ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก นิยาย บท 8

เมื่อคำกล่าวนี้ออกมา ฮูหยินผู้เฒ่ากู้ก็ปรายตามองนางด้วยสีหน้าไม่คาดฝัน ไม่พอใจที่นางพูดเรื่องที่ไม่สมควรพูด

เมิ่งจิ่นเหยาเองก็รู้ว่านางกำลังยั่วยุ แถมยังบอกเป็นนัยว่ากู้จิ่งซีใช้การไม่ได้ จึงตอบกลับอย่างนุ่มนวลว่า “ขอบคุณพี่สะใภ้ใหญ่ที่เป็นห่วงเจ้าค่ะ เมื่อคืนข้าดีหมดทุกอย่าง”

นางกล่าวพลางชะงักไป จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นทำสีหน้าเหมือนมารดาผู้อ่อนโยนแล้วเอ่ยต่อว่า “เจ้าเด็กซิวหมิงไม่รู้ความจริง ๆ แต่นี่ก็โทษเขาทั้งหมดไม่ได้ เขาไม่มีมารดาอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เล็ก ท่านพี่ก็ยุ่งกับราชกิจ ขาดการดูแลสั่งสอนเขา ส่วนท่านแม่ก็อายุมากแล้ว ไม่มีแรงดูแลสั่งสอน บัดนี้ข้าแต่งงานเข้ามาแล้ว เขาก็มีมารดาแล้ว ต่อไปจะต้องสั่งสอนเขาอย่างเข้มงวดเจ้าค่ะ”

เมื่อสิ้นเสียงพูด กู้จิ่งซีเลิกคิ้วขึ้น เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงอ่อนโยนถึงเพียงนี้ เหตุใดเขาถึงฟังออกว่าเหมือนกัดฟันกล่าว?

ส่วนนางจางก็สำลักในใจ จ้องมองเมิ่งจิ่นเหยาที่มีสีหน้าอบอุ่น รอยยิ้มอ่อนโยน วางท่าเหมือนญาติผู้ใหญ่ได้ดีมาก นางยิ่งรู้ว่าเมิ่งจิ่นเหยาจะต้องเป็นโหดเหี้ยม สามารถยืดได้หดได้ ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดี คนแบบนี้รับมือได้ยาก

มารดาใหม่ของซื่อจื่อจวนโหวมีความแค้นกับซื่อจื่อ นี่ย่อมมีละครสนุก ๆ ให้ดูแล้ว หากเมิ่งจิ่นเหยาร้ายกาจอีกหน่อยก็สามารถเปลี่ยนคนมานั่งตำแหน่งซื่อจื่อนี้ได้เช่นกัน

สุดท้ายลูกบุญธรรมที่รับมาจากสายรองก็ไม่ดีเท่าลูกของบ้านหลัก หลังจากเหตุการณ์นี้ มารดาสามีกับน้องสามควรจะเข้าใจได้แล้วถึงจะถูก บางทีบุตรชายของนางอาจจะสามารถแย่งชิงมาได้ ถึงอย่างไรซิวหย่วนก็เป็นหลานชายคนโตของจวนโหว

เมื่อคิดได้ดังนั้น นางก็เอ่ยตามคำพูดของเมิ่งจิ่นเหยาว่า “น้องสะใภ้สามกล่าวถูกต้อง วันหน้าซิวหมิงมีมารดาอบรมสั่งสอน ย่อมเปลี่ยนนิสัยได้อย่างแน่นอน” นางกล่าวจบก็หัวเราะเบา ๆ ในใจ เมิ่งจิ่นเหยายังอ่อนวัยกว่ากู้ซิวหมิงสองเดือน กู้ซิวหมิงยอมรับได้ก็แปลกแล้ว นางแทบรอไม่ไหวอยากเห็นฉากมารดาบุตรอย่างพวกเขาต่อสู้กันขึ้นมา

เมิ่งจิ่นเหยาเม้มปากยิ้ม ก้มหน้าดื่มชา ไม่ตอบรับคำกล่าวนี้

ฮูหยินผู้เฒ่ากู้เคยฝากความหวังไว้ที่ตัวกู้ซิวหมิงผู้เป็นหลานชายคนนี้ บัดนี้นางกลับผิดหวังต่อหลานชายผู้นี้อย่างยิ่ง เดิมทีนางเห็นว่ากู้ซิวหมิงเฉลียวฉลาดรู้ความ อีกทั้งหน้าตายังคล้ายคลึงกับบุตรชายเล็กน้อย บิดากับบุตรเหมือนกันนิดหน่อย ดังนั้นถึงได้ทิ้งเด็กที่อายุน้อยกว่าพวกนั้น แล้วให้กู้ซิวหมิงที่อ่อนวัยกว่าบุตรชายสิบสามปีมาเป็นบุตรบุญธรรม เวลานี้ดูเหมือนว่านางคิดผิดแล้ว แต่ตอนนี้นึกเสียใจภายหลังก็ไร้ประโยชน์ ทำได้เพียงอบรมสั่งสอนให้ดีขึ้น หากสั่งสอนแล้วยังไม่สำนึกและแก้ตัวใหม่ เช่นนั้นก็ต้องเปลี่ยนตัวซื่อจื่อของฉางซินโหว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน