ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 543

ตอนที่543หล่อเกินไปแล้ว

ตอนที่กลับไปถึงในร้านกาแฟชีวภากำลังเล่นกับธีมนต์อยู่เห็นเขาเข้ามาธีมนต์ก็เอากาแฟเย็นไปให้เขา“ลุงครับอันนี้ผมทำให้ลุงครับ”

ในใจของชนุดมก็โล่งอกนิดนึงรับกาแฟมาแล้วจิบนิดนึง“พอใช้ได้”

โตแล้วรู้จักกตัญญูกับลุงแล้วเขารู้สึกดีใจมาก

“คุณจินต์กลับแล้วหรอ?”ชีวภาถาม

“อืม”

“ลุงครับเดี๋ยวพวกเราจะไปเล่นที่ไหนครับ?”ธีมนต์ไม่ได้เจอกับเขาเป็นช่วงเวลานานแต่ก็ไม่มีความห่างเหินแค่เห็นลุงและได้ออกไปเล่นด้วยกันก็ดีใจมากๆแล้ว

“อยากไปที่ไหนหล่ะครับ?”

ลูกกะตาของธีมนต์หมุนไปหมุนมาแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า“ผมอยากไปศูนย์เล่นเกมครับ!ผมอยากจะไปเล่นบาสและรถแข่งครับ!”

ก่อนหน้านี้นัชชาไม่ยอมพาเขาไปที่แบบนั้นเขาก็น้อยครั้งที่จะพาเด็กไปแต่ตอนนี้เห็นเด็กดีใจขนาดนี้ก็เลยตกลงไป“โอเคครับเดี๋ยวลุงจะพาไปแต่ต้องเชื่อฟังและห้ามซนนะครับ”

“ผมจะเชื่อฟังเชื่อฟังเชื่อฟัง!”ธีมนต์พูดคำว่าเชื่อฟังออกมาหลายรอบเค้กก็ไม่กินแล้วรีบไปจูงมือของเขาแล้วเดินไปด้านนอก“พวกเราไปกันเถอะครับ”

ก่อนจะไปถึงประตูก็ยังไม่ลืมเรียกชีวภา“น้าคนสวยน้าก็ต้องไปกับผมนะครับ!”

เด็กที่น่ารักใครเห็นแล้วก็ต้องเอ็นดูชีวภาก็เช่นกัน“okครับน้าจะไปด้วย”

……

ทั้งสามคนออกจากโรงแรมแล้วไปเล่นเกมแถวๆนี้เพิ่งเดินถึงประตูก็ได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากด้านในนานมากแล้วที่ชีวภาไม่มาที่แบบนี้เธอไม่ค่อยคุ้นชินก็เลยเอามือขึ้นมาอุดที่หู

ชนุดมใส่เสื้อขาวกางเกงดำยืนอยู่ในกลุ่มวัยรุ่นอายุประมาณ15-16ยิ่งทำให้เขาดูเด่นไม่เข้ากับที่นี่เลย

เขาเดินไปถึงเคาน์เตอร์พนักงาน2คนที่แลกเหรียญก็รีบลุกขึ้นมาถามอย่างไม่สบอารมณ์“จะแลกเท่าไหร่?”

ชนุดมเอาเงินที่อยู่ในกระเป๋าออกมา500วางที่เคาน์เตอร์“ทั้งหมดนี้”

เสียงของผู้ชายที่ไพเราะส่งออกมาพนักงานหญิงอึ้งไปสักแป๊บจากนั้นก็สบกับตาคู่ที่ดูมืดมนพร้อมกับใบหน้าอันหล่อเหลาหน้าของพนักงานหญิงก็แดงขึ้นมาทันทีแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลง“ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ”

ไม่นานเธอก็เอาถุงใส5ถุงที่ใส่เหรียญ100เหรียญออกมา“นี่คือเหรียญเกมของคุณค่ะเล่นให้สนุกนะคะ”

ชนุดมหยิบมาสายตาของเขาไม่ได้หยุดแม้กระทั่งวิเดียวแค่พูดคำว่าขอบคุณแล้วก็เดินไปทางธีมนต์และชีวภา

พนักงานหญิงถอนหายใจ“เฮ้อที่แท้ก็มีภรรยากับลูกแล้ว”

ชีวภามองดูเขายื่นเหรียญเกมให้กับทีม1ถุงไม่รู้เพราะอะไรเธอรู้สึกตลกกับสิ่งที่เห็นก็เลยยิ้มที่มุมปากแต่กลับโดนเขาจับได้พอดี

“ยิ้มอะไร?”เสียงของผู้ชายฟังดูไม่ค่อยดีนัก

ชีวภารีบหุบยิ้ม“ไม่ได้ยิ้มหนิ”

เธออยากยิ้มแต่ก็ไม่กล้ายิ้มมุมปากของเธอก็สั่นรัวๆสีหน้าของธนุดมไม่ค่อยดีด้วยความที่อารมณ์ไม่ค่อยดีก็เลยเอาเหรียญที่เหลือไปไว้ที่มือของเธอทั้งหมด“จับไว้!”

มองดูแผ่นหลังของผู้ชายที่เดินไปทางด้านหน้าอย่างรวดเร็วชีวภาอดไม่ได้อีกแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นชนุดมโดนแกล้งที่แท้เขาก็มีตอนที่ทำตัวไม่ถูก

ในห้องเกมที่เสียงดังชนุดมไม่มีอารมณ์และไม่อยากจะเล่นชีวภาเป็นคนดูแลธีมนต์และเล่นกับธีมนต์ทั้งสองเดินไปตรงหน้าชู้ตลูกบาสหัวของธีมนต์สูงกว่าที่จับลูกบาสครึ่งหนึ่งพอดีเธอใส่เหรียญเข้าไป3เหรียญไม่นานเหล็กที่กันลูกบาสไว้ก็ถูกยกขึ้นมา

บาสกลมๆกลิ้งลงมาทีละลูกพวกเขาหยิบขึ้นมาแล้วชู้ตไปเรื่อยๆแต่เสียดายที่ฝีมือไม่ดีส่วนใหญ่ก็ตกลงมาที่ชู้ตเข้าไปก็มีไม่กี่ลูก

เป็นลูกบาสลูกแรกที่เข้าอย่างสวยงาม

อาจจะบังเอิญก็เป็นไปได้?

เพิ่งมีความคิดนี้ผ่านไปก็เห็นลูกบาสทุกลูกเข้าไปในห่วงอย่างสวยงามชีวภามองไปทางจอคะแนนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเวลายังไม่ถึงครึ่งแต่แต้มเกินของเธอไปตั้งนานแล้ว

เขาสูง180cmต้นๆร่างก็สูงใหญ่สภาพในตอนนี้ที่จับลูกบาสอยู่ทำให้ไม่อยากเลี้ยวไปมองทางอื่นอีกอย่างเขาเองไปไหนก็เป็นจุดเด่นหน้าตาก็ดีไม่นานข้างๆตู้เกมก็มีคนมาดูกันเต็มเลย

สองนาทีผ่านไปเกมก็จบลงธีมนต์อดที่จะตบมือไม่ได้“ลุงเก่งจริงๆเลยครับ!”

เป็นแค่เกมเท่านั้นเองแต่ชีวภารู้สึกว่าเมื่อกี้เขาหล่อมากยิ่งกว่าตอนที่เขาจับเอกสารอีก

ชนุดมก้มตัวไปจับที่หัวของเด็กน้อย“อย่าลืมที่ตกลงกันไว้นะครับถ้าคิดได้เมื่อไหร่ลุงจะบอกนะครับ”

ธีมนต์ถึงจะนึกคำให้สัญญาของตัวเองได้ถึงแม้จะไม่เต็มใจแต่ก็ต้องทำตามที่พูด“รู้แล้วครับ”

ชนุดมเก็บมือตัวเองมาอย่างพอใจแล้วยืนตรงอยากจะพาธีมนต์ไปเล่นอย่างอื่นแต่เห็นชีวภามองที่ตัวเองนิ่งๆเขาขมวดคิ้วแล้วเดินไปทางเธอแล้วเรียกชื่อของเธอขึ้นมา“ชีวภา?”

พอได้ยินมีคนเรียกชื่อของตัวเองชีวภาถึงจะได้สติกลับมาแล้วกระพริบตา“อะไร?”

ชนุดมเห็นเธอใจลอยก็เลยขมวดคิ้วแน่น“คิดอะไรอยู่จะไปแล้ว”

“อ้อ”

ชีวภาจับเหรียญเกมเหมือนแม่บ้านที่เดินตามหลังพอนึกถึงสภาพของตัวเองที่ใจลอยเมื่อกี้เธอก็แอบรู้สึกผิดก็เลยใช้เหรียญทุบที่หัว

ชีวภาเอ๊ยชีวภาแค่ชู้ตบาสเองเธอจะหัวใจเต้นแรงทำไม?