ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 908

เขาพูดว่า "ผู้อาวุโสเสิ่นฟู่ จะปรากฏตัวให้เจอไหม?"

เสี่ยวเจี้ยนหัาเราะเยาะ "คุณอ่อนแอเกินไป คุณไม่ควรค่ากับการเจอฉัน รีบเลือกยัตน์ แล้วก็ออกไปเถอะ"

อู๋เป่ยตอบ "ได้"

เขาเปิดตาวิเศษ ก็ตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ยันต์แต่ละอันเปร่งแสงแกตต่างกันออกไป เหมือนกันแสงดวงอาทิตย์แสดงให้เห็นว่าพวกมันมีความพิเศษอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม ในบรรดายันต์ของขลังนับหมื่น มีเครื่องรางของขลังสองชิ้นที่พิเศษที่สุด อันหนึ่งคือพลังดาบแนวตั้งและแนวนอน อีกอันหนึ่งคือพลังความหนาวเย็นที่ประหลาดใจ ภายในพวกมันมีความซับซ้อนและข้อจำกัดที่หนาแน่น ทั้งหมดล้วนอยู่ภายในโลกใบเล็กนี้！

เขาเข้ามาอยู่ในยันต์พลังดาบนั้น เขายื่นมือไปคว้ามันไว้ เสี่ยวเจี้ยนนั้นพูดด้วยความโกรธ "ช่างกล้าจริง！"

พลังดาบสั่นสะเทือน แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร แต่แขนทั้งสองของอู๋เป่ยกเต็มไปด้วยคราบเลือดทันที เขาได้รับบาดเจ็บจากพลังดาบ

เขาตกตะลึง เสื้อคลุมหยินหยางและร่างกายที่แข็งแกร่งของเขา ก็ไม่สามารถต้านทานพลังของยันต์นี้ได้

เขารีบหยุดมือแล้วก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว "ที่แท้ท่านก็คือผู้อาวุโส！"

ยันต์ดาบพูด "ภายในยันต์นี้ คุณจะเอามันออกมาได้ตามความสามารถของคุณ ส่วนฉัน คุณกยอมแพ้ไปเถอะ ต่อให้คุ๊นจะเป็นเหรินเซียน ก็ไม่คู่ควรที่จะใช้ฉัน！"

อู๋เป่ยไม่กล้าคิดเรื่องอื่นมนตอนนี้ ยิ้มแล้วพูดว่า "ขอบคุณผูอวุโสที่กล่าวเตือน"

ดังนั้นเขาก็เจอยันต์อีกอัน ลมหายใจแม้ว่าจะสู้ยันต์ดาบไม่ได้ แต่มันมีพลังอยู่ยี่สิบถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ ดขายื่นมืออกมาคว้ายัตน์ไว้ ยันต์ส่องแสงสีทองออกมาราวกับว่าภูเขานับหมื่นบดบังมัน เขากรีดร้อง ถูกกดลงกับพื้นอย่างหนักแน่นไม่สามารถขยับไได้

เสี่ยวยวี่พูด "ฉันว่า คุณจะโลภมากไปแล้ว แม้แต่‘ยันต์ปราบสามจักรพรรดิ’ที่ยิ่งใหญ่คุณยังกล้าจะใช้มัน"

อู๋เป่ยยิ้มขมขื่น "ขอผู้อาวุโสชี้แนะด้วย"

เสี่ยวยวี่ "คุณน่ะ พลังอ่อนแอ เลือกยันต์ที่มันอ่อนแอก่อนสิ"

อู๋เป่ย "ผู้อาวุโส ฉันสามารถเอายันต์ไปได้เฉพาะที่มีความแขงแกร่งไม่เท่าฉันออกไปเหรอ?"

