เมื่อซู่เป่ากลับไปถึงบ้านก็ได้แต่เก็บตัวอยู่ในห้องนอน และไม่ได้ออกมาเป็นเวลานาน
นายหญิงซูเพิ่งเคยเห็นซู่เป่าเป็นแบบนี้ครั้งแรก เมื่อก่อนไม่ว่าเธอจะกลับบ้านมาเวลาไหน (ยกเว้นกลางดึก)ซู่เป่าก็ต้องมาหาเธอ
และบอกกับเธอว่า‘คุณยายหนูหิวแล้ว’…
แต่ตอนนี้?
“มู่กุยฝาน นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?” นายหญิงซูเป็นกังวลอย่างมาก
มู่กุยฝานพูดว่า “ไม่ต้องเป็นกังวล ซู่เป่าก็มีเรื่องส่วนตัวของตัวเอง”
ถ้าหากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา จี้ฉางและผีตัวอื่นๆจะต้องปรากฎตัวออกมาอย่างรวดเร็ว
เรื่องที่นายหญิงซูอยากจะพูด สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้พูดออกมา และหันหลังไปทำอาหารอย่างเงียบๆ
เวลานี้ซู่เป่าที่อยู่ในห้องนอน
ซู่เป่านั่งขัดสมาธิอยู่บนที่นอน ในมือถือพู่กันชี้ชะตาเอาไว้
“พู่กันชี้ชะตา...สามารถเชื่อมต่อกับสามภพหกวิถี?”
นี่เป็นอาวุธภูตผีประเภทกฎ
“อะไรคืออาวุธภูตผีประเภทกฎ?”
ซู่เป่าแสดงท่าทีที่ดูไม่เข้าใจแม้แต่ตัวอักษรเดียว
จี้ฉางอธิบายว่า “ก่อนอื่นก็ต้องพูดถึงอะไรคืออาวุธภูตผี พวกเรามีพลังวิเศษและอาวุธวิเศษ พลังวิเศษก็เหมือนกับสิ่งนั้นที่เรียกว่า‘พ่อ’...เอ่อ คล้ายกับพลังวิเศษที่สามารถผ่าขอบฟ้าได้ ซึ่งเป็นความสามารถเฉพาะตัว
“อาวุธวิเศษก็คืออาวุธที่ใช้เป็นตัวช่วยนอกกาย อาวุธวิเศษแบ่งเป็นระดับชั้น มีอาวุธทั่วไป อาวุธวิญญาณ อาวุธกายสิทธิ์ อาวุธเต๋า อาวุธภูตผี... ”
ซู่เป่า “อ๋อ”
ทีนี้ก็วุ่นวายเลย เพราะแม้แต่สัญลักษณ์ก็ดูไม่เข้าใจสักตัว
จี้ฉางอธิบายอย่างใจเย็น “อาวุธทั่วไปคืออาวุธขั้นพื้นฐาน อย่างเช่นสร้อยข้อมือป้องกันภัยที่เจ้าเคยทำขึ้นมาจากอัญมณีของโลกมนุษย์ เป็นอาวุธขั้นพื้นฐานที่สุด แต่ถ้าหากว่าทำมาจากผลึกม่วงของยมโลก พลังของมันก็จะร้ายกาจมากขึ้นจนสามารถพัฒนากลายเป็นอาวุธวิญญาณ”
“สมมุติว่าลุงเจ็ดต้องพบเจอกับภัยอันตราย อาวุธทั่วไปก็จะสามารถช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ได้ แต่ไม่สามารถรับรองว่าจะไม่ได้รับความบาดเจ็บ แต่อาวุธวิญญาณจะสามารถช่วยให้เขาไม่ได้รับการบาดเจ็บได้ อาวุธกายสิทธิ์ก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นอีก เพราะสามารถช่วยให้คนที่อยู่รอบข้างไม่ได้รับการบาดเจ็บไปด้วย และถ้าหากว่าเป็นอาวุธเต๋า จะสามารถปัดภัยอันตรายย้อนกลับไปได้อีกด้วย... ”
ซู่เป่าพยักหน้าอย่างมีสติ “เข้าใจแล้ว!”
