ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 892

สิ้นคำ ชายชราประสานมือ จู่ ๆ อากาศรอบ ๆ ก็สั่น มือใหญ่เต็มเปี่ยมด้วยพลังอันแรงกล้า เขาพยายามจับอู๋เป่ยจากทุกทิศทุกทาง

มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยพลังนั้นเกิดจากความคิดทางจิตวิญญาณอันทรงพลังและการเปลี่ยนแปลงทางจิตวิญญาณ แต่ละมือสามารถออกแรงมากสุดได้ถึงหนึ่งแสนกิโลกรัม หากถูกจับล่ะก็ แม้แต่ไดโนเสาร์ไทแรนโนซอรัสก็ยังดิ้นไม่หลุด!

อู๋เป่ยร้องเสียงต่ำ เขาปล่อยหมัดไปสามครั้งและเตะอีกสองที พลังที่น่ากลัวนั่นก็ระเบิด มือใหญ่ที่ทรงพลังห้ามือถูกเขาทำลาย

มือสามมือที่เหลืออยู่สัมผัสกับร่างกายของเขา เขาหมุนตัวอย่างแรงและด้วยความช่วยเหลือจากพลังเสื้อคลุมหยินและหยางทำให้เขาเด้งตัวออกไป เมื่อเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาเหมาะเจาะ เขาก็ใช้หมัดทำลายมือใหญ่ทั้งสามที่เหลือ

ชายชราตกใจพร้อมตะโกน: "เป็นไปไม่ได้!"

อู๋เป่ยใช้วิชาตัวเบา ทันใดนั้นเขาก็มาอยู่ข้างหลังชายชรา รัศมีความตายเริ่มใกล้เข้ามา ชายชราร้องโหยหวน พยายามป้องกันตัวเองในขณะเดียวกันก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างสุดชีวิต

"ตู้ม!"

ด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว ชายชราก็ถูกระเบิดออกไปไกลหลายสิบเมตร เขากระอักเลือดออกมากลางอากาศ แต่ในขณะเดียวกันชายชราก็ใช้แรงของหมัดนี้เพื่อผลักเขาออกไปแล้วรีบพุ่งหนีออกไปจากสนามต่อสู้

เขารู้ดีว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอู๋เป่ย ถ้าเขายังดึงดันจะอยู่ เขาคงจะตายสถานเดียว ไม่สู้หนีไปเสียดีกว่า!

อู๋เป่ยไม่ได้ไล่ตามเขาไป เขาพูดกับอู๋ซวง: "ครั้งนี้ที่มาเป็นกษัตริย์เที่ยงแท้ ครั้งหน้ามาไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเซียนกษัตริย์ ถึงตอนนั้นคุณอาจจะต้องช่วยผมรับมือ"

อู๋ซวง: "ไม่มีปัญหา แต่ว่าทำไมต้องทำเรื่องให้มันยุ่งยากขนาดนั้นด้วย ให้ฉันไปฆ่าเขาเลยก็จบ"

พูดจบเธอก็ปล่อยรังสีน่ากลัวออกมา พลังจิตของเธอทำลายล้างได้ทั้งโลก มันปกคลุมไปทั้งเทียนจิง จากนั้นก็ล็อกเป้าหมายคนคนหนึ่ง

ผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นมีหน้าตาแปลก มีหนวดเคราสีเขียวสามเส้นห้อยอยู่ที่อก นุ่งห่มผ้าขาว นั่งขัดสมาธิอยู่ในลานที่เงียบสงบ

ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้น ร่องรอยของความประหลาดใจก็ปรากฏบนดวงตาสีทองซีดของเขา ในโลกนี้ยังมีปรมาจารย์เช่นนี้อยู่ด้วยหรือ!

เธอส่งความคิดทางจิตออกไป อู๋เป่ยก็รีบหยุดเธอ: "อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น"

อู๋ซวงเก็บความคิดทางจิตของเธอทันที ชายหนุ่มคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเรียกชายชราคนหนึ่งแล้วพูดว่า: "นำข้อความนี้ไปส่งให้อู๋เป่ยที... "

ครึ่งชั่วโมงต่อมาชายชราคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่สวนบ้านอู๋เป่ย เขาพูดว่า: "ผู้บำเพ็ญเพียร ฝากให้ฉันมาบอกคุณว่า หลังจากนี้คุณจะยังเป็นผู้นำของพรรคเทียนหลง ไม่มีใครกล้ามาหาเรื่องคุณแน่"

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย เป็นไปได้ไหมที่ความแข็งแกร่งของอู๋ซวงทำให้นักบุญตกใจ?

หลังจากชายชราพูดจบ เขาก็หันหลังจากไปและอู๋เป่ยก็กลับไปเปิดประชุมที่ห้องโถง

ตอนนี้องครักษ์หลงเว่ยและหัวหน้าทีมมาถึงแล้ว พวกเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกชื่นชมและประหลาดใจเมื่อรู้ว่าอู๋เป่ยยังคงเป็นผู้นำพรรคเทียนหลง ใจสถานการณ์เช่นนี้เขายังสามารถกลับมาได้ เขาสมควรที่จะเป็นผู้นำพรรคเทียนหลง!

อู๋เป่ยถามว่า: "ยาพันธุกรรมเป็นยังไงบ้างแล้ว?"

ฮวาเจี๋ยหยูตอบกลับ: "ท่านผู้นำ ความแข็งแกร่งของคนส่วนใหญ่ได้รับการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ช่วงนี้เรากำลังฝึกกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพอย่างหนัก"

เฉินซู่ยิ้มและพูดว่า: "ท่านผู้นำ ครั้งก่อนสิบคนภายใต้คำสั่งของผมได้ตามและเอาชนะคนมากกว่าสามสิบคนจากกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ พวกเขาไม่มีแม้แรงจะสู้กลับ"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "งั้นก็ดี"

เฉินซู่: "ผมได้ยินมาว่าหวงฝู่เหิงกำลังประสบปัญหา"

อู๋เป่ยถาม “ปัญหาอะไร?”

เฉินซู่: "ดูเหมือนว่าเขาเป็นติดเงินคนอื่นเป็นจำนวนมากและกำลังถูกกองกำลังใหญ่หลายกลุ่มขังในกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพมาเป็นเวลาสามวันแล้บ ว่ากันว่าเขากำลังระดมเงินจากทุกที่เพื่อชำระหนี้"

“ทำไมอาจารย์ไม่กลับมา เกิดขึ้นหรือเปล่า” เดิมทีเขาคิดว่าแค่สองสามวันชิงมู่เจินจวินก็จะกลับมาได้ แต่นี่รอมาครึ่งเดือนแล้ว ตอนที่เขาายืมเงิน เขาสัญญากับเจ้าหนี้ว่าเขาจะคืนเงินให้ภายในหนึ่งสัปดาห์ แต่เมื่อถึงเวลาผ่านไป เขากลับไม่มีเงินจ่ายคืน ซึ่งนั่นทำให้เจ้าหนี้สงสัยและต้องมามาทวงหนี้เขาถึงที่

ทันใดนั้น เสียงของชิงมู่เจินจวินดังขึ้นนอกประตู: “เจ้าลูกศิษย์”

หวงฝู่เหิงดีใจมาก เขาเปิดประตู แน่นอนว่าเขาเห็นอาจารย์ชิงมู่เจินจวิน หัวใจที่หอเฮียวของเขากลับมาสดชื่นอีกครั้ง เขาพูดด้วยความประหลาดใจ: "อาจารย์ ทำไมท่านเพิ่งจะมา"

หวงฝู่เหิง: "เพื่อที่จะพบอาจารย์ ผมขอให้อาจารย์เลือกดูยาล็อตหนึ่งก่อน ดูสิว่าอาจารย์พอใจกับตัวยารึเปล่า?"

ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบขวดหยกออกมาห้าขวด แต่ละขวดมียาบรรจุอยู่

หวงฝู่เหิงเปิดขวด เขาเห็นแสงสีม่วงสดใสทันที เขาดมกลิ่นแล้วถามว่า "อาจารย์ นี่คือยาอะไรกัน"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "สิ่งนี้เรียกว่ายาเซียนจื๋อฝู่ มันมีประโยชน์ต่อการตั้งครรภ์ของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นตำหนักเทพ"

ยาทั้งห้าล้วนมีความพิเศษทั้งหมด หวงฝู่เหิงรู้สึกตื่นเต้นมากจนตัวสั่นไปหมด เมื่อเขาเห็นยา เขา ไม่อยากจะขายมันออกไปด้วยซ้ำ เขาอยากจะเก็บมันให้ตัวเอง!

เขาถามว่า: "ท่านอาจารย์ ยาพวกนี้มีราคาเท่าไหร่?"

อู๋เป่ย: “ พวกนี้ต่างก็เป็นยา ที่มีประโยชน์ต่อตี้เซียน ทุกขวดล้วนเป็นยาคุณภาพชั้นหนึ่ง ในด้านของราคาตลาด ยาทั้งห้านี้มีค่าไม่น้อยกว่าห้าร้อยเหรียญยันต์ แน่นอนว่าฉันสามารถหาซื้อได้ในราคาต่ำ แค่ 200 เหรียญยันต์”

หวงฝู่เหิงรู้สึกตื่นเต้นมาก งั้นถ้าเขาซื้อยามูลค่าหนึ่งหมื่นเหรียญยันต์ เขาก็จะสามารถทำเงินหนึ่งพันเหรียญยันต์ได้ใช่ไหมนะ?

เขารีบพูดว่า: "อาจารย์ ผมขอซื้อเพิ่มอีกสักหน่อยได้ไหม"

อู๋เป่ย: “ หากจะซื้อเพิ่มก็ย่อมได้ แต่คุณต้องจ่ายเงินมัดจำครึ่งหนึ่งก่อน"