แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 448

พอลั่วเสี่ยวปิงฟังว่าเป็นตระกูลเว่ย ทันใดนั้นก็ตกใจ

ก่อนหน้านี้อานอานเคยพูดว่า อาจารย์ของเขากลับมาแล้ว เพราะตระกูลเว่ยเกิดเรื่องแล้ว

หรือว่า......

“เฮ้อ เสี่ยวปิงเดี๋ยวข้าค่อยอธิบายให้เจ้าฟัง เจ้ารีบไปกับข้า”

ลั่วเสี่ยวปิงฟังแล้ว ก็ห่วงเรื่องอื่นไม่ได้แล้ว ก็เลยขึ้นรถม้าตามท่านซุนและซุนมู่หยางที่อยู่ไม่ไกลจากประตูนักโดยสัญชาตญาณ

บนรถม้า ลั่วเสี่ยวปิงถึงรู้ หลานคนที่ห้าของท่านเว่ย เว่ยเจ๋อฉี ป่วยเป็นโรคร้าย หาหมอจนทั่วแล้วก็ไม่มีวิธี ตอนนี้อาการไม่ดี อาจรักษาชีวิตไว้ไม่ได้

ลั่วเสี่ยวปิงฟังแล้ว มือใต้แขนเสื้อก็กำแน่นอย่างกลั้นไม่อยู่

ถึงแม้ว่า ยังไม่ได้คิดดีว่าจะไปยอมรับความสัมพันธ์กันหรือไม่ แต่เมื่อรู้ว่าตระกูลเว่ยก็คือครอบครัวของตัวเอง และหาตัวเองมาโดยตลอดเวลา ลั่วเสี่ยวปิงได้ยินเรื่องของตระกูลเว่ย ก็ทำเป็นเฉยเมยไม่ได้

ลั่วเสี่ยวปิงอยากถามอาการอย่างอื่นเกี่ยวกับเว่ยเจ๋อฉี แต่ว่าท่านซุนก็ไม่รู้อะไรเลย

เพราะว่าอาการป่วยของเว่ยเจ๋อฉีมาอย่างรวดเร็ว เขายังไม่ได้ช่วยเว่ยเจ๋อฉีจับชีพจร

ส่วนบ่าวรับใช้ที่มาเชิญก็ปรนนิบัติอยู่ตำหนักนอก เพราะฉะนั้นก็ไม่รู้สถานการณ์ที่แน่ชัดว่าเป็นอย่างไร

เมื่อลั่วเสี่ยวปิงถามข้อมูลที่อยากรู้ไม่ได้ ก็รักษาความสงบอยู่ตลอดเวลา ไม่ได้พูดอะไรอีก

ในใจท่านซุนก็กังวลสถานการณ์ของเว่ยเจ๋อฉี เพราะฉะนั้นก็ไม่ได้สังเกตความผิดปกติของลั่วเสี่ยวปิง

แต่ว่าซุนมู่หยางกลับสังเกตเห็นแล้ว “เจ้าเป็นอะไร?”

ซุนมู่หยางสามารถรู้สึกถึงความผิดปกติของลั่วเสี่ยวปิงอย่างชัดเจน ก่อนหน้านี้ตอนที่ไปชายแดน ถึงแม้จะรู้ว่าชายแดนอาจมีโรคระบาด ลั่วเสี่ยวปิงก็แสดงออกมาอย่างมีสติ

ตอนนี้ ดูเหมือนคนสติเลื่อนลอย

ลั่วเสี่ยวปิงเรียกสติกลับมา เห็นซุนมู่หยางกับท่านซุนมองมาที่ตัวเอง ตะลึง จากนั้นก็ส่ายหัว “ไม่ ข้าแค่กำลังคิดว่าเป็นโรคอะไร......”

เป็นโรคอะไร ถึงได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันและอาจเสียชีวิต?

ลั่วเสี่ยวปิงคิดอะไรไม่ออกเลย เพราะว่าเธอไม่รู้อะไรเลย

เมืองซีเหอห่างจากเมืองหลินอานไม่ไกล รถม้าไปเร็วหน่อยก็ไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม เพียงแค่เวลานี้ สำหรับลั่วเสี่ยวปิงแล้ว กลับรู้สึกเนิ่นนานมาก

ในที่สุด ก่อนบ่ายโมง พวกลั่วเสี่ยวปิงก็ถึงบ้านของตระกูลเว่ยในเมืองหลินอาน

วินาทีนี้ หน้าบ้านมีรถม้าจอดอยู่บ้าง มีคนมาไม่ขาดสาย แล้วก็คนไปตลอดเวลา

ลั่วเสี่ยวปิงสังเกตเห็น คนเหล่านี้ต่างก็เป็นซินแสที่ถือหีบยา แต่ละคนตอนที่ถูกส่งออกจากตระกูลลั่ว ต่างก็พากันส่ายหัว

สถานการณ์นี้ ......หรือว่าอาการไม่ค่อยดี?

