อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "พูด พวกคุณจะทำอะไรกับซูเฟย ไม่พูดให้ชัดเจน ฉันก็จะเปลี่ยนนายให้เหมือนกันเขา"
คนนั้นเหมือนเจอผี เขาหมุนตัวจะออกวิ่ง แต่เมื่อเขาหันหลังกลับไหล่ของเขาก็ถึงกดลง เขาคุกเข่าลงกับพื้น"ตุบ"
เขากรีดรองแล้วพูดว่า "ไว้ชีวิตฉันด้วย ฉันพูดแล้ว!"
อู๋เป่ยยืนอยู๋หน้าเขา พูดอย่างเยนชา "พูดให้ดีๆล่ะ"
คนนี้เพียงอธิบายตามสถานการณ์ที่เป็นอยู่ ปรากฏว่า สองคนนี้อยู๋ในองค์กรค้ามนุษย์ ซึงจะมุ่งเป้าไปลงมือที่หญิงสาวสวย ใช่สารเสพติดควบคุมพวกเธฮ จากนั้นก็ส่งพวกเธอไปต่างประเทศหรือบริษัทธุรกิจที่เกี่ยวกับผิวหนังและเนื้อทนุษย์
เพราะว่าสวยและอายุน้อย ดังนั้นหญิงสาวเหล่านี้ทำรายได้ต่อวันใหพวกเขาไม่น้อย หนึ่งปีได้กำไรมากกว่าสิบล้านดวยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพวกเธอทำเงินได้มากพอ พวกเธอก็ไม่เด็กอีกต่อก็จะถูกขายไปที่อื่นไกลๆเพื่อทำกำไรต่อ
หญิงเหล่านี้ โดยทั่วไปต้องทนทุกข์ เกือบสามสิบเปอร์เซ็นต์เสียชีวิตด้วยโรคต่างๆ ผู้รอดชีวิตก็ถูกขายไปที่ห่างไกล เพื่อขายชีวิตต่อไป
อู๋เป่ยโกรธมากที่ยังมีกลุ่มคนบ้าเช่นนี้อยู่ เขาถาม "พวกคุณควบคุมซูเฟยแล้ว?"
"ยังอยู๋ในขั้นตอนตรวจสอบ ยังไม่ได้ลงมือ สหาย ฉันของเตือนอย่าเข้าไปยุ่งเลย เจ้านายของพวกเรามีอำนาจมาก ไม่ใช่คนที่จะไปทำให้ขุ่นเคืองได้"
อู๋เป่ยหรี่ตาลง "อ่อ เจ้าของพวกนายคือใครล่ะ?"
คนนั้นตอบ "เจ้านายของพวกเราเลือกหญิงสาวที่สวยที่สุดออกมาส่งไปให้สโมสร ให้เจ้าหน้าที่และคนรวยได้เพลิดเพลิน คุณน่าจะเข้าใจนะคนพวกนั้นมีพลังมากแน่ไหน ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
อู๋เป่ยยิ้มเยาะ "พาฉันไปหาเจ้านายพวกนายสิ!"
คนนั้นมองไปที่อู๋เป่ย "นายอยากไปเจอเจ้านายพวกฉัน?"
อู๋เป่ย "ใช่ คุณนำทางไป"
คนนั้นคือแล้วคิดอีก แล้วพูดว่า "ได้ เจ้านายของพวกเราอยู่ที่อวิ๋นติ่งนี้แหละ ฉันจะพานายไป!"
เขาเยาะเย้ยอยู่ในใจ เจ้านายของเขามีพวกอันธพาลที่ทรงพลังอยู่ข้างกาย หากคนนี้ตามไปเจอ จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่ ไม่มีใครสามารช่วยเขาได้!
อู๋เป่ยและคนนันนั่งรถแท้กซี่ไป รถขับไปที่โรงแรมในเมืองอวิ๋นติ่ง เมื่อมาถึงก็ชั้นของโรงแรม คนนั้นก็เคาะประตูห้องหนึ่ง
ประตูห้องเปิดออก ชายหนุ่มตัวสูงมองดู ขมวดคิวแล้วถามว่า "เขาเป็นใคร?"
คนนั้นรีบไปอีกฝั่งแล้วตะโกนว่า "เขาคือแฟนหนุ่มของเป้าหมาย จัดการเขา!"
ชายร่างสูงนั้นรีบออกมา จะคุมตัวอู๋เป่ย อู๋เป่ยเตะขาเขา ด้วยพละกำลังของเขา ชายร่างใหญ่น้ำหนักมากกว่าหนึ่งร้อยกิโลก็ลอยไปไกลกว่าสิบเมตร ร่างชนเข้ากับกำแพงและหมดสติไป
อู๋เป๋ยเดินเข้าไป เขามองเห็นภายในห้องรับแขกมีคนจำนวนหนึ่งอยู่ มีชายผมยาวอายุประมาณสามสิบกว่านั่งอยู่บนโซฟา เมื่อเห็นผู้ใต้บังคับบัฐชาของเขาถูกตีลอยไป เขาก็ลุกขึ้นยืนทั้นที มองไปที่อู๋เป่ยอย่างเย็นชา
ในห้องมีคนอยู๋ห้าคน สี่คนชักปืนออกมาหันไปทางอู๋เป่ย
ชายผมยาวค่อยๆนั่งลงอีกครั้ง แล้วพูดอย่างใจเย็น "เจ้าหนู ต่อยตีเก่งนี้ มา ต่อยตีต่อสิ!"
อยู่ต่อหน้าปืน ต่ออีกฝ่ายมีความสามารถในการต่อสู้ก็ใช้ไม่ได้!
อู๋เป่ยพูด "ได้!"
เขาเดินตรงไปหาชายเหล่านั้น ชายทั้งสี่ไม่ลังเลที่จะยิงออกไป
"ปังปังปัง!"
กระสุนมากกว่าสิบนัดโดนเข้ากับไหล่ หน้าอก และหัวของอู๋เป่ย แต่กระสุนเหล่านี้ไม่สามารถทะลุผ่านลมปราณที่ปกป้องร่างของเขาได้ จากนั้นลูกกระสูนก็ตกลงบนพื้น โดยที่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้แม้แต่ปลายผม
มือปืนสี่คนตกตะลึง นี้มันเกิดอะไรขึ้น? เขาไม่กลัวกระสุนเหรอ?
อู๋เป่ยเดินมาอยู่ตรงหน้าชายผมยาว ชกไปที่ไหล่ของเขา
"อ้าก!"
ในเวลานั้นที่ร้านอาหารซีตู ซูเฟยวางสายโทรศัพท์ ใบหน้าสวยของเธฮเต็มไปด้วยความกังวล ตรงหน้าของเธอคือเพื่อนสาวคนสวยสองคน แม้รูปร่างหน้าตาของพวกเธอจะสู้เธอไม่ได้ แต่พวกเธฮก็ยังคงเรียกได้ว่าเป็นสาวงาม
หญิงสาวสวมเดรสกอดอกยิ้มแล้วพูดว่า "หายากนะเนี่ย ตอนพี่สาวซูกังวลเนี่ย หรือว่าจะเป็นแฟนหนุ่ม?"
ใบหน้าของซูเฟยแดงขึ้น "ไม่ใช่สักหน่อย เป็นเพื่อนฉัน ฉันไม่อยู๋กับพวกเธอแล้ว พรุ่งนี้ค่อยนัดกันใหม่"
หญิงสาวอีกคนผมสั้นใบหน้ากลมสวยยิ้มแล้วพูดว่า "อัยหยา เจอของดีก็ทิ้งเพื่อนนะสิ แฟนมา ก็คิดจะทิ้งเราไว้ข้างหลังเหรอ? ไม่มีทาง!"
ซูเฟยรีบประสานมือของเธอ แล้วยิ้มขอร้องว่า "พี่สาวทั้งสอง วันนี้ฉันมีเรื่องด่วนจริงๆ เปลี่ยนวันฉันเลี้ยงคอร์สความงามที่ดีที่สุดให้พวกเธอ"
สองสาวยิ้มหัวเราะ คอร์สความงามมีราคาหลายหมื่นหยวน ซูเฟยคนนี้ขูดเลือดตัวเองออกมาจริงๆ สาวงามในเดรสสั้นพูด "เห็นว่าเธอจริงใจขนาดนี่ พวกเราก็ถึงว่าตกลงกันแล้ว แต่ว่า แฟนหนุ่มคนนี้จะต้องให้เราเจอตัวก่อน ฉันอยากเห็นว่าเป็นคนแบบไหน ถึงทำให้ซูเฟยของเราหลงใหลได้ขนาดนี้"
ซูเฟยกลอกตาใส่พวกเธอ พูดอย่างช่วยไม่ได้ "ได้ได้ ให้พวกเธอเจอ"
อู๋เป่ยเรียกรถคันนึง ไม่นานก็มาถึงร้านอาหารซีตู ร้านนี้เป็นร้านอาหารขนาดเล็กๆ รสชาติอาหารไม่เลว สภาพแวดล้อมก็ดี
ซูเฟยก็รออยู่ที่ร้านอาหารนี้ ข้างกายเธอมีสองสาวสวยยืนอยู๋ข้างๆ เมื่อเห็นอู๋เป่ย ซูเฟยก็รีบเข้าไปหาแล้วยิ้มพูดว่า "ไม่เจอกันนานเลย!"
อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "พอดีมาทำธุระที่อวิ๋นติ่งนะ มีเวลาเลยมาหาเธอหน่อย นี้เพื่อนเธอเหรอ?"
สองสาวกำลังประเมินอู๋เป่ย อู๋เป่ยเคยผ่านการถอนโรคครั้งใหญ่มาก่อน เขามีส่วนสูงหนึ่งเมตรห้าสิบ ร่างกายมีสีทอง รูปลักษณ์สง่างาม ออร่าความเป็นชายที่แข็งแกร่งออกมาจากทั่วร่างของเขา เขาดูเป็นประเภทง่ายๆสบายๆ ยิ่งสาวๆมองเขามากเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกว่ารังสีความหล่อและนิสัยไม่ธรรมดา
หญิงสาวในชุดเดรสสั้นยื่นมือออกมา ยิมแล้วพูดว่า "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหมยเคอร์"
หญิงสาวผมสั้นพูด "หยางโม ดีใจที่ได้พบคุณ"
ซูเฟย "พวกเธอคือเพื่อนสนิทของฉันเอง พวกเราทำงานอยู่ที่บริษัท"
อู๋เป่ยพยักหน้า "สวัสดีครับ ผมอู๋เป่ย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...