เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2091

ตำหนักที่ใช้ปรึกษาหารือของประเทศเฟิ่งหยุน

บอกว่าเป็นตำหนัก อันที่จริงเป็นห้องหินที่มีจำนวนไม่มากในประเทศเฟิ่งหยุน

สร้างขึ้นด้วยหินสีขาวทนทานทั้งหมด ด้านบนมีอักษรยันต์รูปหงส์แบบเรียบง่ายด้วย

นี่คือสิ่งก่อสร้างที่ดีที่สุดของประเทศเฟิ่งหยุน

ด้านในมีเสาหินสีขาววางเรียงราย ด้านในมีเก้าอี้หินวางอยู่ประปราย ตอนนี้เจ้าสำนักหลีนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ตัวหลักพร้อมรอยยิ้ม

ด้านล่างคือเทวทูตประเทศต่างๆ ที่หน้าตาและเครื่องแต่งกายไม่เหมือนกัน

เห็นได้ชัดว่าเทวทูตพวกนี้ขมวดคิ้วแน่นจนเป็นปม

เหมือนไม่พอใจสภาพแวดล้อมของประเทศเฟิ่งหยุนมาก

โดยเฉพาะตำหนักที่ใช้ปรึกษาหารือแห่งนี้ ดูธรรมดาสุดๆ ในสายตาพวกเขา ไม่เหมือนสถานที่ที่ใช้ประชุมปรึกษาหารือเลย

แต่เจ้าสำนักหลีนั่งอยู่ไม่ไกล พวกเขาจึงพูดอะไรไม่ได้

ผู้อาวุโสเคราขาวคนหนึ่งพูดเสียงก้องว่า “เจ้าสำนักหลี ลู่ฝานเซียนบู๊ทะลวงชั้นฟ้าอยู่ไหนกันแน่ เรามาครั้งนี้เพราะต้องการพบเขาโดยเฉพาะ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็ขอให้เขามาพบเราสักครั้งเถอะ!”

เจ้าสำนักหลีเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วไอเบาๆ

เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดที่ไอออกมา เจ้าสำนักมองคนพวกนี้ด้วยรอยยิ้ม “อย่ารีบสิ ทุกคนไม่ต้องใจร้อน ฉันให้คนไปเรียกลู่ฝานแล้ว เดี๋ยวเขาก็มาแล้วล่ะ!”

เทวทูตทุกคนมองหน้ากันไปมา ทำได้แค่ส่ายหน้ายิ้มแหยแล้วรอต่อไป

“นายดูสิ เขามาแล้ว”

ลู่ฝานปรากฏตัวหน้าประตู

สิ่งแรกที่ปรากฏในสายตาเขาคือสีหน้าหลากหลายอารมณ์ของเทวทูตพวกนี้

ลู่ฝานกวาดตามองเทวทูตพวกนี้ เห็นความยินดี หวาดกลัว สงสัยและประหลาดใจนัยน์ตาคนพวกนี้

เมื่อเห็นลู่ฝานมาถึง เทวทูตพวกนี้พากันลุกขึ้นยืน คำนับลู่ฝานเบาๆ คารวะแล้วพูดว่า “คารวะเซียนบู๊ลู่!”

ลู่ฝานแค่นยิ้มออกมาตรงมุมปากแล้วก้าวเข้าไป

กวาดตามองดูแบบลวกๆ เทวทูตที่มากันวันนี้ไม่น้อยเลย ประมาณสิบกว่าคน

ลู่ฝานถึงกับประหลาดใจ หนูมิติที่เจ้าสำนักหลีซีเลี้ยงเก่งกาจมากจริงๆ

พาเทวทูตสิบกว่าคนมาถึงประเทศเฟิ่งหยุนภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน ระดับความเร็วเร็วกว่าเรืออากาศธาตุไม่รู้ตั้งกี่เท่า

ลู่ฝานกำลังคิดอยู่ว่าจะขอให้เจ้าสำนักหลีซี ใช้หนูมิติส่งพวกเขากลับไปประเทศอู่อานก่อนดีไหม

“ทุกท่านลำบากแล้ว เชิญนั่งๆ!”

ลู่ฝานคารวะกลับ ใบหน้ามีรอยยิ้มบางๆ

ผู้อาวุโสพูดต่อ “เซียนบู๊ลู่ ไม่ใช่ความลับอะไรที่พูดไม่ได้สักหน่อย เราแค่อยากให้นายพูดสถานการณ์คร่าวๆ เท่านั้น มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้านายทำตัวแบบนี้ งั้นเราคงมาผิดงานแล้วล่ะ การ์ดเชิญจอมปลอมแบบนี้ เราไม่น่าเชื่อมันเลย สามอริยบุคคลยังทำไม่ได้ ฆ่าราชาปีศาจผู้ปราบมังกรอะไรนั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ หรือจะให้เป็นเหมือนสถานการณ์ของผู้ฝึกชั่วร้ายตอนนี้ รอให้เราโดนจับมัดกับนายแล้วถึงจะพูดได้เหรอ”

คำพูดของผู้อาวุโสเหมือนหนามแหลมที่จะทิ่มเข้ามาในตัวลู่ฝาน

ทว่าหลังจากลู่ฝานได้ยิน เขาหัวเราะเบาๆ แล้วตอบว่า “ถ้าทุกคนจะคิดแบบนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ฉันบอกได้แค่ว่าฉันพูดความจริงทุกอย่าง”

เสียงของลู่ฝานจริงใจมาก แต่กลับไม่มีใครเชื่อสักคน

เทวทูตอีกคนพูดว่า “ถ้าไม่ยอมบอกข้อมูล งั้นขอถามเซียนบู๊ลู่ฝานหน่อย โชว์วิชาที่ฝึกทั้งบู๊และชี่ของนายออกมาหน่อยได้ไหม ถ้าผู้ฝึกชั่วร้ายน่ากลัวเหมือนภาพในกระจกจำภาพที่นายให้มา งั้นวิชาฝึกทั้งบู๊และชี่ของนาย อาจเป็นโอกาสพลิกกลับมาชนะครั้งสุดท้ายก็ได้ ถ้าเซียนบู๊ลู่สามารถเปิดเผยสิ่งนี้ได้ แค่เปิดเผยเพียงส่วนหนึ่ง ฉันสามารถเป็นตัวแทนของประเทศฉัน ร่วมเป็นพันธมิตรกับพวกนาย อีกทั้งจะทำตามคำสั่งผู้นำลู่เพียงคนเดียวด้วย”

ลู่ฝานหัวเราะอย่างมีความสุขขึ้นอีก เสียงหัวเราะของเขาทำให้สีหน้าเทวทูตพวกนี้เกร็งไปหมด

เพราะความเยาะเย้ยในเสียงหัวเราะของลู่ฝานชัดเจนมาก

ลู่ฝานหัวเราะพลางพูดว่า “ขอโทษจริงๆ นี่คือวิชาของฉัน แล้วก็เป็นความลับใหญ่ของฉันด้วย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ฉันไม่มีทางถ่ายทอดวิชานี้ให้เด็ดขาด”

ลู่ฝานเพิ่งพูดจบ ผู้อาวุโสส่ายหน้าแล้วลุกขึ้นพูดว่า “ดูเหมือนฉันคงมาผิดงานจริงๆ เซียนบู๊ทะลวงชั้นฟ้าลู่ฝาน ชื่อเสียงยิ่งใหญ่ แต่น่าเสียดายที่เป็นแค่ลมปาก ฝึกทั้งบู๊และชี่อะไรนั่นก็แค่โกหก ทุกคน ฉันว่าเรากลับกันได้แล้วล่ะ มาปรึกษาหารือกับเราในที่แบบนี้ ความสามารถจะขนาดไหนกันเชียว ก็แค่คนหลอกลวงเท่านั้น!”

ผู้อาวุโสพูดจบก็เดินออกไปด้านนอก เทวทูตคนอื่นรีบเดินตามไป

ลู่ฝานเห็นการกระทำของพวกเขา รอยยิ้มบนหน้ากว้างเหมือนดอกไม้บานแล้ว

คนพวกนี้น่าสนใจจริงๆ!