เสี่ยวเจี้ยนยิ้มเยาะ "แข็งแกร่งไม่เท่าคุณ? ตอนใช้ยันต์ปราบสามจักรพรรดิเมื่อกี้ใช้พลังน้อยกว่าหนึ่งในพันเท่าเกือบทำให้คุณเจ็บหนักเลยนี้"

อู๋เป่ย "หนึ่งในพัน?"

เสี่ยวเจี้ยน "เจ้าหนู ยันต์เหล่านี้จะใช้พลังดั้งเดิมของตนได้ ก็ต่อเมื่อใช้อย่างถูกต้องเป็นทางการเท่านั้น"

อู๋เป่ยยังคงปฏิเสธที่จะยอมแพ้ เขามาที่หน้ายันต์ปราบสามจักรพรรดิอีกครั้ง เปิดช่องวิญญาณทั้งสิบ รอบกายเขาสั่นสะเทือน เขาระดมพลังทั้งหมดของพลังเทียนหยวนจือเพื่อคว้าจับยันต์ไว้

"ตูม！"

ยันต์เวทย์เปร่งแสงสีทองออกมาอีกครั้ง แล้วต่อต้านเขาอย่างดุเดือด อย่างไรก็ตามอู๋เป่ยเผาไขมันเซียนทันที เพื่อต่อสู้กับยันต์เวทย์

เมื่อเจอฝ่ามือเขาทะลุแสงสีทอง แล้วคว้ายันต์ปราบสามจักรพรรดิไว้ ทันทีที่เขาถือยันต์ไว้ ยันต์เวทย์ก็บินออกไปพร้อมแสงศักดิ์สิทธิ์ และตกลงไปในจิตวิญญาณยุทธ์ของอู๋เป่ย ซึ่งหมายความว่าเขาได้ยอมจำนนต่อยันต์เวทย์และกลายเป็นเจ้าของยันต์เวทย์

ยันต์เวทย์นี้สามารถดูดซับพลังงานจากความว่างเปล่าได้โดยอัตโนมัติ สามารถใช้ช้ำได้ ถึงอย่างไรหลังจากพลังของยันต์เวทย์หมดลง ต้องรอสักพักก่อน จึงจะสามารถใช้งานต่อได้

เมื่อเห็นว่าอู๋เป่ยออกมาะร้อมยันต์เวทย์ เสี่ยวเจี้ยนกับเสี่ยวยวี่ก็เงียบไป

อู๋เป่ยเก็บยันต์ปราบสามจักรพรรดิไว้ในถุง ยิ้มแล้วพูดว่า "ผู้อาวุโสสองท่าน ผมพอไว้ไหม?"

เสี่ยวเจี้ยนส่งเสียง"ฮึ" "ถือว่าคุณโชคดีเด็กน้อย ถ้ากล้าก็ลองมาจับฉันดูสิ！"

อู๋เป่ยพยายามอย่างเต็มที่ เผาผลาญไขมันเซียนก่อนที่เขาจะแทบรับยันต์ปราบสามจักรพรรดิไม่ได้ ตอนนี้เขาแทบไม่มีพลังงานเหลือพอที่จะรับมือกับยันต์ที่แข็งแกร่งกว่านี้อีกแล้ว

ดังนั้น เมื่อเขามองไปที่ยันต์ที่ไม่แข็งแกร่งนัก นั้นคือยันต์หลบหนีพสุธา หากจะใช้ยันต์นี้เจาต้องมีพลังแห่งธรณีเพื่อหลบหนี และอู๋เป่ยก็ดูดซับมันไว้ จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะเอาชนะมัน

เมื่อใช้ยันต์นี้ ก็สามารถหลบหนีจากพื้นด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ยิ่งไปกว่านั้น มันสามารถใช้ซ้ำได้ แต่ว่าต้องใช้พลังแห่งการหลบหนีในร่างกายของอู๋เป่ย

เฉินเต้าซวนถาม "ศิษย์ เจ้าไม่ได่รับบาดเจ็บอะไรใช่ไหม?"

