ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 544

ตอนที่544ลุงชอบน้าแน่ๆเลย

ทั้ง3คนเล่นไปเกือบ2ชั่วโมงตอนที่ออกมาฟ้าก็มืดไปหมดแล้วแต่ธีมนต์ก็ยังอยากจะเล่นอยู่ปากเล็กพูดไม่หยุดเลยว่าอันนี้สนุกอันนั้นสนุกชนุดมก็มีสมาธิในการฟังถึงแม้จะไม่ได้พูดด้วยแต่ก็อยู่เงียบๆแล้วก็ฟัง

ชีวภารู้สึกประหลาดใจผู้ชายอย่างเขาก็มีวันนึงที่จะเป็นแบบนี้แต่คนที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้เป็นเพียงเด็กที่อยู่ป1แต่พอคิดอีกแบบที่เขาเป็นแบบนี้ก็อาจจะเป็นเพราะว่าเด็กเป็นลูกของนัชชามั้งรักแม่ก็รักลูกถึงจะเป็นแบบนี้

ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นกับตายากที่จะคิดว่าเขาจะรักผู้หญิงคนนึงได้มากขนาดนี้

ในตอนที่เธอกำลังคิดอยู่รถก็ขับไปถึงที่โรงแรมแล้วเพื่อความสะดวกชนุดมพาเด็กน้อยไปกินอาหารที่ชั้นบนสุดของโรงแรม

ทีแรกชีวภาก็ไม่อยากไปด้วยจะให้เวลากับทั้งสองอยู่ด้วยกันแต่คิดไม่ถึงว่าธีมนต์จูงมือของเธอไม่ปล่อยให้เธอไปด้วย

เด็กยังคิดว่าไม่เป็นไรเธอเองก็ควรจะใจกว้างก็เลยไปที่ร้านอาหารด้วยกัน

เธอไปเปลี่ยนเสื้อใหม่เป็นเสื้อสีขาวกับกางเกงยีนส์ผมก็มัดเป็นจุกดูแล้วสดใสผ่านช่วงเวลาตอนเย็นที่อยู่ด้วยกันมาธีมนต์ก็เริ่มคุ้นเคยกับเธอแล้ว

“น้าชีวภาสวยจริงๆเลยครับ”นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ธีมนต์ชมเธอว่าสวยอาจจะเป็นเพราะบ่อยเกินไปแม้กระทั่งชนุดมก็มองมาทางเธอเป็นเพียงการแต่งตัวที่ธรรมดาไม่มีการแต่งหน้าถึงแม้องค์ประกอบของหน้าจะดูสวยงามแต่ก็ไม่ถึงขั้นที่จะทำให้สวยมากขนาดนั้น

เขาก็เลยถามไปว่า“เราคิดว่าสวยหรอครับ?”

“ใช่ครับน้าชีวภาทั้งสาวทั้งสวยแถมยังขาวอีกนอกจากแม่แล้วน้าเป็นคนที่สวยที่สุดเลยครับ”ธีมนต์ชมเธอไม่หยุด

ชนุดมก็เริ่มแกล้งเขา“แล้วแม่บุญธรรมของล่ะ?”

เขาไม่ลืมหรอกสีหน้าของจินต์ที่เปลี่ยนไปเมื่อเห็นธีมนต์สนิทสนมกับตัวเอง

ถ้ารู้ว่าเด็กน้อยชมชีวภาสวยคงจะต้องอิจฉาอีกแน่ๆเลย

ธีมนต์ก้มหัวลงแล้วคิด“แม่บุญธรรมคือแม่บุญธรรมไม่เหมือนกันนิครับ”

เขาเองก็พูดเก่ง

ชีวภาไม่อยากทำให้เด็กลำบากยิ้มแล้วยื่นพุดดิ้งให้เขา“นี่พุดดิ้งเธอชอบกินกินเลยสิ”

“ขอบคุณนะครับ”ธีมนต์ตักเข้าปากตัวเองกินไปด้วยถามชนุดมไปด้วย“ลุงเองก็รู้สึกว่าน้าชีวภาสวยไม่ใช่หรอครับ?”