“พูดง่ายๆก็คือ...สมมุติว่าลุงเจ็ดโดนปืนยิงปิ้ว”
“ถ้าหากว่าเป็นอาวุธทั่วไป ก็จะสามารถปกป้องไม่ให้ถึงแก่ชีวิต แต่ลุงเจ็ดอาจจะโดนยิงจนมีบาดเจ็บเกิดขึ้น”
“ถ้าหากว่าเป็นอาวุธวิญญาณ ลุงเจ็ดไม่เพียงแต่ไม่เกิดอันตรายกับชีวิต แต่ยังไม่ได้รับความบาดเจ็บอะไรเลย”
“ถ้าหากว่าเป็นอาวุธกายสิทธิ์ ไม่เพียงแต่ลุงเจ็ดจะไม่ได้รับความบาดเจ็บ รวมถึงเพื่อนของเขาก็จะไม่บาดเจ็บด้วยเช่นกัน”
“ถ้าหากว่าเป็นอาวุธเต๋า ว้าว สุดยอดเลย ยังสามารถทำให้ลูกกระสุนย้อนกลับไปได้อีกด้วย”
“ถูกต้องไหมคะ ท่านอาจาย์!” ซู่เป่ารู้สึกมีความภูมิใจในสติปัญญาของตัวเอง
จี้ฉาง “…”
ซู่เป่าพูดต่ออย่างตื่นเต้นว่า “แล้วอาวุธภูตผีก็เป็นอาวุธที่ร้ายกาจยอดเยี่ยมอย่างที่สุด ไม่เพียงแต่สามารถทำให้ลูกกระสุนย้อนกลับ แต่ยังสามารถทำให้ลูกกระสุนเลี้ยวไปมาได้อีกด้วย!”
จี้ฉาง “…”
มีความรู้สึกคล้ายกับว่าตำราครอบจักรวาลของตัวเองโดนดูหมิ่นซะแล้ว...
เขาพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เรื่องที่สอง พวกเราจะมาพูดถึงอาวุธวิเศษประเภทกฎ”
“เอาเป็นว่า พวกเราลองตั้งตัวแปรเอกซ์วายขึ้นมา แกนวายคือระดับชั้นของอาวุธวิเศษ แกนเอกซ์คือชนิดของอาวุธวิเศษ”
“อย่างเช่นสร้อยข้อมือป้องกันภัยที่เจ้าทำขึ้นมา ที่มีความสามารถในการปกป้องสิ่งชั่วร้าย และกลายเป็นอาวุธในการป้องกันภัยต่างๆ ค้อนทองคำม่วง ตุ้มชั่งน้ำหนัก กระทะก้นเรียบ...สามารถโจมตีผู้อื่น สิ่งเหล่านี้ก็จัดอยู่ในอาวุธวิเศษชนิดใช้โจมตี และอาวุธประเภทกฎมีความรุนแรงมากกว่า ไม่เพียงแต่สามารถป้องกันตัวและโจมตี แต่ยังสามารถเปลี่ยนกฎได้ด้วย
ซู่เป่า “…”
อาจารย์ หนูคิดว่าอาจารย์ควรจะไปสอนหนังสือดีกว่า~
ฟังไม่เข้าใจเลยสักนิด
ซู่เป่านึกถึงพี่จื่อซีขึ้นมา
ซู่เป่าถือพู่กันขึ้นมา ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เธออดใจไม่ไหว
บอกว่าจะลองก็ลองเลย
ซูจื่อซีรีบหยิบสมุดขึ้นมาพร้อมกับถือปากกาเตรียมที่จะจดบันทึก
ซู่เป่านั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงและหลับตาลง
เธอยกพู่กันขึ้นมา...และชี้ไปที่ความว่างเปล่าตรงด้านหน้าของเธออย่างเบามือ
ในสายตายังคงเป็นภาพทะเลดาวผืนนั้น ผ่านทางทะเลดาวนี้ทำให้เธอมองเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลและสิ่งมีชีวิตทั้งปวง
ไม่เพียงแต่อดีตชาติ ชาตินี้ และชาติหน้า
ยังมี...อืม?
ซู่เป่าเอะใจขึ้นมา “นี่คือโลกอะไร?”
【ตอกบัตร!!】
【ที่หนึ่ง!】
【ที่สอง!】
ซู่เป่าดูต่อไปเรื่อยๆ และเห็นว่าโลกนี้มีส่วนที่เกี่ยวข้องกับเธอ มีคนจำนวนมากกำลังพูดคุยกันอย่างเอะอะโวยวาย
【นักพรตมู่กินและดื่มอยู่กับลุงใหญ่ และยังเอาเงินของเขามาทำการกุศลอีก(แสดงสีหน้า)】
【ทำไมต้องให้เงินกับจางหย่งเฉวียนด้วย?】
【ฉันไม่เห็นด้วยกับวิธีนี้ ถ้าให้ไปในครั้งนี้ แล้วครั้งต่อไปก็ต้องให้ด้วยไหม?ทั้งโลกนี้คุณก็จะให้หรือ?】
……
ซู่เป่าตะลึงไปชั่วครู่ ทันใดนั้นก็หลุดออกมาในท่ามกลางเสียงดังเอะอะโวยวายเหล่านั้น
นี่นี่นี่...นี่คือเรื่องอะไร??
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
1819 ตอนสุดท้าย จบแล้วหรือคะ...
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...