“ยันต์เซียนหยางบริสุทธิ์!” ดวงตาของอู๋เป่ยเป็นประกาย ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว พลังงานระดับสูงของชั้นสี่แห่งนี้ แตกต่างจากชั้นสามโดยสิ้นเชิง พลังงานของแห่งนี้ เป็นของพลังงานหลัก มีกฎอยู่ภายในโดยธรรมชาติ! แต่พลังเซียนหยางบริสุทธิ์ระดับล่าง แม้ว่าจะบริสุทธิ์อย่างมาก ลึกซึ้ง แต่ไม่มีกฎเกณฑ์!
เขายิ้มเล็กน้อย ดูดซับพลังเซียนหยางบริสุทธิ์ของชั้นนี้อย่างตะกละตะกลามทันที และค่อยๆ เข้ามาแทนที่พลังเซียนหยางบริสุทธิ์ที่เขาดูดซับไว้ก่อนหน้านี้ พลังเซียนหยางบริสุทธิ์ใหม่ ประกอบด้วยพลังงานแห่งกฎเกณฑ์ เมื่อเอาทั้งสองมาเปรียบเทียบ อันแรกเหมือนทราย อันหลังเหมือนทอง ไม่สามารถเปรียบเทียบได้!
ตอนนี้ อู๋เป่ยกระตุ้นพลังงานหยางบริสุทธิ์ที่แท้จริงในร่างกาย พลังที่แท้จริงนี้สามารถตั้งค่ายกลหยางบริสุทธิ์ได้โดยตรง! สาระสำคัญของมัน เกือบจะเหมือนกับพลังเวทย์ แต่มีพื้นฐานมากกว่า เพียงแค่อู๋เป่ยยินยอม เขายังสามารถใช้พลังเซียนหยางบริสุทธิ์เป็นพื้นฐาน สร้างเวทย์หยางบริสุทธิ์มากมายออกมา!
หลังจากนั้น เขาดูดซับพลังวิญญาณอี่มู่ พลังใบมีดวัชระ พลังภูตนรก พลังโหว่ทู่หยวน พลังต้าหลัวเทียน พลังซวนเถียนโจ่ว พลังห๋านปิงเซิน พลังหวงกู่เซิ่ง และอื่นๆ พลังงานทั้งหมดสิบชนิด และแทนที่ทั้งหมดด้วยพลังงานหลักที่มีกฎเกณฑ์!
พลังงานหลักเข้ามาแทนที่ อู๋เป่ยรู้สึกว่าร่างกายและจิตวิญญาณยุทธ์ ล้วนแล้วกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์ สุดท้าย ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่พลังงานใหม่ชนิดหนึ่ง พลังซานชิงเซิน!
จากนั้น เขาดูดซับพลังซานชิงเซินอย่างเต็มกำลัง เริ่มเปิดช่องเทพช่องที่แปด!
เมื่อช่องเทพช่องที่แปดถูกเปิด ทั่วทั้งหอคอยว่านเว่ยล้วนแล้วสั่นสะเทือน อู๋เป่ยรู้สึกว่าช่องเทพใหญ่ของเขาสั่นสะเทือนในเวลาเดียวกัน จิตวิญญาณยุทธ์รู้สึกสบายอย่างอธิบายไม่ได้
ในเวลานี้ เขาลืมตาขึ้น รู้สึกว่าร่างกายเต็มไปด้วยพลัง จิตใจแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า!
เขาเหลือบมองบันไดหนึ่งที เดินขึ้นไปอย่างไม่ลังเล ในครั้งนี้ ความกดดันแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วสิบเท่า
แม้ว่าเขาจะต้องใช้พลังอย่างมาก แตไม่ได้ทุลักทุเลเหมือนกับครั้งที่แล้ว ทีละก้าวทีละก้าว ขึ้นไปถึงชั้นห้าโดยตรง!
เมื่อชั้นที่ห้าของหอคอยว่านเว่ยสว่างขึ้น บนใบหน้าของอวิ๋นเฟยหยาง เผยให้เห็นสีหน้าของความตกใจออกมา บ่นพึมพำ : “คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไปถึงชั้นห้าจริงๆ!”
ชายในชุดคลุมสีดำถาม : “ท่านพ่อ ตกลงชั้นที่ห้าของหอคอยว่านเว่ยคืออะไร”
เขาถามพ่อของเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่อวิ๋นเฟยหยางไม่ยอมบอกเขา
ได้ยินคำถาม อวิ๋นเฟยหยางถอนหายใจเบาๆ การถอนหายใจนี้ มีอารมณ์ที่ซับซ้อนอย่างมากอยู่ข้างใน เขาพูด : “ชั้นห้า มันมีพลังแห่งพรที่จักรพรรดิโบราณทิ้งไว้ ได้รับพรจากจักรพรรดิโบราณ เขาสามารถปลดล็อคพันธนาการสายเลือดบางส่วนได้”
ชายในชุดคลุมสีดำตัวสั่นสะท้าน : “ปลดล็อคพันธนาการแห่งสายเลือด!”
อวิ๋นเฟยหยางพยักหน้า : “ทันทีที่พันธนาการถูกปลดออก ใครก็ไม่มีทางรู้ได้ว่า เขาจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง”
อู๋เป่ยเข้าสู่ชั้นบนสุดของหอคอยว่านเว่ย หลังจากนั้นเขามองเห็นเงาที่สง่างามอย่างมากร่างหนึ่ง เงาที่ยิ่งใหญ่อย่างมาก นั่งขัดสมาธิในใจกลางจักรวาลอันไม่มีที่สิ้นสุด ดูเหมือนจะใกล้เขาอย่างมาก แต่ก็ดูเหมือนว่าจะห่างไกลจากเขาอย่างมาก
เขามองเห็นเงานั้น เงายกมือขึ้นแล้วชี้มาที่เขา ทันใดนั้นแสงที่เจิดจ้าอย่างยิ่งก็ตกลงมาที่เขา
อู๋เป่ยรู้สึกว่า ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาดูเหมือนจะได้รับการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐาน ไม่มีเวลาให้คิดมาก เพราะจู่ๆเขาก็รู้สึกว่า ช่องเทพใหญ่ล้วนแล้วสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
เวลาต่อมา ช่องเทพที่เก้าค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่ไหนสักแห่งในร่างกายของเขา! ทันทีที่ช่องเทพนี้ปรากฏขึ้น พลังทุกชนิดมารวมตัวกันที่นี่
อู๋เป่ยนั่งขัดสมาธิ ร่างกาย มีเส้นลมปราณเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งชนิด เรียกว่าเส้นลมปราณเทพ! พลังของช่องเทพ สามารถวิ่งบนเส้นลมปราณเทพได้!
การสร้างตัวของเส้นลมปราณเทพนั้นเร็วอย่างมาก ราวกับว่าเดิมทีพวกมันก็มีตัวตนอยู่แล้ว เพียงแค่ในเวลานี้ปรากฏให้เห็นชัดขึ้น
เมื่อเส้นลมปราณเทพสุดท้ายรวมตัวสำเร็จ ระหว่างเส้นลมปราณเทพของเส้นลมปราณวิญญาณของอู๋เป่ย เชื่อมต่อกัน พลังทั้งสองเริ่มไหลเวียนเข้าหากัน ในเวลานี้ สวรรค์และโลกมีความสอดคล้องกัน หยินและหยางมีความสอดคล้องกัน เขาเข้าสู่สภาวะอันน่าอัศจรรย์อย่างหนึ่ง
ผ่านไปไม่นาน เขาลืมตาขึ้น ภายในดวงตา มียันต์มากมายนับไม่ถ้วน เขาคำนับต่อความว่างเปล่าหนึ่งที หลังจากนั้นเดินออกจากหอคอยว่านเว่ย
ทันทีที่ออกจากหอคอย อวิ๋นเฟยหยางก็พูดด้วยรอยยิ้ม : “น้องชาย ยินดีด้วย!”
