“คุณเสือ พอก่อนค่ะ ต่อไปนี้ทำแบบนั้นไม่ได้แล้วนะ” นิรารีบห้ามทันที เมื่อคุณเสือปล่อยปากเธอให้เป็นอิสระ แล้วช้อนร่างของเธอมาวางลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ทั้งยังมองสำรวจเธออย่างหื่นกระหาย
“ทำไม??” เสือถามอย่างสงสัย ถึงเขาไม่ว่าง เวลาที่คิดถึงเขาก็กลับมาทำกับเธอตลอด และวันนี้เขาก็อยากจะทำมากๆ ด้วย เพราะชุดที่เธอใส่มันช่างปลุกเร้าอารมณ์เขาซะเหลือเกิน แล้วทำไมต้องห้าม ทั้งที่รู้ว่าเขาต้องการ
“เดี๋ยวโดนลูกค่ะ” นิราพูดด้วยเสียงดุๆ เมื่อคุณเสือไม่ฟังเธอเลย เอาแต่ฟ้อนเฟ้นหน้าอกเธอด้วยความรุนแรง รู้ว่าคุณเสือมีอารมณ์ แต่ไม่ได้ก็คือไม่ได้ไงคะ
“…….”
เสือถึงกับหยุดชะงักมือที่กำลังกอบกุมหน้าอกทั้งสองข้างของนิรา ก่อนจะถอยออกมานิดๆ แล้วยืนมองหน้าเธอนิ่งๆ
“ให้พูดอีกรอบไหมคะ” นิราถามคนที่ยืนมองเธอด้วยสายตาสับสน ว่าสิ่งที่เขาได้ยินมันไม่ชัดเจนหรือเธอพูดอะไรผิดกันแน่
“พูดช้าๆ ชัดๆ นะ” เสือย้ำด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เขาไม่ได้ฟังผิด แต่เขาอยากมั่นใจมากกว่านี้
“ฉันท้องค่ะ คุณช่วยบอกที ว่าจะรับผิดชอบฉันกับลูก” นิราบอกออกไปด้วยความสับสนเช่นกัน ไม่รู้ตอนนี้คุณเสือจะรู้สึกเหมือนเดิมรึเปล่า จะดีใจไหมที่เธออุ้มท้องลูกของเขา
“พรุ่งนี้ไปจดทะเบียนกันนะครับ” พูดจบเสือก็ดึงนิราไปกอดอย่างหวงแหน ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นเจ้าของเธอแค่คนเดียว แต่เป็นพ่อของลูกในท้องเธอด้วย และเขาจะเป็นทุกๆ อย่างให้เธอ แม้ชีวิตเธอจะเริ่มต้นด้วยความยากลำบาก แต่อนาคตมันจะต้องไม่เป็นแบบนั้นอีกแล้ว
“คุณเสือ”
“ไม่ต้องพูดแล้ว พูดแต่ละอย่างไม่เข้าหูพี่สักครั้ง”
เท่านั้นแหละ จึงได้ผ่ามือเล็กๆ ประเคนมาที่อกกว้าง นิราได้แต่ส่งสายตาดุมาให้ คนอะไรชอบว่าเธอที่สุด
“คำเดียวที่อยากฟังตอนนี้ คือคำว่ารัก พูดให้ฟังหน่อย เร็วๆ ด้วยนะ”
“ทำไมพี่เสือชอบสั่งขนาดนี้ค่ะ ฝังใจอะไรกับร้านอาหารตามสั่งรึเปล่าเนี้ย” นิราก้มหน้าบ่นทันที คนอะไรเจ้ากี้เจ้าการ สั่งนั่นนี่เธอตลอด ติดนิสัยเจ้านายตลอดเวลา ทั้งที่ตอนนี้เธอไม่ใช่เลขาแล้วด้วยซ้ำ
“แล้วพูดง่ายๆ ไม่ได้เหรอ ทำไมต้องบ่นยืดยาวก่อนละ”
“มันเขินไงพี่เสือ”
“เหรอ แบบนี้เรียกเขิน” เสือมองคนที่บอกเขาว่าเขิน ไม่เห็นจะเหมือนคนเขินตรงไหน ก็แค่หน้าแดง ปกติยัยนี่ก็หน้าแดงง่ายๆ อยู่แล้ว ยิ่งตอนทำแบบนั้น หน้ายิ่งแดงกว่าตอนนี้อีก
“ไม่รู้แล้ว นิวจะไปนอนกับแม่” นิราผลักเสือออกแรงๆ แต่เขาไม่ขยับเลยสักนิด
“พี่เสือบอกคนอื่นแล้วเหรอคะ” นิรามุดออกจากผ้าห่มมามองพี่เสือของเธอด้วยสายตาขุ่นเคือง เธอยังไม่ได้บอกเรื่องท้องกับใครเลย ทำไมพี่เสือไม่ถามเธอก่อนละ
“ยัง แต่ยังไงก็ต้องบอกไม่ใช่เหรอ” นิราพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย ท้องเธอก็ต้องโตขึ้นเรื่อยๆ ถึงไม่บอกยังไงก็ต้องมีคนรู้อยู่แล้ว
“ก็ได้ค่ะ คิดถึงโอ้ด้วย ไม่รู้หลงคุณแม่รึเปล่า ถึงไม่ยอมกลับมาหาเราเลย” นิราคิดถึงโอ้มากๆ เพราะแมวอ้วนของเธอถูกคุณหญิงทิพย์อาภา คุณแม่ของพี่เสือเอาไปเลี้ยงดู
เนื่องจากท่านเป็นคนรักสัตว์ โดยเฉพาะแมวนั่นแหละ ครั้งแรกที่นิราพาแมวอ้วนไปพบท่าน ท่านก็เอ่ยแกมขอร้องให้เธอยกไอ้อ้วนให้ท่านดูแล เธอจะได้มีเวลาทำอย่างอื่น และดูแลแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็งด้วย
เพราะท่านเอ็นดูเจ้าโอ้มาก นิราจึงจำเป็นต้องตัดใจ พาเจ้าโอ้ไปอยู่บ้านท่าน และแมวอ้วนของเธอก็ดูจะติดคุณหญิงมากกว่าใครทั้งนั้น
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เสือก็พานิรากับแม่ของเธอ มาโรงบาล ก่อนแม่เธอจะมีสีหน้าตกใจ เมื่อรู้ว่าเขาพาลูกสาวท่านมาฝากครรภ์
“ไปคุยทีเดียวที่บ้านนะครับคุณแม่” เสือบอกแม่ของนิรา ที่นั่งรอเงียบๆ อยู่หน้าห้องฝากครรภ์ในโรงพยาบาล หลังจากที่เขาพานิราออกมาจากห้องฝากครรภ์เรียบร้อย
รถของเสือมุ่งหน้าสู่บ้านหลังใหญ่ของคนเป็นมารดา ก่อนจะจับมือนิราไว้แน่น เมื่อเห็นคนที่รออยู่หน้าบ้าน ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่แม่ของเขา แต่มีทั้งพ่อที่แยกทางกับแม่ไป และสิงค์กับเจนจิรา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่ว