ตอนที่ 149 ฉันให้เธอก็ต้องเอา
ตาคู่นั้นเฉียบคมเหมือนมีด นัชชาเมาเกินไปกระพริบๆหลายครั้งถึงจะรู้ว่าเขาคือใคร
มองไปทางหน้าอันหล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าแล้วหยีฟันยิ้มบาน “เตชิต~”
เธอเดินไปตรงหน้าอยากจะไปกอดเอวของผู้ชายแต่มือยังไม่ทันไปแตะต้องก็โดนผู้ชายดันกลับมา เธอรู้สึกน้อยใจก็เลยเบะปาก
ตาของเตชิตดูเข้มมืดไปกว่าเดิมแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นที่ไม่เคยมีมาก่อน “บอกมาซิว่าคืนนี้ไปทำอะไรมาบ้าง ฮะ?”
“ทำอะไร?”นัชชาคิดไปคิดมา สมองยุ่งไปหมด “ลืมแล้ว......”
ลืมแล้ว?
เตชิตหรี่ตา “ดี ดีมาก”
ไม่รอนัชชาเข้าใจความหมายของเขา ผู้ชายก็อุ้มตัวเธอไว้บนไหล่ ใช่บนไหล่แล้วเดินไปทางชั้นสอง
นัชชารู้สึกว่าเลือดพุ่งไปทางสมองทำให้หัวของเธอยิ่งมึนไปกว่าเดิม กระเพาะขัดอยู่ที่ไหล่ของเขาก็ปวดมากแต่เมื่อกี้เธออ้วกไปแล้วครั้งนึงตอนนี้ก็คงอ้วกอะไรไม่ออกทำให้แต่เพียงอาเจียน
โชคดีที่ถึงห้องนอนเร็วแต่เตชิตไม่ได้เอาเธอวางบนเตียงแต่กลับเดินตรงไปทางห้องอาบน้ำ
ประตูกระจกถูกเปิด นัชชารู้สึกหน้ามืดตามัวไปหมด เธอก้มตัวไปกดที่กระเพาะรู้สึกทรมานมาก
เตชิตเห็นการกระทำของเธอก็รู้สึกสงสารมากแต่พอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในผับไฟในใจยิ่งควบคุมไม่ไหว
“เก่งแล้วเนอะ กล้าดื่มจนเมาแล้วไปเล่นกับผู้ชาย”คำพูดของเขาไม่ไว้หน้าเธอแม้แต่คำเดียว
ถึงแม้นัชชาจะเมาตอนนี้ก็ฟังคำที่ไม่ดีของเขาออก อีกอย่างตอนนี้น้ำเสียงของเขาน่ากลัวมาก แค่ได้ยินเขาพูดแบบนี้ความรู้สึกต่างๆที่เก็บไว้ก็เริ่มโผล่ออกมา “นายเมามากลับบ้านไม่มีคำอธิบายได้แล้วทำไมฉันไม่ได้?”
คำพูดของเธอปิดกั้นทุกคำพูดที่เขาจะพูดต่อพร้อมกับหัวใจของเขาก็ถูกปิดกั้น
“เธอเทียบกับฉัน?”เขาหัวเราะ “ได้สิ เธอแก้ปัญหาเองได้ไหม?ถ้าเมื่อคืนฉันไม่ไปจะเป็นยังไงเคยคิดไหม?”
ตอนนี้เขานึกถึงภาพเมื่อคืนยังกลัว ถ้าเขาไปช้าอีกนิดเธอคงจะโดนดันเข้าไปในห้องนั้นไปแล้ว
นัชชากัดริมฝีปากอารมณ์ควบคุมไม่ไหวอีก “ใช่ซิ นายทำได้ทุกอย่าง ไม่มีใครกล้าทำอะไรกับนายรวมไปถึงฉัน ถึงแม้ในใจของฉันสงสัยจนจะบ้าแล้ว แต่นอกจากเชื่อใจนายฉันไม่มีทางเลือก!”
เขาพูดคำพวกนั้นออกมาในใจของเธอก็ซึ้ง แต่ช่วงนี้เขาเปลี่ยนมากเกินไป ถึงแม้เธอยอมรับได้แต่ตอนที่เกิดเรื่องขึ้นมาเธอก็ยิ้มรับไม่ได้และอดที่จะเสียใจไม่ได้
เธอก็มีความครอบครองที่สูง อยากจะให้เขาอยู่ข้างๆดูแต่ตัวเอง แต่สำหรับเธอแล้วเรื่องพวกนี้เป็นแค่ความคาดหวัง
ความลำบากของนัชชาเตชิตเข้าใจแต่เขาเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือให้คำสัญญากับเธออย่างเดียว
แต่แค่นี้ก็ไม่พอเธอก็ยังคิดมากอยู่ดี
“เธอไม่เชื่อใจฉัน”เขาไม่ได้ถามเธอแต่เป็นคำพูดที่แน่ใจ
ไม่รอเธอพูดจบจูบของผู้ชายก็ทับลงมา คำที่เธอจะพูดก็เงียบหายไป เขาไม่อ่อนโยนเลยไปจูบที่ปากเธอแรงๆฟันไปชนกับฟันเธอจบจนนัชชาร้องเบาๆ
เขาเปิดปากเธอแล้วเข้าไปเลยไปกลมกลืนอากาศของเธอทั้งหมดเหมือนกำลังจะกลืนกินเขาทั้งหมด
จูบที่รุนแรงทำให้นัชชาแทบจะหายใจไม่ออกหลายครั้ง มือวางอยู่หน้าอกของผู้ชายมือสามารถสัมผัสถึงอุณหภูมิที่ร้อนแรงของเขาได้
“เต......เตชิด......นายอย่า......”เธอพูดไม่เป็นคำ ติดๆขัดๆ
ผู้ชายเหมือนไม่ได้ยิน ออกจากปากของเธอตอนที่เธอจะหายใจไม่ได้ ใช้หน้าผากไปทับที่หน้าผากของเธอแล้วไปจูบที่หน้าของเธอ “ไม่รักฉัน?เสียใจ?”
นัชชาเหมือนปลาที่ขาดอากาศหายใจพยายามหายใจอยู่ ความเมาก็หายไปเกือบหมดแล้ว
ตาคู่นั้นเหมือนตาของนกอินทรีย์ที่บินอยู่บนท้องฟ้ากำลังมองดูเหยื่อของตัวเองอยู่ “นัชชาเธอจำเป็นต้องรักฉัน”
“ไม่มีใครกำหนดว่าความรักต้องเป็นยังไง ความรักของฉัน ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง!”นัชชาจะบ้ากับคำพูดที่บ้าบอของเขา
เขาหัวเราะไม่อยากจะพูดอะไรต่อใช้การกระทำบอกว่าใครเป็นคนตัดสินใจ!
แขนที่แข็งแรงของผู้ชายอุ้มตัวเธอไปนั่งบนอ่างอาบน้ำกางขาเธอแล้วเอาเอวตัวเองแทรกเข้าไป ริมฝีปากที่เย็นๆไปจูบที่ผิวของเธอทำให้รอยแดงเต็มไปหมด......
นัชชาที่นั่งอยู่สะดุ้งตกใจ ปฏิเสธไม่หยุดแต่มือของเธอไม่มีแรงมากนัก “ไม่เอา......”
“ไม่เอา......”ปากของเขาก็แดงขึ้นเรื่อยๆเหมือนปีศาจที่ดื่มเลือดคน “ฉันบอกเธอก็ต้องเอา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...