จางหยวนเม้มริมฝีปาก แล้วชี้ไปที่หัวกกของโสมป่าแล้วพูดว่า
“หัวกก ถูกต่อเข้าไปอย่างเห็นได้ชัด! ส่วนลวดลายของโสม ก็แกะสลักด้วยมีดอย่างชัดเจน จากนั้นก็เอาไปทำให้มันดูเก่า! เหมือนกับทำของโบราณเลย…”
“กล่าวโดยสรุปก็คือ นี่คือโสมธรรมดาที่ถูกดัดแปลงเป็นโสมป่า! ดูไปแล้วก็เหมือนกับโสมป่าจริง ๆ แต่ยังไงก็เป็นของปลอมอยู่ดี!ฤทธิ์ยาในนั้นเทียบกันไม่ติดเลย!”
หลังจากที่จางหยวนพูดจบ ผู้จัดการร้านขายยาที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ก็รู้สึกกังวลในเป็นอย่างมาก
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า จางหยวนจะรู้วิธีดูโสมป่าจริง ๆ
และทุกคำพูดของจางหยวนก็ถูกต้องตรงประเด็นทั้งหมด!
ผู้จัดการร้านขายยาอาศัยวิธีนี้ ในการเปลี่ยนโสมธรรมดาให้เป็นโสมป่า!
ในขณะนี้ อันที่จริงแล้วไม่ใช่แค่ผู้จัดการร้านขายยาเท่านั้นที่ตกใจ
นอกจากนี้ยังมีสาวงามผู้เย็นชาที่อยู่ข้าง ๆ ด้วย
สาวงามผู้เย็นชามองที่จางหยวนด้วยความประหลาดใจ
เดิมทีเธอคิดว่า จางหยวนแค่อยากจะหาข้ออ้างเข้าใกล้เธอ
แต่คิดไม่ถึงว่า จางหยวนสามารถพูดคำพูดได้มากมายขนาดนี้ แถมฟังไปแล้วดูสมเหตุสมผลมาก!
ในเวลานี้ ผู้จัดการร้านขายยาก็กลอกตาแล้วเยาะเย้ยขึ้นมาทันที
“พ่อหนุ่ม พ่อหนุ่มพูดออกมามากมายขนาดนี้ ก็แค่พูดว่าใช้วิธีไหนดัดแปลงโสมธรรมดาให้เป็นโสมป่า! แต่พ่อหนุ่มมีหลักฐานอะไร ที่จะพิสูจน์ว่าโสมอันนี้ของฉันคือโสมธรรมดาไหม?”
ในขณะเดียวกัน ผู้จัดการร้านขายยาหันไปหาสาวงามผู้เย็นชาแล้วพูดว่า "ประธานฉู่ อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระจากเขาเลย! เมื่อกี้เขาแค่พูดออกมาตั้งเยอะ แต่ไม่ได้พูดวิธีดูโสมป่าใด ๆ เลย! เห็นได้ชัดว่าพูดจาเหลวไหล! "
สาวงามผู้เย็นชามองดูจางหยวน: "อืม คุณมีวิธีพิสูจน์ว่าสิ่งที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงไหม? หากคุณไม่สามารถพิสูจน์ได้ ฉันก็คงจะเชื่อคุณ!"