ในใจของชีวภาก็รู้สึกแปลกเธอรีบมองไปทางผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้า

พอได้ยินแบบนี้มือของชนุดมที่หั่นเนื้ออยู่ก็หยุดลง“ลุง?”

“ใช่สิครับ”

“ลุงเคยพูดตอนไหน”

“ลุงไม่เคยพูดก็จริง”ธีมนต์กินพุดดิ้งที่อยู่ในปากแล้วใช้สายตาแบบฉันรู้หมดแล้วมองไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างๆ“ถ้าลุงไม่รู้สึกว่าน้าชีวภาสวยแล้วจะอยู่กับน้าชีวภาทำไมครับลุงไม่ใช่คนง่ายๆแบบนี้นิครับ”

ชนุดม“...........”

ชีวภา“.............”

ที่เคยได้ยินว่าเมื่อเด็กโตขึ้นเราจะควบคุมเขายากก็กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้

แม้กระทั่งชีวภาที่มองดูก็ยังกลัวแทนเลยถึงแม้คำพูดของเด็กจะไม่จริงจังก็ได้แต่ไม่รู้ทำไมในใจของเธอเริ่มรู้สึกตื่นเต้นมองไปทางหน้าของชนุดมที่หงอยๆหัวใจของเธอยิ่งเต้นแรงกว่าเดิม

“ห้ะ?”

“เขาต้องรู้สึกว่าน้าสวยแน่ๆ100%!”ธีมนต์เอามือมาทุบหน้าอกของตัวเองเพื่อที่จะรับรองกับเธอ“แล้วผมก็ไม่เคยเห็นลุงอยู่กับผู้หญิงอื่นเลยดังนั้นเขาชอบน้าแน่ๆเลยครับ”

ในใจของชีวภาเริ่มเต้นแรงเพราะคำพูดง่ายๆของเขาแม้กระทั่งตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้

เธอแค่รู้สึกว่าความคิดของเด็กนั้นง่ายและบริสุทธิ์พอเห็นแบบนี้ก็เลยเข้าใจผิดและไม่เข้าใจคำว่าชอบดังนั้นจึงย้ำใจตัวเองว่าอย่าคิดว่าเป็นความจริง“ลุงของลูกเป็นคนดีมากน้ากับเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะครับ”

ธีมนต์ส่ายหัว“น้าครับน้าไม่เข้าใจอ่า”

พูดจบเขาก็ทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกแต่กลับตั้งใจหั่นเนื้อที่อยู่ในจาน

ข้าวมื้อนี้กินไปเกือบ1ชั่วโมงครึ่งจินต์ขับรถมารับเด็กที่โรงแรมและต้องส่งเด็กกลับไปหาตายาย

ชนุดมลงมาส่งเขาเองพอเห็นดูเด็กขึ้นไปในรถถึงจะโล่งใจ

เขาหันหลังก็เห็นชีวภาที่มองตัวเองอยู่คิ้วที่ขมวดอยู่ก็ยกขึ้นมา“มองอะไร?”

ชีวภาถึงจะรู้ว่าตัวเองจ้องเขานานไปหน้าแดงแล้วรีบมองไปทางอื่น“ไม่ไม่มีอะไร”

พูดจบเธอก็จะเดินเข้าไปในโรงแรมแต่เพิ่งเดินได้ครึ่งก้าวข้อมือก็โดนผู้ชายจับไว้มือเล็กๆที่อยู่ในฝ่ามือหนาๆของเขาเหมือนจะขาดได้ตลอดเวลา

เธอเงยหน้าขึ้น“เป็นอะไร?”

ผู้ชายก้มหน้ามองมาทางเธอในตามีความรู้สึกที่พูดไม่ค่อยออกจากนั้นก็อ้าปากพูดว่า“เธอมีแฟนแล้วหรอ?”