เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2082

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นับวันฉันยิ่งชอบท่าทางไร้ยางอายของเจ้านายมากขึ้นเรื่อยๆ!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะในตัวจนใกล้บ้าแล้ว

มันไม่ได้ติดตามเจ้านายที่เก่งกาจจนสามารถสู้กับขุนพลังสุดเหนือฟ้าอย่างราชาปีศาจผู้ปราบมังกรมานานแล้ว

ลู่ฝานได้ยินความตื่นเต้นออกมาจากน้ำเสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร

แม้ลู่ฝานไม่เข้าใจความคิดของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร แต่ใบหน้าลู่ฝานก็มีรอยยิ้ม

ลมน้ำหมุนเวียนสับเปลี่ยน ตอนนี้ความได้เปรียบมาอยู่ฝั่งเขาแล้ว

ภายใต้แสงของกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรม ลู่ฝานรู้สึกว่าสภาวะของตัวเองยกระดับขึ้นอย่างรวดเร็ว หันกลับไปดูราชาปีศาจผู้ปราบมังกร ร่างกายเริ่มพังทลายลงแล้ว

เนื้อหนังหลุดออกมาจากตัว หล่นลงบนพื้นแล้วมีควันสีเขียวพุ่งขึ้นมา

ผู้ฝึกชั่วร้ายที่ออร่าปีศาจแทรกซึมเข้าไปถึงกระดูกแบบราชาปีศาจผู้ปราบมังกร เมื่ออยู่ภายใต้แสงของกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรม เหมือนตกอยู่ในนรกชัดๆ

ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรจะหันหลังหนี แต่พอเขาเพิ่งขยับ กระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานปรากฏตรงหน้าเขาอีกครั้ง

กระบี่มาพร้อมแสงสว่างจ้า พลังแข็งแกร่งบีบให้ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรถอยกลับไปอีกครั้ง

หลังจากผ่านไปหนึ่งกระบี่ ลู่ฝานยื่นมือซ้ายเข้าไปที่หัวของราชาปีศาจผู้ปราบมังกร

ฝ่ามือมีพลังเฉียนคุน วิชาควบคุมฟ้า

แค่โดนฝ่ามือลู่ฝานกดไว้ จากสภาพของราชาปีศาจผู้ปราบมังกรในตอนนี้ อาจบาดเจ็บสาหัสเพราะลู่ฝานก็ได้

พลานุภาพจากระยะไกลของวิชาควบคุมฟ้า แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

ถ้าโดนฝ่ามือลู่ฝานกดไว้ คิดถึงผลที่ตามมาได้เลย

ลู่ฝานที่ฝึกทั้งบู๊และชี่มีทักษะมากมาย คนที่เคยสู้กับเขา ไม่เคยมีใครที่ไม่ปวดหัว

แม้แต่ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรที่วิทยายุทธเหนือกว่าเขาเยอะ ยังรู้สึกเหมือนลู่ฝานเป็นเม่นที่มีหนามเต็มตัว

นายกัดเขาหนึ่งที เขาต้องโจมตีกลับมาแน่นอน

มือของลู่ฝานใกล้โดนหัวของราชาปีศาจผู้ปราบมังกรแล้ว

ขณะนั้นแสงประหลาดสว่างวาบนัยน์ตาราชาปีศาจผู้ปราบมังกร เหมือนมีพลังลอยขึ้นมาบนหลังมือ

“มาสิลู่ฝาน!”

ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้า เจอสถานการณ์แบบนี้ เขาตัดสินใจอย่างถูกต้องแม่นยำ

นั่นก็คือถ้าไม่ฆ่าลู่ฝาน เขาไม่มีทางออกจากแสงที่จะคร่าชีวิตคนแบบนี้ได้แน่ๆ

แต่ลู่ฝานไม่ได้ฆ่าทิ้งง่ายขนาดนั้น ดังนั้นราชาปีศาจผู้ปราบมังกรจงใจทำเป็นจะหนี อันที่จริงเขาไม่ได้จะหนีออกจากเขตของลำแสง แต่ล่อลู่ฝานให้ติดกับต่างหาก

เขาเคียดแค้นลู่ฝานสุดๆ ถึงสถานการณ์เป็นแบบนี้เขาก็จะฆ่าลู่ฝานทิ้งให้ได้!