“ต้องการพิสูจน์ใช่ไหม? มันง่ายมาก!” จางหยวนวางถุงผ้าของตนเองลงบนเคาน์เตอร์
แล้วนำโสมป่าอายุสิบห้าปีอันนั้นออกมา
จางหยวนเอามันวางรวมกับของปลอม
“นี่คือโสมป่าที่ผมเก็บมาจากภูเขา กิ่งก้านของโสมป่านั้นเหนียวทนทานกว่ามาก แต่กิ่งก้านของโสมธรรมดานั้นมีความเหนียวทนทานน้อยกว่า! เพียงแค่ดึงรากโสมออกมาแล้วเปรียบเทียบก็รู้แล้ว!” จางหยวนกล่าวแบบสบาย ๆ
พอได้ยินจางหยวนพูดแบบนี้
แล้วดูโสมป่าบริสุทธิ์ที่เขาหยิบออกมา
สีหน้าของผู้จัดการร้านขายยาก็เปลี่ยนไปเป็นสีเขียว
ด้วยสายตาของเขา สามารถมองออกว่า สิ่งที่จางหยวนนำออกมานั้นเป็นโสมป่าของจริง ไม่ใช่ของปลอมที่ใช้วิธีปลอมแปลงขึ้นมา
ผู้จัดการร้านขายยาคิดไม่ถึงว่าจางหยวนไม่ได้พูดโกหก
จางหยวนมีโสมป่าแท้อยู่ในมือจริง ๆ และดูมีคุณภาพสูงเสียด้วย!
เมื่อเปรียบเทียบกับของจริงแล้ว ของปลอมก็ดูจืดชืดไปตามธรรมชาติ
แต่ทว่า ผู้จัดการร้านขายยากลับไม่ยอมรับ
เขากล่าวด้วยความโกรธทันทีว่า:
“พูดจาเหลวไหล! นี่คือโสมป่ามูลค่าหนึ่งล้านห้าแสนบาท! คุณพูดง่ายจนเกินไป! ถ้าดึงรากโสมออกเส้นหนึ่ง ก็จะทำให้ภาพลักษณ์โดยรวมเสียหาย คุณรู้ไหมว่าโสมป่าอันนี้ราคาจะลดลงเท่าไหร่?”
เมื่อได้ยินดังนี้ จางหยวนกังก็อ้าปาก แต่ยังไม่ทันจะได้เปล่งเสียงออกมา
สาวงามผู้เย็นชาที่อยู่ข้าง ๆ ก็พูดขึ้นมาก่อนว่า
“เดี๋ยวก่อน! ผู้จัดการ ทำตามที่เขาพูด! หากสามารถพิสูจน์ได้ว่านี่คือโสมป่า ฉันจะซื้อมันในราคาเดิมอย่างแน่นอน! แม้ว่าฉันจะสูญเสียรากโสมไปหนึ่งเส้นก็ไม่เป็นไร!” สาวงามผู้เย็นชากล่าว
สีหน้าของผู้จัดการร้านขายยาเปลี่ยนไปทันที: "ประธานฉู่ ทำแบบนี้...จะดีเหรอ?"
“ทำไมจะไม่ดีล่ะ? ถ้าสามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นของแท้ ฉันจะควักเงินซื้อมันในราคาหนึ่งล้านห้าแสนบาท ถ้าเป็นของปลอมล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องบอกว่าจะเป็นยังไง! ผู้จัดการ คุณไม่มีความมั่นใจที่จะตรวจสอบมันเหรอ?”สาวงามผู้เย็นชาเหลือบมองเขา
เธอเป็นผู้หญิงแกร่งที่รู้จักกันดีในอุตสาหกรรมจัดเลี้ยงในเมืองชิงเหอ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอค่อนข้างจะประสบความสำเร็จในวงการจัดเลี้ยง จึงได้พบปะกับผู้คนมากมาย
ความผิดปกติที่ผู้จัดการร้านขายยาแสดงออกมาเมื่อสักครู่นี้ ไม่อาจรอดพ้นสายตาของเธอไปได้
จางหยวนก็เอ่ยปากพูดในเวลาที่เหมาะสมว่า: "ใช่แล้ว! คนที่ชวนเสื้อคลุมราชวงศ์ถัง คุณไม่กล้าตรวจสอบสินค้าใช่ไหม? แน่นอนว่า พวกคุณสามารถใช้เงินจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพรมาตรวจสอบสินค้าได้เลย! ยังไงก็ได้ผลลัพธ์เหมือนเดิมอย่างแน่นอน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง