เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2152

ทันใดนั้น เกิดการระเบิดที่ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน บนเขาปี้เซียว คลื่นอากาศก็ม้วนตัวและกระจายขึ้นไปบนท้องฟ้า

บนเขาเสินหวง คนที่อยู่ยอดเขาอื่น ๆ ต่างจับตามองไปยังเขาปี้เซียว

การระเบิดและอานุภาพพลังดังกล่าวทำให้ทุกคนตกตะลึง

พลังนี้ หรือว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แห่งหุ้นตุ้นบุกเข้ามา?

“เกิดอะไรขึ้น?”

บนเขาชิงเซียว ผู้อาวุโสรองขมวดคิ้วและเดินออกจากห้องโถงใหญ่

เมื่อมองไปในทิศทางของเขาปี้เซียว ผู้อาวุโสรองก็หายใจถี่ขึ้น

“ผู้อาวุโส ไม่รู้สิครับ การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างไม่มีที่มาที่ไป ดูเหมือนว่ามีคนกำลังต่อสู้อยู่!”

ศิษย์ที่ดูเหมือนหนอนหนังสือตอบ

ผู้อาวุโสรองส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไร้สาระ บนเขาปี้เซียวนอกจากผู้อาวุโสเก้าแล้ว ใครจะมีพลังเช่นนี้ได้? พวกนายดูดี ๆ สิ เซียนบู๊กลุ่มหนึ่งกำลังล้อมคน ๆ หนึ่งอยู่ ใช่คนที่กล่าวถึงเมื่อสองวันก่อนหรือเปล่า ที่เป็นศิษย์ของสายเลือดจิ่วเซียว? พวกนายไปสืบดูซิ! ช่างเถอะ! ฉันไปเองดีกว่า! ”

หลังจากที่ผู้อาวุโสรองพูดจบ เขาก็เหาะขึ้น และมุ่งตรงไปที่เขาปี้เซียวอย่างรวดเร็ว

ในทำนองเดียวกัน ผู้อาวุโสจากยอดเขาอื่น ๆ ก็เหาะขึ้นไปเช่นกัน ทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังเขาปี้เซียว

ในขณะนี้ เหนือท้องฟ้าของเขาปี้เซียว

เสียงระเบิดยังไม่สิ้นสุด แต่มีร่างคนหลายร่างร่วงลงมาแล้ว

บนตัวมีกลิ่นไหม้เล็กน้อย ยอดฝีมือทั้งหมดที่ล้อมลู่ฝานในเมื่อสักครู่ ร่วงลงมาบนพื้น ทำให้เกิดหลุมลึกบนเขาปี้เซียว

เลือดพุ่งออกจากปาก และลมหายใจของทุกคนก็อ่อนแอลง เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส

การโจมตีของลู่ฝานนั้นวัดผลได้ค่อนข้างดี แม้ในสถานการณ์เช่นนี้ เขายังคงไม่ฆ่าพวกเขาจริง ๆ

แค่ใช้กระบวนท่าอาทิตย์ลุกโชนลงโทษพวกเขาเท่านั้น

แต่มีข้อยกเว้นเพียงคนเดียว นั่นคือกู่อานที่อยู่ในมือของลู่ฝาน

เปลวไฟยังคงลุกไหม้อยู่ และกู่อานก็ส่งเสียงร้องโหยหวนในมือของลู่ฝาน

ในขณะนี้ บนร่างของลู่ฝาน พลังหยินหยางและฟ้าดินครอบครองสองฝ่ามือของเขาตามลำดับ

ความเจิดจ้าของแสงและความยิ่งใหญ่ของพลังทำให้หัวใจของกู่อานจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งของหุบเขา

น่ากลัวมากเกินไป!

นี่คือพลังของเซียนบู๊ไม่ใช่เหรอ?

ในขณะนี้ กู่อานถึงรู้ว่า ลู่ฝานเป็นชายที่มีพลังแดนเซียนบู๊และเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่แข็งแกร่งมาก

ความแข็งแกร่งของลู่ฝานบดขยี้พวกเขาไปมากขนาดไหนแล้ว ยอดฝีมือแดนเซียนบู๊จำนวนมากลงมือในเวลาเดียวกัน แต่พวกเขาไม่สามารถขัดขวางการเคลื่อนไหวของลู่ฝานได้

ทว่า ทั้ง ๆ ที่ลู่ฝานไม่ได้ใช้เขตวิถีเลย และรับการโจมตีของทุกคนด้วยร่างกายของเขา

การโจมตีอันทรงพลังมากมายตกใส่ร่างของลู่ฝาน แต่ท้ายที่สุดแล้ว ลู่ฝานเพียงได้รับอาการบาดเจ็บเล็กน้อย และบาดแผลเล็ก ๆ นี้ ก็หายอย่างรวดเร็วต่อหน้าต่อตากู่อาน

กู่อานแทบจะร้องไห้แล้วจริง ๆ และดวงตาที่มองไปยังลู่ฝานเหลือเพียงความกลัวเท่านั้น

ลู่ฝานมองไปที่กู่อานแล้วพูดว่า

"เมื่อกี้นายบอกว่าปู่ของนายเป็นผู้อาวุโสเก้าใช่ไหม? บอกฉันมาว่าเขาอยู่ไหน? ฉันอยากเจอเขา!"

กู่อานพยายามทนกับความเจ็บปวดของเปลวไฟและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา " อยู่ในตำหนักบนยอดเขา ลู่ฝาน ตอนนี้นายเป็นศัตรูของสายเลือดเสินหวงแล้ว ถ้าปล่อยฉัน นายอาจจะสามารถมีชีวิตรอดได้!"

ลู่ฝานมองไปที่กู่อานด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ แล้วพูดว่า "เรื่องตลกของนายตลกมากจริง ๆ กู่อาน นายรู้ไหมว่าเมื่อกี้ฉันได้ยินว่าอะไร? ฉันว่า ในความเป็นจริงนายไม่สามารถเป็นตัวแทนของสายเลือดเสินหวงทั้งหมดได้ สิ่งที่นายพูด ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะฟังสักคำจริง ๆ ตอนนี้ฉันแค่อยากจะดูว่าปู่ของนายผู้อาวุโสเก้าจะพูดกับฉันว่าอะไร"

ลู่ฝานพยักหน้าและพูดว่า "นี่เป็นเหตุผลที่ดี แสดงว่า ตอนนี้คุณก็ยังคิดที่จะฆ่าฉันใช่ไหม?"

ผู้อาวุโสเก้ายืนขึ้นช้า ๆ มองลงไปที่ลู่ฝานและพูดว่า "ใช่ แม้ว่านายจะไม่ใช่คนของสายเลือดเสินหวง แต่การกระทำของนายได้ประกาศความตายของนายแล้ว ลู่ฝาน แม้ว่าอาจารย์ของนายจะมาช่วยนายในเวลานี้ ก็ไม่ได้แล้ว"

ลู่ฝานพยักหน้าแล้วพูดว่า "พูดได้ดี ฉันเข้าใจแล้ว ที่แท้แผนของคุณคือการทิ้งฉันไว้ในที่ ๆ ทุรกันดารแบบนั้น แล้วเมื่อฉันทนไม่ไหวอีกต่อไป ก็จะได้มาหาคนด้วยตัวเอง แล้วพวกคุณก็ตั้งข้อหาบุกรุกให้ฉัน แล้วส่งคนมาจับฉัน ถ้าจับได้ก็ประหาร จับไม่ได้ก็หาว่ามีเจตนาทำร้ายผู้คน ลูกเล่นของพวกคุณนี่ดีจริง ๆ มีความเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายจริง ๆ !”

สีหน้าของผู้อาวุโสเก้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ถูกคำพูดไม่กี่คำอธิบายออกมาอย่างชัดเจน จนทำให้เขาไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหน

โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายของลู่ฝาน ทำให้ผู้อาวุโสเก้าโกรธมาก

เขาชี้ไปที่ลู่ฝานแล้วพูดว่า "ไอ้หนู นายบอกว่าใครเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย เชื่อหรือไม่ว่า ตอนนี้ฉันจะฆ่านายที่นี่"

ลู่ฝานมองไปที่ผู้อาวุโสเก้าอย่างเฉยเมยและพูดว่า "งั้นก็มาสิ ช่องโหว่ที่ใหญ่ที่สุดในแผนของคุณคือ คุณไม่รู้ว่าคนที่คุณกำลังจะจัดการนั้น เป็นคนที่คุณไม่สามารถจับหรือฆ่าได้"

ผู้อาวุโสเก้ากัดฟันแล้วพูดว่า "ไอ้หนู เอาชีวิตของแกมาซะ!"

ทันทีที่ลงมือ มวลพลังของผู้อาวุโสเก้าก็ไต่ขึ้นตรงไปยังจุดสูงสุดของแดนเซียนบู๊ เหมือนเขาอยู่ห่างออกไปเพียงครึ่งก้าวเท่านั้นที่จะถึงจุดสูงสุดของความแข็งแกร่ง

ฝ่ามือของเขาราวกับกระบี่ พลังหยินหยางกลายเป็นเงาดาบนับพัน กระจายทั่วทั้งห้องโถง

ดวงตาของลู่ฝานหรี่ลง มองดูเงาของดาบที่ทิ่มแทงเสื้อผ้าของเขา และเฝ้าดูร่างของผู้อาวุโสเก้าที่เข้ามาอย่างรวดเร็ว

ฟึ่บ!

ทันใดนั้น หมัดขวาของลู่ฝานก็พุ่งออกไป ร่างกายของเขากระโจนไปข้างหน้าเหมือนเสือ และหมัดของเขาก็ทรงพลังราวกับมังกร

บูม!

ลู่ฝานกระแทกผู้อาวุโสเก้าลงไปที่พื้นด้วยหมัด

ห้องโถงทั้งห้องพังทลายลง และเสียงคำรามของมังกรก็สั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า