อู๋เป่ยยิมแล้วพูดว่า "ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก เพียงได้รับความเจ็บป่วยเล็กน้อย "

เฉินเต้าซวนพูด "งั้นก็ดีแล้ว แม้ไม่ได้อะไร ก็ไม่เป็นไร ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เคยมีใครได้รับอะไรจากถ้ำสวรรค์ยันต์เวทย์มาก่อนเลย......"

พูดได้ครึ่งประโยค เขาก็ตัวแข็งแล้วจ้องมองไปที่อู๋เป่ย ร่างกายของอู๋เป่ยเผยแสงสังหารจางๆออกมา ที่แท้เขาได้เก็บยันต์ไล่วิญญาณเจ็ดสังหารไว้กับตัว ดังนันจึงมีออร่าฆาตกรรั่วไหลออกมาเล็กน้อย

เขาหยิบยันต์ออกมาแล้วพูดว่า "ท่านอาจารย์ นี้คือสิ่งที่ผมเอาออกมาได้จากด้านใน"

จูเหล่าและเฉินเต้าซวนหันมองหนเากัน จูเหล่าถาม "คุณ.......เอายันต์จากด้านในออกมาได้เหรอ?"

อู๋เป่ยพยักหน้า แล้วเผยยันต์ทั้งสาม ได้แก่ ยันต์ปราบสามจักรพรรดิ ยันต์หลบหนีพสุธา และยันต์ไล่วิญญาณเจ็ดสังหาร

เมื่อเห็นยันต์ทั้งสามนั้น ดวงตาของจูเหล่าก็สว่างขึ้น เขายิ้มแล้วพูดว่า "ดีมาก！คุณเป็นอัจฉริยะจริงๆ เต้าซวน ยอดเขาอู๋เซียงกำลังจะสูงขึ้นแล้ว！"

เฉินเต้าซวนยิ้มหัวเราะเสียงดัง "ฮ่าฮ่า" แล้วพูดว่า "จูเหล่า ฉันไม่รบกวนแล้ว พวกเรามาเล่นกันใหม่วันหลัง"

พูดจบ เขาก็ดึงอู๋เป่ยไป ทั้งสองก็เปร่งแสงสว่างแล้วหายไปจากตรงนั้น

วินาทีต่อมา ทั้งสองก็กลับมาที่ยอดเขาอู๋เซียง ใบหน้าของเฉินเต้าซวนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาถามอู๋เป่ยเกี่ยวกับเรื่องภายในถ้ำสวรรค์ยันต์เวทย์ สุดท้ายก็พูดว่า "ดูเหมือนว่า พวกเขาจะให้การยอมรับคุณแล้ว รอให้คุณได้เป็นตี้เซียนค่อยไปที่นั้นอีก ก็สามารถรับยันต์เวทย์ที่ยิ่งใหญ่ได้อีกสองอัน"

อู๋เป่ย "ท่านอาจารย์ ยันต์สองอันนี้ท่านเข้าใจไหม?"

เฉินเต้าซวน "พวกอาจารย์พูดกันว่า ยันต์สองอันนี้เป็นยันต์สุดทายที่ได้รับการขัดเกลาโดยจักรพรรดิยันต์เวทย์ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต หนึ่งคือไท่อี่ อีกหนึ่งคือจื่อเวย พลังของพวกเขาช่างน่าเหลือเชื่อ ในอนาคตหากได้ยันต์ทั้งสองนี้มา ก็จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก！ "

อู๋เป่ยพยักหนา "ในนั้นยังมียันต์อีกหลายชิ้น ภายหลังมีโอกาส ผมจะเข้าไปเอาออกมาใช้"

เฉินเต้าซวนยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่ต้องลำบากเหรอ ควบคุมไท่อี่กับจื่อเวยได้ ยันต์ทั้งหมดก็จะเป็นของคุณ แม้แต่มรดกของจักรพรรดิยันต์เวทย์ก็ยังเป็นของคุณ"