แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 76

ตกกลางดึกคืนหนึ่ง...

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ฟ้าฝันถอนหายใจออกมาเพราะรู้ว่าคนที่มาเคาะประตูห้องเธอในช่วงเวลาแบบนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น

"เข้ามาสิ"

แกร้ก~

"กำลังจะพาลูกหมูนอนแล้วหรอ?"

"อืม ดึกแล้วฉันก็จะพาลูกหมูนอนแล้วสิถามแปลก"

"ให้ฉันนอนเป็นเพื่อนไหม ถ้านอนฝั่งนี้ฉันจะได้นอนขวางลูกหมูเอาไว้ด้วยไง เผื่อลูกหมูจะกลิ้งเดี๋ยวจะตกเตียงเอา"

"ที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยเห็นลูกหมูกลิ้งตกเตียงสักที"

"ก็เผื่อเอาไว้ไง ตอนนี้ลูกหมูโตขึ้นแล้วนะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณนะ แต่ฉันนอนสองคนกับลูกได้คุณไม่ต้องห่วงหรอก"

"เอ่อ...เผื่อว่าเกิดอะไรขึ้นกลางดึกฉันจะได้ช่วยได้ทันไง"

"จะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะคุณมั่วอีกแล้ว"

"ก็เอ่อ...ไม่รู้เหมือนกันเผื่อเอาไว้ไง"

"มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกคุณคิดมากไปเองนั่นแหละ"

"ฉันอยากนอนกอดลูกหมูจัง ตอนกลางคืนนอนกอดหมอนข้างมันไม่อุ่นเลย ได้นอนกอดลูกหมูคงจะอุ่นน่าดู"

"ลูกหมูไม่ชอบให้ใครนอนกอดมันอึดอัด"

"งั้นให้นอนข้างๆ เฉยๆ ก็ได้ อยากเห็นหน้าลูกหมูตลอดเลยเธออย่าใจร้ายกับฉันเลยนะ ฉันนอนไม่หลับจริงๆ เวลานอนคนเดียว"

"ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณก็นอนหลับคนเดียวนี่ตอนนั้นยังไม่มีลูกหมูด้วยซ้ำ หรือถ้านอนไม่หลับขนาดนั้นคุณก็ออกไปเที่ยวสิ ปกติคุณก็ออกไปเที่ยวอยู่แล้วนี่"

"นี่ฉันมีเรื่องจะบอกนะ"

"อะไร?"

"ฉันได้ข่าวมาว่าข้างๆ บ้านเขาฆ่ากันตาย ตายโหงด้วยนะ ยังไม่ครบเจ็ดวันเลยเธอไม่กลัวหรอ เขาบอกว่าถ้าตายครบเจ็ดวันแล้ววิญญาณจะกลับมาบ้านของตัวเอง ยิ่งตายโหงแบบนี้เขายิ่งไม่รู้ตัวนะ บางทีเขาอาจจะมาตะโกนเรียกเธอก็ได้ ให้ฉันนอนเป็นเพื่อนเธอจะได้อุ่นใจ"

"หรอ?"

"ใช่ๆ ฉันปกป้องเธอได้อยู่แล้ว เธอจะได้อุ่นใจไงเวลามีฉันนอนอยู่ข้างๆ"

"นี่ฉันดูเป็นเด็กหลอกง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?"

"ห๊ะ?"

"ข้างบ้านไม่ได้มีใครตายหรอก ไม่อย่างนั้นแม่บ้านก็คงจะเอามาพูดกันแล้วสิแต่นี่ไม่เห็นพูดอะไรกันเลย อีกอย่างฉันก็ไม่ได้กลัวผีด้วยถ้าคิดจะเอาเรื่องนี้มาหลอกฉันให้กลัวบอกได้เลยว่าคุณคิดผิด"

"แต่ฉันพูดจริงๆ นะ ที่ฉันรู้มาก็เพราะว่าฉันเก่ง และที่ไม่มีใครรู้ก็เพราะว่าเขาสั่งปิดข่าวจนกว่าจะจับตัวฆาตกรได้"

"...." ฟ้าฝันมองหน้าชายหนุ่มแล้วถอนหายใจออกมาอย่างแรง

"เธอจะไม่สงสารฉันหน่อยหรอ ฉันอยากนอนกับลูกหมูนะ ถ้าลูกหมูไม่ให้นอนกอดฉันนอนกอดเธอแทนลูกหมูก็ได้มันทดแทนกันได้อยู่"

"อะไรกันลูกหมูของพ่อ เข้าใกล้แม่ของเราแค่นี้เองทำไมต้องหวงด้วย"

"ออกไปได้แล้วคุณเนี่ย อยู่นานเกินไปแล้วนะ คราวหน้าฉันจะไม่อนุญาตให้คุณเข้ามาแล้ว ชอบทำอะไรเกินเลยอยู่เรื่อยเลย"

"เกินเลยตรงไหน แค่หอมแก้มเมียเอง ทำมากกว่านี้ก็เคยทำมาแล้ว ไม่งั้นจะได้ลูกหมูออกมาอ้วนกลมแบบนี้หรอ"

"จะออกไปดีๆ หรือว่า..."

"อ่าๆ ออกไปแล้วครับ" ชินกรณ์รีบลุกออกจากที่นอนไปเพราะฟ้าฝันออกคำสั่งกับเขาครั้งที่สามแล้ว ถ้ามีครั้งที่สี่คงได้เจออะไรสักอย่างที่ทำให้เขาต้องเจ็บตัวอีกเป็นแน่

ฟ้าฝันพาลูกชายนอนหลับโดยที่เธอปล่อยให้ลูกชายได้ดูดนมจากเต้าเหมือนทุกครั้ง

"ทำดีมากเลยนะครับตัวแสบ ดีแล้วไม่ต้องให้พ่อของเรามาใกล้แม่หรือมาใกล้เราหรอก ถ้าเขาเข้ามาใกล้แม่อีกจัดการได้อีกเลยนะลูกหมู เอาให้เข็ดเลย"

ลูกหมูไม่ถูกกับพ่อเพราะชินกรณ์ชอบเข้ามาอยู่ใกล้กับฟ้าฝันและชอบทำตัวรุ่มร่ามกับเธอต่อหน้าลูกชาย ซึ่งลูกหมูติดเธอมากแถมยังหวงเธอมากๆ อีกต่างหาก ไม่แปลกที่ลูกหมูไม่ชอบพ่อของตัวเอง

"อื้อ..."

"นอนหลับนะครับคนเก่ง"

เธอก็ลองลูกชายจนหลับคาอกไป จากนั้นก็เดินไปปิดไฟปิดผ้าม่านที่หน้าต่างเตรียมตัวที่จะเข้านอนเหมือนอย่างเคย ทว่ามีบางสิ่งบางอย่างทำให้เธอต้องหยุดชะงัก

"จุ๊บ"

"อี๋ไอ้บ้า ทำบ้าบออะไรของคุณเนี่ย!" ฟ้าฝันพูดในใจ เพราะเธอเห็นชินกรณ์ยืนอยู่ตรงด้านล่างกำลังมองขึ้นมา พอได้สบตากับเธอเขาก็ส่งจุ๊บให้เธอทีนึงพร้อมกับทำท่าขยิบตาจนเธอรู้สึกขนลุกกับการกระทำที่แปลกไปของเขา

กินยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่า

หรือว่าหมอจัดยาให้ผิดขนานเขาก็เลยกลายเป็นคนสติฟั่นเฟือน