ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 898

ภายในสิบกระบวนท่า อู๋เป่ยก็กระแทกร่างชายคนนั้นล้มลงด้วยฝ่ามือข้างเดียวจับไหล่ของเขาไว้ ชายคนนั้นกรีดร้องและขอยอมแพทันที อู๋เป่ยเป็นฝ่ายชนะรอบที่สาม！

ตอนจบที่เกิดคาด ชาวอเมริกัน ชาวหัวโล้นอยู่ไม่เป็นสุข จากไปพร้อมใบหน้าดำคล้ำเครียด เมื่ออีกฝ่ายไปแล้ว ผู้ชมภายในอาคารเคนโด้ก็โห่ร้องส่งเสียงเชียร์

ซูเจิ้นเหยียนยิมแล้วพูดว่า "ท่านผู้นำ ลำบากท่านแล้ว！"

อู๋เป่ย "เป็นเรื่องที่ควร รองคณบดีซู พวกเราเปลี่ยนที่คุยกันไหม?"

ซูเจิ้นเหยียนพยักหน้า "ได้ เชิญทางนี้！"

โรงแรมแห่งหนึ่งอยู่ห่างจากอาคารเคนโด้ไม่ไกล โรงแรมกว้างขว้าง มีบ้านหลังเล็กสร้างอยู่ในป่าไผ่ อู๋เป่ยและซูเจิ้นเหยียนนั่งอยู๋ในนั้น

อู๋เป่ยนำใบชาที่เขาพกมาออกมาต้มแลวพูดว่า "รองคณบดีซู ดินแดนลับแห่งท้องทะเลจะเปิดอีกเมื่อไหร่? ถ้าฉันจำไม่ผิด หลังจากเทียนหลงชนะก็จะได้รับหนึ่งโควตาโดยอันตโนมัติ"

ซูเจิ้นเหยียน "การเปิดดินแดนจำเป็นต้องใช้เวลาเตรียมตัวเป็นเวลานาน เรื่องนี้คุณวางใจเถอะ โควต้าเป็นของคุณ"

อู๋เป่ยและอีกฝ่ายพูดคุยเรื่องอาวุธ และความสำคัญทางยุทธศาสตร์ของแหล่งแร่ในประเทศกินี

ในช่วงเวลานั้น ซูเจี้ยเหยียนก็เชิญอู๋เป่ยมาเป็นครูสอนพิเศษที่สำนักเหนือ อู๋เป่ยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่าหากมีเวลาจะไปดูที่นั่น

ทั้งสองฝ่ายต่างมีความสุขมากระหว่างการสนทนาครั้งนี้ หลังจากพูดคุยกันหลายชั่วโมง พวกเขาก็กล่าวอำลา

เขาไม่ได้อยู่ที่เมืองไห๋ต่อ ก็กลับมาที่โรงแรมในเทียนจิงภายในวันนั้น

จูชิงเหยียนกำลังฝึกฝนอยู่ เขาไม่ได้รบกวน จึงไปฝึกยุทธ์อีกห้องหนึ่ง

พลังของยาพยัคฆ์มังกรทอง ยังคงเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง เขาต้องปรังและดูดซับอย่างรวดเร็ว เพื่อเสริมร่างกายและจิตวิญญาณยุทธ์ของเขา

หลังฝึกฝนอยู่พักหนึ่ง พลังการรักษาของยาพยัคฆ์มังกรทอง เขาสามารถดูดซับไก้เพียงส่วนเล็กๆ ทันใดนั้น เขาก็คิดถึงองค์ประกอบของการควบแน่นแผ่นเวทย์ได้ หนึ่งในนั้นคือพลังที่แข็งแกร่งและมั่นคง เนื่องจากแผ่นเวทย์เองใช้พลังงานมาก ยาพยัคฆ์มังกรทองนี้ ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดนี้?

ในความเป็นจริง คู่มือจักรพรรดิหยกระบุไว้ว่าโดยทั่วไปแล้วการควบแน่นของแผ่นเวทย์ นั้นจะต้องได้รับการช่วยเหลิอจากผู้มีความสามารถในการปอนพลังอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได มีเพียงเขาที่คิดหาวิธี

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็นั่งลงขัดสมาธิทันที ใช้พลังของยาพยัคฆ์มังกรทองเพื่อควบแน่นจิตเขากับแผ่นเวทย์

ขั้นตอนนี้ยากมาก เขานั่งขัดสมาธิ อยากสลัก"ธรรมะ"ของตนให้กลายเป็นความว่างเปล่า อ่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนขั้นแรกก็ไม่สำเร็จ

"การแผ่นเวยท์ชั้นสูงยากจริงๆ" เมื่อเห็นว่าเช้าแล้ว ยังไม่มีอะไรคืบหน้า เขากอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง หยิบกระดูกสัตว์รูปดาบออกมา นี่คือกระดูกสัตว์ของราชาสัตว์ร้ายโบราณทีดุร้าย มันมียันต์แต่กำเนิด ซึ่งเขาได้รับมาจากเทพฟ้าทมิฬ

มีเพียงร่างกายที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งเท่านั้นที่สามารถเข้าใจยันต์แต่กำเนิดร่างกระดูกสัตว์นี้ได้ แม้แต่เทพฟ้าทมิฬก็ยังไม่สามารถทำได้

การควบแน่นแผ่นเวทย์ชั้นสูงตองใช้องค์ประกอบที่สอง ตามหาปัจจัยยังชีพที่เหมาะสม ไม่เช่นนั้น คงเพียง

วาง"ธรรมะ"ไว้ในความว่างเปล่าเท่านั้น

แต่มันก็ยากเกินที่จะวาง"ธรรมะ"ไว้ในความว่างเปล่า อู๋เป่ยอดคิดไม่ได้ จะเป็นไปได้ไหมถ้าเขาสามารถดูดซับยันต์แต่กำเนิดนี้ แล้วใช้เป็นรากฐานในการควบแน่นแผ่นเวทย์?

เมล็ดเต๋านี้กลืนกินพลังของเทียนหยวนดูเหมือนจะดูดซัยจนเต็ม แม้ว่ามันจะดึงยันต์แต่กำเนิดเขามาในร่างของอู๋เป่ย เพื่อควบคุมแต่ไม่ได้ดูดซับหรือปรับแต่ง

อู๋เป่ยมีความสุขมาก ที่เขาได้ใช้พลังของยาพยัคฆ์มังกรทอง ใช้ผลเทียนหยวนเป็นแก่นกลางก็จะควบแน่นแผ่นเวทย์ได้!

ครั้งนี้ก็ผ่านไปได้ราบรื่น "ธรรมะ"ของเขาถูกจารึกไว้บนยันต์แต่กำเนิด แม้ว่ายันต์แต่กำเนิดค่อนข้างจะต้านทานแต่มีมนต์สะกดของเมล็ดเต๋า มันก็ไม่สามารถต้านทานได้ทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น

เมื่อการจารึกดำเนินต่อไป ยันต์แต่กำเนิดก็สงบลงโดยสิ้นเชิง เดิมเป็นเพียงยังแต่กำเนิด แมื่เวลาผ่านไปก็ค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างสิ่งของกลายเป็นแผ่นเวทย์

รูปร่างของแผ่นเวทย์ก็กลายเป็นของ ของอู๋เป่ยเองและเมลดเต๋าก็ถอนรากของมันออกไป จากนั้นแผ่นเวทย์ก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วเข้าสู่ช่องวิญญาณทั้งสิบ นั่งลงอยู่ตรงกลาง

ในเวลานั้น อู๋เป่ยลืมตาขึ้น พบว่าเป็นเวลาค่ำแล้ว เขาไม่รู้เลยว่าการฝึกยุทธ์ครั้งนี้ผ่านไปนานแค่ไหน

เขาขออกจากห้องไปถาม จูชิงเหยียนนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกำลังเล่นคอมพิวเตอร์อยู่ แล้วถามว่า "ชิงเหยียน ฉันฝึกยุทธ์ไปนานแค่ไหน?"

จูชิงเหยียน "สองวันครึ่ง จริงสิ เสี่ยวเหมยกับเหม๋ยเป่ามาแล้ว จะมาอยู่กับพวกเรา ตอนบ่ายพวกเธอออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก"

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดเบอร์โทรออก จูชิงเหยียนก็พูดว่า "ไม่ต้องกังวลไป พวกเธออยู่ที่เย่เสวียน"

อู๋เป่ย "เย่เสวียน? ไปทำอะไรที่นั่น?"

จูชิงเหยียน "เสี่ยวเหมยบอกว่าเขาอยากเจอดาราดัง ดังนั้นเย่เสวียนก็เชิญศิลปินกวก่าครึ่งวงการมาทานอาหารค่ำที่นั่น"

อู๋เป่ย "ไร้สาระ!"