“ห้าแสน... สี่หมื่นบาท!” ในที่สุดจางหยวนก็เสนอราคานี้
ราคานี้ ขึ้นราคาแล้ว แต่จะไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าขึ้นราคามากจนเกินไป
สาวงามผู้เย็นชามองจางหยวนด้วยสายตาที่สงบนิ่ง
จากประสบการณ์ของเธอ เข้าใจความหมายที่จางหยวนทำเช่นนี้ไปโดยปริยาย
“เป็นราคาที่ชาญฉลาดมาก! ถ้าคุณเสนอราคาห้าแสนห้าหมื่นบาท ฉันอาจจะไปซื้อโสมจากที่อื่นด้วยความโกรธ!” สาวสวยผู้เย็นชากล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
จากนั้นเธอก็ยื่นนามบัตรให้กับจางหยวน: "แนะนำตนเอง ฉันชื่อฉู่เสวี่ยเยี่ยน เป็นผู้จัดการทั่วไปของภัตตาคารเทียนเหอ! นี่คือนามบัตรของฉัน!"
เมื่อได้ยินดังนี้ จางหยวนก็ประหลาดใจ และรับนามบัตรมา
คิดไม่ถึงว่าฉู่เสวี่ยเยี่ยนที่อยู่ตรงหน้า จะเป็นคือผู้จัดการทั่วไปของภัตตาคารเทียนเหอ!
ภัตตาคารเทียนเหอ เป็นหนึ่งในโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองชิงเหอ!
ว่ากันว่าการตกแต่งภายในได้ดีมาก และอาหารก็อร่อยมากเช่นกัน
ไม่น่าแปลกใจที่เธอจะสามารถขับรถหรูราคาห้าล้านบาทได้!
จางหยวนพูดอย่างจริงจังว่า: "ผมชื่อจางหยวน!"
“เดี๋ยวฉันจะเอาเงินให้คุณ! ต่อไปถ้าคุณสามารถหาโสมป่าได้ สามารถโทรแจ้งให้ฉันทราบได้ ฉันต้องการมันทั้งหมด!” ฉู่เสวี่ยเยี่ยนกล่าว
จางหยวนพยักหน้า
แม้ว่าโสมป่าจะเป็นของที่หายากมาก
แต่สภาพภูมิอากาศในภูเขาด้านหลังหมู่บ้านค่อนข้างที่จะเหมาะสม และมีสถานที่อันตรายมากมายที่คนธรรมดาทั่วไปยากที่จะไปถึงได้
ในสถานที่สูงชันเหล่านี้ มีโอกาสเป็นไปได้มากที่จะมีโสมป่าชนิดอื่นอยู่!
หลังจากทำข้อตกลงกันแล้ว ฉู่เสวี่ยเยี่ยนก็เปิดประตูรถ ก้มลงแล้วเข้าไปในรถเพื่อเอากระเป๋าเงินของตนเอง
เธอสามารถรูดบัตรชำระเงินที่ร้านขายยาได้ แต่สามารถจ่ายให้จางหยวนเป็นเงินสดเท่านั้น
ตอนที่ฉู่เสวี่ยเยี่ยนก้มลงหยิบกระเป๋า บั้นท้ายรัดแน่นด้วยเสื้อผ้าลำลอง ก็กระดกขึ้นมาตามธรรมชาติ
เมื่อเห็นลูกพีชกลมใหญ่ที่แน่นเปรี๊ยะ จางหยวนก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอย่างลับ ๆ
แต่เขายังคงยังพอมีกาลเทศะอยู่
จะยังไงฉู่เสวี่ยเยี่ยนก็ถือว่าเป็นลูกค้าของเขา เขาจะจ้องมองก้นของลูกค้าได้อย่างไร?
จางหยวนเบือนหน้าหนีแล้วมองไปข้าง ๆตามสัญชาตญาณ แต่กลับเห็นเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เขาตกใจ
เขาเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนนักเรียนมัธยมต้น กำลังขี่จักรยานเสือภูเขามาทางนี้
สิ่งที่ทำให้จางหยวนตกใจมากก็คือ จักรยานเสือภูเขาของเด็กชายคนนี้ควบคุมไม่ได้!
ใบหน้าของเด็กชายเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาทำได้แค่ดูตนเองและจักรยานเสือภูเขาชนเข้ากับรถบีเอ็มที่ราคาแพงมากโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
เขาหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง
ถ้าต้องชนจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะต้องจ่ายเงินชดใช้เท่าไหร่!
เด็กชายที่หลับตาโดยธรรมชาติไม่รู้เลยว่า ในขณะนี้จักรยานเสือภูเขาของเขา กำลังพุ่งตรงไปยัง ฉู่เสวี่ยเยี่ยนที่ครึ่งตัวอยู่ในรถ
ด้วยความเร็วราวของจักรยานเสือภูเขา หากชนเข้าจริง ๆ ฉู่เสวี่ยเยี่ยนคงจะต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาอย่างน้อยสองสามเดือน!
ในช่วงเวลาวิกฤตินี้
“ระวัง!” จางหยวนอุทานด้วยความตกใจ
เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อขัดขวางจักรยานเสือภูเขาที่พุ่งมาทางฉู่เสวี่ยเยี่ยนตามสัญชาตญาณ
วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงดังปัง
ทั้งจักรยานเสือภูเขาและเด็กชายก็ชนจนล้มไปทางด้านข้าง
เด็กชายเงยหน้าขึ้นอย่างวิตกกังวล และต้องการจะดูตนเองสร้างปัญหาใหญ่มากแค่ไหน
แต่เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์หนึ่งแล้ว กลับทำให้เขาต้องตกตะลึง
รถหรูคันนั้นไม่เพียงแต่ไม่เป็นอะไรเลย ยังมีรชายหนุ่มคนหนึ่ง จับเอวของหญิงสาวสวยจากด้านหลัง ในท่าทางที่ไม่ค่อยสง่างามมาก
ครึ่งหนึ่งของร่างกายของสาวงามเข้าไปในรถ บั้นท้ายกระดกขึ้นมา ซึ่งแนบชิดกับตัวชายหนุ่มได้อย่างพอดิบพอดี
ภาพเหตุการณ์นี้ ดูเหมือนฉากจากหนังสั้นบางเรื่องที่เด็กชายแอบดูร่วมกับเพื่อนผู้ชายสองสามคนในชั้นเรียนมาก!
เด็กชายตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
แต่ไม่นานเขาก็ผ่อนคลายด้วยความโล่งอก
เขาเข้าใจว่า เขาเพิ่งจะชนเข้ากับชายหนุ่มคนนั้น
รถหรูไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย
และชายหนุ่มก็ดูจะไม่ได้เป็นอะไรเลย
วิกฤติได้ถูกแก้ไขแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง