ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 996

หญิงสาวตัวเล็กยิ่นมือใหชายหนุ่มแล้วพูดว่า "ที่รัก อย่าทำแบบนี้ พวกเราไปเข้าแถวด้านหลังเถอะ"

ชายหนุ่มกำย้ำนั้นจ้องมองไป "ไม่ได้น่ะ ตอนนี้เธอป่วยหนักมาก ไม่มีเวลาจะต่อแถวแล้ว"

อู๋เป่ยเหลือบมองหญิงสาวตัวเล็ก ก็เห็นว่าเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสจากภายใน และอวัยวะภายในของเธอก็แตกสลาย แต่น่าอัศจรรย์ที่มีพลังรักาาอวัยวะภายในของเธอไว้ ดังนันเธอจึงยังมีชีวิตอยู่ได้

เขาพูดอย่างใจเย็น "เชิญต่อแถวด้านหลังด้วยครับ"

ชายหนุ่มกำย้ำนั้นตอบกลับด้วยความโกรธ "เข้าแถวอะไรกัน รีบรักษาภรรยาฉันสิ!"

ชายคนนี้หยาบคาบมาก เอื้อมมือมาคว้าอู๋เป่ยแต่ทันทีที่เขาเอื้อมมือมาอู๋เป่ยก็จับข้อมือของเขาไว้ ชายหนุ่มกำย้ำรู้สึกชาไปหมด รู้สึกถึงแรงมหาศาลทะลุเข้าไปในร่างกายของเขา เขาสูญเสียการควบคุมและล้มลง คุกเข่าลงเสียงดัง"ตึง"กระหึ่ม

หญิงสาวตัวเล็กสะดุ้งตกใจ เธอจึงคุกเข่าลงกับพื้นด้วย "ขอโทษค่ะหมอ เป็นคนของฉันที่ผิดไปแล้ว"

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "ความบาดเจ็บภายในของเธอ แพทย์ธรรมดาไม่สามารถรักษาได้ พาเขาออกไปเถอะ เวลาหนึ่งทุ่มโทรมาเบอร์นี้"ขณะที่เขาพูดก็ยื่มนามบัตรให้

ชายหนุ่มกำย้ำปล่อยมือและลุกขึนช้าๆ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความว้าวุ่น เขาถือว่าเขาแข็งแกร่งในครอบครัว แต่เมื่อเปรียบเทียบกับคนตรงหน้า เขาอ่อนแอเกินไป!

เมื่อรู้ว่าเขาได้พบกับปรมาจารย์ ชายหนุ่มกำย้ำดึงมือกลับแลวหันหลังจากไป

หลังจากเหตุการณ์นีอู๋เป่ยยังคงให้คำปรึกษาต่อไป เขายังไม่ได้ทานข้าวเที่ยง และไม่ได้ออกมาจากงานจนดึกดื่น

หลังเลิกงานเขาก็เข้าไปที่จอดรถในพื้นที่พนักงาน หลี่เนี่ยนจู๋อยู่ในรถกับคนขับของตระกูลหลี่ ปรากฏว่าหลี่อวิ๋นโต้วและยายของเขากลับมาที่อวิ๋นตงแล้ว หลี่เนี่ยนจู๋ก็มารับลูกชายของเขาแล้วพาไปทานอาหารเย็นที่บ้าน

เมื่อเขามาถึงบ้าน หลี่อวิ๋นโต้วกำลังพูดคุยกับบุคคลสำคัญของตระกูลหลี่ในห้องนั่งเล่น เมื่ออู๋เป่ยมาถึง เขาก็ไปพบกับคนเหล่านี้ อันที่จริงอู๋เป่ยได้พบคนเหล่านี้มาก่อนแล้วที่งานรวมกลุ่มในวันนั้น

นอกจากนี้ยังมีหลี่ซิวเฉิงอยู่ด้วย หลี่ซิวเฉิงยิ้มแลวพูดว่า "ซวินเป่ย ฉันได้ยินมาจากคนนอกว่าตระกูลของคุณมีผู้สนับสนุนที่ทรงพลังมาก?"

อู๋เป่ย "แน่นอนว่ามีอยู่ ใครก็ตามที่ลงมาจากโลกแห่งเซียน ล้วนเป็นเซียน เป็นเซียนดำรงอยู่ในโลกและนิกายหยินหยางก็เป็นส่วนหนึ่งในกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในโลกแห่งเซียน เอาเป็นว่าถ้านิกายหยินหยางเต็มใจ คุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการได้ เพียงแค่ส่งคงลงไปสองสามคน ก็สามารถเข้าสู่โลกได้"

ทุกคนอ้าปากค้าง นิกายหยินหยางมีพลังมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

อู๋เป่ยพูดคุยกับคนกลุ่มนีอยู่พักหนึ่งก็จากไป เขารีบทานอาหารเย็น ก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้ว แน่นอนว่าชายหนุ่มกำย้ำก็โทรมา "คุณหมออู๋ ตอนนีคุณมีเวลาไหม?"

อู๋เป่ย "ฉันจะรอคุณที่โรงแรม ภานในครึ่งชั่วโมง" จากนั้นเขาก็ไปสถานที่นั้น

โรงแรมอยู่ห่างจากบ้านของตระกูลหลี่เพียงหนึ่งกิโลกว่า อู๋เป่ยหยิบกล่องยาแลวเปิดหองโรงแรมไว้ ทันทีที่เขาเข้ามาอีกฝ่ายก็โทรมาบอกว่าถึงล็อบบี้ของโรงแรมแล้ว

อู๋เป่ยให้พวกเขามาที่ห้องของเขา ชายหนุ่มกำย้ำและภรรยาของเขามาถึง ทันทีที่พวกเขามาถึง ชายหนุ่มกำย้ำก็พูดด้วยความเคารพว่า "คุณหมอ ในตอนเช้านั้นเป็นฉันเองที่เสียมารยาท ฉันต้องขอโทษคุณด้วย"

อู๋เป่ย "พวกคุณไม่ใช่คนธรรมดาสินะ? ภรรยาของคุณได้รับบาดเจ็บภายใน เป็นปรมาจารย์ที่ลงมือ"

ชายหนุ่มกำยำพยักหน้า "คุณหมออู่มีสายตาที่เฉียบคม ภรรยาของฉันได้รับบาดเจ็บจากศัตรูโดย 'หมัดสั่นภูผา' "

อู๋เป่ย "ภรรยาของคุณมีอุปกรณ์ช่วยชีวิตอยู่บรร่างของเธอหรือเปล่า?"

ชายหนุ่มกำย้ำตอบ "มีหยกเซียนอมตะชิ้นหนึ่ง ที่สืบทอดมาจากครอบครัวของฉัน ถ้าไม่มีมัน ภรรยาของฉันคงไม่สามารถรอดมาได้ถึงตอนนี้"

อู๋เป่ยพึ่งสังเกตเห็นว่ามือของผู้หญิงคนนี้ถือหยกขนาดเท่าลูกวอลนัท หนกนั้นปล่อยหลังงานออกมา พลังงานนีเองที่ปกป้องอวัยวะภายในของเธอ

อู๋เป่ยหยิบเข็มเงินออกมาทันที และให้หญิงสาวนั้นรับผงยาไป เมื่อรักษาไปครึ่งชั่วโมง หญิงสาวคนนั้นก็หายเป็นปกติและเธอก็ขอบคุณอย่างซาบซึ้ง

หลังจากที่ชุ่นกวานไห่และภรรยาของเขากล่าวอำลา อู๋เป่ยกพูดอย่างใจเย็น "รออยู่ข้างนอกตั้งนานแล้ว ทำไมไม่เข้ามานั่งข้างในล่ะ?"

หลังผ้าม่านเกิดขยับและมีเงาเดินเข้ามาในห้อง มันคือผู้ลอบสังหาร เขาพูดอย่างเย็นชา "ตระกูลอวิ๋นต้องการฆ่าคน แต่นายกลับกลาที่จะรักษา นายกล้าไม่เบาเลยนี้"

อู๋เป่ย "คำพูดของฉัน คุณก็ได้ยินทั้งหมดแล้วนี้ เรื่องวุ่นวายของตระกูลชุ่น ฉันจะเป็นคนจัดการเอง"

นักฆ่าตระกูลอวิ๋นยิ้มเย้ย "มีแค่นายเหรอ?"

"ฉึบ!"

นอกหน้าต่าง จู่ๆก็มีแสงดาบพุ่งทะลุไป เงานั้นถึงกับผงะ รีบหลบเลี่ยง แต่เขาก็ยังคงช้าไปเล็กน้อย แขนซ้ายของเขาถูกตัดออกด้วยแสงดาบทำให้มีเลือดออกมามาก

เขาคร่ำครวญแล้วตะโกน "ใครทำร้ายฉัน?"

เป็นองค์รักษหลวงเว่ยผลักเขามาทางหน้าต่างและพยักหน้าให้กับอู๋เป่ย

อู๋เป่ย "ฉันจะไม่ฆ่านาย ให้ผู้นำตระกูลอวิ๋นมาพบฉัน ถ้าเขาไม่มาฉันจะให้คนไปฆ่าพวกนายถึงตระกูลอวิ๋น"

เงานั้นจ้องมองไปที่อู๋เป่ย "นายจะยืนหยัดเพื่อตระกูลชุ่นใช่ไหม?"

อู๋เป่ย "นายจะเข้าใจแบบนั้นก็ได้ ไปสิ นายมีเวลาหนึ่งชั่วโมง ภายในหนึ่งชั่วโมงถ้าไม่กลับมาฉันจะลงมือกับตระกูลอวิ๋นแน่"

เงานั้นตะคอกเสียง แล้วกระโดออกไปนอกหน้าต่าง กลับไปรายงานต่อผู้นำระดับสูงของตระกูลอวิ๋น

หลังจากที่อีกฝ่ายจากไป อู๋เป่ยก็หยิบหยกเซียนออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา นี่คือยันต์หยกเป็นยันต์ระกับสูงด้วยยันต์นี้ ร่างกายและวิญญาณสามารถปกป้องจากความตายได้ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่ดีมากจริงๆ!