ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 945

อู๋เป่ย : “แน่นอน ไว้มีโอกาส พวกเราสามารถคุยกันเรื่องยาพยัคฆ์มังกรทอง แต่วันนี้ผมไม่มีเวลาว่าง”

จางมู่เซียนกำลังลังเลอยู่ จะปล่อยแม่มดไปแบบนี้เหรอ

จู่ๆอู๋เป่ยก็โยนยาประตูมังกรให้เขาหนึ่งเม็ด พูด : “ยานี้ อยู่ภายใต้การแนะนำของผมปรุงสำเร็จ”

จางมู่เซียนตัวสั่นสะท้าน พูดด้วยความตะลึง : “กลิ่นนี้ หรือว่าจะเป็นยาประตูมังกรเหรอ”

อู๋เป่ย : “ไม่ผิด ก็คือยาประตูมังกร”

ระหว่างที่พูด เขาหยิบยาอายุวัฒนะอีกครั้ง พูด : “ตอนนี้คุณเชื่อหรือยัง”

ดวงตาทั้งสองข้างของจางมู่เซียนเป็นประกาย ประสานมือทำความเคารพและพูด : “ท่านผู้นำอู๋ ไว้คุณมีเวลาว่าง มาภูเขาหลงหูสักรอบไหม”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ดูก่อนแล้วกัน ช่วงนี้ผมค่อนข้างยุ่ง”

จางมู่เซียนรีบพูด : “วันไหนก็ได้ ผมจะรอข่าวจากท่านผู้นำอู๋!”

ระหว่างที่พูด เขายื่นนามบัตรออกมาด้วยมือทั้งสองข้าง

อู๋เป่ยรับนามบัตร พูด : “ได้ ไว้ผมมีเวลา จะติดต่อคุณ”

จางมู่เซียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “งั้นผมขอลาแล้วนะ”

จางมู่เซียนจากไป อู๋เป่ยถือขวดโหล มาอยู่ต่อหน้าซือเปย แม่มดตนนั้นยังอยู่ เห็นในมือของอู๋เป่ยถือขวด เธอตื่นเต้นอย่างมาก ยื่นมือออกมา กลับไม่กล้าสัมผัส

อู๋เป่ยโยนขวดลงบนพื้น เสียงแตกดังมาก แสงสีดำบินออกมา ก่อตัวเป็นสาวน้อยผมเปียชี้ฟ้าคนหนึ่ง อายุประมาณเจ็ดขวบ

กลิ่นอายของเธอ น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าแม่มด รูม่านตาทั้งสองข้าง มีเปลวไฟสีทองสองดวงกำลังลุกไหม้

แม่มดกอดลูกสาวเอาไว้ พูดอย่างดีใจ : “ลูกสาว!”

เด็กน้อยกลับผลักแม่มดออกไปด้วยความรังเกียจ พูดอย่างเย็นชา : “ออกไป!”

แม่มดตะลึง เผยให้เห็นสีหน้าที่โศกเศร้า พูด : “ลูก แม่ขอโทษ ลูกให้อภัยแม่ได้ไหม”

เด็กน้อยหัวเราะอย่างเย็นชา : “บนโลกใบนี้ไม่มีคนดีแม้แต่คนเดียว สมควรตายทุกคน!”

พูดจบ วิญญาณชั่วร้ายของเธอแข็งแกร่งมาก จนทำให้ซือเปยต้องระเบิดพลังออกมา ต้องการปราบเธอ อย่างไรก็ตาม เด็กผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว พลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ แม้แต่ซือไทก็ไม่สามารถจัดการได้

แม่มดพูด : “ลูกสาว อย่า!”

“บูม!”

สาวน้อยโบกมือเล็กหนึ่งที พลังมหาศาลโจมตีอู๋เป่ย เขาบินไปไกลหลายสิบเมตรเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ และกระแทกพื้นแข็งด้านนอกทะเลสาบ ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนพื้นซีเมนต์!

สาวน้อยบินขึ้นไปบนท้องฟ้า และวิญญาณชั่วร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนก็รวมตัวกันมาหาเธอจากทุกทิศทุกทาง ค่อยๆก่อตัวเป็นกระแสน้ำวนขนาดใหญ่เหนือศีรษะของเธอ

ห่างออกไปหลายร้อยเมตร จางมู่เซียนยืนอยู่ในเงามืด มองทุกสิ่งอย่างไม่แยแส ด้านหลังเขา ซุนจื่อชิงพูด : “อย่างที่อาจารย์พูดเอาไว้เลย พลังของลูกสาวของแม่มดตนนี้น่ากลัวยิ่งกว่า”

จางมู่เซียน : “ภัยอันตรายนี้ เดิมทีควรเป็นพวกเรา ในเมื่อเขาแย่งออกหน้า ก็ปล่อยให้เขารับผลที่ตามมาด้วยตัวเองแล้วกัน!”

ซุนจื่อชิง : “อาจารย์ ผีเด็กคนนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อโลก พวกเรารีบจากไปดีกว่า”

จางมู่เซียน : “ไม่รีบ ฉันอยากเห็นท่านผู้นำของพรรคเทียนหลงมีความสามารถอะไร”

เมื่อเห็นว่ากระแสน้ำวนใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เสียงของซือไทดังขึ้นในหัวของอู๋เป่ย : “รีบใช้ยันต์จัดการเร็วๆ ไม่อย่างนั้นคุณและผมต้องตายทั้งสอง!”

อู๋เป่ยหมดหนทาง เอายันต์ปราบสามจักรพรรดิออกมา พูดเสียงเบา : “จัดการ!”

ยันต์เทพบินขึ้นไปบนท้องฟ้า กลายร่างเป็นยันต์เทพยาวหลายพันเมตรทันที แสงสีทองนับหมื่นดวง ค่อยๆกดลงมาด้วยเสียงกึกก้อง

กระแสน้ำวนขนาดใหญ่นั้นแตกเป็นเสี่ยงๆทันที เด็กผู้หญิงเงยหน้ามองยันต์เทพทันที ส่งเสียงกรีดร้องออกมา

“บูม!”

สายฟ้าฟาดลงมาจากยันต์เทพ ฟาดใส่ตัวของเธอ เธอส่งเสียงกรีดร้องหนึ่งที ล้มลงกับพื้น

“ตุ้ม!”

ต่อจากนั้นแสงไฟตกลงมา แผดเผาจนเด็กน้อยส่งเสียงกรีดร้องอีกครั้ง

อู๋เป่ยพูด : “แม่มด ฉันเห็นว่าเธอครึ่งผีครึ่งเทพ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีพรรคเทียนกุ่ย สอนให้คนกราบไหว้ผี ถ้าหากเธอยินยอม สามารถไปรับกลิ่นธูปเทียนจากชาวบ้าน ช่วยในการฝึกฝนของเธอ”

แม่มดดีใจอย่างมาก : “ฉันยินดี!”

เขามองเด็กน้อยอีกครั้ง : “เธอล่ะ อยากแข็งแกร่งขึ้นไหม”

เด็กน้อย : “อยาก!”

อู๋เป่ย : “งั้นก็ไปด้วยกันแล้วกัน”

แม่มดรีบพูด : “ลูกสาว รีบขอบคุณท่านเซียน”

เด็กน้อยฮึหนึ่งที : “ฉันไม่ขอบคุณเขาหรอก เขาเป็นคนชั่ว”

แม่มดอึดอัดอย่างมาก รีบขอโทษอู๋เป่ย บอกว่าเด็กน้อยไม่รู้เรื่อง

อู๋เป่ย : “ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือสากับเด็กน้อยหรอก”

หลังจากนั้น เขาสั่งให้คนที่รับผิดชอบพรรคฟ้าทมิฬของเทียนจิงมา ให้พวกเขามารับแม่มดและผีเด็กไป ส่งไปรับกลิ่นธูปเทียนจากพรรคฟ้าทมิฬ

ช่วงเวลาของการรอ อู๋เป่ยถาม : “ฉันได้ยินมาว่า แม่มดให้กำเนิดผีสิบตัวทุกวัน และกินตอนกลางคืน มีเรื่องแบบนี้ไหม”

พูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของแม่มดเต็มไปด้วยความเกลียดชัง : “ตอนนั้นฉันถูกคนควบคุม คนชั่วคนนั้นใช้วิธีนี้เพิ่มความเกลียดชังให้ฉัน ต่อมา ฉันกินมันเข้าไปพร้อมกับกระดูกและหนัง!”

อู๋เป่ย : “คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนชั่วแบบนี้อยู่ด้วย! ลูกสาวของเธอ เกิดในตอนนั้นเหรอ”

แม่มดพยักหน้า : “หลังจากฉันคลอดลูกสาว แม้ว่าฉันจะควบคุมตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ยังคงกินขาของเธอไปหนึ่งข้าง นี่เป็นเหตุผลที่ลูกสาวของฉันเกลียดฉัน”

อู๋เป่ย : “คุณหลุดพ้นจากการควบคุมของคนผู้นั้นได้ยังไง”

แม่มด : “มีคนเซียนที่ร้ายกาจคนหนึ่งเดินผ่าน เอาชนะคนผู้นั้น เพียงแต่คนเซียนคนนั้นบอกว่าชะตากรรมของพวกเราสองแม่ลูกยังไม่จบ จึงผนึกพวกเราไว้ในขวด จนกระทั่งครึ่งปีที่แล้วค่อยได้เห็นแสงตะวันอีกครั้ง”

พูดถึงตรงนี้ แม่มดพูด : “คนเซียนบอกว่า พวกเราจะพบเจอผู้สูงส่งคนหนึ่ง เชื่อว่าท่านเซียนก็คือผู้สูงส่งของพวกเราสองแม่ลูก!”