ในใจลั่วเสี่ยวปิงบีบแน่น แต่ก็ต้องทนไว้

หน้าบ้านตระกูลเว่ย พ่อบ้านคนหนึ่งที่อายุค่อนข้างเยอะรออยู่ตรงนั้นต้อนรับและส่งแขก บนคิ้วมีแววแห่งความกังวล

เห็นมีคนลงมาจากรถม้าอีก พ่อบ้านแก่คนนั้นก็รีบเข้าไปต้อนรับ

บ่าวรับใช้เด็กพูดข้างหูพ่อบ้านแก่ประโยคหนึ่ง พ่อบ้านแก่ก็คือเว่ยหลี่ “ท่านหมอซุน ช่างรบกวนท่านจริงๆ ท่านเป็นความหวังสุดท้ายของคุณชายห้าของเราแล้ว......”

เว่ยหลี่พูดไป ก็ตาแดงแล้ว

วันนี้ ตระกูลเว่ยหาซินแสที่อยู่ใกล้เคียงเมืองหลินอานจนทั่วแล้ว แต่ว่าอาการของคุณชายห้าก็ยิ่งอยู่ยิ่งแย่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ามีขึ้นเล็กน้อย

คนในตระกูลเว่ยต่างก็รู้จักท่านซุน และสนิทสนม เพียงแค่ห่างจากตัวเมืองไกลหน่อย จึงมาค่อนข้างช้า แต่เป็นความหวังสุดท้ายของตระกูลเว่ย

ระหว่างที่พูด ซินแสหลายคนที่เข้าไปตระกูลเว่ยกลุ่มสุดท้าย ต่างก็เดินออกมา แต่ละคนต่างก็พากันส่ายหัว

เพียงแค่ ตอนที่ลั่วเสี่ยวปิงเดินผ่านฉวี่ซื่อ ฉวี่ซื่อเหมือนได้มีความรู้สึกอย่างหนึ่ง มองไปที่ลั่วเสี่ยวปิงทีหนึ่ง จากนั้น ฉวี่ซื่อก็ต้องตะลึงอยู่ตรงนั้น

ดังนั้น ยืนอยู่ครู่หนึ่ง จ้องมองหลังของลั่วเสี่ยวปิงไม่คละสายตา

เพียงแค่ มากกว่านั้น ฉวี่ซื่อแค่คิดว่าตัวเองตาลาย อีกอย่างนางลืมแม้กระทั่งเข้าไปตรวจสอบ

ส่วนเวลานี้ พวกลั่วเสี่ยวปิงทั้งหลายก็มาถึงข้างเตียงเว่ยเจ๋อฉีแล้ว

ส่วนลั่วเสี่ยวปิงในตอนนี้ก็ห่วงเรื่องทำตัวโดดเด่นหรือไม่โดดเด่นไม่ได้แล้ว หลังจากเห็นสีหน้าของเว่ยเจ๋อฉี ก็รีบเข้าไปตรวจดูทันที

จากนั้น สีหน้าชะงัก

“เปิดหน้าต่าง”

ลั่วเสี่ยวปิงออกคำสั่ง

เวลานี้ไม่มีคนรับใช้อยู่ในห้องนอนแล้ว เมื่อครู่คนรับใช้ออกไปก็ลืมเปิดหน้าต่าง เว่ยหวยนหมิงมองไปมองมา สุดท้ายก็ไปเปิดหน้าต่างเอง

แต่ว่าสิ่งเหล่านี้ ลั่วเสี่ยวปิงไม่ได้ไปสังเกต สีหน้าของเธอในตอนนี้แย่จนทำให้คนตกใจ

ตอนนี้ซุนมู่หยางก็ไม่ได้ไปสังเกตลั่วเสี่ยวปิง สายตามองอยู่ที่ตัวเว่ยเจ๋อฉี สีหน้าไม่ค่อยดี

แม้แต่ท่านซุน สีหน้าที่มองเว่ยเจ๋อฉี ก็กลายเป็นเคร่งเครียดอย่างมาก

ลั่วเสี่ยวปิงจับชีพจรเสร็จ ก็ปล่อยมือแล้ว

ท่านซุนจะจับชีพจรต่อ ลั่วเสี่ยวปิงกลับห้ามไว้ “ท่านซุน——”

ลั่วเสี่ยวปิงอยากพูดแต่ก็ไม่พูด ก้มหน้าเล็กน้อย แต่ก็ดูอารมณ์ในขณะนี้ของนางออกว่าอดกลั้นไว้

ท่านซุนมองลั่วเสี่ยวปิง แล้วมองเว่ยเจ๋อฉีบนเตียง ความรู้สึกไม่ดีบางอย่างเกิดขึ้นในหัว……