อู๋เป่ยพูด : “ขอบคุณท่านทวดที่ให้ผมเข้าไปฝึกฝนในหอคอย ผมได้รับผลประโยชน์มากมาย”
อวิ๋นเฟยหยางพูด : “ผลประโยชน์ของนายไม่เพียงแต่มากมาย แต่มีความน่ากลัวอีกด้วย!”
อู๋เป่ย : “ท่านทวด กี่วันแล้ว”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “แค่ขยะอย่างพวกแกกลุ่มนี้ กล้าดียังไงมาพูดจากับฉันแบบนี้”
เขากระทืบเท้าหนึ่งที พลังใบมีดวัชระพุ่งเข้าไปในพื้นดิน พลังการโจมตีรวมตัวขึ้นที่ใต้เท้าของคนทั้งสี่คน
“ตุ้ม!”
แสงแห่งการฆ่าระเบิดออกมา ขาและเท้าของทั้งสี่คนถูกแสงแห่งการฆ่าบิดเป็นโคลนเปื้อนเลือด ทั้งสี่คนส่งเสียงกรีดร้องและล้มลงกับพื้น
“ใครกล้ามาทำตัวดุร้ายที่ตระกูลเซียวของฉัน!” เสียงคำรามความโกรธ ดังมาจากส่วนลึกภายในคฤหาสน์ หลังจากนั้นมีชายชราคนหนึ่ง มาหยุดอยู่หน้าอู๋เป่ยโดยตรง
เมื่อเวลาที่เขามองเห็นหน้าตาของอู๋เป่ย สีหน้าแข็งทื่อ พูด : “ท่านคือ.....ซื่อจื่อหลิวเหรอ”
หลิวเทียนหลางเคยปรากฏตัวในขอบเขตเซียนไท่ชิง มีคนไม่น้อยเคยเห็นเขา ชายชราที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เขาเป็นบรรพบุรุษของตระกูลเซียว มีพลังยุทธ์ของเซียนสวรรค์ครึ่งก้าว เขาเคยเห็นหลิวเทียนหลางครั้งหนึ่ง
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ในเมื่อรู้จักซื่อจื่ออย่างฉัน ยังไม่รีบคุกเข่าลง!”
เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลหลิวแห่งตระกูลชิงถ๋ง เซียนสวรรค์ล้วนแล้วไม่นับอะไร ยิ่งกว่านั้นเป็นแค่เซียนสวรรค์ครึ่งก้าวคนหนึ่ง
บรรพบุรุษของตระกูลเซียวดูอับอาย เขามีตำแหน่งที่สูงส่งอยู่ในขอบเขตเซียนไท่ชิง เคยคุกเข่าให้ผู้คนตอนไหนกัน แต่ในเวลานี้ เขาไม่คุกเข่าไม่ได้! เพราะว่า เขาไม่กล้ารุกรานซื่อจื่อที่อยู่ตรงหน้าคนนี้! ยังไม่พูดถึงตระกูลหลิวที่อยู่เบื้องหลัง เพียงแค่อาจารย์เซียนบู๊แห่งสวรรค์ของเขาคนนั้น เป็นคนที่เขาสามารถรุกรานได้เหรอ
“ผู้น้อย เซียวว่านหลง เข้าพบซื่อจื่อ!”
อู๋เป่ยอืมหนึ่งที พูด : “ได้ยินมาว่า ลูกชายตระกูลเซียวของคุณแต่งงานกับสาวงามอันดับหนึ่งอวิ๋นซี มีเรื่องแบบนี้ไหม”
เซียวว่านหลงรีบพูด : “ตอบกลับซื่อจื่อ ใช่แล้ว ลูกชายคนโตเซียวเปียหลี่ของตระกูลเซียวของผม แต่งงานกับอวิ๋นซี ผู้สืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์อวิ๋นโจว”
อู๋เป่ยพูด : “อืม พาฉันไปดูเจ้าสาวสักหน่อย ฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน สาวงามอันดับหนึ่งคนนี้ มีรูปร่างหน้าตายังไง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...