เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต นิยาย บท 4
“ถ้าอย่างนั้นนายก็ไปซื้อของเองก็แล้วกันนะ” ถังรั่วเวยพูดทิ้งท้ายอย่างเย็นชา และสะบัดหน้าเดินหนีไป
ฉู่เฉินยักไหล่ เดินหันไปทางข้างถนนเพื่อเรียกรถแท็กซี่ “คุณครับ ไปตี้หาวกรุ๊ปครับ”
ถังรั่วเวยเดินเข้าไปที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง เมื่อนั่งลงยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห ควักโทรศัพท์ออกมาเพื่อส่งข้อความลงไปในกลุ่มไลน์งานว่า “น่าหงุดหงิดชะมัด ๆ !”
ในกลุ่มไลน์งานนี้มีสมาชิกแค่ 5 คน ล้วนเป็นเพื่อนร่วมงานที่สนิทสนมกันเป็นอย่างดีกับถังรั่วเวย
อีกไม่นาน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ เฉินย่า ตอบกลับมาว่า “รั่วเวย นี่เธอเป็นอะไร ? ใครยั่วโมโหให้เธอโกรธอีกล่ะ ?”
“พ่อของฉันไม่รู้ว่าไปเอาไอ้บ้านนอกที่ไหนก็ไม่รู้มา จะให้เป็นคู่หมั้นของฉันให้ได้” เหมือนถังรั่วเวยเจอคนที่อยากจะระบายด้วยแล้ว
“อะไรนะ?”
“แม่เจ้า จริงหรือเปล่า ?”
แล้วกลุ่มไลน์งานก็ระเบิดทันที
“ฉันจะโกหกพวกเธอทำไม ?”
ถังรั่วเวยพิมพ์ข้อความตอบกลับไปด้วยความโกรธ “แล้วที่เกินไปก็คือ พ่อของฉันยังให้ฉันแนะนำไอ้บ้านนอกนั่นเข้าไปทำงานในบริษัทของพวกเราอีกนะ พูดเสียดิบดีว่าจะให้เขามาปกป้องฉัน ฉันก็เลยปฏิเสธไม่ได้”
“ไม่เป็นไร รั่วเวย”
ชายคนหนึ่งที่ชื่อ หวังซวี่ ตอบกลับ “ เรื่องนี้ยกให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง พรุ่งนี้ฉันจะทำให้（เจ้า）หมอนั่นอับอายขายหน้าจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินเลยคอยดู”
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณหวัง พูดแบบนี้แล้ว คราวนี้หมอนั่นคงซวยแล้วล่ะ”
“แน่นอนอยู่แล้ว ใครไม่รู้บ้างว่าคุณลุงของคุณวังเป็นผู้จัดการฝ่าย HR ของแจฟฟรีย์ของพวกเรา แค่คุณชายหวังเอ่ยปากออกมา ไอ้หมอนั่นก็อย่าหวังเลยว่าจะได้เข้ามาในบริษัทของเรา”
“มีเรื่องสนุก ๆ ให้ดูแล้ว”
หลายคนก็พูดคุยกันขึ้นมา
ถังรั่วเวยก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พิมพ์ตอบกลับไปว่า “หวังซวี่ นายก็อย่ารุนแรงเกินไปนะ ก็แค่สั่งสอนเขานิด ๆ หน่อย ๆ ให้เขายอมแพ้ไปเองก็พอแล้ว”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต