้าภายในสามปีราคาบ้านไม่ขึ้น ฉันจะหาเงินจำนวนหนึ่งมาคืนให้พวกคุณ"

จางเป๋ษเฟิงและคนอื่นๆโบกมืออย่างรวดเร็ซ "อย่าเลยๆ ก็ถือว่ามันไม่ขึ้น พวกเราไม่ได้ต้องการเงินของคุณ"

จางเป่าเซิ่ง "เสี่ยวเป่ย ไม่ได้เจอกันนานเลย คืนนี้ไปทานข้าวเย็นด้วยกันไหม?"

เพื่อมร่วมเล่นในตอนนั้น ไม่ได้อยู่ในโลกใบเดียวกับอู๋เป่ยแล้ว แต่อู๋เป่ยก็ปฏิบัติกับพวกเขาอย่างเชื่อใจและตอบตกลงทันที "โอเค อีกครู่ฉันจะไปที่นั่น"

จางเป๋าเฟิง "ฉินรั่วยวี่ก็อยู่ที่นั้นด้วย ครอบครัวของเธฮเสียเงินไปไม่น้อยและยังถูกโกง พวกเราจะไปปลอบเธอกัน"

อู๋เป่ยไม่ได้ถามสิ่งใดอีก เขากลับเข้าบานก่อนเพื่อพูดอะไรบางอย่าง จากนันหยิบไวน์ออกมาสองสามขวด ก็ออกไปที่บ้านจางเป่าเฟิง คืนนี้จางเป๋าเฟิ่งเป็นเจ้าภาพเลี้ยง และคนทำอาหารก็คือแฟนสาวของเขา

เมื่อถึงบ้านของจางเป๋าเฟิ่ง ประตูใหญ่ก็เปิดอยู่ มีโต๊ะสองตัวตั้งอยู๋ในสนาม มีเตาบาร์บีคิวตั้งอยู่ จางเป๋าเฟิ่งและคนอื่นๆกำลังวุ่นๆอยู่ที่นั้น

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "กลิ่นหอมจัง"

ทุกคนหันมามองดู ในนั้นก็มีฉินรั่วยวี่อยู่ด้วย

เป็นเวลากว่าครึ่งปีแลว ที่พวกเขาพบกันครั้งสุดท้ายและฉินรั่วยวี่ดูหน้าซีดเล็กน้อย

"พี่เสี่ยวเป่ย" เธอทักทายอู๋เป่ย

อู๋เป่ย "รั่วยวี่ เธอกลับมาเมื่อไหร่?"

ฉินรั่วยวี่ "สองสามวันแล้ว"

คนบางส่วนนั่งลง อู๋เป่ยไม่เห็นเธอพาแฟนหนุ่มมาด้วย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

อู๋เป่ย "ฉันได้ยินมาว่าลุงฉินก็มาด้วย?"

อู๋เป่ย "คุณไม่ต้องกังวลใจไป ผ่านช่วงนี้ไป ฉันจะแนะนำเกี่ยวกับงาน ฉันรับประกันว่าคุณจะไม่ได้อยู๋เฉยๆแน่"

ดวงตาจางเป๋าเฟิ่งเป็นประกาย"จริงเหรอ?"

อู๋เป่ยยิมแล้วตอบว่า "ฉันเคยโกหกคุณเหรอ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง สุ่ยอันเจียงหนานยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ซึ่งจะทำให้คุณต้องยุ่งไปอีกสองปี ถึงตอนนั้นฉันจะให้พวกเขาชำระเงินให้กับคุณ"

สำหรับงานเช่นผนังฉาบปูน กำไรอาจจะถึงครึ่งของโครงงานมูลค่าสิบล้านสามารถสร้างรายได้ห้าล้าน อย่างไรก็ตาม การลงทุนเริ่มแรกสำหรับธุรกิจประเภทนี้ มีขนาดค่อนข้าใหญ่ บางครั้งอาจจะต้องเจอกับการพัฒนาที่ยากลำบาก อาจจะต้องใช้เวลาสามถึงห้าปีในการชำระเงิน แต่ถ้าสามารถรับเงินล่วงหน้าได้เต็มจำนวน ธุรกิจก็จะสร้างรายได้ได้!

จางเป๋าเฟิ่งและจางเป่าเซิ่งมีความสุขมาก จึงดื่มอวยพรให้อู๋เป่ยด้วยกัน

ฉินรั่วยวี่ยิ้มและพูดว่า "พี่เสี่ยวเป่ย คุณมีความสามารถมากจริงๆ พี่เฟิ่ง พี่เป่า ฉันขอไปทำงานในทีมของพี่ได้ไหม?"

จางเป๋าเฟิ่งตกตะลึงอยู๋ครู่ แล้วพูดว่า "รั่วยวี่ หญิงสาวที่อ่อนโยนแบบคุณไม่สามารถแบกรับความยากลำบากแบบนั้นได้หรอก อีกอย่างเธอเรียนจบแล้ว น่าจะหางานออฟฟิคทำถึงจะถูกสิ"

ฉินรั่วยวี่ยิ้มอย่างขมขื่น "ตอนนี้ฉันอยากจะหาเงิน ไม่เลือกงานหรอก"

อู๋เป่ยถาม "รั่วยวี่ ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนลุงฉินเคยทำธุรกิจวัสดุก่อสร้างเหรอ?"

ฉินรั่วยวี่พยักหน้า "ทำในช่วงสองสามปีแรก ครอบครัวฉันเริ่มต้นจากวัสดุตกแต่งและวัสดุก่อสร้าง"

อู๋เป่ย "ตอนนี้ลุงฉินยังทำอยู่ไหม?"

ฉินรั่วยวี่ "น่าจะยังทำอยู่"

อู๋เป่ย "อย่างนี้นพ บ้านหลังต่อๆไปในสุ่ยอันเจียงหนาน ฉันจะจัดสรรอาคารห้าหลัง วัสดุตกแต่งและวัสดุก่อสร้างของอาคารห้าหลังนี้ มีบริษัทของลุงฉินดูแล นอกจากนี้ ฉันสามารถชำระเงินล่วงหน้าสำหรับโครงการนี้ ซึ่งจะครอบคลุมต้นทุนวัตถุดิบด้วย"

ฉินรั่วยวี่รู้สึกประหลาดใจและมีความสุข "พี่เสี่ยวเป่ย จริงเหรอ?"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วตอบว่า "จริงสิ"

ฉินรั่วยวี่รู้สึกตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหล เธออดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น อาคารหนึ่งหลังในสุ่ยอันเจียงหนานมีพื้นที่อย่างน้อยหนึ่งหมื่นตารางเมตร อาคารห้าหลังก็เท่ากับห้าหมื่นตารางเมตร คิดจากราคา สองพันต่อตารางเมตร ทั้งหมดก็หนึ่งร้อยล้าน!