ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1343

ซู่เป่าพยายามทำจิตใจให้สงบ เพราะเธอยังไม่ค่อยเข้าใจสถานที่ใหม่นี้เท่าไหร่ และก็กลัวว่าอันตรายที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดจะจับจิตเทพเธอได้หรือเปล่า

ดังนั้นทุก ๆ หนึ่งเมตรที่ส่งจิตเทพออกไปเธอต่างระมัดระวังมาก

ในขณะที่จิตเทพของเธอกําลังจะถึงขีดจํากัดสูงสุดที่สามารถมองเห็นได้...

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงได้ถึงอันตรายที่ร้ายแรง

มันอยู่ตรงนี้แหละ!

จิตเทพของซู่เป่าหยุดชะงัก เธอหันไปทางทิศหนึ่งและรู้สึกว่าอีกไม่ถึงครึ่งเมตรข้างหน้าจะต้องมีสิ่งที่น่ากลัวมากอยู่แน่ ๆ

ซู่เป่าไม่กล้าขยับมาก เพราะซืออี้หรันยังจูงมือเธออยู่ ดังนั้นเธอจึงแอบบีบฝ่ามือเขาเงียบ ๆ

ซืออี้หรันมองมาที่เธอแล้วถามด้วยสายตา ซู่เป่าก็เลยส่งสายตาให้เขาว่า: มองไปทางนั้น

ซืออี้หรันก็มองตามสายตาของซู่เป่าไป เขาก็เห็นว่ารอบ ๆ ล้วนเป็นภูเขาหินแหลม ๆ เหมือนกันหมด ไม่เห็นจะมีอะไรผิดปกติ

แต่ด้วยสัญชาตญาณ สายตาของเขาไปหยุดอยู่ที่หลังภูเขาหินลูกหนึ่ง

จิตเทพของซู่เป่ามองเห็นอะไร?

ในระยะ 50 เมตร

ฝั่งตรงข้ามเงียบสงัด แต่... ซืออี้หรันรู้สึกถึงอันตรายที่คุ้นเคย

ความรู้สึกนี้คุ้นเคยมาก หลายปีมานี้เขาถูกชายชุดดําไล่ล่าฆ่าจนชินแล้ว หรือเขาจะเดาถูกว่าชายชุดดําจะล่วงหน้ามาก่อนและมาซ่อนตัวอยู่ในความมืดแล้วนะ

ทันใดนั้นซืออี้หรันก็รู้สึกว่ามือถูกกำแน่น ซู่เป่าเผลอบีบมือเขาแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

เขาบีบมือเธอกลับไปเงียบ ๆ

ซู่เป่ายังคงกลั้นหายใจไว้และส่งจิตเทพออกไปอย่างระมัดระวัง... มันใกล้เข้าไปเรื่อย ๆ

ครึ่งเมตร... 20 เซนติเมตร... 5 เซนติเมตร...

และในที่สุดก็มีใบหน้าที่ดุร้ายปรากฏขึ้นมาในจิตเทพของซู่เป่า

และในตอนนี้เองผู้ชายคนนั้นก็หันมามองทางทิศที่ซู่เป่าอยู่อย่างกระทันหัน

ซู่เป่าหายใจไม่ออก จิตเทพของเธอไม่กล้าขยับแล้ว!

และในตอนนี้เอง ในที่สุดเธอก็เห็นได้ชัด ๆ สักทีว่าอันตรายที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นชายชุดดําที่เธอเจอตอนออกจากเมืองผีวันนั้น

เขาก็คือคนที่สวมชุดคลุมสีดำทับเสื้อนักบวช หมวกที่ติดกับเสื้อคลุมไว้บนหัวทำให้บดบังใบหน้าไปครึ่งหนึ่ง

แต่หมวกนั้นไม่สามารถปิดจิตเทพของซู่เป่าได้ เธอสามารถมองเห็นผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้วได้อย่างชัดเจน สายตาของเขาฉายแววสงสัยและระแวง ตอนนี้เขาก็กําลังจ้องมองมาที่ที่ที่เธอและพี่อี้หรันซ่อนตัวอยู่!

จากข้อสัญนิษฐานสองข้อนี้ทำให้ได้ข้อสรุปว่า

น่าจะเป็นพญายมตัวน้อย! และเธอยังพาคนมาด้วยอีก

คนนี้ไม่เพียงแต่เก่งกาจมาก แต่ยังสามารถออกจากค่ายกลส่งตัวมากลางคันได้ แถมยังมีจิตเทพอีก

คนที่สามารถมีพลังแบบนี้ได้ ทั้งยมโลกก็มีเพียงจักรพรรดิตงเยว่ผู้เดียวเท่านั้น

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจักรพรรดิเฟิงตูได้ปรากฏตัวแล้ว นั่นก็คือมู่กุยฝาน

พระแม่ธรณีถูกเขาจองจำและผนึกไว้ แม้ว่าเธอจะอยู่ข้างพญายมตัวน้อย แต่เธอก็ไม่มีความสามารถใด ๆ

ส่วนตัวเขาเองตี้จั้งหวังซึ่งถูกเขาผนึกไว้ที่โลกมนุษย์ ไม่ว่าพวกในยมโลกจะเก่งแค่ไหนก็คงไม่มีใครเดาได้ว่าเขาผนึกอยู่บนโลกมนุษย์

ที่เหลือก็คือจักรพรรดิตงเยว่และจักรพรรดิชิงหัว ซึ่งทั้งคู่ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จักรพรรดิชิงหัวก็น่าจะเป็นเจ้าเด็กซืออี้หรัน ดูจากการที่เขามีคทาก็พอรู้ได้

คนสุดท้ายคือจักรพรรดิตงเยว่ ไม่รู้ว่าเขาไปเกิดแล้วหรือหลบซ่อนตัวอยู่ที่มุมไหนสักที่ฟื้นฟูกฎแห่งวิถีของตัวเอง ตอนนี้เขาก็ยังไม่แน่ใจ

สถานการณ์ตอนนี้ทำให้เขาอดคิดมากไม่ได้ : หรือว่าพญายมตัวน้อยจะหาจักรพรรดิตงเยว่เจอแล้ว เลยเชิญจักรพรรดิตงเยว่มากับเธอด้วย?!

ไม่สิ ไม่ใช่แค่จักรพรรดิตงเยว่คนเดียว ซืออี้หรันที่เขาไล่ฆ่าอยู่เมื่อไม่นานมานี้ก็หนีไปได้ เป็นไปได้ว่าเขาก็น่าจะอยู่กับพญายมตัวน้อยด้วย

ดังนั้นตอนนี้น่าจะมีคนสามคนซ่อนตัวอยู่ฝั่งตรงข้ามเขา