ช่วงเวลาคับขัน ตอนที่ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรพยายามรวบรวมพลังให้ถึงขั้นสุดยอด

จู่ๆ ฝ่ามือของลู่ฝานหยุดลงในช่วงเวลาสำคัญ

ไม่มีเหตุผล ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ จู่ๆ ลู่ฝานก็ไม่โจมตีแล้ว

ลู่ฝานยกยิ้มมุมปากแล้วดึงมือซ้ายกลับมา หันหลังแล้วถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว!

ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรเบิกตาโต เขาก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าลู่ฝานจะล้มเลิกการโจมตีในวินาทีสุดท้าย

แต่เขารวมพลังถึงขีดสุดแล้ว ตอนนี้ลูกธนูขึ้นสายเต็มเหนี่ยว จำต้องยิงออกไป!

ตูม!

ซัดหมัดออกมา ฟ้าดินพังทลาย แสงของกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมก็โดนกระแทกจนกระจายไปส่วนหนึ่ง

เสียงระเบิดดังสนั่น กระจายออกไปเป็นวงกลม ทุกที่ที่เคลื่อนตัวผ่าน สรรพสิ่งกลายเป็นผุยผง

โชคดีที่ลู่ฝานถอยเร็ว หมัดของราชาปีศาจผู้ปราบมังกรจึงไม่โดนเขา

แค่พลังระเบิดสะเทือนจนเขากระเด็นออกไป

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ช่วงเวลาเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น

ยอมสู้กับเขาเป็นสิบยี่สิบวันเสียยังดีกว่าลงมืออย่างรีบร้อน

เพราะเราไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายยังมีแผนอะไรเหลืออีกบ้าง บางทีถ้ารีบอาจโดนโจมตีแล้วตายอย่างน่าเวทนาก็ได้

อยู่กับพวกผู้ฝึกชั่วร้ายมานานขนาดนี้ ลู่ฝานเข้าใจจุดนี้เป็นอย่างดี

ลู่ฝานมั่นใจในพลังการต่อสู้อย่างต่อเนื่องของตัวเองมาก ดังนั้นเขาจึงไม่รีบร้อนเลยสักนิด

ใบหน้าราชาปีศาจผู้ปราบมังกรบิดเบี้ยวถึงขีดสุด

ตอนนี้แสงของกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมที่โดนพลังเขาสะเทือนจนหายไป ร่วงลงมาจากท้องฟ้าอีกครั้ง

ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรส่งเสียงโอดโอยออกมาอีกครั้ง ร่างกายเผาไหม้และพังทลายต่อไปเรื่อยๆ

อยู่ภายใต้แสงแบบนี้ เขาไม่มีทางฟื้นฟูพลังได้อย่างรวดเร็วเหมือนลู่ฝาน

ลู่ฝานใช้กระบี่หนักไร้คมชี้ไปที่หัวราชาปีศาจผู้ปราบมังกรอีกครั้ง

ท่าทางดูยั่วโมโหไม่น้อย เป้าหมายคือบีบให้ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรสู้กับเขาต่อ

ถ้ายื้อต่อไปเรื่อยๆ โอกาสชนะของเขาจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ลู่ฝานสูดหายใจลึก พาดมือซ้ายไว้ด้านหลัง คราวนี้เขาจะลองดูว่าทำให้ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรบาดเจ็บสาหัสได้หรือเปล่า

จู่ๆ ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรเงยหน้าขึ้นมองฟ้าแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ตอนนี้ฉันอยากฆ่านายจริงๆ! แต่ดูเหมือนวันนี้ไม่ใช่โอกาสดีเท่าไรนัก!”

ลู่ฝานเลิกคิ้วขึ้นพูดด้วยรอยยิ้ม “ทำไม ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรที่ยิ่งใหญ่จะหนีเหรอ”

ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรชี้ไปทางท้องฟ้าแล้วพูดเสียงเย็นชา “ข้างนอกคงเป็นพวกเจ้าสำนักหลีซีสินะ หึ รอฉันฆ่าพวกเขาทิ้งก่อน แล้วจะกลับมาฆ่านายต่อ!”

เมื่อพูดจบ ราชาปีศาจผู้ปราบมังกรเหาะขึ้นไป พลังประหลาดปล่อยออกมาจากตัวเขา ตอนนี้เนื้อหนังของราชาปีศาจผู้ปราบมังกรดูหดลง

ลู่ฝานแอบพูดว่าแย่แล้ว จากนั้นรีบเหาะตามไป

“หยุด!”